|
ประมาณ 2 ปีที่แล้ว
ผมได้เริ่มต้นคบหากับผู้หญิงคนหนึ่ง
( เธอคือผู้หญิงคนแรกของผม ผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมและไม่ชอบสถานที่ๆวุ่นวาย เลยทำให้ผมไม่ได้มีแฟนเหมือนๆคนอื่นๆเขา ตอนนั้นผมอายุ 22 )
ผมและเธอ ไม่สูบบุหรี่ กินเหล้าเฉพาะเวลาพบปะผู้คนเท่านั้น ( เข้าสังคม )
ตอนเริ่มคบกัน เราตกลงกันว่า
1.ถ้ามีปัญหาอะไรให้คุยกัน
2.ผมไม่ชอบคนโกหก และไม่ซื่อสัตย์ ห้ามทำเด็ดขาด
3.เธอขอให้ใจเย็นๆเวลาเธอโกรธ เพราะเธอจะคุมอารมณ์ไม่ได้ พอใจเย็นแล้วให้ง้อเธอด้วย
4.ห้ามมีการคบทับซ้อนกันเด็ดขาด ถ้าจะไปคบใครคนใหม่นั้นให้เลิกกันก่อน
5.เราจะดูกันไปเรื่อย ซึ่งผมและเธอก็ยังไม่อยากแต่งงาน
และข้ออื่นๆอีกเล็กๆน้อยๆ
นิสัยส่วนตัวของผม ใจเย็นมากกกกกก ถ้าโกรธจะหายเร็ว ทำอะไรจะเนื่อยๆ แต่ถ้ามีงานก็ขยันพอสมควร
นิสัยของเธอ โกรธง่ายย เก็บอารมณ์ไม่ค่อยอยู่ หายช้าาา ขยัน กระตือรือล้นเป็นพิเศษ
เราเริ่มต้นกันด้วยดีพอสมควรแม้จะมีการทะเลาะกันบ้าง ด้วยที่ผมเป็นคนเนื่อยๆ ส่วนเธอเป็นคนกระตือลือล้น แต่ส่วนใหญ่ผมก็ง้อเธอทุกครั้ง เธอมักจะพูดประโยค เราเลิกกันเถอะอยู่เป็นประจำทุกๆครั้งที่ผมทำให้เธอโกรธ
เธอมีผู้ชายคนนึงคอยตามจีบตามคุยกับเธอตลอด แต่พอปล่อยไปสักพักก็รู้ว่ามันโทรมาจีบ ผมเลยบอกให้เธอบอกเขาให้ชัดเจนไปเลยว่ามีแฟนแล้ว แต่เธอบอกว่าไม่ได้ เพราะเธอบอกว่าเธอจะเสียลูกค้าไป
จนมาถึงช่วงหนึ่งผมตกงาน ทำให้สภาพการเงินผมแย่ทำให้ไม่ได้เทคแคร์เธอนัก เธอจะพูดบ่อยๆว่าเมื่อไหร่จะได้งานซะที เธอไม่อยากได้ผู้ชายที่ไม่มีอนาคตมาเป็นแฟนหรอกนะ ช่วงนี้เราทะเลาะกันเยอะขึ้น เธอต้องการการเอาใจใส่มากขึ้น
จนเราคบกันมาได้ ก่อนครบ 1 ปี และ ก่อน ครบวันเกิดของเธอ ผมต้องไปทดแทนบุญคุณบิดามารดา ด้วยการบวช ทำให้เราห่างกัน 6 เดือน !!! ช่วงที่ผมบวชเธอก็จะมาหาผมบ้าง 1 เดือน ครั้ง ช่วงระหว่างที่ผมบวชผมขอให้เธอซื้อของมาให้ ซึ่งตอนที่เธอเดินทางเอาของมาให้นั้นเธอบอกว่า เธอพี่ชายของเธอมาส่ง แต่ผมมีความรู้สึกว่าไม่ใช่แน่นอน จนความรู้สึกนั้นติดอยู่ในใจมาตลอดจนสึกออกมา
ผมแอบถามเธอหลายครั้ง เธอบอกแต่ว่าเป็นพี่ชายมาส่ง แต่ด้วยผมเป็นคนมีลางสังหรณ์ที่ดีมากๆ เวลาที่ผมจะโดนใครแทงข้างหลัง สุดท้ายผมก็รู้ว่าคนที่มาส่งเธอนั้น คือ คนที่เธอคุยโทรคุยด้วย ผมถามเธอว่าจะซื่อสัตย์กันใช่มั้ย งั้นก็บอกมาว่าใครมาส่ง จนสุดท้ายเธอก็ยอมรับ แต่เธอบอกว่าไม่มีอะไรมากกว่านั้น ผมก็ยกโทษให้เธอ
ผมยังคงตกงาน จนปีใหม่ปีนี้ (ผมสึกออกมาตอนพฤศจิกายน) ช่วงปีใหม่ผมก็พาไปเที่ยวพอสมควร ที่ต่างจังหวัด แต่ก็เอาใจได้ไม่กี่ครั้งผมก็หมดเงิน
ณ ตอนนี้เธอก็ยังคุยกับผู้ชายคนนั้นทุกวัน ซึ่งผมก็อนุญาต และเธอก็ไม่ได้ปิดบังอะไร แต่ทุกๆครั้งผมก็ขอร้องเธอว่าช่วยบอกมันได้ไหมว่าเธอมีแฟนแล้ว ยังคุยกันแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดี แต่เธอบอกว่าเธอจะเสียเพื่อนและเสียลูกค้าไป เธอบอกว่าไม่มีอะไรเกินเลยแน่นอน
ช่วงหลังจากปีใหม่เป็นต้นมาผมกลับมาอยู่ที่บ้าน ช่ววยงานที่บ้าน และมีกิจการส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ เราเริ่มห่างกัน เธอออกไปหางานข้างนอก เราพอเจอกันอาทิตย์ละ ครั้ง 2 ครั้ง จนมาถึงวันหนึ่งเธอขอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด 3 วัน พอผมโทรไปหาผมพบพฤติกรรมแปลกๆ จนผมสังหรณ์ใจว่าเธอจะพาไอ้หนุ่ม คนนั้นไปด้วย แม่นครับ สังหรณ์ของผมแม่นมากๆ เธอพยายามบอกตลอดว่าพฤติกรรมแปลกๆนั้นเพระาไม่ว่างบ้าง อยู่กับเพื่อนบ้าง จนผมใช้ประโยคเด็ดว่า ครั้งเดียวคำว่าซื่อสัตย์ บอกมาไม่โกรธหรอก แต่ถ้าปิดแล้วจับได้จะโกรธมากกว่านี้
สุดท้ายท้ายเธอยอมรับ แต่เธอบอกว่าไปกับเพื่อนกันเยอะ ผมก็ให้อภัยเธอ แต่มันก็เริ่มมีอาการตะขิดตะขวงใจเกิดขึ้นแล้ววว
จนมาถึงวันก่อนวันเกิดผม 10 วัน เธอมาบอกขอเลิกครับ เธอบอกว่า เธอคบไม่ได้หรอกกับคนที่ไม่มีอนาคต เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ ผมก็ยอมแต่โดยดีครับ เพราะผมไม่มีอนาคตจริงๆ และมันก็ตรงกับเงื่อนไขด้วย ต้องเลิกกันก่อนจะไปพบใครคนใหม่
อีกอย่างผิดที่ผมเองด้วย ที่ดูแลเธอไม่ดีพอ ทั้งๆที่เธอดูแลผมดีมากๆ วันสำคัญต่างๆ ( วันเกิด ปีใหม่ วันครบรอบ ผมไม่ได้อยู่กับเธอ และไม่ได้ให้ของขวัญเธอ เพราะผมบวช) แต่ช่วงที่กำลังครบปีที่ 2 และวันเกิดเธอ ซึ่งอยู่ติดๆกัน ผมพยายามรวบรวมเงินมาเพื่อซื้อของขวัญให้เธอ แต่ว่าไม่ทันซะแล้วว
แต่ก็เหมือนฟ้าสาปครับ 1เดือนกว่าๆหลังเลิกกัน ผมดันไปรู้ว่าเธอตกลงไปเป็นแฟนกับไอ้นั่น ตั้งแต่ก่อนเลิกกับผม 1 เดือน จี๊ดดดดเลยยยย
ผมรู้สึกเหมือนถูกแทงข้างหลัง แล้วคำพูดที่ว่า " ห้ามมีการคบทับซ้อนกันเด็ดขาด ต้องซื่อสัตย์กัน" มันไปอยู่ที่ไหน ทั้งๆที่ผมพยายามทำมาตลอดแท้ๆ
"ทำไมคนที่ผมซื่อสัตย์ด้วย ถึงทรยศผมได้"
ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันอยู่ ผมลบภาพเธอออกจากหัวไม่ได้
ทั้งภาพที่เธอทำดี ทั้งภาพที่เธอหักหลัง ทั้งภาพของไอ้เวรนั้น
ทำไมผมถึงปล่อยให้เนื้อร้ายยของไอ้ผู้ชายคนนั้น กัดกินเรื่อยมา
| จากคุณ |
:
DarkEngineer 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ย. 54 11:55:25
|
|
|
|
ผมถูกทิ้งครับ ขอกำลังใจ และขอระบาย
