เอาจริงๆแล้ว... การที่คนสองคนจะมาตกหลุมรักซึ่งกันและกัน นี่ถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์เหมือนกันนะ
|
 |
เอาจริงๆแล้ว... การที่คนสองคนจะมาตกหลุมรักซึ่งกันและกัน นี่ถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์เหมือนกันนะ
ลองนึกดูที่ผ่านมา นับตั้งแต่ตั้งแต่เด็กจนโต ตัวเราเองก็เคยตกหลุมรักคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรามามากมายหลายคนอยู่...
ทั้งเพื่อนร่วมห้องเรียน
รุ่นพี่ที่ทำงาน
คนข้างบ้าน
หัวหน้า!
เด็กในซอย
เพื่อนของเพื่อน
หรือแม้กระทั่งรูปโปรไฟล์ที่สวยหยาดเยิ้มของ เพื่อนของเพื่อนในเฟสบุ๊ค ฯ
พอมาย้อนเทียบสถิติระหว่างความสมหวังกับความผิดหวังที่ผ่านมา...ก็พบว่า ...
ไอ้ "ความสมหวัง" จากคนที่เราตกหลุมรักนี่มันมีเปอเซนต์น้อยกว่า ไอ้"ความผิดหวัง" จากคนที่เราตกหลุมรักเยอะอยู่นะ ...
อาจด้วยปัจจัยหลากหลายสาเหตุ...
ทั้งเรื่อง ...หน้าตาไม่ใช่สเป็คบ้าง
คุยแล้วไม่ใช่แนวบ้าง
คุยแล้วไม่คลิ๊กบ้าง
นิสัยไม่โอเคบ้าง
ไม่รวยบ้าง รถไม่แรงงง บ้าง
สนใจกันคนละเรื่องบ้าง
มีเจ้าของแล้วบ้าง
การเมืองคนละสีบ้าง
โลกส่วนตัวสูงบ้าง
เข้าใจยากบ้าง
เป็นบ้าเป็นบอบ้าง!!
...ที่ทำให้ทำให้ไอ้คนที่เราตกหลุมรักกับตัวเรานั้น...ไม่ลงเอยกันซะที
มีอยู่ไม่มากเท่าไหร่หรอกนะ ที่พอคุยกันแล้ว ก็เข้ากันได้ดีไปซะหมดทุกอย่าง ...
คนที่คุยกันแล้ว "คลิ๊ก" เกิน 50 เปอเซนต์ ... นี่ก็ถือว่าโชคดีสุดๆแล้วนะ...
(ตอนสมัยรุ่นๆนี่ ต้องได้แบบที่คลิ๊ก 100% เป๊ะ ไม่ครบสเปคโยนทิ้ง
แต่พอยิ่งแก่ ... เจอคนที่คลิ๊กแค่ 30% นี่ประคับประคองกันสุดๆ บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น)
มีบางคนโชคดีคลิ๊กกันได้ ก็ไม่ดันคลิ๊กแค่คนสองคน... แต่ตั้งวงเป็นสาม สี่ ห้า รักกันไปกันมาแบบงูกินหางไปเรื่อยเปื่อย ประหนึ่งเหมือนตั้งวงแชร์...ที่ต้องประมูลแย่งกันเปียร์ให้ได้ในงวดนี้!!
ขนาดคนส่วนน้อยที่โชคดีคลิ๊กกันได้แล้วยังยุ่งเลย ... แล้วคนที่เหลือส่วนใหญ่ที่ไม่คลิ๊กกันละ?
คนเหลือส่วนใหญ่ ที่ไม่คลิ๊กกัน ... ก็เหมือนเพียงเข้ามาพบกันเพื่อที่จะเรียนรู้กันชั่วครู่ชั่วคราว แล้วก็ต้องจำใจแยกย้ายกันไปอย่างมึนๆงงๆ ...มีทั้งที่รู้ตัวบ้าง ...หรือไม่รู้ตัวบ้าง...
แต่ปัญหามันอยู่ที่ ... อีตอนแยกย้ายกันไปนี่สิ...
...ไม่พอใจ จะให้ไปเคลมเงินคืนได้เหมือนตอนซื้อเข็มขัดกระชับสัดส่วนจากทีวีไดเร็คได้ซะเมื่อไหร่...
คนนะ ไม่ใช่เข็มขัดรัดหน้าท้อง ที่สักแต่สั่นๆๆๆๆไปวันๆ
คนมันมีความรู้สึกมากกว่านั้น...
และไอ้ความรู้สึกของคนสองคนเนี่ยแหละ ... "มันมักมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ยังคงมีความหวัง ความอาลัยอาวรณ์ หรือความเวิ่นเว้อเว่อร์วึนเหลืออยู่มากกว่า..."
...ครั้นพออีกฝ่ายที่มีความรู้สึกน้อยกว่า เริ่มส่งสัญญาณไม่โอเคกันแล้ว...
ก็คล้ายๆเหมือนว่า คนสองคนกำลังถูกผลักเข้าสู่ ... "การเล่นเกมระงับความสัมพันธ์" ...
โดยที่ฝ่ายไหน "ใจแข็งกว่า" จะถือเป็น "ผู้ชนะ" ...
ส่วนฝ่ายไหน "ใจอ่อนกว่า" ก็เตรียมตัวโบกสามล้อไปเหมากองผ้าที่สำเพ็ งมาซับน้ำตาตอนจากลา ในฐานะ "ผู้แพ้" ... ได้เลย
"ไม่ง่ายนะ" การที่คนสองคนมาเจอกัน มาคุยกันแล้ว แล้วจะลงตัวกันได้ง่ายๆทั้งคู่เนี่ย... : (
...
เลยรู้สึกว่า ไอ้การที่คนสองคนจะมาตกหลุมรัก(ซึ่งกันและกัน)ได้นี่ ถือว่าเป็นอะไรที่มหัศจรรย์จริงๆนะ...
บางคนบอกว่ายาก... ยิ่งตามหากันเท่าไหร่ ...:-)จะยิ่งเจอคนที่ไม่ใช่ขึ้นเท่านั้น
บางคนบอกว่าง่าย...แค่อยู่เฉยๆ ไม่ตามไคว่คว้า ... คนคนนั้นก็โผล่ขึ้นมาอยู่ตรงหน้าเราเอง
เรื่องแบบนี้ ... มันคงเป็น "พรหมลิขิต" ของแต่ละคนจริงๆแหละ....
พอเห็นคนมีคู่ ...
ที่กำลังเดินจูงมือกันอยู่ตามหัวมุมถนน
ขับรถไปรับไปส่งกันถึงที่ทำงานแต่เช้าตรู่
โทรถามกันว่าตะเองกินอะไรไปเมื่อกลางวัน
ป้อนข้าวป้อนขนมกันอยู่ในร้านอาหารเมื่อยามเย็น
กระซิบเบาๆให้นอนหลับฝันดี ก่อนเข้านอน
อยากบอกพวกคุณทุกคนทุกคู่ไว้เลยว่า...
"รัก(ษา)กันไว้ดีๆนะ"
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น .... ขอให้รู้ไว้ว่า
"คุณทั้งคู่น่ะ เป็นคนที่ใครหลายคนกำลังอิจฉาอยู่"
...
ใครบางคนบนฟ้า ... เค้าอุตส่าห์เสกสรรค์ปั้นแต่งให้คุณสองคนได้มาเจอกันแบบพอดิบพอดีแบบนี้...
ได้มาเจอกันทั้งที... จะไม่เก็บความมหัศจรรย์แห่งความสัมพันธ์อันนี้ เอาไว้ให้ยืนยาว...หน่อยหรือครับ? : )
| จากคุณ |
:
หนึ่งกระบี่ แปรสามแจ้ง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ต.ค. 54 16:23:10
|
|
|
| 
