"แม้นอยู่ในใต้หล้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน ถึงอยู่ในใต้หล้าสุทาทาน ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา"
-------------------------------------
โอ้ราตรี นี้พี่เหงา เศร้าดวงจิต รำพึงคิด โดดเดี่ยว เปลี่ยวหนักหนา พิษรักร้อน เริงรุม สุมอุรา โอ้ขวัญตา จะรู้ บ้างหรือไร สงัดเงียบ เยียบเย็น ทุกหย่อมหญ้า พระพายพริ้ว ผ่านมา พฤกษาไหว น้ำค้างพรม ลมหนาว ร้าวฤทัย ปวดทรวงใน เหลือระงับ หลับไม่ลง ------------------------------------------- เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา ----------------------------------- ณ ที่ใดดวงใจไม่ไหวหวั่น ..... จะฝ่าฟัน อุปสรรคและขวากหนาม แม้สิ้นชาติ วาสนาชะตาทราม .... จะฝากนามให้โลกรู้กูก็ชาย
ณ ที่นี้ไร้ญาติ และขาดมิตร ........ยังก็แต่บ่าวสนิทพิศมัย เสมอเพื่อนเสมือนญาติไม่คลาดไกล ... เป็นเพื่อนตายเคียงกูคู่ชีวา -------------------------------------------------------------------- บางครั้งฉันเคยหวาดประหลาดจิต ปล่อยความคิดเตลิดในคืนเปลี่ยว ฝันถึงเพลงเก่าเศร้าแค่เดียว สุดโดดเดี่ยวรำพันในรำพึง ถึงอดีตแสนหวานที่ผ่านพ้น มาเวียนวนเตือนตรึกระลึกถึง รักยังเรียกเพรียกหาติดตราตรึง -------------------------------------------
กลอนซึ้งๆๆจากเพชรพระอุมาครับ
จากคุณ |
:
คุณก็รู้ว่าผมคือใคร
|
เขียนเมื่อ |
:
5 ม.ค. 55 22:42:34
|
|
|
|