ความคิดเห็นที่ 1 ยังม่ีเรื่องเล่าต่ออีกค่ะ  หลังจ่ากแต่งงาน และย้ายไปอยู่กับสามี  ที่นั่น ความเจริญยังเข้าไม่ถึง (ตอนนี้ก็เจริญขึ้นกว่าเก่า) ซึ่งเมืองที่สามีเลือกไปตั้งถิ่นฐานนี้ ไม่ใช่บ้านเกิดของเขา ไม่มีเพื่อน ไม่มีญาติ เราอยู่กันลำพังครอบครัวเท่านั้น ไม่ได้คบหาใครเลย  และทุกปีฉันต้องพาลูกกลับมาเยี่ยมแม่ ซึ่งอยู่กันคนละภาคเดินทางไกลมาก เวลาเดินทาง ฉันต้องไปเองลำพัง สามีต้องเปิดร้านขายของ เขาจะไม่ปิดร้านไปกับเรา เพราะระยะทางไกล ต้องปิดร้านหลายวัน ก็ทำให้เสียดายรายได้  ระยะทางไกล ฉันเองก็อยากให้ลูกได้เรียนหนังสือในเมืองที่พร้อม มีครู และ วิชาเสริมที่หลากหลาย ซึ่งที่นั่นไม่มีอะไรเลย นอกจากโรงเรียน รัฐบาล ประจำอำเภอ ซึ่งมีแต่กฏระเบียบที่ฉันไม่ชอบใจนัก ตัดผมก็ต้องสั้นสุดๆ กิ๊ป ห้ามมีสีสัน ห้ามตัดผมม้า อากาศเย็นห้ามใส่เสื้อกันหนาว  ไม่รู้คิดได้ไง  ช่วงฤดูฝน ลูกก้ต้องลุยน้ำในโรงเรียน  มันจึงเป็นความฝันของฉัน ที่อยากย้ายครอบครัวมาอยู่ในบ้านเกิด ซึ่งรู้ดีว่าเป็นไปได้ยาก  แต่สามีก็ตามใจ ให้ฉันพาลูกย้ายกลับไปเรียนที่บ้านเกิด  ซึ่งทำให้ชีวิตครอบครัวเราต้องแยกกัน  สามีก็ยังทำงาน เปิดร้านอยู่ทุกวัน ไม่เกเร ไม่ทำอะไรผิดเลย ไม่มีเรื่อง ญ    ฉันต้องการมาดูช่องทาง เพื่อที่จะหาอะไรทำซึ่งไม่ง่ายเลย ที่ฉันต้องเลี้ยงลูก ทำงานบ้านและ ต้องหาอะไรทำ เผื่อว่าจะมีกิจการ แล้วสามีจะได้ย้ายตามมาอยู่ด้วยกัน จากคุณ : ต่อ (แพรวดี) เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:37:13

ความคิดเห็นที่ 2 อืม .. คุณพี่คะ  ถ้าในมุมกลับกันเพื่อนซี้แฟนคุณพี่ ซึ่งเป็นผู้หญิง แฟนให้เรียกว่า ม๊า  หรือแม่ คุณพี่ไม่รู้สึกหรือคะ  ? เรื่องบางเรื่อง มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เป็นเรื่องของจิตใจ ไม่พอใจคุยกัน ปรับความเข้าใจกันคำสองคำก็หายนะคะ  ถ้าเรารู้ว่า เค้ืาไม่ชอบ ก็ไม่ต้องให้เรียกไม่ได้เหรอคะ  ?   แต่ท่าทางคู่ของคุณพี่ จะไม่ค่อยคุยกันว่า ชั้นไม่พอใจเธอเรื่องนี้นะ   , เธอไม่ชอบเรื่องนี้เหรอ ฯลฯ   นู๋ไม่รู้ว่า คุณพี่ยังมีเรื่องอื่นๆ ที่มันทำให้คณพี่อึดอัดแค่ไหน ถึงกับคิดจะเลิก เรื่องแบบนี้ นู๋ให้ความเห็นไม่ได้อ่าค่ะ ยังไงก็ขออวยพรให้คุณพี่ ใจเย็นลงนิดนึงนะคะ  คุยกันมากขึ้น ทะเลาะ เอ้ย เข้าใจกันมากขึ้นค่ะ คุณพี่ นู๋เชื่อเช่นนั้น จากคุณ : ก็คนมันขี้หึงง่ะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:40:55

ความคิดเห็นที่ 3 ผมคิดว่า น่าจะมีอะไรมากกว่า เรื่องที่คุณเล่ามานะ ที่จะมีเหตุผลพอ ขนาดทำให้คุณรู้สึกแบบนั้น ถึงขนาดใช้คำว่า"ต้องทน" สามีและภรรยาควรจะต้องหันหน้าคุยกัน โดยคุณอาจจะเริ่มก่อน ไหนๆก็โดนว่าเป็นฝ่ายผิด ลองคุยกันในเชิงลักษณะ ขอโทษ ขออภัย ที่ทำให้เขาไม่สบายใจ ที่ทำให้เขากังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเพื่อน(ชาย)เก่าของคุณ พูดเชิงสำนึกผิดจริงๆ ไม่ได้เพื่อตัดความรำคาญ ถ้ารากของปัญหามันอยู่ตรงนั้นอะนะ ผมคิดว่า ปัญหามันอยู่ตรงที่คุณคิดว่า เขาก็รู้ คือ.. มันเป็นการคิดแทนเขา(สามี)อะครับ ลองคิดว่า เขา(สามี)ไม่เคยรู้อะไรเลย ก็เลยกังวลมากๆจนเครียด ดูนะครับ ปล. ถ้าลูกผมเรียกผู้ชายคนอื่นว่า ป๊า หรือ พ่อ ผมก็โกรธนะครับ โกรธที่ภรรยาเราทำอะไรถึงทำให้ลูกเราเรียกคนอื่นอย่างนั้น หรือทำไมภรรยาเราไม่ห้ามปรามตั้งแต่ต้น แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 54 22:44:32 จากคุณ : โอ-ต่อ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:42:29

ความคิดเห็นที่ 4 ฉันย้ายมาได้ 1 ปี กับ อีก 1 เทอม (ปีการศึกษาของลูก) ปิดเทอม จึงจะเจอหน้ากัน ประมาณ เดือนกว่าๆ ระยะเวลาเดือนกว่าๆ ที่อยู่ด้วยกัน ก็ยังทะเลาะกัน ยังค่อนแคะ ฟื้นฝอยเรื่องเก่าอีก จนบางครั้งทะเลาะกันในคืนวันเสาร์ จนไม่ได้นอน วันอาทิตย์จะปิดร้านไปเที่ยวกัน ก็เลยต้องยกเลิก เพราะว่า ตื่นไม่ไหว อดไป อยู่บ้านทำให้เราอดโมโห และว่าเขาไม่ได้ว่า โง่ เอาแต่เรื่องเก่ามาทะเลาะ แทนที่ วันนี้จะมีความสุขด้วยกันไปเที่ยวด้วยกัน เปิดเทอมก็ต้องพากลับแล้ว   ฉันพูดว่าเขาเพราะความโมโห  แต่คำๆ นี้ ก็กลายเป็นความผิดของฉันเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งเป็นความผิดที่ไม่มีวันจบ ไม่มีวันอภัย  ฉันถามว่าฉันพูดไปเพราะโมโหที่เขา เอาเรื่องเก่ามาพูด แทนที่จะจบ แล้วเลือกที่จะมีความสุข กับวันใหม่  แต่มันก็กลับเพิ่ม โทษของฉันอีก ที่ว่าเขาโง่  เรื่องนี้เกิดเมื่อเดือนเมษา ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา แต่วันนี้ฉันโทรคุยกัน เขาก็ยังว่าอีก ว่าเพราะฉันมีสามีโง่ ไง  เอามาค่อนแคะอีก ฉันควรทำอย่างไร มันมีแต่ความผิดสะสม ไม่มีอะไรลบออกได้ เลย  ฉันคิดว่าจะพาลูกย้ายกลับไปเรียนที่โน่นอีกครั้งเพราะสงสารลูก ที่ร้องหาพ่อ แต่ฉันจะอดทนกับคำว่าเหล่านี้ได้อีกหรือเปล่า ฉันควรทำอย่างไรดี  หากฉันทนไม่ไหว ต้องทะเลาะกันอีก   เขาเองก็บอกว่า ไม่ต้องกลับมา อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว คืออยู่แยกกัน ต่างคนต่างอยู่    ญาติพี่น้อง ตนที่หวังดี ทุกคนต่างบอกว่า ครอบครัวแยกกันอยู่ไม่ดี กลับไปเถอะ  ฉันสับสน และตัดสินใจไม่ถูกเลย ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิต เขาเองไม่ให้ความร่วมมือกับฉันเลย ขอบอกว่า ขอโทษ ขออภัย และอย่าพูดเรื่องเก่าๆ ได้มั๊ย แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถทำได้เลย จากคุณ : 2 (แพรวดี) เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:49:32

ความคิดเห็นที่ 5 บางครั้งสิ่งที่เราทำไปโดยไม่ทันได้คิดถึงผล เมื่อทำไปแล้ว จะย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้อย่างไรค๊ะ  ฉันขอโทษเขาไปแล้ว แต่เขาก็ยังว่าตลอดไม่จบ  หากเรารู้ถึงอนาคต ว่าทำไปแล้วผลจะเป็นอย่างไร เราคงไม่ทำหรอกค่ะ  แต่ในเมื่อ มันผ่านไปแล้ว แต่เขาไม่ยอมให้มันผ่านไป  เราจะทำอย่างไรค๊ะ ทุกเรื่องที่ฉันทำให้เขาไม่พอใจ หรือ คำพูดที่เขาไม่พอใจ มันจะยังเป็นอมตะตลอดกาล เหมือนว่าเพื่งเกิดขึ้นวันนี้  ทั้งที่ผ่านมาเป็นหลายปีแล้วก็ตาม จากคุณ : แพรวดี เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:55:09

ความคิดเห็นที่ 6 แปลกๆนะคะ คุณจะเลิกกับแฟนเพราะ เขาพูดจาแขวะในสิ่งที่คุณก็รู้ว่าไม่สมควรทำ การที่คุณเอาเพื่อน ญมาเรียกแม่ แล้วไปเปรียบกับเพื่อน ชาย ให้เรียก พ่อ ลองคิดกับกันนะคะ ลูก2แล้วนะคะ ชั่งน้ำหนักดูเองคะ จากคุณ : uorda เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 22:58:58

ความคิดเห็นที่ 7 ต้องอดทนครับ ซักระยะ อาจจะนานหน่อย จริงๆคุณก็ผิดนะ การขอโทษ คือการ สำนึกผิดและขอให้เขาลงโทษ ลองคิดว่านี่เป็นวิธีที่เขาลงโทษคุณอยู่นะครับ ต้องใช้เวลาครับผม อดทนนะ ลองเล่นบทนางเอ๊ก นางเอกดูนะครับ แบบยอมอดทนกล้ำกลืนน้ำตาไม่ให้ใครเห็น เขาจะได้ใจเย็นลง เขาจะได้เห็นใจ จากคุณ : โอ-ต่อ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:16:39

ความคิดเห็นที่ 8 ผมว่าคุณกำลังเข้ามาหาน้ำหนักเพิ่มให้ความคิดคุณเท่านั้นเอง ตัวคุณรู้ดีอยู่แล้วว่าคุณต้องการอย่างไรในชีวิต เพียงแค่คุณอยากได้คนที่คิดแบบเดียวกับคุณ ถ้าถามผมๆคิดว่าผิดแต่แรกที่คุณให้ลูกตัวเองเรียกผู้ชายคนอื่นว่าป๊า ไม่ต้องถามหรอกว่าถ้าเป็นเขาทำบ้างจะรู้สึกอย่างไร เพราะการใช้ชีวิตคู่มันต้องใจเขาใจเรา จากคุณ : ทำไมไม่ได้ซักทีเนี่ย ผมงง หืม? เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:18:23

ความคิดเห็นที่ 9 อาจจะลองเปิดอกคุยกันแบบตรงๆ กันดูนะครับ ใจเย็นๆ นะครับ เป็นครอบครัวแล้ว การตัดใจเลิกกันเลยมันยาก ลองปรับเปลี่ยนวิธีการดู คุณไม่อาจเปลี่ยนเขาได้ สิ่งที่เปลี่ยนได้ก็คือตัวคุณ เวลาเขาค่อนแคะ ลองไม่ตอบโต้ดูสิครับ เรื่องมันจะได้ไม่ยืดยาว แล้วก็ค่อยๆ ให้เวลาช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น ต้นเหตุเกิดจากเรื่องเล็กนิดเดียว อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตเลยครับ ตอนนี้คุณกำลังทุกข์อยู่ ทางที่จะแก้ทุกข์ได้ มีคนค้นพบแล้ว พระพุทธเจ้าไงครับ ลองปล่อยวาง วางเฉยกับคำพูดที่เราไม่พอใจ พยายามไม่รับรู้กับสิ่งที่มากระทบจิตใจ ผมเคยเสียบหูฟัง เปิดเพลงดังมาก เดินผ่านซอย อยู่ๆ ก็มีหมาเข้ามากัดที่ขาด้านหลัง แต่มันก็แค่ถากๆ นะครับ แต่ผมไม่รู้สึกตกใจ เสียขวัญ หรือโกรธเลย เพราะว่าผมไม่ได้รับรู้เสียงขู่ของหมาไงครับ สิ่งที่ได้ยินกลับเป็นเสียงเพลงเพราะๆ ที่ฟังอยู่ ผมเลยได้รู้ว่า ความทุกข์ คือสิ่งที่จิตใจเราปรุงแต่งขึ้นเองจากสิ่งที่เรารับรู้ ถ้าเราปิดกั้นมัน ความทุกข์ก็มาไม่ถึงเรา จากคุณ : Dragonfly7Colors เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:18:35

ความคิดเห็นที่ 10 พูดจริงนะคะ  เรื่องให้เพื่อน เรียกคนอื่นว่า ป๊า หรือ แม่  เราเจอบ่อยๆ  ถ้า แฟนคุณเข้าใจผิด  อาจจะไม่ใช่แค่เรื่องนี้ เรื่องเดียว... ถามเรา เรา ก็ตอบให้คุณไม่ได้.. แนะนำไป ..ก็เห็นว่า ไม่น่าจะมีประโยชน์ ในเพื่อนๆคนอื่นแนะนำดีกว่า.. อยากทราบว่า..เพื่อตัดและเป็นการแก้ไขปัญหาคาใจ.. ให้เพื่อนคุณคนนั้น.. มาเจอกับสามีดีไหม.. เผื่อ สิ่งที่เขาจินตนาการ ไปอาจจะลดน้อยลง.. ถ้าเราไม่มีอะไรในใจจริงๆง่ะนะ.. จากคุณ : HOBBY<>POOK เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:22:15

ความคิดเห็นที่ 11 "มันผิดตรงไหน ลูกก็กลับมาบ้าน เรียกชื่อเพื่อนเราว่า ป๊าmmmm เท่านั้นแหละ ความไม่พอใจก็เกิดขึ้น" มุขตลกของคุณ มันขำกันได้แต่เฉพาะกลุ่มครับ แต่ไม่ขำแน่ๆครับถ้าดันไปเอามุขเดียวกันนั้นกลับมาเล่นต่อที่บ้าน ปัญหานี้จึงดูว่าคุณเองพลาดไป.. ดูแล้วปัญหาแยะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะที่สามีของคุณกลายเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่จบไม่สิ้นกับการยกเรื่องเก่าๆมาพูดอยู่นั่นแหละ.. แนะนำว่าเรียงลำดับความสำคัญของปัญหาออกมาก่อนครับ.. แล้วค่อยๆไปคุยกับเขาที่ละข้อทีละข้อกันเลย.. ที่สำคัญสุดคือ อย่าตัดสินใจทำอะไรลงไปโดยที่คุณเองก็ไม่เต็มใจที่จะทำอีก เพราะที่ผ่านมาดูเหมือนว่าคุณจะยอมทำๆไปตามใจเขา แต่กลายเป็นการสะสมปัญหาให้มากขึ้น และมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว ซึ่งในที่สุดคุณเองจะเหมือนระเบิดวลาที่เดินได้ รอแค่หมดความอดทนเม่ื่อไหร่ เมื่อนั้นคุณก็จะระเบิดทุกอย่างออกมา ต้องไม่ทำในสิ่งที่คุณไม่อยากทำ จนกว่าจะต่อรองจนต่างคนต่างแฮปปี้แล้วถึงจะตัดสินใจทำนะครับ​​ ในส่วนของเวลาที่ทะเลาะกัน ก็บอกเขาไปครับว่า ช่วยคุยแต่ปัญหาเฉพาะทีเกิดขึ้นในขณะนี้ได้ไหม อย่าย้อนไปยกเอาปัญหาเก่าๆขึ้นมารื้อฟื้นขึ้นมาพูดอีก ปัญหาปัจจุบันคงแก้ไม่ได้แน่ๆ ถ้ามัวแต่ยังยกปัญหาเก่าๆขึ้นมารวมกันเข้าไปอีก.. และถ้าเขายังมีพฤติกรรมยกเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดอีก ขอให้คุณหยุดคุยกับกับและเดินหนีออกไป.ในทุกๆครั้งที่เขาพยายามรื้อเรื่องเก่าๆขึ้นมาทะเลาะกับคุณ จะเป็นการสร้างเงื่อนไขให้เขาได้รู้ว่า เมื่อไหร่ที่เขายกเรื่องเก่าๆขึ้นมาทะเลาะกัน คุณจะหยุด และไม่คุยกับเขาอีกต่อไป จนกว่าเขาจะหยุดยกเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูด ดูแล้วอาการหนักครับ ปัญหาแยะมาก ยังไงคุณลองเรียงลำดับความสำคัญของปัญหาออกมาเป็นข้อๆให้ได้ก่อนครับ จากคุณ : G เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:23:14 A:58.11.181.234 X: TicketID:070157

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกท่านนะค๊ะที่มาตอบกระทู้เรา  อยากจะบอกว่าหลายท่านกำลังตีความผิด   ดิฉันอยากจะบอกว่าอึดอัด กับคำเหน็บแนม เพราะเรื่องที่เล่าให้ท่านฟังนั้น มันผ่านมา สามปีแล้ว แต่ว่ายังคงนิรันกาล ทุกการกระทำของฉัน และทุกคำพูดที่เขาไม่พอใจ  ฉันเบื่อการทะเลาะ ที่เอาเรื่องเก่า เล่าไม่จบมาทะเลา คุณเข้าใจมั๊ยค๊ะ  ฉันเคยทำผิดพลาดเพราะคาดไม่ถึง ก็ยอมรับ และขออภัยไปแล้ว แต่เขาไม่รู้จักจบ ไม่รูืจักอภัย แล้วเอาเรื่องเก่ามาพูด อยู่บ่อยคร้ง จากคุณ : แพรวดี เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:23:18

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณมากนะค๊ะ  ที่ช่วยคิด  แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่ง ปวดหัวค่ะ เพราะเรื่องที่เราคาดไม่ถึง จึงได้ทำไป แต่มันเป็นอดีต ย้อนมาแก้ไขไม่ได้  และปีจจุบัน เขานำมันกลับมาเป็นประเด็น เพื่อเหน็บแนม ความผิดเก่าๆ ของเรา ในหลายๆเรื่องค่ะ ดฺิฉันต้องการให้ครอบครัวอยู่พร้อมหน้า เพียงแต่ทนคำเหน็บแนมเขาไม่ไหว ทำอย่างไรให้เขาเลิก  ขอร้องเขาแล้ว ก็ไม่เป็นผล  ทำให้ฉันตัดสินใจไม่ถูกว่าควรแยกกันอยู่แบบนี้ต่อไป  หรือว่าจะกลับไป เจอสภาพเดิม ที่ไม่รู้ว่าจะหมดความอดทนวันไหนค่ะ จากคุณ : แพรวดี เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 23:30:05

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านเยอะ จนชักจะมืน  ^__^ เราอยุ่บ้าน เปิดร้านขายของกับพี่สาว  พี่น้องท้องเดียวกันนี่ล่ะค่ะ เรียกได้ว่า อยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชม. มันก็เลี่ยงไม่ได้  ที่จะต้องมีเรื่องทะเลาะกัน  คิดเห็นไม่ตรงกัน ทะเลาะกันที  ก็มีแต่เรา  ร้องไห้จะเป็นจะตาย ทำผิดนิดหน่อย  ขุดเรื่องมาด่าเสียยังกับเราไปฆ่าคนตาย จนวันนึง  ร้องไห้ไป  ถามเค้าไป  ทำไมต้องด่ากันขนาดนี้  ไม่คิดถึงใจคนฟังบ้างหรือไง พี่สาวสะบัดเสียงตอบว่า  ก็ฉันด่าแกเพราะฉันโกรธ  ด่าไปแล้ว  ฉันก็หายแล้ว  แกจะเก็บไปทำไมล่ะ ทีแรกที่ฟัง  ก็คิดแบบ ตัวกรู  ของกรู.... เออ  เจ็บใจ  น้อยใจที่มันด่า  ก็ผิดที่กรูอีก แต่พอสติมา  ปัญญามี  พิจารณาให้ดี  มันก็ถูกของเค้า เก็บมาคิด  เราก็เจ็บเอง  คนพูด  เค้าพูดแล้ว  ไม่ได้ใส่ใจจำ  ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ  ว่าทำให้ใครเจ็บช้ำแค่ไหน แล้วเราจะเก็บมาจำ  มาเจ็บ  มาช้ำ  ทำไมกันเล่า เค้าด่าอะไรมา  ก็ฟัง  แล้ววาง  ทำอะไรอยู่  ก็จดจ่อ  ตั้งสติ  มีสมาธิ  กับสิ่งที่ทำ แรกๆก็ยากหน่อย  บ่อยๆเข้า  ก็ง่ายไปเอง ทุกวันนี้  ฟังเค้าด่า  ด้วยสติ  ไม่ใช่อารมณ์  ก็พบว่า  มีอะไรให้ขำ  ให้คิดมากมาย ให้อภัยได้ง่ายกว่าเก่า ที่สำคัญ  พอเราไม่แสดงอาการ  ไม่เถียง  ไม่โต้ตอบ  ก็ดูเหมือนเค้าจะไม่สาแก่ใจที่ได้ด่าเรา  ก็คงไม่รู้จะด่าทำไม  รุ้สึกเหมือนว่า  จะโดนด่าน้อยลง หรือเพราะไม่ได้เก็บมาจำว่ามันมาก มันบ่อยแค่ไหน ก็ไม่รู้ ที่ทำให้เรารู้สึกว่า มันเบา ชิว  ใช้ชีวิตสบายขึ้นเยอะ แค่เล่าให้ฟัง  ทำได้ก็ทำ บางที ชีวิตคุณอาจจะดีขึ้นบ้างก็ได้นะคะ ^___^ จากคุณ : วัลยา เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 00:48:47

ความคิดเห็นที่ 15 ขอโทษ ขอร้องแล้ว ก็ไม่เลิก ?? ขออนุญาตนะครับ สามีคุณนี่ งี่เง่ามากเลยนะครับ และจากที่อ่านแล้ว ต่อให้พูดยังไงเค้าก็คงไม่เลิกนิสัยนี้ คนที่หัวดื้อ และคิดว่าตัวเองถูก ตัวเองเก่ง มักไม่ค่อยฟังใครครับ จะมีแค่บางคนเท่านั้นที่สามารถกล่อมเค้าได้ ต้องให้คนเหล่านั้นช่วยครับ เชื่อว่าต้องมีครับ คนที่สามีคุณจะรับฟัง และเชื่อ ส่วนใหญ๋เป็นผู้ใหญ่ หรือเพื่อนสนิทที่เคารพรักกัน ให้เค้าพูดให้ น่าจะช่วยแก้ปัญหาได้ ถ้าสามีคุณไม่รู้จักปล่อยวางอดีตบ้าง ชีวิตคงหาความสุขยากครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 00:59:07

ความคิดเห็นที่ 16 ตกลงคุณไม่ผิดเลยนะ คิดได้ไง ไปเจอคนที่เคยแอบชอบ ให้ลูกเรียกเค้าว่าป๊า นี่คือตัวอย่างของการคิดอะไรโดยเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง คุณไม่คิดอะไรหรอก แต่ผู้ชายเค้าคิด วันนี้ไม่มีอะไรแต่วันหน้าเกิดคุณทะเลาะกัน ใครละที่คุณจะไปปรึกษาไปขอความช่วยเหลือก็ไม่มช่ไอ้หมอนี่เหรอ เฮ้อ อย่างแรกนะที่คุณต้องฝึกคือ หักเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง ถ้าแฟนคุณพาเพื่อนสวยเอ๊ก โสด ชอบมาก  มาแล้วสอนลูกตัวเองให้รียกมามี่ พาไปกินข้าวกันหนุงหนิง หวังว่าคงไม่คิดอะไรนะ เฮ้อ เหนื่อยใจ ความผิดคนอื่นเท่าขุนเขา แต่ความผิดเราเบาเท่าขนนก แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 54 06:17:06 จากคุณ : NAN_KUNG เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 06:16:36

ความคิดเห็นที่ 17 บอกตรงๆทุเรศครับให้ลูกเรียกชื่อเพื่อนตัวเองว่าป๊า พูดอะไรไม่คิด ปัญหาใครเป็นก่อไม่ใช่สามีคุณแน่ๆ ผมเห็นใจสามีคุณนะและสงสารเด็ก จากคุณ : เท็นโคจิ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 10:23:38

ความคิดเห็นที่ 18 อย่าเอาความคิดฝ่ายเดี่ยวครับ ตัวอย่าง คุณนายซาอุ สมัยก่อน มีให้ อ่านมากมาย ถ้าเป็นผม  อาจมีเลิกครับ   ยังไง ก็ ไม่ควรจะไปยุ่งกัน แฟนเก่า ถ่านไฟเก่า มันคุได้ทุกเมื่อ ยิ่งคุณโกรธ คุณก็ยิ่งหาตัวเปรียบเทียบ  ผมถึงบอกถ้าเป็นผม ๆ อาจเลิก ก่อน จะโดนสวมเขา จากคุณ : ton_21 เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 10:44:47

ความคิดเห็นที่ 19 ก็เลิกดิครับ คิดไรมาก อันว่าการสอนให้ลูกเรียกชู้รักว่าป๊านั้นก็เหมือนตอกตะปูลงบนผนังปูน ถึงจะถอนไปแล้ว รอยรูตะปูมันก็ยังอยู่ไม่หายไปไหนหรอก ทางแก้มีทางเดียวคือเลิก จากคุณ : เจเอ็กซ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 15:32:59 A:124.122.116.245 X: TicketID:204597