ความคิดเห็นที่ 1 เหมือนจะอิจฉา แต่ ก็แอบอึดอัดใจไปด้วยค่ะ จากคุณ : หมอนข้างสีขาว เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:47:09

ความคิดเห็นที่ 2 อืมม สมกับเป็นนักเขียนจริงๆ จากคุณ : เอาใจใส่ยังไงก็ดีกว่าละทิ้ง เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:48:44 A:125.25.173.96 X: TicketID:327302

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านจบแล้ว อืม มันคงเป็นความรู้สึกที่เก็บไว้นานแล้ว อึดอัดสุดๆไปเลยใช่ไหมค่ะ เข้าใจนะค่ะ คุณอาจจะอึดอัด ลองเปลี่ยนที่จะไม่ต้องเขียนนิยายดีไหมค่ะ คือ พักไว้ก่อนมาทำอย่างอื่นแทนนะค่ะ เช่น แต่งบ้าน ทำอาหาร ขนม อะไรก็ว่าไปค่ะ เป็นงานเล็กๆน้อยๆ จะได้ไม่โดนคุณสามีดุเอาอีก  เอาใจช่วยนะค่ะ จากคุณ : สายลมหนึ่งสาม เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:54:03

ความคิดเห็นที่ 4 ต้องจับเข่าคุยกัน คุณอยู่ในความไม่สบายใจแบบนี้ไปตลอดไม่ได้หรอกครับ จิตใจจะเหี่ยวเฉาและหาความสุขจากอะไรไม่ได้เลบ จากคุณ : ลึกลับซับ_tui เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 13:13:46

ความคิดเห็นที่ 5 ความทุกข์ใจ เกิดที่ใจเราทั้งนั้น จากคุณ : simplebest เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 13:51:12

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้อ...  พูดยาก เพราะอ่านๆดูแล้ว  ชีวิตคุณนั้นสุดแสนจะสบายเมื่อเทียบกับมนุษย์เงินเดือนอย่างดิชั้น  ทุกวันนี้อยากจะลาออกจากงานใจแทบขาด  แต่ติดว่าภาระนั้นเยอะเหลือเกิน  ถ้าไม่ได้ทำงานบริษัท  ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำอะไรได้ เอาเป็นว่าเอาใจช่วยให้คุณผ่านสภาวะนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ  ว่าแต่มีรีสอร์ทแล้ว  ไม่ลองเปิดร้านอาหารในรีสอร์ทหรือร้านกาแฟเล็กๆ เป็นของคุณเองล่ะคะ  ถึงจะอยู่ในรีสอร์ทของสามี  แต่ถ้าได้เป็นเจ้าของเอง  บริหารเอง  ก็น่าจะดีกว่าออกไปทำงานข้างนอกนะคะ จากคุณ : Passion-Flower เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 13:58:08

ความคิดเห็นที่ 7 ยาวมากค่ะ อ่านแบบรวดเร็ว อิจฉานะคะแต่ก็อึดอัดแทน ทำไมจขกท. ไม่มีลูกล่ะคะ เผื่อทัศนคติต่าง ๆ จะเปลี่ยนไป จากคุณ : หมาแม่กลอง เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 14:54:08

ความคิดเห็นที่ 8 เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะพี่ จขกท. ,, ส้มเป็นคนรักอิสระเหมือนกัน และทำใจไม่ได้แน่ ๆ ถ้าต้องอยู่แบบที่พี่เป็นอยู่ตอนนี้ การไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมันรู้สึกยังไงไม่รู้ เหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์ ฮ่า ๆ :( แล้วตัวติดกันตลอดเวลา ไม่มีเวลาส่วนตัว ไม่มีที่ว่างให้กันเลยมันก็อึดอัดเนอะ สามีพี่เค้าไม่อยากให้เอาโนตบุ๊คไปนั่นมานี่กับเค้า พี่ก็ไม่ต้องเอาไปดีไหมคะ ไว้เวลาอยู่ที่รีสอร์ทเค้ายุ่งๆทำงาน พี่ก็เขียนจุ๊กจิ๊กอะไรของพี่ไป จะได้ไม่มีปัญหา :) ยังไงเอาใจช่วยนะคะ ขอให้ความไม่เข้าใจกันมันผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ ^ ^v จากคุณ : cAwaiizOm เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 15:06:37

ความคิดเห็นที่ 9 รักอิสระเหมือนกันครับ ^^ แต่ก็อยากเป็นนกในกรงทองบ้าง 555+ จากคุณ : arakball เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 15:21:32

ความคิดเห็นที่ 10 จขกท. นะคะ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ขอบคุณจริงๆ เรื่องมีลูก... บอกตามตรงว่า 'กลัว' ค่ะ เห็นภาพเพื่อนเก่า... เมื่อก่อนเธอเคยเป็นคนที่โดดเด่นมากในกลุ่ม แต่งตัวเก่ง เฮฮาปาร์ตี้ตลอด แต่พอเธอแต่งงาน มีลูก เปลี่ยนตัวเองเป็นแม่บ้านเต็มตัว วันๆ ไม่ได้ทำอะไรต้องไปรับไปส่งลูก มีลูกแล้วเครียด เครียดเรื่องเรียนของลูก เรื่องการเรียน เรื่องการบ้าน เรื่องเยอะมากๆ จนปัญหามันเต็มตัวไปหมด ตอนนี้เป็นแม่บ้านเต็มร้อย ไม่แต่งตัว ไม่มีสังคมนอกบ้าน เคยถามว่าเหนื่อยมั้ย เค้าบอกว่าเหนื่อย แต่มีลูกแล้วเหมือนชีวิตคือลูก ดิฉันไม่อยากลืมตัวเอง ดิฉันอยากมีเวลาให้ตัวเองมากกว่านี้ แค่ความเอาแต่ใจของสามีดิฉันก็เพลียแล้วค่ะ U_U จากคุณ : บาลองเซียก้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 15:41:03 A:101.108.61.190 X: TicketID:327574

ความคิดเห็นที่ 11 แปลกน้อ คนเรา อยากได้ในที่ไม่มี แฟนผมก้อเหมือน ผมบอกให้ไปเที่ยวนอกบ้านบ้าง ไปหาเพื่อนบ้าง แต่เทอก้อไม่ค่อยไป ไปไหนมาไหนผมตลอด คนเราต่างกัน ต่างคนต่างความคิด ต่างคนต่างวิถิชิวิต สู้ๆกันต่อไป อนาคตอยู่ในมือเรา จากคุณ : ปีศาจอาตี๋น้อย เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 15:58:39

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วรู้สึกว่านิสัยของจขกท.กะสามีจะสลับกันอ่ะค่ะ ถ้าสามีนิสัยเหมือนผู้ชายทั่วไปที่รักอิสระ(มาก) จขกท.กะสามีคงจะมีความสุขม๊ากๆ จากคุณ : เขียนบน iPhone (plavix) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 16:06:43

ความคิดเห็นที่ 13 อยากจะบอกว่า ต้องใจเย็นลงกว่านี้นะคะ คุณมองโลกในแง่ร้ายไปค่ะ :D เลยเครียดนะคะ อยากจะให้ใจเย็นๆ สูดหายใจเข้าลึกๆ รักคุณสามีมากๆ มองความดีของเขาไว้ค่ะ แม้มันจะน่าอึดอัดก็มองด้านดีของเขาเอาไว้ ต้องพยายามหาช่วงที่่ว่างให้ได้ เราคิดว่าแม้คุณต้องเปิดโปรแกรมสนทนา แต่มันต้องมีเวลาว่างบ้างแน่ๆ ค่ะ เอาเล็กๆ น้อยๆ นั่นมาทำ อย่าไปซิเรียสมาก อยากเอาครอบครัวมาแลกกับงานนะคะ แต่คิดว่าเราจะพยุงมันไปอย่างไรพร้อมกัน จะได้ไม่มาเสียใจภายหลัง เรื่องชื่อเสียงรับรองว่าคุณมีแน่นอนค่ะถ้าคุณเขียนด้วยความสุข สามีของคุณรักคุณมาก เขาแค่ต้องการความใส่ใจจากคุณค่ะ เหมือนน้องบีเกิ้ลแหละค่ะ อย่าได้รำคาญเขาเลย เรื่องที่คนอื่นอิจฉา ขอให้เชิดหน้าเอาไ้ว้นะคะ เ็ป็นเรื่องธรรมดาค่ะ อย่าเอาิ่สิ่งที่คนอื่นพูดเก็บมาคิด มันเผาเรือนใจและเรือนรักของเราค่ะ จงปล่อยให้คำพูดของคนอื่นอยู่นอกจิตใจของเรา วางเฉยซะนะคะ เรื่องไปเที่ยว ชวนสามีไปด้วยกัน อันไหนที่เขาห้ามให้ทำ ถ้าห้ามขาดก็ไม่ต้องทำค่ะ ไม่ใช่เราเห็นใจเขาไม่เห็นใจคุณนะคะ แต่เราอยากจะให้พวกคุณดำเนินความรักด้วยความเข้าใจ มองโลกในแง่ดีนะคะ ความฝันเรื่องการเป็นนักเขียนตลอดไปของคุณสำคัญมาก แต่อย่าทำร้ายคนที่เขาอยากให้คุณมีความสุขค่ะ เพราะคุณจะอยู่คนเดียว ได้ทำงานตามความฝัน แต่ไม่มีเขา ชีวิตของคุณจะโดดเดี่ยวค่ะ คุณอาจจะพูดในวันหนึ่งที่ทำฝันสำเร็จแต่ไม่มีสามีว่า เย้! ในที่สุดฉันสำเร็จแล้ว แต่ชีวิตก็ไม่ได้สมบูรณ์ ไม่ได้มีความสุขแน่ๆ เราเป็นคนหนึ่งที่โลกส่วนตัวสูง ตามฝัน แล้วก็คิดว่าอาจจะไปจบจุดเดียวกับคุณ คือการแต่งงานทำให้ความฝันต้องสะดุดและชะงักลง แต่เราคิดว่าถ้าไม่มีครอบครัว ไม่มีสามี(ในอนาคต) ทำความฝันได้ประสบความสำเร็จ ก็ไม่เรียกว่าประสบความสำเร็จนะคะ เราคิดว่า คุณต้องปรับทัศนคติ มองโลกในแง่ดีค่ะ มีคนมากมายอยากเป็นอย่างคุณ เขาเป็นไม่ได้นะคะ มีครอบครัวที่มีความสุขไม่ได้ มีสามีก็ไม่ดี ไม่มีสัตว์เลี้ยง เงินยังไม่มีใช้เลยค่ะ สงบใจลง ยิ้มให้กับตัวเอง แล้วบอกว่า กับสิ่งที่เรารักต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่กับคนที่เรารัก ต้องจูงมือกันเดินเสมอ ถ้าต้องการแค่ระบาย แล้วเราพูดมากไป ต้องขอโทษด้วยนะคะ จากคุณ : chanokmai เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 17:01:22

ความคิดเห็นที่ 14 เอาเถอะค่ะ จขกท  นึกซะว่าเราโชคดีกว่า สาวๆ ที่โสด ในรายการ Take me out ตั้งเยอะ อย่างน้อยก็มีสามีที่รักเรา  ดูแลเรา  ถ้าตัดข้ออื่นๆ ทีคุณบอกมา  หาผู้ชายที่รักจริง แบบนี้ยาก  ส่วนมากมีแต่ ทำตัวโสดบนโลกออนไลน์ทั้งนั้น   เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : roased เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 17:42:03

ความคิดเห็นที่ 15 ทำไมเราอ่านแล้วรู้สึกอิจฉา. จากคุณ : cheerful_love เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 17:56:04

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เหมาะแต่งงานคับคุนนะ ส่วนสามีคุนปกติ ดีด้วยซ้ำ จากคุณ : NAN_KUNG เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 18:12:51

ความคิดเห็นที่ 17 กลับมาแล้วค่ะ เพิ่งเข้าไปในตัวเมืองมา แวะเข้าบ้านมาเก็บของแปปนึงเดี๋ยวออกไปใหม่... แอบตกใจเล็กน้อยที่มีคนมาคอมเม้นท์ จริงอย่างที่คุณปีศาจอาตี๋น้อยพูดนะคะ ไม่เคยพอใจในสิ่งที่มี ส่วนที่คุณ plavix บอกว่านิสัยเราสลับกัน ดิฉันได้ยินทุกคนบอกแบบนี้ตลอดตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ส่วนคุณ chanokmai ขอบคุณมากค่ะ คุณทำให้ดิฉันได้คิดอะไรบ้างอย่างที่ลืมไป ทุกวันนี้แม้บางครั้งจะทุกข์ไปบ้าง อึดอัดและรู้สึกละอายใจบ้าง แต่สามีก็จะอยู่ข้างๆ เสมอ วันที่ไปรวมญาติ เจอญาติๆ เขากระแนะกระแหนและกดดัน(มาก) สามีก็จะคอยปลอบ พาไปเที่ยวและซื้อของให้ ถ้าไม่มีเขาอยู่ข้างๆ ชีวิตคงไม่สมบูรณ์แน่นอน ขอบคุณนะคะคุณ roased หลายคนบอกแบบนั้นแต่ดิฉันก็ยังอดเครียดไม่ได้ ส่วนคุณ cheerful_love ...มันไม่ใช่ชีวิตที่น่าอิจฉาเสมอไปหรอกค่ะ บางครั้งดิฉันรู้สึกสมเพสตัวเองจนนั่งร้องไห้ก็มี เพราะโดนกดดันจากคนรอบข้างเสมอ คนรอบข้างที่ดิฉันเคยระบายให้ฟัง เขาก็บอกว่า หล่อนจะมาพูดให้คนอื่นอิจฉาเล่นหรือไง ...แต่จริงๆ ไม่ใช่เลยค่ะ ดิฉันอึดอัดและเครียดกับมันจริงๆ จนตอนนี้ดิฉันไม่กล้าระบายหรือปรึกษาคนรู้จักอีกแล้ว ส่วนคุณ NAN_KUNG ... หลายคนก็พูดแบบนั้นค่ะ (ฮา) เขามักจะบอกว่าดิฉันมีสามีที่ดีมาก ส่วนดิฉันก็เป็นภรรยาที่แย่หากเทียบกับสามี ถึงนิสัยดิฉันจะไม่เหมาะกับการแต่งงาน แต่ในเมื่อแต่งแล้วก็ต้องประคับประครองกันไป ดิฉันเคยคิดอยากจะทำร้านเค้ก ร้านกาแฟ กระทั่งร้านตัดขนสุนัขเพราะเมื่อก่อนเลี้ยงพุดเดิ้ล ขี้เกียจที่จะต้องมารอสามีว่างแล้วขับรถไปตัดในเมือง(แถวบ้านไม่มี ไปคนเดียวไม่ได้ เพราะจะทะเลาะกัน) แต่ทุกโปรเจค... ไม่ผ่าน เขาบอกว่าทุกวันนี้งานก็ล้นมือแล้ว และเขาไม่ต้องการให้ดิฉันยุ่งจนไม่มีเวลากับเขาอีก ฮาๆ ...พูดแล้วเศร้าดีนะคะ ^^" จากคุณ : บาลองเซียก้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 18:30:07 A:101.108.61.190 X: TicketID:327574

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าเป็นเราตอนอายุไม่เกิน 30 ปี คิดไม่ออกเหมือนกัน ว่าถ้าชีวิตเราไม่มีช่องว่าง เหมือนอย่าง จขกท. เล่ามาจะเป็นไง อาจอึดอัด อกแตกตาย แต่ตอนนี้ เราอยู่กับสามีวันละ 24 ชม. บางวันเข้าห้องน้ำยังนั่งคุยกัน (คนละฝั่งประตู) เรากับสามีเป็นคนรักอิสระทั้งคู่ โลกส่วนตัวสูง แต่ติดกันมาก (แปลกมั้ย?) เราก่อร่างสร้างตัวทำธุรกิจเล็กๆร่วมกัน พูดได้ว่ากอดคอกันร้องไห้มาก็มากหน สามีเป็นฝ่ายคอยโทร.ตาม โทร.หาเรา หึงหวงเรามากกว่าเราเป็นกับเขา สามีเราไม่ใช่ประเภทช้างเท้าหน้า เราเป็นคนกุมบังเหียนการบริหารทั้งหมด เขาคุมเรื่องเงิน เพราะเราใจใหญ่ ใช้เงินเก่ง เขาก็เหมือนกัน แต่เขาระมัดระวังสูงกว่า เราสองคนมีที่เหมือนและไม่เหมือนกันเยอะมาก พื้นฐานครอบครัวเราต่างกัน พ่อแม่เขา เป็นประเภทชอบควบคุมลูก ส่วนครอบครัวเรา ปล่อยอิสระเต็มที่ เขาเป็นลูกสุดท้อง เราเป็นลูกคนโต สามีแก่กว่าเราแค่ 3 ปี หน้าตาดีเมื่อวัยหนุ่ม (อิอิ) เราทั้งสองเมื่อยังวัยรุ่น จัดว่าเจ้าชู้ทั้งคู่ แรกที่คบกัน ไม่เคยคิดว่าจะไปกันรอด นานวันไป มันจูนกันลงตัว เพราะความดี ที่เติมเต็มกันได้พอดี ความรัก มีแน่นอน แต่ความเข้าใจมีมากกว่าและมากขึ้นตามวันเวลา จนกระทั่งวันนี้รวมๆตั้งแต่คบกัน จนใช้ชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน พูดได้แค่ว่า ชีวิตคู่ ไม่ได้ดีทุกวัน แต่มีความสุขทุกวันที่ได้เห็นหน้ากัน จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 19:10:34

ความคิดเห็นที่ 19 ยาวแต่อ่านได้เพลินดี สมเป็นนักเขียนจริงๆ 555+ จริงๆสามีคุณก็น่าให้จะคุณมีเวลาเป็นของตัวเองบ้างจริงๆแหละ คนเราก็ต้องมีเวลาของใครของมันบ้าง ไม่น่าไปก้าวก่ายซึ่งกันและกัน เราเอง ถ้ามีคนมาบังคับให้เลิกทำในสิ่งที่ชอบก็คงหงุดหงิดเหมือนกัน อันนี้คงต้องคุยกัน คุณ จขกท บางทีแกล้งหึงบ้างไรบ้างก็ดี รู้ว่าเชื่อใจ แต่แกล้งๆทำหึง เอาใจนานๆที ผู้หญิงก็ต้องมีมารยากันมั่งเนอะ ;) จากคุณ : พีพี.พูพู เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 19:13:48

ความคิดเห็นที่ 20 การแต่งงาน....กึ๋ยๆๆ น่ากลัวที่สุดเลยคำนี้สำหรับเรา 555 เราเข้าใจ จขกท. นะคะ คนเราก็ย่อมจะต้องการความเป็นส่วนตัวบ้างและต้องการทำอะไรที่ทำให้ตัวเองดูมีคุณค่า เรียนจบมาก็หวังจะใช้ความรู้ทำมาหากิน ทำอะไรให้ตัวเองบ้าง คือคณค่าจากตัวเรานั่นเองค่ะ ลองบอกแฟนของ จขกท. ให้เจอกันคนละครึ่งทางได้ไหมคะ ลูกคนเล็กมักเอาแต่ใจแบบนี้แหล่ะ ต้องการคนโอ๋ตลอด 24 ชั่วโมง 555 จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 19:53:46

ความคิดเห็นที่ 21 ทุกคนลืมอ่ะไรไปป่าวครับสิ่งสำคัญ คือ คุณค่าของตัวเองอ่ะ ไม่ว่าคุณจะมี แฟน มีสามี มีภรรยา แต่สำคัญที่สุดคือคุณค่าในตัวเอง จขกท ลองชั่งน้ำหนักดีๆครับ ว่าอยากจะเป็นนกน้อยปีกหักในกรงทอง หรือจะ เป็นนกกระจอกที่มีอิสระ เส้นทางของคน คนหนึ่งเกิดมา ย่อมเลือกเส้นทางเดินของตัวเองเสมอ ที่คุณกำลังหลงลืมตัวตนของตัวเองไปลองคิดดูว่า สามีคุณเห็นคุณเป็นคุณ หรือเห็นเป็นแค่ตุ๊กตา ตัวหนึ่ง... คุณค่าของความเป็นคนไม่ได้วัดที่ความสุขสบาย...แต่มันวัดกันทีใครจะทำอะไรได้มากกว่า ดีกว่ามีประโยชน์กว่า ชีวิตแบบ จขกท ต่อให้รวยกว่านี้ผมก็ไม่เอาอ่ะ...ละอายตัวเอง แก่ตัวไปจะรู้สึก...ไม่มีความภาคภูมิใจอะไรฝากให้ลูกหลาน ... จากคุณ : Fairylight เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 02:47:23

ความคิดเห็นที่ 22 ลืมบอกไป แต่งได้ เลิกได้ อายทำไม..เกิดหนเดียว ตาย หนเดียว ชีวิตของตัวเอง ไม่ละอายหรือ...ให้คนอื่นมาเลี้ยง.. ปล. ชีวิตผมก็พอๆกับ จขกท แหละ...บ้านมีกิจการ อยู่เฉยๆ จนตายได้ไม่เดือดร้อน...แต่ถ้าอยู่แบบนั้น ละอายตัวเองอ่ะ จากคุณ : Fairylight เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 02:53:19

ความคิดเห็นที่ 23 ผมมองว่าครอบครัวคุณมีการปรับตัวให้ใช้ชีวิตครอบครัวอย่างเหมาะสมไม่ได้ ครอบครัวคุณมีจุดเด่นคือ 1.สามีมีรายได้ที่มั่นคง คุณไม่ต้องไปทำงานอะไรเพิ่มเพื่อหารายได้ 2.คุณสามีต้องการให้คุณอยู่ช่วยSUPPORTเขา แต่มีปัญหาว่า.. 1.การที่คุณต้องSUPPORTเขาคุณรู้สึกว่าอึดอัด เช่น เมื่อเขาว่างเขาก็อยากให้คุณมีกิจกรรมร่วมกับเขาเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลา แต่คุณใช้เวลาตรงนั้นทำสิ่งที่ตนเองชอบ ทำให้เขาน้อยใจเพราะมันคงทำบ่อย 2.การที่คุณบอกว่าคุณเรียนมาสูงแต่ไม่ได้ใช้เลย บางครั้งการมีครอบครัวก็คงต้องมีการปรับตัวและเสียสละ เช่น คุณเสียสละไม่ได้ทำงานต้องดูแลสามี แต่สามีก็ต้องดูแลคุณ ทั้งๆที่ถ้าเขาโสดเขาก็ไม่ต้องไปรับผิดชอบชีวิตใคร ผมว่านะลองดูนะ 1.คุณลองจัดเวลาใหม่ซิ ลองทำสิ่งที่คุณอยากทำตอนเขาทำงาน แต่ตอนเขาว่างคุณก็หยุด 2.คุณลองเปลี่ยนทรรศนะใหม่ซิ ว่าคุณมีอาชีพเป็นภรรยา ลองช่วยในสิ่งที่ต้องSUPPORTเขา เช่น -เรื่องดูแลชุดทำงาน อาหารเช้า เตรียมของต่างๆให้เขา ดูแลเรื่องต่างๆให้เขา ดูแลความสะอาดในบ้าน โดยคุณทำเป็นระบบ -อีกหน่อยถ้าคุณมีลุกก็ต้องคุณนี่ละที่ต้องดูแลให้ดีเพราะเขามีเวลาน้อย ไม่มีใครหรอกที่จะด่าหรือไม่ชอบถ้าคุณทำพวกนี้ได้ -ช่วยงานบางอย่างที่เขาโอเค -เวลาคุณว่างจากนี้ก็ค่อยหาเวลามาทำสิ่งที่คุณชอบ ผมว่าแค่งานภรรยานักธุรกิจก็หนักแล้วละ ไม่มีเวลาทำอะไรแล้ว ผมเคยเห็นภรรยาเจ้านายทำคล้ายๆคุณนี่ละ จนเขามีลูกก็ต้องมาดูลูก พยายามสนุกกับชีวิตคู่คับปรับตัวให้ได้ เอาใจช่วยคับ ---------------------------------------------------------- จากคุณ : 88888888 (JACKLE NO 10) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 04:00:49

ความคิดเห็นที่ 24 น่าเห็นใจ จขกท นะคะทั้งนี้เนื่องจากกำดำเนินชีวิตหรือ Life style ของคุณกับสามีไม่ตรงกันเลยทำให้ จขกท รู้สึกอึดอัดใจ แต่ยังไงก็แล้ว จขกท ก็ตัดสินใจแต่งงานกับเขาไปแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดมาก่อนอย่างแรกก็คือสามีและครอบครัวค่ะ ลองนึกกลับกันดูมีผู้หญิงมากมายที่เขาจากได้ความรักจากสามีแบบที่คุณได้รับอยู่นะคะ ^^ จากคุณ : ซาฟีนะห์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 10:04:06

ความคิดเห็นที่ 25 นึกว่าเขียนออกมาจากชีวิตเรา ถ้าไม่บอกว่า สามีมีฐานะ คงนึกว่าเขียนถึงเราไปแล้วคะ อ่านแล้ว เศร้ามากคะ คุยกันมั้ยคะ จากคุณ : หนูหมีน้อย เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 01:52:23