ความคิดเห็นที่ 1 มาต่อนะ กะลังหนุกเลย จากคุณ : สวยเซอร์กะหล่ออินดี้ เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:04:42

ความคิดเห็นที่ 2 นึกถึงเพื่อนทางจม. หนูเศร้าเลย  พอดีเพื่อนย้ายบ้าน  แล้วก็เลยขาดการติดต่อไป ชอบมาก  ทุกวันนี้ก็อยากเขียนอีกนะ  แต่เขียนไปไม่มีใครตอบกลับเลยสักคน   เล่าต่อเน้อ สนุกดี จากคุณ : เจ้าหนูจอมมึน เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:08:33

ความคิดเห็นที่ 3 ในที่สุดเราก็หากันจนเจอ อ้อมอยู่นี่คะ^^ ฮี่ฮี่ จากคุณ : พอลล่า (สาวไฉไล) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:13:19

ความคิดเห็นที่ 4 สมัยก่อนในโรงเรียนก็ชอบให้เขียนหาเพื่อนต่างโรงเรียนเหมือนกันค่ะ จะเป็นแพทเทินเลยว่าต้องจ่าหน้าซองว่า คุณเลขที่...ห้องป..... แล้วเขียนตอบโต้กัน สนุกดีค่ะ พอโตมาหน่อยก็จะเขียนจดหมายจาก student weekly อันนี้ก็ชอบเหมือนกัน จากคุณ : ilovetakki เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:16:40

ความคิดเห็นที่ 5 อาจารย์เคยให้เขียน ถ้ามีคนตอบก็จะได้คะแนน 555 ตอนนั้นส่งมั่ว ส่งให้นักเรียนเลขที่เท่านี้ ม.นี้ ห้องนี้ไรเงี้ย 55555 ว่าแล้วก็รออ่านของ จขกท ต่อดีก่า จากคุณ : via iPhone (มะปิงเปรี้ยว) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:31:12

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณที่รออ่านนะครับ   ต่อนะครับ เธอคนนนี้ คือเพื่อน จม คนแรกของผมเลย  และเพื่อนที่เขียน จม คุยกันเยอะที่สุดด เรารุ้จักกันผ่านหนังสือบากกอก <<< เป็นหนังสือแนวนิยาย  คือพ่อผมชอบอ่านนะครับ ซึ่งในเล่ม มีคอลัม ประกาศหาเพื่อนทาง จม . เราเลยเขียนไปดู ครับเธอชื่อ อ้อม อายุ 14  ปี  เราคุย กันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ไร้สาระ สาระบ้าง เรื่อง ครอบครัว เรื่องแฟน เรื่องสารพัด  ซึ้งน้องคนนี้เป็นคนเดียว เราเขียน คุยแบบไม่เคยปก ปิด อะไรเลย คือมีปัญหาหรืออะไร ก้มาเล่าให้น้องเค้าฟัง  เราเขียน จม คุยกัน มาจน ถึงปี พศ 25546  เราเลยตกลงกันว่า น้าจะใช่มือถือคุยกันจะสะดวกกว่านะ เพราะเขียน จม ช้า เลยแลกเบอร์คุยกัน   ( แต่ไม่ได้โทรหากันบ่อยยะครับ ) ช่วงนั้น ตัวข้าพเจ้า ขึ้นมาเรียนต่อที่ กทม   ส่วนน้องเรียนอยู่ ม6 เตรียมเอ็นฯ เรา 2 คนไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่นัก เพราะต่างคนต่างมีภาระหน้าที่ การเรียน   และช่วงนั้น จขกท ก้จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ อยุ่เสมอ ไม่ค่อยมีเวลโทร แต่ทุกครั้งที่เราคุยกันทาง มือถือ เราคุยกันไม่เคยต่ำกว่า 2 ชม  เพราะเรา 2 คน จะคุยสารทุกสุกดิบ สอบถามเรื่อง ราวต่างๆๆ ที่ไม่ได้ติดต่อกัน เรียกว่าถ้าอีกฝ่ายไม่หิวข้าวหรือ ไม่ติดธุระ  จะไม่วางมือถือกันง่ายๆๆ กาลวเวลาผ่านไป อยากที่เคยติดต่อกัน 2 เดือนครั้ง กลายเป้นหลายเดือนครั้ง สุดท้ายเรา 2 คนก้ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย  T_T ถามว่าใครผิด  เราก้ไม่รุ้เหมือนกัน เราอาจจะลืม หรือน้องเค้าอาจจะลืม อืม อันนี้ เราไม่สรุปล่ะกัน   จนกระทั่งต้นปี พศ 25549 ช่วงปีใหม่  เรากลับไปบ้านที่ ตจว ช้วงนั้นเราช่วยแม่ย้ายของในบ้าน จัดของ เราไปเจอลังใส่ จม ในนั้นมีอยุ่หลายร้อยอยุ่ เราหยิบขึ้นมาดู  ลองอ่านดู น้ำตาซึมครับ คิดถึงมิตรภาพ ความห่วงใย จากคนที่ ไม่เคยเจอกัน  แต่เรารุ้สึกได้ว่าเค้าเขียนมาจากใจจริงๆๆ คือน้องอ้อมครับ ตอนนั้น ยอมรับว่าคิดถึงน้องเค้าครับ  อยากกลับไปติดต่อ  แต่เบอร์มือถือหายไปแล้ว จะเขียนไปทาง จม ก้ไม่รุ้ว่า น้องเค้ายังอยุ่ที่เดิมหรือป่าว  อีกอย่างยังจำตัว จขกท ได้หรือป่าว  เคว้งงงง  เลยคิด เอ้อนุ้มันยุคโลกาภวัฒน์แล้วนี้หว้า ใช่ครับ... คิดเหมือนผมหรือป่าวววว อินเตอร์เน็ททททท  55+  เลยจัดการลองเสิทหาชื่อดู  เจอครับบบบ ^^ น้องเค้าเอ็นทรานติดที่ ม. มหาลัยรัฐชื่อดัง จ .นครราชสีมา เราไม่รอช้า  รุ่งขึ้น บึงมาจากบ้าน มาหมอชิต  ไปปอ 1 จ นครราชสีมา ไปถึง ตกใจ  นึกว่า มหาลัยอยุ่ในเมือง  อ้ว เวรกรรม อยุห่างไปทางนอกเมืองนี้หว้า ตอนนั้นตังคืไม่ค่อยมีครับ  แหะๆๆ  เลยขอโบกรถแถวนั้นที่จะผ่านไป มหาลัย ไปถึงทางเข้าไปมหาลับใหญ่ และกว้างมากกก  ข้อมูลมีแค่ชื่อ คณะ ตุจะเจอไหมเนี้ย แต่เหมือนสรรค์แกล้ง รุ้ตัว จขกท โง่ไป ลืมไปว่า ว่าปีใหม่  มหาลัยเค้าหยุดกัน นักศึกษากลับบ้านกันหมด   แป่ววววว  โอ้ นี้เราต้องกลับบ้านมือป่าวหรือเนี้ย ไม่นะไม่  ครับ ความพยายาม  ที่พึงสุดท้ายยยยยยย สถานีตำรวจ  ไม่ใช่ยยยยยยยยยยยยยย 55  ห้องทะเบียนครับ โชคดีครับ วันนี้มีอาจารย์อยุ่เวร   เราเลยขอรายละเอียดเกี่ยวกับ นศ  เบอรืโทร ที่อยุ่   มีข่าวช๊อก คือ น้องอ้อม คนที่เราตามหา เธอลาออกจากมหาลัยไปแล้วว   ใบ้แดกนานมาก ตอนนั้น  คือเดินทางมาเหนื่อยมาก ยังไม่ได้กินข้าว เจอข่าวร้าย แน่นอนเราไม่กลับมือป่าว ต้องมีข้อมูล เรา ขอที่อยุ่ทางบ้าน หรือไรก้ได้ที่เป็นประโยค  แน่นอน ว่าอาจารย์ไม่ให้อยุ่แล้ว  เราอ้อนวอรนานมากกก  จนอาจารย์ใจอ่อน ให้เบอร์ผุ้ปกครองมาแทนนนน   เราเลยโทรไปหาแม่ของน้อง ถึงได้ทราบว่า น้องเอ็นทรานฯ ใหม่ เรียนที่ ม.รัฐชื่อดัง ศุนย์รังสิตตต ได้ข้อมุลจากแม่ ก้ขอบคุณเค้า  นั่งรถกลับ กทม ครับบบ มีต่อครับ  แอบพิมเวลางานอ่ะ T^T แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 55 14:00:36 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 55 13:56:38 จากคุณ : tsugunaga เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 13:54:49

ความคิดเห็นที่ 7 รอๆ จากคุณ : พอลล่า (สาวไฉไล) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:01:23

ความคิดเห็นที่ 8 เคยมีเหมือนกันครับ แต่ไม่สนิทและยาวนานอย่าง จขกท ***ขอแก้ไขให้ จขกท นิดหนึ่ง เพื่อนทางจดหมายเรียกว่า pen(ปากกา) friend ครับ อย่าโกรธนะ ขอบคุณครับ*** จากคุณ : thuyaras เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:08:43

ความคิดเห็นที่ 9 อิอิ เกาะทู้ รออ่าน มาต่อไวๆๆนร้า จากคุณ : เปิ่น โก๊ะ ฮา (water_pleiades) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:18:04

ความคิดเห็นที่ 10 ต่อนะครับ กลับมา ถึง กทม  พักผ่อน  วันรุ่งขึ้น นั่งสาย 29 ไปรังสิต ไปถึงมหาลัย ช่วงสายๆๆ ครับ ข้อมูลตอนนั้นคือแม่บอกคณะมาให้   เราลองเดินไปดูรายชื่อที่คณะ เจอชื่อน้องเค้าจริงๆๆ  มีรุปด้วย   ตอนนั่น เราไม่สามรถทราบได้เลยว่าน้องเค้าเรียน วันไหน หยุดวันไหน เรียนเวลาอะไร ได้แต่รอ รอ รอ รอ ที่ใต้ตึกคณะ  รอคนที่คิดว่าหน้าตาเหมือนคนที่เราตามหามากทีสุด รอทั้งวันนนน เดินหาดุบ้าง ซึ่งหลายคนอาจคิดว่า เราบ้าไปแล้ว  จะหาคนนหนึ่งเจอได้ ไง มหาลัย นศ หลายพันคน  อีกอย่างไม่เคยเจอหน้าตากันมาก่อน เคยเห้นแต่รุป ต้อง คนบ้าเท่านั้นที่จะไปหาเจอ  ..... คือตอนนั้นไม่กล้าเค้าไปถามที่ภาควิชา ว่าน้องคนนี้เรียนเวลาไหน ตึกไหนครับ เพราะ มันจะดุเหมือนเราไม่ก้าวก่าย หรือเข้าไปวุ่นวายเกินไป จนอาจทำให้น้องเค้าเดือด ร้อนได้   เลยไม่ได้ไปถามข้อมูลจากอาจารย์ครับ ครับ  สุดท้าย ผมก้ไม่เจอน้องเค้าครับ    กลับบ้านด้วยความผิดหวัง จนหลายวันผ่านไป  มีเบอร์โทรเบอร์แปลก โทรมาหาครับ ใช่ครับ  น้องอ้อมนั้นเองงงงง  ตอนนั้นดีใจมากกกๆๆ  แต่เดาว่าน้องเค้าได้เบอร์เรามา จากแม่ของน้องเค้าหรือป่าว   ก็จริงตามนั้นครับ   น้องเค้าเล่าให้ฟังว่า มีผุ้ชายคนหนึ่งหน้าตาคล้าย จขกท มาก ไปหาเค้าที่มหาลัย ซึงน้องบอกว่าหน้าตา ...ขอไม่กล่าวในส่วนนี้นะครับ ( ผมเดาเอานะครับ น้องอาจ จะอายเพื่อน ทีมีคนมาหา เลยไม่แสดงตัวก้ได้  ) มองในแง่ดีT^T ซึ้งน้องเค้ารุ้สึก ไม่ดีมั้งที่จุ่ๆ มีไอ้บ้าที่ไหนโผล่ไปหาที่มหาลัย อีกอย่าง น้องเค้านั้นมีแฟนแล้ว  สบายดีไม่ต้องเป้นห่วง  คุยกันอีกสักพัก วางสายไป  ด้วยเสียงที่แบบว่าไม่อยากคุย...(หรือป่าว อันนี้ไม่แน่ใจนะครับ ) ตอนนั้นความรุ้สึกของเรา อึ้ง  มึนงง   คือดีใจนะที่รุ้ว่าน้องเค้าสบายดี  แต่อีกในใจ  เรารุ้จักกันทาง จม. มาตั้งนาน เราเลิกติดต่อกะนเพราะเหตุผลใด   หน้าตา?  มิตภาพที่เราติดต่อกันมานาน ทลายลงเพราะหน้าตาเราแย่  หรือ  เพราะน้องเค้าโตแล้ว มีชีวิตที่กำลังไปในดีทั้งเรื่อง เรียนและความรัก เลยไม่อยากให้เราเค้าไปยุ่งหรือป่าว? สุดท้าย  เราไม่ได้โกรธ  หรือเกลียดน้องเค้า  แต่เราเลือกที่จะหายไปในความทรงใจ ของน้องเค้า  เก็บไว้แต่มิตภาพดีๆๆ แล้วไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนถึงบัจจุบัน อนึงบัจจุบัน เรายังเก้บ จม ไว้เป้นอย่างดี ผ่านไป 13 ปี  ถ้าอ้อมอ่านมาเจอ หรือ เล่นพันทิพ ขออยากให้รุ้ไว้ว่า มิตภาพสำหรับเรากับเธอยังมีเสมอ   อ้อวันที่ 15 สค วันเกิดอ้อมครบ 27 ปี ขอให้มีความสุขมากๆๆ ประสบความสำเร็จ ในทุกๆๆเรื่องที่หวังไว้จ้า จาก เอ   เด้กกาญจน์   ถึง อ้อม   สิรินธร ปล.ขอบคุณพื้นที่ที่ให้เราระบาย  ขอบคุณเพื่อนๆๆที่เค้ามาอ่านใครมีประสอบการณ์เกี่ยว กับเพื่อนทาง จม  แชร์กันให้ฟังบ้างสิ  55+                                                        ขอบคุณมากครับ แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 55 23:06:31 จากคุณ : tsugunaga เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:47:19

ความคิดเห็นที่ 11 น้องเขาเลิกติดต่อกับคุณเพราะหน้าตาคุณไม่ดีหรือคะ? และเขาบอกว่าเขามีแฟนแล้ว แล้วไง? มีแฟนแล้วเป็นเพื่อนคุณไม่ได้หรือคะ? แอบสรุปในใจว่า.. เค้าคงติดต่อคุณเพราะเค้าคงหวังหาแฟน..อาจติดต่อหลายคน ถ้าคุณหน้าตาดี ขี่เบนซ์ไปหา เขาอาจเลิกกับแฟนเขาเพื่อมาสานต่อกับคุณก็ได้ ถ้าเป็นเรา คงไม่คิดอะไร จบไปดีแล้ว จากคุณ : Flair เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 15:49:51

ความคิดเห็นที่ 12 จขกท น่ารักดีค่ะ เก็บรายละเอียดดีมาก จากคุณ : ลูกอม ขนมหวาน เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 15:54:55 A:203.121.167.246 X: TicketID:322991

ความคิดเห็นที่ 13 เคยมีเพื่อนทางจดหมายเหมือนกันค่ะ .... สมัย ม.ต้นนู่น ติดต่อกันทางจดหมายสักพักนึง .... ก็มีแลกรูป คุยผ่านตัวหนังสือไปเรื่อยๆ จนหลังๆ .... ก่อนที่เราจะได้อ่านจดหมายของพี่ที่เค้าเขียนมา .... แม่และพ่อจะต้องแกะอ่านก่อนทุกครั้ง =,,,=' หลังจากนั้นเลยไม่ได้ตอบกลับ หรือเขียนไปหาพี่เค้าเลย นึกถึงเมื่อก่อน ... เพื่อนอยู่บ้านซอยข้างๆ และยังเรียนห้องเดียวกัน ยังเขียนจดหมายคุยกัน .. มานึกอีกที ก็ขำตัวเองเหมือนกันนะ จากคุณ : นู๋ว๋าน เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 17:02:22

ความคิดเห็นที่ 14 จบไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่ แต่จขกท. น่ารักดีนะคะ จากคุณ : เปิ่น โก๊ะ ฮา (water_pleiades) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 21:56:32

ความคิดเห็นที่ 15 ซึ้ง อึ้ง เง้ออ จากคุณ : ชื่อนี้คงยังไม่มีคนใช้ เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:13:29

ความคิดเห็นที่ 16 โอ๊ะ น้องวิ่งหนีเพราะหน้าตา คบเป็นเพื่อนทางจดหมายกันมาตั้งนาน ทำแบบนี้ได้งัย ดีแล้วค่ะ จขกท. ปล่อยๆคนแบบนี้ไปเถอะค่ะ จากคุณ : Seasons of LovE เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:17:35

ความคิดเห็นที่ 17 นานๆจะมีกระทู้คุณภาพถูกใจผมสักที เก็บเข้าคลังกระทู้ให้แล้วครับ จากคุณ : นิว ชะลาล่า เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:32:57

ความคิดเห็นที่ 18 อุ้ย เมื่อก่อนเราก็เล่น PF เหมือนกันค่ะ แต่เอาไว้คุยแลกเปลี่ยนเรื่องการ์ตูน ลงใน TV Magazine นี่หละค่ะ ^^" ได้เพื่อนมาเยอะเลย  ... แถมดั้นไปแอบรักผู้หญิงกันเองซะนี่ เพราะคิดว่าเค้าเป็นผู้ชาย ฮ่าา ๆ จดหมายปัจจุบันเราก็ยังคงเก็บไว้เสมอค่ะ ^^ ไม่รู้ว่าจะยังจำกันได้หรือเปล่าหนอ .. จากคุณ : Lisianthus เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:38:32

ความคิดเห็นที่ 19 55 ขอบคุณทุกความเห้นครับ จริงๆๆเรื่อง เพื่อนทาง จมของผมมีอีกหลายเคส แต่มีเคสที่เล่าเนี้ยแหละ ที่ยังเก็บไว้ในใจเสมอครับ ^^ ตอบ น้อง : นู๋ว๋าน  แรกๆๆผมก้เหมือนกันครับ โดนแม่สแกน จมก่อนทุกครั้ง  หลังๆๆไม่ไหว จดหมายอาทิตย์ มาเกิน  10  แม่เปิดอ่านไม่ทัน  ต้องแต่นั้นมา แม่ไม่เคยยุ่งกับ จม อีกเลย จากคุณ : tsugunaga เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:43:58

ความคิดเห็นที่ 20 เรามีเพื่อนที่คุยกันทางเน็ทแล้วก็โทสับ มีบ้างที่เขียนจดหมายคุยกัน แต่เป็นจดหมายอิเล็คทรอนิกส์ (อีเมลล์น่ะ)  ^ ^! แต่ไม่เคยเจอกันเลยอ่ะ จะ 4 ปีแล้ว เคยเขียนไว้ที่กระทู้นี้เหมือนกันค่ะ http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F12082630/F12082630.html .................................... แก้คำผิดจ้ะ  : ) แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 55 11:31:02 จากคุณ : ผมยาวตัวเล็ก เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 22:56:38

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วครับ คุณ ผมยาวตัวเล็ก  ชอบครับ ถ้าขอพรได้  อยากติดต่อกับน้องคนนี้จัง แม้ไม่ได้เจอกันก้ไม่เป็นไร  ^^ จากคุณ : tsugunaga เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 23:01:00

ความคิดเห็นที่ 22 เราก็เคยมีเพื่อนทางจดหมายค่ะ ชื่อส้มโอ ติดต่อกันเรื่อยมาตั้งแต่ม.3  เคยนัดไปกินข้าวกันครั้งนึง แล้วก็เขียนจดหมายติดต่อกัน 2-3 ปี หลังจากนั้นก็ยุ่งๆแล้วก็ลืมกันไป พอจบม.ปลายเราก็ไปสอบเข้าเอแบค กำลังนั่งอ่านหนังสือทวนอยู่หน้าห้องสอบอย่างมีสมาธิ สักพักก็ได้ยินคนคุยกันเสียงดังมากๆ เราเลยหันขึ้นมาพูดอย่างโมโหว่า "ขอโทษนะคะ ช่วยคุยกันเบาๆหน่อยค่ะ"..... แล้วเราก็มองหน้าผู้หญิงคนนั้น "อ้าว ส้มโอนี่หว่า......โลกกลมจริงๆ 55" หลังจากนั้นเราสองคนก็เป็นเพื่อนสนิทกันที่มหาลัย พอจบแล้วก็ลืมๆกันไปบ้าง แต่ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมค่ะ...... วันนึง ส้มโอก็พูดว่า "แกเหมือนปากกาด้ามโปรดที่ชั้นทำตกไว้หลังตู้  หายไปนานนนนน จนลืมกันเลยทีเดียว..... แต่พอเจอก็ยังเขียนดีอยู่ ชอบอยู่ ^^" เมื่อไม่กี่เดือนมานี่ก็พึ่งไปเยี่ยมส้มโอที่ญี่ปุ่นมาค่ะ เอาภาพซากุระมาฝาก จากคุณ : itims เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 23:22:35

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านกระทู้นี้แล้วอมยิ้มเลย เคยมีเพื่อนทางจดหมายเหมือนกัน ช่วงมัธยมต้นค่ะ อาจารย์ให้ส่งจดหมายหาคนต่างชาติ3ฉบับ ห้ามซ้ำประเทศด้วยการสื่อสารภาษาอังกฤษ (เป็น assignment ในวิชา) ระยะเวลาภายใน3เดือนต้องมีจดหมายตอบกลับ 2ใน3 แล้วเอามาส่งอาจารย์ ของเราได้คนออสกับยุ่น ก็คุยดีนะ คนยุ่นเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ตอนแรกเค้าตอบกลับเป็นภาษาไทย เรานี่รีบส่งกลับ บอกขอภาษาอังกฤษ จะเอาไปส่งอาจารย์ กลับหัวเราะ ลีลา จนเกือบเดดไลน์ จะไปเริ่มต้นใครใหม่ก็กลัวจะไม่ทันเวลา (ส่งไปเกือบสิบ ตอบมา2 สงสัยอังกฤษห่วยเกิน555) สุดท้าย เราก็ได้นะ แต่ที่อยู่คนส่งกลับเป็นประเทศไทย??? ใกล้บ้านด้วย เป็นงง 55555 จากคุณ : เขียนบน iPhone (คิดมากหัวโต) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 23:57:12

ความคิดเห็นที่ 24 อันนี้ไม่เกี่ยวกับ Pen Friend นะคะ แต่ก็คงเป็นความรู้สึกคล้ายๆกับจขกท Y_Y ตอนที่ดูหนังเรื่อง "แฟนฉัน" จบ เราก็เริ่มคิดถึงเพื่อนสนิทตอนป.6 ของเรานะคะ เธอชื่อบอม....  เรารักเพื่อนคนนี้มากค่ะ เรียกว่าเลิกเรียนต้องไปบ้านเพื่อนคนนี้ประจำ เล่นกิงก๊องแก้ว เขี่ยไพ่ กินไก่ย่างด้วยกันทุกเย็น เธอเป็นเซียนกระโดดหนังยางเลยค่ะ สามารถตีลังกากระโดดสูงผ่านความสูงถึงหัวได้ (จะมีใครรู้จักไหมนี่ -_-') เราพยายามตามหาบอมตั้งแต่ดูหนังจบ(เกือบสิบปีแล้วมั้ง) ทั้งค้นชื่อใน google ทั้งตามหาในอินเตอร์เน็ต แต่ก็คว้าน้ำเหลวเรื่อยมา จนเมื่อปีที่แล้ว เราเจอแฟสเพื่อนโรงเรียนเก่าโดยบังเอิญ เราก็เลยตามหาเธอในนั้น ตามหานานมาก ในที่สุดก็ได้เบอร์มา (เธอไม่มีแฟสค่ะ).... ตอนที่ได้เบอร์มา เราโครตดีใจเลยค่ะ เพราะเราพยายามตามหาเธอมาโดยตลอด  แต่พอเราโทรไป บอมทำเสียงงงมาก คือจำเราได้นะ แต่งงว่าทำไมเราต้องโทรมา เราได้เบอร์มาจากไหน จะมาขายประกันหรอ หรือขาย MLM ยี่ห้ออะไร...... จบลงที่ เธอบอกว่าตอนนี้ไม่ว่างนะ เดี๋ยวไว้จะโทรกลับไปแล้วกัน ตอนวางหูเราพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ อึ้ง อึ้ง อึ้ง..... จะว่าไปมันก็ถูกของเธอนะคะ ที่ต้องระแวงขนาดนี้  แต่...... เธอจะรู้ไหมเนี่ย ว่าเราแค่ "คิดถึงเธอนะ บอม..... มัลลิกา เด็กสะพานแดง" Y_Y จากคุณ : itims เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 00:06:55

ความคิดเห็นที่ 25 น่ารักดีครับ จากคุณ : gboy เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 00:16:35

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องบางเรื่อง บางทีมันก็ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล เหมือนที่คุณอยากคุยกับน้องเค้าอีกครั้ง หรือเรื่องที่คุณเข้าใจว่าน้องเค้าไม่อยากคุยกับคุณ เวลามันเปลี่ยนแปลงไปทุกวินาที เหมือนที่คนเราเปลี่ยนแปลงโดยไม่ขึ้นกับวันเวลา ให้มิตรภาพแก่เค้าต่อไป แล้วคุณได้รับความทรงจำที่มีความสุขเป็นสิ่งตอบแทน สำหรับตัวเอง ... แค่นี้ก็ทำให้วันแย่ๆ บางวันมีเรื่องดีๆ ให้ยิ้มได้แล้วค่ะ :) จากคุณ : This too shall pass เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 00:17:09

ความคิดเห็นที่ 27 น่าเสียดายเวลาที่รู้จักกันมา8ปี ต้องมาจบลงไม่สวยแบบนี้ จากคุณ : พอลล่า (สาวไฉไล) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 07:23:57

ความคิดเห็นที่ 28 ชีวิตจริง โลกไม่สวย จบเศร้าๆ อย่างน้อยก็ได้ทำจนบรรลุจุดหมาย *-* จากคุณ : supas เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 09:24:29

ความคิดเห็นที่ 29 เราก็มีค่ะ แต่เป็นเพื่อนใน Internet  ตอนน้นเค้าอยู่เมืองนอกสมัยเล่น ICQ อ่ะค่ะ คุยกันผ่าน ICQ เป็นปีๆ จนเค้ากลับมาลองนัดเจอกัน จนทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนซี้กันอยู่เลยค่ะ จากคุณ : Minnie_me เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 10:39:18

ความคิดเห็นที่ 30 น่ารักเหมือนกันครับ ตอนเด็กๆผมไม่กล้าคุย ตอนนี้ทำงานเจอกันใน fb คุยกันต่างๆนานา ดีใจเจอคนที่แอบชอบสมัยมัธยม แต่ตอนนี้ก็แยกย้ายมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่มันทำให้หัวใจชุ่มชื่น รู้สึกตื่นเต้น ตอนเรียนไม่เคยคุยกันได้แต่แอบมอง ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยครับ แค่ทำให้ช่วงนึงยิ้มได้ ขำตัวเอง ตอนสมัยเด็กๆ จากคุณ : Subject เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 11:15:43

ความคิดเห็นที่ 31 จขกท.อายุเท่ากันกับผมเลยครับ อ่านแล้วได้ฟิลมาก จากคุณ : payomdindum เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 11:27:07

ความคิดเห็นที่ 32 บางทีการตามหาใครซักคนที่หายไปจากชีวิตเรานาน ๆ ก็ใช่ว่าจะสมหวังหรือโชคดีอย่างที่เราแอบคิดก็ได้นะคะ เราก็เคยมีเพื่อนที่สนิทบ้านอยู่ห่างกันหลังเดียว เหมือนในเรื่อง "แฟนฉัน" อยู่ใกล้กันเป์น 10 ปี แต่ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กอยู่เลยอาย ไม่กล้าคุยกับเค้า จนเค้าไปเรียนต่อจังหวัดอื่น (สมัยนั้นมีแต่เบอร์บ้าน รุ่นนี้มือถือยังไม่ฮิต ^^") ไม่ได้คุยกันนานมาก แต่เราก็ยังรู้สึกดีกับเค้าในฐานะเพื่อนผู้ ช คนแรกอยู่ ผ่านไปเกือบ 10 ปี นึกยังไงไม่รู้ลอง Search ชื่อในอากู๋ดู เจอเบอร์มือถือเค้าด้วย ^^ เลยโทรไปหา หวังแค่ว่าเค้าจะจำเราได้ และเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม แต่เค้ากลับจำแม้กระทั่งชื่อเราไม่ได้ เสียความรู้สึกไปเลย ก็เลยลบเบอร์ทิ้ง ถือซะว่าไม่เคยเจอกันอีก คิดแล้วก็นึกเสียดายอย่างหนึ่งว่า เรื่องดี ๆ บางอย่าง ปล่อยให้มันเป็นแค่ความทรงจำที่ผ่านมา อาจจะดีกว่าตามหาให้เจอ แล้วได้ความรู้สึกไม่ดีกลับมาแทนที่ T^T แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 55 12:30:04 จากคุณ : ขนมโมจิ & ขนมปุยฝ้าย เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 12:16:37

ความคิดเห็นที่ 33 บางทีก็ไม่ใช่เพราะคุณหน้าตาไม่ดีหรอกค่ะ เค้าอาจจะอยากให้คุณเป็นเพื่อนทางจดหมายแต่ไม่ได้อยากมีในชีวิตจริงก็ได้นะ อีกอย่างคุณดูรุกเกิน เค้าอาจจะกลัวก็ได้ อยู่ดีๆ ก็มีใครไม่รู้มาตามหาในมหาลัย ตามหาจนเจอแม่เค้าก็ฝากเบอร์กับแม่เค้าไว้ให้เค้าโทรกลับ เราว่าแค่นั้นก็พอแล้วค่ะ บางทีถ้าแค่นั้น ป่านนี้คุณกะเค้าอาจจะได้เป็นเพื่อนกันใหม่อีกรอบก็ได้ ไม่ควรไปตามหาถึงมหาวิทยาลัยเลย เพราะนั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้า ที่ควรได้รับการอนุญาตก่อนเข้าไป ถ้าเป็นเราทำแบบนี้เราก็ไม่ชอบนะ จากคุณ : ภิญวา เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 13:05:52

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วรู้สึกดีนะคะ สมัยนี้เพื่อนแบบนี้หายากค่ะ เรามีเพื่อนทาง hi5 บ้าง ยังคุยมาเรื่อยๆ ก็รู้สึกดีค่ะ ไม่จำเป็นต้องเจอหน้า แต่ยังไว้วางใจกว่าเพื่อนที่เรารู้จักจริงๆอีกแน่ะ 555 จากคุณ : นางพญาผึ้ง (pyp159) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 13:16:54

ความคิดเห็นที่ 35 เข้าใจอารมณ์ จขกท เลย รุ่นเดียวกัน แต่ผมอ่อนกว่าปีนึง อ่านแล้วนึกถึงความหลังเลย 555 ของผม ตอน ม.ปลาย มีรุ่นน้อง ม.ต้น คนนึงมาจีบ แต่ผมมีแฟนแล้ว เลยไม่สน (แต่เพื่อนๆชอบมาก เพราะมีลูกอมให้กินฟรีแทบทุกวัน) เค้าก็ส่งจดหมายมาจีบ มาตัดพ้อน้อยใจประมาณว่า "ไม่รักเค้าไม่เป็นไร ขอแค่ได้ห่วงใยอยู่ไกลก็พอใจแล้ว" โอย...ไอ้เราก็หน้าตาไม่ได้น่าพิศวาศอะไรเลย แต่เขียนมาซะยังกะตรูเป็นพระเอกสุดหล่อในละครน้ำเน่า -*- แต่ก็เขียนตอบน้องเค้าไปฉบับนึง กลัวน้องเค้าเสียใจ จากนั้นก็มีส่งกลับมาอีก 2-3 ฉบับ แต่ไม่ได้ตอบกลับไปละ ไม่รู้จะเขียนอะไร ล่าสุดรื้อของเก่าเจอ หยิบมาอ่านยังนั่งยิ้มอยู่เลย (แต่ก่อนจะได้อ่านนี่โดนไปหลายปั้กเลย เพราะแฟนเป็นคนค้นเจอ เหอๆๆ) จากคุณ : มดปลวกติดปีก เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 13:34:00

ความคิดเห็นที่ 36 ผมก็เคยมีตอน ม.ปลาย ตอนนั้น อ.ให้เขียนจดหมายภาษาอังกฤษไปหาเพื่อนต่าง ร.ร.เราก็สุ่มๆไปเลย เลขที่ 25 มั้ง ไม่แน่ใจ ม.6/2  ร.ร.แถวอุดร เค้าก็ส่งจดหมายตอบกลับมา ดีใจมากที่มีจดหมายไปส่ง อ. จากนั้นเราก็เขียนจดหมายติดต่อกันเรื่อยมา จนแยกย้ายเข้ามหาลัย เราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ปล.หน่อย เผื่อมีคนรู้จัก ชื่อลินทิพย์ แก้วX อยากติดต่อกันอีกครั้ง ระลึกความหลัง T^T จากคุณ : ผมมาตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 14:06:09

ความคิดเห็นที่ 37 กระทู้นี้อบอุ่นจังค่ะ ยิ้มๆได้ตลอดเลย  ^^ จากคุณ : yoongyool เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 14:20:40