|
รู้สึกดีที่ได้อยู่บ้าน อยู่กับแม่ แม้แม่ไม่ติดแอร์ให้ ไม่ติดเคเบิล ไม่ต่อเติมบ้านให้สบาย ไม่ซื้อรถยนต์เท่ๆ สวยๆให้ ไม่ให้ตังค์ใช้เยอะๆ ไม่ซื้อคสอ.แพงๆที่เพื่อนเค้าใช้กันให้
แต่หนูรักแม่ค่ะ รักพ่อด้วย รักๆๆๆ
เวลาเห็นคนแก่ในทีวีอย่างบ้านพักคนชรา เราอดสงสารแกไม่ได้ พลันนึกทุกครั้งไปว่าลูกหลานแกอยู่ไหนน๊อ? ทำไมทำแบบนี้ได้ลงคอ
นึกถึงหนังสั้นเรื่องหนึ่ง ออกทีวี พี่น้องสองคนกับแม่แก่ๆที่ความจำเลอะเลือน แทบกินข้าวเองไม่ได้ ต้องป้อนตลอด คนพี่แต่งงานมีครอบครัวต้องดูแลเลยผลักภาระเลี้ยงดูแม่ให้คนน้อง คนน้องเริ่มมีปัญหาการงาน โดนไล่ออกจากงาน กลับบ้านมาป้อนข้าวแม่ ป้อนไม่ทันเสร็จดี โทรศัพท์จากพี่สาวดังขึ้น น้องชายไปรับ พี่สาวถามว่า "ตัดสินใจได้รึยีง มีแม่อยู่ด้วยจะยิ่งลำบากนะ.." ทำนองนี้ น้องชายบอกปัดอย่างเดียวว่าเรื่องอะไรจะทำแบบนั้น นั่นแม่เรานะ วางสายโทรศัพท์เสร็จก็ได้ยินเสียงชามตกแตก คนน้องรีบไปดูที่ครัว เห็นแม่ยืนเงอะๆงะๆอยู่ มือจับช้อนสั่น แม่จะช่วยล้างชามให้นั่นเอง น้องชายเห็นอย่างนี้เลยนึกถึงคำพูดพี่ เขาพาแม่ขึ้นรถเก๋งโดยบอกแม่ว่าจะพาไปเที่ยว แม่ดูดีใจ พอไปถึงที่นั่นก็ให้แม่ลง และเขาก็ขับออกไป
ตอนนั้นเราทั้งด่าทั้งแช่ง ลูกเอี้ยเอ๊ยย แค่ปัญหาชีวิตถึงกับต้องทิ้งแม่ เควี้ยเอ๊ยย
แต่ปรากฏว่า รถคันนั้นเลี้ยวกลับและมาจอดข้างๆที่แม่ยืนรออยู่... จบเรื่อง
เรานี่แบบ ดีมากกก ยังงั้นแหละ อย่าไปหลงคำพูดพี่สาวแกเด็ดขาด นังคนนั้นขาดคุณสมบัติความเป็นทั้งลูกและแม่ คุณน้องชายทำดีมาก.. หนังจบแบบหักมุมแบบนี้ นึกชอบมาก อย่างน้อยก็อยากให้คนที่ได้ดูคิดได้บ้าง
ปล ไม่รุเรื่องอะไร แต่ชอบอ่ะ
| จากคุณ |
:
wapainunoon  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 พ.ค. 55 00:15:50
|
|
|
|
ใครเช็ดให้ .... ?
