หากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ช่วยๆกันแจ้ง wm ให้ลบกระทู้เก่าที่ขึ้นโหวตกันดีมั้ยคะ
ไม่เช่นนั้น หากใครอ่านแล้วเกิดเป็นเพื่อนร่วมงาน จขกท ที่บังเอิญพอจะทราบเรื่องบ้าง เกิดปะติดปะต่อเรื่องราวได้ทั้งหมด อาจนำไปสู่การขยายในวงกว้าง หรือกลายเป็นการค้นหาผู้เสียหาย
โดยเฉพาะในสังคมไทย ต้องยอมรับว่า ข่าวร้ายมักไปไวแล้วก็ไกลมากๆด้วย เป็นห่วง จขกท ค่ะ มองยังไงกระทู้ขึ้นโหวตก็ไม่เป็นผลดีกับ จขกท เลยแม้แต่น้อย
-------------------------------------------------------------------------------------
ส่วนด้าน จขกท นะคะ
อยากให้ จขกท คิดถึงตัวเองก่อน จะไปแคร์เรื่องความคิดแฟน หรือเรื่องอื่น
เหมือนคนจะจมน้ำ อย่าพะวงสิ่งของอยู่เลย เอาตัวเองให้รอดก่อน
ขอให้ดูแลร่างกาย จิตใจตัวเองให้พร้อมก่อนจะทำอย่างอื่นดีกว่าค่ะ
-------------------------------------------------------------------------------------
ด้านร่างกาย
1. อยากให้ไปเช็คร่างกาย เผื่อจะเหลือหลักฐาน ปรึกษาแพทย์กรณีต้องกินยาป้องกันเชื้อ HIV และตรวจการตั้งครรภ์ ที่เราพอจะแนะนำได้ ลองโทรถามคลินิกนิรนามนะคะ ขนาดผู้ติดเชื้อ เค้ายังปกปิดข้อมูลให้อย่างดีเลย เพราะเป็นคลินิกสำหรับเรื่องนี้อยู่โดยเฉพาะ
2. ปรึกษามูลนิธิเพื่อนหญิง เผื่ออีกหน่อยต้องแจ้งความ เพราะคุณไม่รู้ว่า หัวหน้ากับพี่ผู้หญิง(นกต่อ)คนนั้นมีคลิปลับ ภาพลับของคุณเก็บไว้หรือเปล่า
-------------------------------------------------------------------------------------
ด้านจิตใจ
ถึงจะเป็นแค่การบรรเทา แต่อยากให้คุณทำบุญ ไปทำสังฆทาน(ไปกับพ่อแม่หรือพี่น้องก็ได้)
ช่วยทางใจได้จริงๆนะคะ คนเราเวลาทุกข์ใจ ที่พึ่งเราคือศาสนานี่เองค่ะ
สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม ถ้าเป็นไปได้ทำทุกๆวัน เพื่อคลายจิตใจที่เต็มไปด้วยความทุกข์(เรื่องของคุณเป็นเรื่องใหญ่มาก แต่จำเป็นต้องพยายามทำให้เห็นว่ามันเป็นเรื่องที่แก้ได้ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละค่ะ)
ไปสถานปฏิบัติธรรมซักไม่กี่วันก็ได้ มีที่ๆเหมาะกับผู้หญิงหลายแห่งเลยค่ะ
ความคิดที่ซัดส่าย จะไม่มีพลัง ไม่เข้มแข็งพอที่จะสู้ ยิ่งถ้าหมดกำลังใจ เสียใจ ท้อใจ ต่อให้อยู่ทางโลกทุกวันก็หมดแรง ช่วงนี้ให้พระธรรมเป็นที่พึ่งไปก่อน
-------------------------------------------------------------------------------------
ส่วนเรื่องการบอกพ่อแม่ และแฟน
พ่อแม่ทุกคนก็ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนหรอกค่ะ บางคนลูกบอกทันทีทำอะไรไม่ถูก เสียใจ เส้นเลือดสมองแตกก็มี บางคนก็วู่วามขาดสติ อาจทำอะไรที่ทำให้เดือดร้อนกับตัวเอง(พ่อแม่)ก็ได้
ดังนั้น เราว่าคุณต้องทำให้จิตใจเข้มแข็ง ร่างกายเข้มแข็ง และหาทางออกในระดับนึงจากการไปปรึกษามูลนิธิหรือผู้มีความรู้ก่อน ให้ทราบคร่าวๆว่าจะแก้ไขอย่างไรได้บ้าง แล้วค่อยบอกพ่อแม่ก็ได้ค่ะ
ส่วนแฟน
พูดตรงๆนะ ผู้ชายที่ใจกว้างไม่แคร์เรื่องนี้จริงๆก็คงมี แต่คุณจะรู้ได้อย่างไรล่ะ
ยิ่งถ้าเขารู้ว่าคุณถูกข่มขืน คุณเล่าเหตุการณ์โดยละเอียด เกิดวันหน้าเลิกกัน หรือจบไม่สวย ใครจะรู้ว่าคนที่บอกว่ารักคุณมาก ทำเพื่อคุณได้ทุกอย่างในวันนี้(สมมติว่าแฟนคุณพูดแบบนี้) ต่อไปจะไม่เอาชีวิตคุณไปโพนทะนา หรือขยายต่อ
อย่าลืมว่า คนที่รักมากๆแต่งงานกันอยู่กินกันหลายปี พอจบกันต่างคนต่างแยกย้าย กลายเป็นคนอื่น และมีไม่น้อยที่ขุดเอาเรื่องของคนที่ "เคยรัก" ไปขยายต่อ บางคนไปประจานก็มี
อย่าเสี่ยงเล่าความจริงเรื่องที่คุณถูกข่มขืนให้แฟนฟัง เพราะคุณพูดแม้แต่น้อย แฟนก็ยิ่งอยากแคะไค้ไปเรื่อยๆ สุดท้ายคุณจะเจ็บที่ต้องพูดเหมือนฉายหนังซ้ำให้แฟนฟังเรื่องที่คุณถูกทำร้าย และรับประกันไม่ได้ว่าเขาจะเข้าใจคุณจริงๆ
ถ้าคุณกลัวว่าจะเป็นการหลอกแฟน คุณค่อยบอกแฟนเป็นนัยๆ ตอนหลังจากที่คุณเข้มแข็งขึ้นมาบ้างแล้วก็ได้ ว่าคุณไม่ "ซิง" (แต่ไม่ต้องลงลึกเรื่องถูกข่มขืน) กลัวว่าที่คุณเผลอร้องไห้ พุดอะไรไป แฟนจะเอาไปคิด แล้วมาคาดคั้นคุณจนต้องเล่าออกมามากๆเลยค่ะ
-------------------------------------------------------------------------------------
ถ้าเป็นเหตุการณ์จริง อยากบอกว่าหากคุณเป็นน้องสาวเรา เราคงทำอะไรไม่ถูก และคงอยากฆ่าไอ้คนเลวๆนั่นทั้งคู่(ทั้งอิผู้ชายและนางนกต่อ)
เข้มแข็งไว้นะคะ ชีวิตของคุณยังมีประโยชน์กับโลกนี้อีกมาก อย่างน้อยคุณก็ไม่เบียดเบียนใคร ที่สำคัญที่สุด คุณยังมีคนที่รักคุณจริงๆคือพ่อแม่นะคะ ถ้าคุณตายไป คนที่เสียใจที่สุดคือพ่อแม่ของคุณแน่นอน ดังนั้น โปรดสู้โลกใบนี้ต่อไปเพื่อพ่อแม่ของคุณด้วย
เป็นกำลังใจให้อย่างมาก ขอให้เข้มแข็งขึ้นในเร็ววัน อะไรร้ายๆขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ