สภาพจิตใจไม่ปกติ เพิ่งเข้าใจคำว่าโดนทิ้งจริงๆ (ขอพื้นที่บอกเล่าความคิดยาวๆ Y)
|
 |
เราไม่ใช่คน กทม แต่มา กทม เพราะเพื่อนต่างชาติมาเที่ยว
เลยจะพาเขาเที่ยวซะหน่อย ทั้งๆที่ไม่รู้ถนนหนทาง
แฟนเราเป็นคน กทม เราไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก ทั้งๆที่คุยกันมานาน
แต่เพราะรู้จักกันทางเน็ต และเราก็เพิ่งกลับจากต่างประเทศได้ไม่นาน
เราเคยเจอกันครั้งแรก เมื่อปีที่แล้ว พอเราไปอยู่ ตปท. ก็เลิกกันไป
แล้วเพิ่งกลับมาคบกันอีกเมื่อสองเดือนที่แล้ว เพราะเรากลับไทย
เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันไม่กี่วัน แต่มันดีมากจริงๆ
แฟนเราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน.. มันแย่ตรงนี้ล่ะมั้ง
ที่เวลามีอะไรก็ไม่กล้าปรึกษาใคร แม้แต่เพื่อนสนิทตัวเอง
เราไม่ได้รักคนที่เพศ เขาถามเราว่าเรายอมรับเขาได้ไหม
ที่เขาไม่ได้เป็นทอมหล่อๆ เขาบอกว่าเขาแต่งตัวเป็นผู้หญิงแล้วเขาดูไม่อ้วน
เวลาเขาไปเที่ยวไหน แบบไม่มีเรา เขาจะแต่งสวย จัดเต็ม
แต่พอเขามาอยู่กับเรา เขาจะแต่งตัวธรรมดา เสื้อยืดกับกางเกง
เรารู้ว่าเขาฝืน.. บางทีที่เขากรี๊ดดาราเกาหลีผู้ชายหล่อๆ
แต่เขาบอกว่าเขารักเรา เขาชอบผู้หญิง
วันที่เพื่อนต่างชาติมา เราตั้งใจว่าจะไปหาเขาเอง
เพราะเขาบอกว่ามาถึงบ่าย 3 แต่กลายเป็นว่าไฟล์ทดีเลย์จนมาถึงสองทุ่ม
เราเลยบอกแฟนให้มาอยู่เป็นเพื่อน
เราคุยกันทางเอ็มเอสเอ็นเป็นส่วนมาก เพราะเขาบอกไม่ชอบคุยโทรศัพท์
วันนั้นเราออกจากบ้านญาติแล้ว บ่ายสาม เพราะเขาบอกจะมาอยู่เป็นเพื่อน
แต่อาจจะมาช้าหน่อย เราเลยบอกว่าถ้ามีธุระไม่เป็นไรนะ
แต่โทรมาบอกหน่อยแล้วกัน เงินค่าโทรเราติดลิมิตแล้ว
เดี๋ยวเราบอกเพื่อนมาอยู่ด้วยก่อน แต่เพื่อนจะกลับ 1 ทุ่ม
ตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง เราโทรหาเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
จนเพื่อนเรากลับ เรารออยู่พารากอน จนถึงสามทุ่มครึ่ง ถึงตัดสินใจไปโรงแรม
ทั้งๆที่เราไม่รู้ทางเลย ทั้งๆที่มันดึกแล้ว
ดีที่โรงแรมหาเจอง่ายมาก แต่กว่าเพื่อนเราจะมาก็เกือบเที่ยงคืน
ทั้งๆที่เขาบอกว่ายังไงก็จะมา มันดึกแล้ว ถ้าไม่ส่งเราถึงเพื่อนก่อน เขาจะกลับได้ไง...
แต่เขาไม่มา เราโทรไปเขาไม่รับ ส่งข้อความไปเขาไม่ตอบ
แต่วันต่อมาเขาเล่นทวิตเตอร์ลั่นล้ากับเพื่อน นัดไปเจอกันข้างนอก
และไม่ติดต่อมาหาเราอีกเลย...
ถึงแม้มันจะค้างคา แต่ก็รู้ว่ามันคงไม่มีเหตุผล ของคนที่จะทิ้งกัน
เราเหนื่อย.. ที่เรายังคิดถึงเขา ยังอยากเข้าใจเขา
ความพยายามของเราที่ผ่านมา ที่คิดว่าจะต้องพยายามเข้าใจเขาให้ได้
ไม่ว่าเขาจะทำอะไรให้เราเจ็บปวด เวลาที่เขาโทษตัวเอง
จากที่เราโกรธ เราจะเปลี่ยนเป็นยิ้ม แล้วบอกเขาว่าเรามาเริ่มกันใหม่นะ!
ตอนนี้เราเจ็บมากเกินไป กับหลายๆอยากที่เพิ่งมารู้ว่าเขาก็แค่หลอกเรา
เราได้แต่โทษตัวเองว่าไม่น่ากลับมาคบกับเขาเลย ขอโทษตัวเองซ้ำๆ
แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร
เราได้แต่บอกตัวเองว่า เราควรจะพอแล้ว เราเจ็บมามากพอ
เราควรใช้สมองมากกว่าหัวใจ
เป็นกำลังใจให้เราหน่อยนะ ^^
| จากคุณ |
:
ชุกกะบุ่มลันลา 
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ม.ค. 55 10:43:59
|
|
|
| 
