เคยรักใครข้างเดียว ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีหวัง บ่างไหมครับ
|
 |
อยากระบายความรู้สึกอ่ะครับ.......
คือว่า ผมชอบผู้ญ.คนนึงมาได้ประมาณ 4 ปีแล้วอ่ะ เค้าเองก็รู้นะว่าผมชอบเค้ามากแค่ไหน แต่เค้าเองก็มีคนที่เค้าชอบอยู่แล้วซึ่งเป็นเพื่อนผมเอง แต่ผมก็ยังไม่หยุดที่จะบอรักเค้าทุกๆวัน.....
มันเริ่มจากผมน่ะเจอเค้าบน Hi5 (ตอนนั้นHi5กำลังบูม) แรกก็คุยกันเพราะถูกคอ แต่คุยกันบ่อยก็ได้เห็นมุมน่ารักๆของเค้าก็เลยรู้สึกว่าโดนใจ ผมเลยเอยปากบอกเค้าว่าเรามาลองคบกันไหม เค้าก็ไม่ตอบอ่ะไรผมแล้วผมก็เลยขอเบอร์เค้าไว้ จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันอย่าจริงจัง ทำให้รู้ว่าเค้าเรียนสถาบันเดียวกับผมนี้เองแถมยังอยู่ชั้นเดียวกันแค่คนล่ะแผนก และเค้าก็เป็นเพื่อนในกลุ่มแฟนเพื่อนผมอีกด้วย(โลกมันจะกลมไปและ) แรกๆผมก็แค่พูดว่าชอบเค้า แต่พอนานเข้าผมก็หลุดปากบอกรัก แต่เค้าก็ไม่รับรักผม เค้าบอกกับผมว่า"มันยังไม่ใช่".....
แล้ววันนึงเค้าก็บอกกับผมว่าเค้ากำลังคบกับเพื่อนผมอยู่ เพื่อนคนนี้ผมเคยไว้ใจมันมากแถมยังเคยให้มันช่วยพูดให้เวลาผมทะเลาะกับเค้า ไม่นึกว่มันจะทำแบบนี้กะบผม ทั้งคู่เลย ผมประกาศตัดเพื่อนกลางห้องเรียนเลย....
ผมเลยคิดจะมองหารักใหม่ เคยมาโพสหาเพื่อนในพันทิพด้วย แต่มันดันมีเหตุที่ว่าสองคนนั้นเค้าทะเลาะกันแล้วเค้าก็เลยโทรมาคุยกับผม บอกตรงๆตอนนั้นใจนึงโคตรดีใจ แต่อีกใจก็ยังเจ็บไม่หาย เลยไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจเค้า หลังจากนั้นเค้าก็คุยกับผมเรื่อยมา จนวันนึงเค้าโทรมาบอกผมว่าเค้าสองคนกลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเอาแอลกอฮอมาราดบนแผลที่ยังไม่หายดี เจ็บปวดแทบคลั่ง ....
ตอนนั้นเองผมเลยตัดสินใจว่าจะรอเค้ากลับมาอีกสักครั้ง แล้วจะไม่ปล่อยให้เค้ากลับไปหามันอีก แต่ความเจ็บปวดของคนที่เฝ้ารอก็เล่นงานผมอีก ผมเลยใช้วิธีโทรไปคุยกับเค้าคนนั้นบ่อยๆเพื่อให้หายคิดถึง แต่โทรไปในฐานะ "เพื่อน" พอคุยกันในฐานะเพื่อนจะสนิทมากก็กลายเป็นว่าเค้ากล้าคุยกับผมทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องไปนอนกับมันกี่ครั้งและบ่อยแค่ไหน หัวใจผมที่มันยังไม่หายดี ก็เหมือนโดนแซ้ฟาดซ้ำๆๆๆ อยู่อย่างนั้น
และแล้วผมก็ได้เจอคนที่จะมารักษาแผลใจให้ผม เธอเจอผมบนเฟสบุ๊ก ตอนนั้นเธอยังคบกับแฟนเธออยู่ แต่เธอกลับต้องเสียใจเพราะเธอรู้ว่าคนที่เธอเรียกว่าแฟนนั้นมันมีแฟนตัวจริงอยู่แล้ว เธอเลยต้องเสียใจผมก็ใช่ประสบการณ์ที่มีปลอบใจเธอ เธอก็เลยบอกว่าชอบผม แล้วถามผมว่าคบกันไหม ผมก็บอกว่าผมไม่ติดอะไรอยู่ว่าผมเนี้ยใช่จริงๆสำหรับเธอแล้วเหรอ เพราะตอนนั้นผมคิดว่าเธออาจจะแค่หวันไหวเพราะหัวใจยังอ่อนแอ ผมเลยตุยกับเธอในฐานะคล้ายๆจะเป็นแฟนกัน และแล้ววันนึง เค้าคนนั้นก็โทรมร้องกับผมว่าเพื่อนผมมันบอกเลิกเค้าแล้ว เล่นเอาผมทำตัวไม่ถูกสับสนไปหมด แต่พอเข้ารู้ว่าผมคบกับเธอคนนั้นอยู่ เค้าก็เลยเสียใจแถมยังตัดเพ้อออกมาว่าไหนว่าจะรอไง(จะเอาไงกับกุวะเนี้ย) ที่มันเป็นเรื่องก็คือพอเธอคนนั้นอยู่ๆก็มาบอกกับผมว่าเราคงต้องจากกันแล้วเพราะเธอมีเหตุผลบ่างอย่างที่บอกผมไม่ได้ (ผมว่าสองคนนี้ต้องคุยกันโดนที่ผมไม่รู้แน้ๆ T^T) แล้วเธอก็จากผมไปแบบเงียบๆ
ผมเลยตัดสินใจกลบไปหาเค้าคนนั้น ปรากฏว่าเค้าก็ไม่รับรักผมเหมือนเดิม แถมยังบอกว่ายังคิดถึงไอเพื่อนผมคนนั้นตลอดเวลา ยังอยากที่จะกลับไปคบกับมันใหม่ ......
ผมก็ได้แต่รอๆๆ และก็ยังเอาของขวัญให้เค้าทุกๆวันสำคัญ คอยให้กำลังใจเวลาเห็นเค้าท้อ คอยบอกรักอยู่ห่างๆ เหมือนที่เคยทำตลอด 4 ปี
เมื่อเร็วๆนี้ผมทะเลาะกับเค้า เรื่องที่เค้าบอกว่าจะหาแฟนใหม่.... ผมเลยฟิวขาด ว่าเค้าไป เค้าก็บอกผมว่าเค้าแค่พูดเล่น และยังพูดออกมาอีกว่า ว่าผมก็เป็นแบบนี้ ชอบเอาความคิดอะไรให้เป็นเรื่องใหญ่ ชอบคิดไปเองว่าอย่างนู้นอย่างนี้ ถึงได้ไม่มีใครชอบไง ทำเอาผมช๊อคเลย .....
ที่ผมมาโพสผมอยากจะระบายความรู้สึกน่ะครับ
(ไม่ได้นอนเลยโพสถึงเช้าเลยทีเดียวชีวิตผมนี้ยิ่งกว่านิยายวัยรุ่นใน7-11อีกเนาะ)
แล้วอยากจะขอความเห็นว่า #แบบผมเป็นพวกที่เค้าเรียกว่างมงายหรือป่าว
#ผมควรทำไงต่อไปดีรอต่อไปหรือหาคนใหม่
ตอนนี้ผมทำใจไม่ถูงสับสนและงงกับชีวิตไปหมด .......
| จากคุณ |
:
Jumiro 
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ก.ค. 54 06:33:37
|
|
|
| 
