ความมหัศจรรย์ของเพื่อนสมัยเรียน : )
|
 |
อย่างหนึ่งที่เวลาไม่สามารถพรากไปจากเราได้ คือ ความรู้สึกที่มีต่อเพื่อสมัยเรียน
...
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความรู้สึกที่เรามีต่อพวกมัน ก็เหมือนถูกหยุดนิ่งไว้ตั้งแต่วันสุดท้่ายที่เราจากกันมา
เหมือนกับการกดปุ่มหยุดเวลาไว้ แล้วแยกย้ายกันไปทำอย่างอื่น พอทำเสร็จแล้วกลับมากดปุ่มเล่นต่อไป เวลามันก็ต่อเนื่องไปได้ปกติ
ไม่ว่าช่วงระยะเวลาที่หายไปนั้น เพื่อนของเราจะมีความเปลี่ยนแปลงยังไง...ความรู้สึกของเรายังคงเหมือนเดิมเหมือนตอนสมัยเรียน
ไม่ว่าเพื่อนจะสวยขึ้นแค่ไหน ...เราก็ยังมองเห็นความสวยของมัน เหมือนวันที่มันแขนโต ปากใหญ่ ตัวดำ
ไม่ว่าเพื่อนเราจะป๊อปปูล่าห์ ผู้ชายมารุมจีบแค่ไหน ...เราก็ยังเห็นภาพมันเป็นสาวโสดวิ่งตามล่าหาผู้ชายเหมือนเดิม
ไม่ว่าเพื่อนจะเท่ห์สุขุม นุ่มลึกขึ้นแค่ไหน ...เรายังก็เห็นภาพมันเป็นตัวตลกในละครเวทีที่เคยแสดงกันมา
ไม่ว่าเพื่อนจะได้ดิบได้ดี มีตำแหน่งใหญ่โต มีลูกน้องเต็มมือ...เราก็ยังปฏิบัติกับมัน เหมือนวันที่เราเคยใช้มันไปซื้อน้ำซื้อข้าวให้กิน
ไม่ว่าเพื่อนเราจะอายุย่าง30 กันเข้าไปแล้ว ...เราก็ยังเห็นภาพความงอแงของมันเหมือนกันวันที่เคยรู้จักกันเมื่ออายุ 20
ไม่ว่าช่วงเวลาที่หายไป แต่จะคนจะไปผ่านชีวิตอันแสนดราม่ากันมาแค่ไหน พอกลับมาเจอกัน ... เหมือนทุกคน ก็พร้อมจะกลับมาเป็นคนเดิมเมื่อวันที่เรียนด้วยกันมา
...
สงสัยเหมือนกันนะว่า ถ้าอนาคตแก่ตัวกันไปจนถึงอายุสี่ห้าสิบปีแล้ว ความรู้สึกต่อเพื่อนสมัยเรียนมันจะยังเหมือนเดิมอยู่มั้ย?
วันที่เพื่อนเราหอบลูกหอบหลาน หรือหอบคานมาเจอกัน ...เราจะยังด่ามันได้สนุกปากอยู่รึเปล่า หรืออาจจะต้องเกรงใจสามีและลูกหลานมันบ้าง หรือวันที่เพื่อนเรากลายเป็นคนใหญ่คนโต มีเงินหลายร้อยล้าน ... เราจะยังใช้มันไปซื้อของได้เหมือนเดิมมั้ย หรือจะต้องคลานเข่าไปขอเข้าพบมันแทน
ไม่รู้ว่าอนาคตมันจะเปลี่ยนแปลงไปยังไงบ้างนะ แต่สำหรับวันนี้ .. ความสัมพันธ์ของเพื่อนสมัยเรียน ที่สามารถกลับไปต่อกันติดได้ทุกครั้ง แม้จะจากกันมาเป็นระยะเวลานาน...
มันเป็นหนึ่งในเรื่องที่แสนมหัศจรรย์จริงๆนะ :)
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 54 16:45:42
จากคุณ |
:
หนึ่งกระบี่ แปรสามแจ้ง
|
เขียนเมื่อ |
:
3 ต.ค. 54 16:45:16
|
|
|
|