ช่วงเพิ่งเริ่มต้น ศึกษาดูใจ...ยังไม่ทันไร ก็ต้องห่างกัน
(กำลังเห่อกันทั้งคู่ นั่นแหล่ะ ไม่รู้จะพิมพ์ให้ดูดีทำไม 555+)
เพิ่งจะเรียนจบ... ต้องจากเมืองกรุง... กลับสู่ชนบท
ส่วนอีกคน... ยังต้องเรียนที่เมืองกรุง อีกสองปี(แหน่ะ)
บอกตรงๆ ว่ายังไม่ได้ตั้งตัว ... ยังไม่ทันได้เตรียมใจ
พอถึงเวลาเข้าจริงๆ... ทำใจไม่ได้
... เรากลับปฎิเสธ... ไม่อยากเจอหน้า... เพราะมันทำใจไม่ได้
(เขาคงเสียใจ ที่เราปฎิเสธ... เหลือเวลาแค่วันเดียว)
ตอนนี้เรา... มันค่อนข้างสับสนจริงๆ... ใจนึงก็อยากเจอ...
แต่อีกใจนึง... ก็ทำใจยอมรับที่ต้องห่างกันไม่ได้
ใครพอมีวิธีบรรเทาบ้าง?
(ทีคนอื่นละปากเก่งนัก นังแมวอ้วน... เจอกับตัวเอง...ไปไม่เป็นเลยสินะ)