ขอเล่าบ้าง ๆ ๆ ๆ คร่าาาาาา
เรื่องของเราต้องย้อนไปเมื่อ 6-7 ปีที่แล้วค่ะ
เป็นรักแรกพบในบริษัทค่ะ.....เราประทับใจคนนี้มาก ทำนองว่าตรงสเป๊คทุกอย่าง
สูง ยาว ขาว ตี๋ ผมยาว ทำนองนั้น ((อิอิ))......ก็พยายามหาช่องทางทำความรู้จักค่ะ
เราไม่กล้าทำความรู้จักตรง ๆ ค่ะ ก็พยายามสืบจนได้รู้เบอร์โทร อีเมล์ ก็จัดการเลยค่ะ
จัดการโทรไปหา แต่บอกเป็นชื่ออื่น ได้เบอร์จากเพื่อนเขา อะไรแบบนี้....คุยอีเมล์กันบ่อย ๆ ด้วยค่ะ ((55555++))
สุดท้าย เขาจับได้ เพราะชื่ออีเมล์มันแสดงชื่อจริงไง ..((ช่วงนั้นรีบสมัครไปหน่อยเลยลืมเปลี่ยนชื่อ นามสกุลให้เป็นแบบอื่น))
แต่เขาก็ยังดีนะ...ยังคุยกะเราต่อ บอกว่า เป็นเพื่อนกันได้ ทำนองนั้น
ผลจากสิ่งที่เราทำไป ก็ได้อานิสงค์กลับมา คือ ได้ไปเที่ยวกับเขา แต่ไปเป็นกลุ่มนะคะ
พอสักพัก เราก็ไปกันแค่สองคนค่ะ ((อร๊ายยยยย เขิน)).............กินข้าว ดูหนัง ชอปปิ้ง วันเกิด วันปีใหม่ วันพ่อ คริสต์มาส เจอกันตลอดค่ะ
แต่สุดท้าย.....ทุกวันนี้ เราก็เป็นได้แค่เพื่อนสำหรับเขาค่ะ
มันเศร้าอ่ะ เศร้ามาก เราเคยบอกกับเขาไปแล้วด้วยว่า ชอบนะ ....แต่คำตอบก็คือ ขอบใจ...แต่เขาคิดแค่ว่า เราเป็นเพื่อนสนิทกับเขามากกกกกกกกเท่านั้น
แต่ยังไง....ทุกวันนี้ เราก็ยังคุยกันอยู่ค่ะ เราก็ยังรอเขาอยู่ ((นางเอกเนอะ 555++))
รอแบบไม่มีความหวังอ่ะค่ะ รอแค่สักวันเขาจะมีแฟน และถ้าถึงตอนนั้น....
เราจะเลิกคุยกับเขาค่ะ...............เฮ้อออ T__________T
แชร์ความรู้สึกและประสบการณ์"รักไม่สมหวังแต่ยังยิ้มได้"กันนะคะ
