ความคิดเห็นที่ 1 ตอนนี้ฉันเหมือนเจอที่อยู่ของฉันแฟนของฉันเขาเป็นคนที่เข้าใจคอยช่วยเหลือในทุกๆอย่าง ถึงแฟนของฉันจะไม่ได้รวยล้นฟ้าแต่ก็ไม่ได้จนกรอบจนติดดิน แฟนของฉันและฉันเป็นพนักงานบริษัทเราพอรักกันตอนฉันไปทำงาน แฟนของฉันเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน พูดจาไพรเราะ และไม่เคยนอกใจฉัน เราคบกันมาสี่ปีแล้วไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาให้ฉันเสียใจเจ็บใจและรู้สึกไม่ดีเลย ฉันคิดว่าโลกสมัยก่อนกับสมัยนี้ต่างกันนักเพราะสมัยแม่ของฉันนั้น ไม่มีมือถือไม่มีอินเตอร์เนตไม่มีเฟสบุคไม่สามารถอัพเดตหรือรู้ได้เลยว่าใครไปทำอะไรที่ไหนยังไง การที่จะรู้ว่าใครทำอะไรนั้นมันง่ายกว่าที่คิดซะอีก ฉันพยายามให้แฟนของฉันได้รู้จักกับแม่ แต่สิ่งที่แม่ต้องการมันคือเงิน แม่ฉันขอให้แฟนของฉันช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในบ้าน หนี้สินและเรื่องส่วนตัวของฉันเกือบทุกอย่าง แต่แฟนของฉันเป็นแค่พนักงานบริษัทเงินเดือนราวๆสี่หมื่น แฟนของฉันต้องผ่อนรถให้ตังพ่อแม่จึงให้ไม่ได้ในสิ่งที่แม่ฉันต้องการ แม่ของฉันเริ่มเกลียดแฟนของฉันอีกแล้วฉันเองลำบากใจมากเหลือเกิน วันไหนที่แม่ของฉันโกรธฉันเรื่องของฉันกับแฟนแม่จะด่าแฟนของฉัน และดูถูกต่างๆนาๆถึงที่บ้านถึงฐานะครอบครัวและทุกๆอย่าง เพื่อให้แฟนฉันไปจากชีวิตฉัน และเหตุผลที่ฉันถามว่าทำไมแม่จึงทำแบบไหนแม่ตอบมาข้อเดียวว่า "มันไม่มีปัญญาเลี้ยงดูแกให้สบายได้หรอก" ฉันพร่ำบอกถึงความดีและความจริงใจของแฟนฉันให้แม่ฟังแม่ไม่เคยใส่ใจ แม่มองแต่จะหาคนที่มีสมบัติมีเงินมีรถสปอร์ทรถเบนซ์BMเท่านั้น ฉันลำบากใจมากแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จนในที่สุดฉันไปทำงานกับบริษัทและมีเจ้าของบริษัทที่ร่วมทำโปรเจคกับบริษัทของฉัน เข้ารู้สึกถูกใจฉันและเริ่มตามจีบฉันซึ่งตอนแรกฉันไม่รู้และไม่ได้สนใจ เพราะอายุเขาราวๆ50กว่าๆแล้วและฉันเองก็มีแฟนอยู่ ฉันคิดไปว่าเขาคงคิดจะหาพนักงานสาวๆไปเพื่อสนองความต้องการของเขา หรือเพื่อเป็นเมียน้อยไว้แก้เหงาเล่นๆเท่านั้น เขาเริ่มมาพูดคุยกับฉันและอยู่ๆก็สืบไปถึงเรื่องบ้านเรื่องส่วนตัวบางอย่าง วันหนึ่งเขาเรียกฉันไปพบด้วยเรื่องงานและได้พูดเรื่องนี้กับฉัน ฉันตกใจมากและบอกว่าทำไมถึงต้องทำแบบนี้ฉันรู้สึกไม่ชอบใจอย่างมาก แต่ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเขาเปรียบเสมือนเจ้านายของฉันด้วย เขาบอกว่า เขาหย่ากับภรรยามา10กว่าปีแล้วมีลูกติดสองคนชายคนหญิงคน และเขาบอกว่าเขารู้ว่าทางบ้านฉันลำบากมากเพราะแม่ฉันต้องเลี้ยงดูฉันเอง เขาบอกว่าต้องการจะดูแลฉันในฐานะภรรยาคนนึงเพราะเขารู้สึกถูกใจฉันมาก เขาไม่เคยถูกใจใครเลยตั้งแต่เลิกกับภรรยาเขามีอะไรกับผู้หญิงอื่นหลายครั้ง แต่ไม่เคยถูกใจใครเลยและพอมาเจอฉันเขารู้สึกถูกใจชอบและอาจจะรักเป็นความปราถนาอย่างแรงกล้าที่ไม่เคยมีมาก่อน ฉันอึ้งไปชั่วครูเพราะไม่รู้จะตอบไปอย่างไรแต่ฉันก็ตั้งสติได้และบอกว่า ฉันมีแฟนแล้วและรักกันมาสี่ปีฉันรักกับแฟนมากและฉันไม่ได้รักเขา ฉันพึ่งรู้จักเขาแค่ในฐานะเพื่อนของเจ้านายแต่ไม่คิดอะไรเกินเลย เขาบอกว่ายังไม่ต้องรีบหรอกมันอาจจะเร็วไปสำหรับการตัดสินใจของเรา จากคุณ : ดาวไร้เดือน เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 00:08:52 A:171.96.24.31 X: TicketID:355820

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันไม่กล้าเล่าเรื่องนี้กับแม่เพราะฉันกลัวมันจะเป็นปัญหาอย่างแก้ไม่ตก เขาก็ยังเข้ามาวนเวียนในชีวิตของฉันเรื่องๆไม่ว่าจะส่งดอกไม้ชวนไปดินเนอร์ และซื้อของระดับที่คนอย่างฉันและแฟนคงไม่มีปัญญาซื้อได้ ฉันขอคืนของกับเขาทั้งหมดกับเขาเพราะมันมากเกินไปที่จะรับไว้ แต่เขาบอกกับฉันมาว่า ถ้าเธอไม่รับความหวังดีจากฉันเธอก็อย่าได้อยู่บริษัทนี้เลยฉันทั้งรักและทุ่มเทกับเธอ ฉันไม่เคยทุ่มแบบนี้กับใครเขาบอกว่าฉันทำให้เขาขายหน้าและเสียความรู้สึก ฉันเหมือนมืดแป็ดด้านใจก็อยากลาออกจากงานแต่มันเหมือนเริ่มนับหนึ่งใหม เพราะผลการเรียนของฉันไม่ได้ดีอะไรเงินเดือนของฉันก็แค่สองหมื่นต้นๆเท่านั้นเอง ฉันมีภาระต้องทำฉันจึงไปปรึกษาแฟนแฟนของฉันก็บอกว่าทนไปหน่อยเค้าจะช่วยด้วยอีกแรง ฉันกลับถึงบ้านแล้วไปร้องไห้ในห้องน้ำโดยไม่ให้แม่เห็น และคืนนั้นเขาก็ส่งsmsมาบอกว่าขอโทษเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนอย่าโกรธเขาเลยนะ ฉันไม่ได้ส่งอะไรกลับไปหาเพราะฉันเองไม่อยากแม้จะยุ่งกับเขาด้วยซ้ำ จนวันหนึ่งเขาโทรหาฉันในวันอาทิตย์ฉันอยู่บ้านไม่ได้ไปไหนและแม่ก็อยู่ด้วย ฉันไม่กล้าพูดอะไรมากเพราะมีแม่ฟังอยู่ฉันเลยออกไปคุยตรงระเบียง โดยที่ไม่รู้ว่าแม่มายืนแอบฟังอยู่ใกล้ๆ เรื่องที่คุยก็เหมือนเดิมคือเขาชวนฉันไปกินข้าว และบอกจะมารับฉันที่บ้านฉันบอกไปว่าฉันคงไปกับเขาไม่ได้และฉันก็มีแฟน พอวางสายได้สักพักฉันเห็นแม่ของฉันยืนอยู่หน้าประตูระเบียงและถามว่า "เขาคือใครทำไมเธอถึงไม่เล่าให้ฉันฟัง"ฉันเลยต้องเล่าทั้งหมดให้แม่ฉันฟังอย่างเลี่ยงไม่ได้ พอเล่าจบเท่านั้นแม่ฉันโกรธฉันหัวฟัดหัวเหวี่ยงและพูดว่า"Eโง่ ทำไมแกถึงโง่อย่างนี้" พร้อมกับคำด่ามากมายจนทำให้ฉันแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว หลังจากนั้นแม่จะขอเบอร์เขาเพื่อให้จะโทษไปขอโทษและพูดคุยฉันไม่ให้ และบอกไปว่า"แม่จะให้หนูไปนอนกับคนแก่คราวพ่อเพียงเพื่อเงินนะหรือ" แต่สิ่งที่ฉันได้ฟังทำกลับทำร้ายจิตใจและทำให้ฉันโกรธเคืองไปพร้อมๆกัน ด้วยคำที่ว่า"ฉันต้องการให้แกสบายจะไปอยู่กับคนจนๆกัดก้อนเกลือกินอยู่ ด้วยความรักที่กินไม่ได้แบบฉันอยู่กับความรักแบบโง่ๆค่อยสร้างตัวอดๆอยากๆ พอมีลูกก็มาช่วยใช้ช่วยกินไม่รู้ไอ้คนดีจอมสร้างภาพของแกมันจะดีไปถึงเมื่อไร ตังก็ไม่มีช่วยที่บ้านก็ไม่ได้ดูสิฉันกับแกลำบากขนาดนี้ช่วยใช้หนี้ยังไม่มี ยังจะไปเอามันอีกเหรอไอ้พวกพนักงานกินเงินเดือนกระจอกๆรอรับเศษตัง จากเจ้านายไปวันๆ แกก็เห็นว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างมีเงินก็มีความสุขมีความสบาย ไม่ต้องมานั่งทำงานหน้าโทรมๆแบบฉันไม่ต้องมานั่งหางานทำหลังแข็งเหนื่อยยาก ไม่ต้องมานั่งโหนรถเมล์อยากได้อะไรก็ไม่ได้ ไอ้ความรักสักวันมันก็จืดจาง อย่างโง่หน่อยเลยมองดูความจริงซะบ้าง Eควาย" เราไม่รู้จะพูดอย่างไรดีเราทำได้ทุกอย่างเพื่อแม่แต่อยากขออย่างเดียว เรื่องความรักเรื่องจิตใจของฉัน ฉันไม่อยากทุกข์ทรมานเพราะแต่งกับคนที่ไม่ได้รัก วันนั้นฉันนั่งเงียบไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านั้นเพราะอยากให้มันจบแต่มันก็ไม่จบ เพราะหลังจากนั้นแม่พยายามทุกวิธีทางเพื่อจะให้ฉันไปขอโทษและไปกินข้าวด้วย ฉันลำบากใจมากๆและแฟนของฉันเองก็โดนแม่ของฉันเรียกไปพบตอนฉันทำงานนอกเวลา โดยสั่งให้แฟนฉันไปจากชีวิตฉันบอกว่าฉันจะได้เจอคนที่ดีมีอนาคตมีสมบัติมากองให้ ไม่อยากได้พนักงานบริษัทจนๆที่วันๆกินได้แต่ข้าวแกงไม่ได้กินบนโรงแรมห้าดาว ค่อยๆเก็บตังพาฉันเดือดร้อนเพราะชีวิตไม่มีเงินใช้อย่างสุขสบายและคำพูดอีกต่างๆนาๆ จากคุณ : ดาวไร้เดือน เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 00:09:51 A:171.96.24.31 X: TicketID:355820

ความคิดเห็นที่ 3 วันนั้นฉันนั่งทำงานอยู่แฟนฉันโทรหาฉันและร้องไห้บอกกับฉันว่า ผมมันไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ ทำให้คุณต้องลำบากขนาดนั้น ผมรู้สึกว่าตัวเองแย่ แต่ผมก็พยายามจะทำให้มันดีแต่แม่ของคุณไม่เคยเห็นใจของผมเลย ฉันไม่คิดว่าแม่จะทำขนาดนี้ฉันโกรธแม่ของฉันมากกลับไปบ้านก็ทะเลาะกัน จนแม่ตบหน้าฉันแล้วกรีดร้องออกมาดังมาก ฉันตกใจไม่รู้จะทำอย่างไร แม่พร่ำบ่นงึมงำๆเหมือนคนจิตหลุดว่า แกมันบ้าผู้ชาย แกมันบ้าผู้ชาย ซ้ำไปซ้ำมา ฉันไม่มีทางเลือกเลยใช่ไหม? ฉันไม่สามารถทิ้งแม่ได้แต่ฉันก็ไม่สามารถฝืนใจตัวเองได้ วันนั้นฉันกลัวมากกลัวว่าแม่ของฉันจะเป็นบ้า ฉันจึงตัดสินใจโทรไปขอโทษเขาต่อหน้าแม่และแม่ฉันก็ขอพูดกับเขา แม่ฉันบอกว่าลูกสาวเค้าบอกว่าเค้ารู้สึกผิดค่ะที่พูดกับท่านแรงไป เลยอยากจะไปขอโทษหวังว่าท่านคงเมตตานะค่ะ ฉันได้แต่นั่งฟังคำพูดต่างๆนาๆของแม่ที่พูดกับเพื่อนเจ้านายของฉัน ด้วยอารมณ์สิ้นหวังเครียสเศร้าเสียใจ และหลังเลิกงานเขาก็ได้นัดฉันไปทานข้าวฉันก็ต้องไปเพื่อแม่ ฉันอึดอัดมากๆเพราะมือเขาไวเป็นปลาหมึกเดียวจับแขนจับขา เดียวจับเอวแต่ก็ไม่สามารถแสดงกิริยาอาการอะไรออกไปได้ หลังจากนั้นเขาก็ชวนฉันอยู่หลายครั้งและฉันก็ต้องไปเพราะว่าเขามีอะไรจะคุยกับแม่ตลอด ฉันเองก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นแม่ของฉันเป็นบ้าหรือขาดใจตายต่อหน้าฉัน ฉันควรทำอย่างไรกับแฟนเหมือนโดนกีดกันฉันแทบไม่ได้เจอหน้าแฟนเลย เพราะว่าหลังเลิกงานเพื่อนเจ้านายจะมารอฉันตลอดและฉันต้องไปกับเขา ฉันได้นั่งรถหรูกินของดีๆแต่ทำไมฉันไม่มีความสุขฉันอึดอัดและขยะแขยง จนวันนึงเขาชวนฉันไปกินข้าวที่โรงแรมเป็นห้องสูตรส่วนตัวฉันเองบอกว่าไปที่อื่นได้ไหมค่ะ เขาบอกว่าไม่ไว้ใจเหรอฉันก็บอกว่าปล่าวแต่รู้สึกว่ามันส่วนตัวคนจะมองไม่ดี เขาบอกว่าทำไม กลัวอะไร ยังไงแม่เธอก็ให้เธอคบกับฉัน ฉันเองก็รักเธอขนาดนี้ ฉันได้แต่คำหน้าเครียสก้มหน้าก้มตาเป็นผู้อดทนเก็บกดความรู้สึก และมันก็เหมือนที่ฉันคิดไม่มีผิดเขาพยายามลวนลามฉันเขากอดฉันฉันร้องไห้บอกว่าขอเถอะ อย่าทำอะไรฉันเลยเพราะฉันยังไม่พร้อมจะมีอะไรกับเขาจริงๆเขาไม่ฟังแล้วกระชากตัวฉัน วันนั้นฉันนอนร้องไห้เขาเองก็ได้แต่ขอโทษและปลอบใจพร้อมให้เงินฉันมาสามหมื่น และบอกว่าเพราะรักอยากให้ฉันเป็นของเขาอยากถ้าทางใจไม่ได้ก็ขอทางกายแล้วกัน ฉันกลับบ้านไปไม่พูดไม่จากับแม่แม่เองก็ยิ้มอย่างพอใจที่ฉันไปกับเขาถามแต่ว่าได้อะไรกลับมาไหม ฉันบอกว่าได้เงินมาสามหมื่นแม่ตาโตมากและบอกว่าใจดีจริงๆเกือบเท่าเกินกินทั้งเดือนของไอ้แฟนยาจกเลยนะ ฉันไม่พูดอะไรเดินเข้าห้องน้ำไปร้องไห้อย่างเดียว ร้องไห้ ร้องไห้และก็ร้องไห้ ไม่กล้าบอกแฟนได้แต่เก็บมันไว้คนเดียว จากคุณ : ดาวไร้เดือน เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 00:10:33 A:171.96.24.31 X: TicketID:355820

ความคิดเห็นที่ 4 จนตอนเช้าฉันตาบวมและโทรไปลางาน แต่ก็แอบออกบ้านไปหาที่พักใจเงียบๆคนเดียว และอีกวันถัดมาแม่บอกว่าจะให้ฉันแต่งงานกับเขา ฉันบอกว่าทำไมเรื่องอะไรทำไมต้องแต่งฉันบอกว่าฉันเกลียดเขา แม่ด่าฉันและขว้างปาของใส่หน้าฉันบอกว่าฉันรู้หมดแล้วเรื่องเมื่อคืน ว่าเขาต้องการแต่งงานกับแกเพื่อรับผิดชอบ...มันทำให้ฉันแทบช๊อค ไม่คิดว่าแม่กับเขาจะว่างแผนทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ฉันแทบล้มทั้งยืน ฉันร้องไห้ไม่ออกเพราะช๊อคกับสิ่งที่ได้รู้.....ว่าแม่วางแผนกับเขา แม่ทำลายชีวิตของฉันเพียงเพราะเงินตัวเดียวเท่านั้น สติฉันยังพอมีฉันบอกว่าไม่ได้ยังไงฉันก็คงไม่แต่งแม่ฉันบอกว่าถ้าไม่แต่ง ฉันไม่ชอบเขาฉันเกลียดเขาเกลียดแม่คนที่ทำแบบนั้นกับผู้หญิงไม่สมควร เป็นคู่ชีวิตของใครคนดีๆเค้าไม่ทำตัวแบบนั้นหรอกฉันฉันบอกไปว่าฉันรักแฟน และต้องการจะสร้างครอบครัวไปกับเขาไม่ต้องการอยู่อย่าอมทุกข์บนกองเงิน ฉันจะตัดแม่ตัดลูกกับแกพร้อมกับโวยวายเสียงดังใส่ฉันตบหน้าฉันและขว้างปาของ เท่าที่จะหยิบได้ใส่ฉันและบอกแต่ว่าแกต้องแต่งวันนี้แกอาจจะทุกข์ แต่ในที่สุดเมื่อแกอายุมากพอแกจะเข้าใจว่าฉันหวังดีกับแกขนาดไหน ที่ให้แกได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่คนอย่างแกกับแฟนจนกๆของแกชาตินี้ก็ไม่มีวันหาได้ ฉันทะเลาะกับแม่ทั้งคืนแม่และฉันร้องไห้....ฉันทนไม่ได้ถ้าจะเห็นแม่เป็นแบบตอนนั้นอีก ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ได้....ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป เขามาหาแม่ฉันที่บ้านและเอาเงินทองเพชรพลอยมาให้แม่ฉันปลื้มใจมาก ฉันไม่เคยเห็นแม่ฉันหน้าตามีความสุขแบบนี้มาก่อนแต่ฉันเหมือนคนหน้าชื่นอกตรม ฉันควรจะทำอย่างไรดีฉันมีทางเลือกด้วยไหม?? ตอนนี้เขากำลังดำเนินเรื่องแต่งงานเขาจะจัดอีก5เดือนข้างหน้าเพราะไม่อยากให้มันดูหน้าเกลียด ที่แต่งกับปุบปับกลัวมีคำวิจารณ์ที่ไม่ดีในเรื่องงานและส่งเงินให้ทางบ้านฉันใช้เดือนละห้าหมื่นบาท และเขาอยากให้ฉันไปเปิดตัวอย่างเป็นทางการในฐาระแฟนก่อนจะแต่งงานกับเขา กับแฟนของฉันตอนนี้ฉันโทรไปคุยกันแล้วแฟนฉันเองบอกว่าผมคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะว่าเขาไม่สามารถให้ในสิ่งที่แม่ของฉันต้องการได้และไม่มีความกล้าพอที่จะพาฉันหนีไปอยู่ด้วยกัน ฉันควรจะทำอย่างไรดี...ขอบคุณที่ให้ฉันได้ระบาย จากคุณ : ดาวไร้เดือน เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 00:16:40 A:171.96.24.31 X: TicketID:355820

ความคิดเห็นที่ 5 มันคือเรื่องจริงใช่ไหมคะ ถ้าใช่สู้ๆนะคะ จากคุณ : yim160325 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 00:56:53

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : I dont like to sleep alone เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 01:08:31

ความคิดเห็นที่ 7 เคยอ่าน คำสอนบทนึง ของท่านพุทธทาส โลกเรานี้ ที่แท้คือ โรงละคร ผมว่า ชีวิตเจ้าของกระทู้ยิ่งกว่าละครอีกอะคับ เห็นใจมาก ๆ เลยอะคับ ทางนึงก็ผู้มีพระคุณ ทางนึงก็ทำตามใจตัวเอง เหมือนกับทางเดินข้างเดินมันช่างมืดมิดเสียจริง ยังไง ผมว่า แม่ก็คือคนที่รักเรามากที่สุด ถึงแม้บางทีการตัดสินใจของเค้าก็เป็นการทำร้ายคุณ แต่การจะทิ้งปัญหาทุกอย่างไป แล้วไม่หันหลังกลับมามองอีก ผมว่าก็เกินไปอะคับ เฮ้อ คิดแล้วเครียดแทน ไม่นึกเลยเนอะคับ  ว่าเรื่องแบบนี้จะมาเกิดกับชีวิตคนจริง ๆ ยังไง ก็ขอให้เจ้าของกระทู้อย่าตัดสินใจอะไรที่ผิด ๆ ละกันนะคับ อะไรจะเกิดมันก็คงลิขิตมาแล้วอะคับ  อย่าไปคิดไรมากนะคับ สู้ ๆ นะคับ จากคุณ : koba555 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 01:18:02

ความคิดเห็นที่ 8 ชีวิตมีทางเลือกเสมอแหละ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกล้าเลือกหรือเปล่า ในกรณีที่เล่า ทางเลือกของคุณง่ายๆมีสองทาง หนึ่ง คือหนี ส่วนสอง ยอมรับชะตากรรม มีแค่สองทางเท่านั้นแหละ อย่าพูดเลยว่าไม่มีทางเลือก คนเรามีทางเลือกทั้งนั้น กับทุกสถานการณ์ แต่เราไม่กล้าเลือกเองมากกว่า เพราะมัวกลัวนั่นกลัวนี่ กลัวคนนั้นจะว่าอย่างงี้ กลัวคนนี้จะว่าอย่างงั้น อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ใครที่มาอ่านแล้วอาจจะไม่ชอบใจก็ผ่านๆไปแล้วกัน เรามองว่าชีวิตคนเราเกิดมาเพื่อใช้ให้เต็มที่ ควรใช้ชีวิตเพื่อความสุขตัวเองเป็นหลัก ไม่ใช่เพื่อใคร แม้แต่พ่อแม่ก็ตาม แต่หลักการก็คือต้องหาความสุขโดยให้เดือดร้อนคนรอบข้างน้อยที่สุด คราวนี้ลองมองสถานการณ์ทั้งหมดดูว่าสิ่งที่แม่คุณเรียกร้องมันมากเกินไป เอาเรื่องตัวเอง เอาความผิดหวังตัวเองมาโยนโครมลงที่คุณ อันนี้ชัดเลยว่าแม่กำลังจะมีความสุขโดยที่คุณเดือดร้อน และเราขอบอกว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องรับผิดชอบ ชีวิตการแต่งงาน ชีวิตรักแม่คุณพัง แต่นั่นไม่ได้แปลว่าแม่มีสิทธ์ที่จะเอาคุณมาเป็นเครื่องมือในการเติมเต็มความผิดหวังของตัวเอง และคุณเองก็ไม่จำเป็นต้องฝืนใจตัวเองเพื่อทำตัวตามความคาดหวังของใคร ในส่วนของแฟนคุณ เราว่ายังพยายามไม่มากพอ ถ้ารักกันจริงต้องต่อสู้เพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกัน ไม่ใช่แค่บอกว่าจนปัญญา ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว และก็พากันตัดใจในท้ายที่สุด บอกแฟนซะเรื่องที่มันลวนลาม แล้วไปแจ้งความไว้ล่วงหน้าเลย ถึงมันจะให้เงินก็เถอะ เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าจะเป็นเรื่องก็ต้องเป็นกันแหละ ชีวิตคุณทั้งชีวิตนะ จะยอมเสียคนรักไปแต่งงานกับไอ่แก่คราวพ่อเหรอ คิดดีๆนะคุณ ไม่ต้องไปฟังเสียงนกเสียงกา เสียงหมาเสียงควายที่ไหน ที่จะมาว่าคุณว่าไม่กตัญญู ทำเพื่อแม่แค่นี้ไม่ได้ เราเชื่อว่ามันต้องมีแน่นอน หรือแม้แต่แม่คุณเองก็ด้วย เคยมองถึงความสุขของคุณบ้างหรือเปล่า ถ้าเขาไม่คิดถึงความสุขของเรา เราก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดถึงความสุขของเขาค่ะ ชีวิตที่ผ่านมาถ้ามันบัดซบมากพอแล้ว ยังลากคนอื่นมาเติมเต็มแทน ตัดรอนความสุขของคนอื่นเขา แบบนี้ใช้ไม่ได้ เดินออกมาจากตรงนั้นซะ มาใช้ชีวิตของคุณเองดีกว่าค่ะ จากคุณ : ไม่ขอโทษ ถ้าแรงไป (เทเลทับขี้) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 01:47:45

ความคิดเห็นที่ 9 ผมเดานะ ผู้ชายคนนี้ที่ลวนลามคุณน่ะ มันแค่ "หลง" โรคปกติของคนมีตังค์ที่อยากได้ อะไรแล้วไม่ได้ มันต้องทำทุกอย่างจนได้ คุณแต่งกับเค้าไม่นานก็เลิก เพราะเค้าจะไปมี คนใหม่ อย่าแต่งครับ ถ้ามันเป็นเรื่องจริง อย่าแต่งเป็นอันขาด!!! ต่อให้แม่บอกว่าคุณเป็นลูกอกตัญญูก็ห้ามแต่ง!!! เอาเรื่องนี้ไปบอกแฟนคุณซะ ถ้าเค้า รักคุณจริง เค้าต้องรับได้ ถ้ารับไม่ได้ก็เลิก เรื่องตาเเก่หัวงูนี่ก็ช่างมัน หางานใหม่เเล้วลาออกซะ ไม่ต้องเจอหน้ามันอีก คนคนนี้ไม่มี ความเป็นผู้ใหญ่มากพอ เค้าเอาเรื่องงานมารวมกับเรื่องส่วนตัว ใช้ไม่ได้!!! ส่วนเรื่องแม่คุณ ถ้าอยากได้นักก็ให้เค้าไปจับตาแก่นี่เอาเอง คุณก็พยายามหางานและ เลี้ยงแม่คุณตามอัตภาพ นี่คือชีวิตคุณ คุณเป็นคนเลือก อย่าให้ใครมาเลือกให้คุณ เพราะ เมื่อมันมีอุปสรรค คุณจะได้ไม่ต้องมานั่งโทษใคร โทษตัวเองคนเดียว ถ้าแม่คุณไม่ฟัง อย่างมากก็แค่บ่น บ่นมากก็เอาที่อุดหูอุดซะ ชีวิตไม่ใช่ละครครับ บาง อย่างเราต้องดิ้นรนหามาเอง แม้แต่ความเป็นอิสระ มันก็มีราคาของมัน คุณต้องดิ้นรน บ้าง เพื่อตัวเองนะ จากคุณ : โยชิซึเนะ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 01:58:59

ความคิดเห็นที่ 10 บ้านผมบอกว่า "ฉันทำให้แกเกิดมา แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตแกนะ" #####ชีวิตคุณ เลือกเอง##### จากคุณ : ฟักทอง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 03:25:41 A:124.121.163.115 X: TicketID:337870

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วแต่คุณเลยค่ะ ถ้าคุณไม่ต้องการ คุณอธิบายให้ท่านเข้าใจ คนเป็นแม่ไม่เกลียดลูกหรอกค่ะ ปล.ต่อให้เราจะชอบคนทำมาหากิน มีฐานะมั่นคงแค่ไหน แต่ถ้าแก่ป่านนี้ คงไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ทัศนคติคงต่างกันสุดขั้ว จากคุณ : น้องหมาของฉันน่ารักกว่าหลินปิง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 05:39:09

ความคิดเห็นที่ 12 แฟนคุณเค้าไม่แมนเลย ถ้าเป็นผม ผมจะไปกระทืบไอ้ผู้ชายบัดซบนั่นให้มันทำพันธุ์ไม่ได้อีกต่อไป ถ้าคุณแต่ง ประตูนรกก็รอคุณอยู่ผมบอกได้แค่นี้ คุณควรจะหนีไปแล้วทำงานส่งเงินมาให้แม่ใช้ ถ้าแม่อยากให้แต่ง ก็ให้ไปแต่งกันเอาเองเถอะนะ หรือทางที่ดีควรแจ้งความ แบล๊กเมล์ในสิ่งที่มันทำกับคุณเอาไว้ เอามันเข้าคุกซะ หรืออย่างน้อยถ้าทำมันติดคุกไม่ได้ ก็ทำให้มันต้องจ่ายค่าเสียหาย จำนวนมหาศาล ที่พอจะทำให้แม่คุณ ตาโตได้ แต่ถ้าผมเป็นแฟนคุณ ผมบอกได้เลยว่า ผมจะไม่ปล่อยให้คุณต้องทุกข์ใจอยู่คนเดียวอย่างนี้แน่ๆ อยากไปตบกบาลแฟนคุณซักทีนึง แล้วถามว่า เมิงเป็นผู้ชายอยู่หรือป่าววะ ผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ อย่ายอมแพ้ อย่าไปยอมคนเลวๆ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 06:44:31

ความคิดเห็นที่ 13 ชีวิต คุณเป็นของคุณ ชีวิตแม่ เป็นของแม่ เลือกเดินทางที่คุณเลือก. แล้วยอมรับผลของสิ่งที่เลือกด้วยตัวเอง คนเรามีความคิดผิดๆได้ แม้แต่คนที่เป็นแม่ทเพราะเค้าก็คือคนธรรมดาเหมือนกัน เหมือนกับคุณ เค้ามีสิทธิกดดัน คุณมีสิทธิที่จะไม่ยอมรับ ชีวิตมันสั้นนะ แค่มีอะไรกับใครแล้วต้องม่แต่งงาน แม่จิตไม่ปรกติ ไม่เห็นต้องทำให้ชีวิตเราพังนิ เราอยากให้คุณลุกขึ้นยืน สู้เพื่อตัวเอง ลองผิดและถูก ยอมรับมันวด้วยตนเอง บอกแว่าสิ่งที่แม่ทำ ไม่ใช่สิ่งถูก และเราไม่นิยม ถ้าเค้าจะโวยวาย ก็จงรับมันอย่างมีสติ แต่ไม่เห็นต้องคล้อยตาม บอกเจ้านาย เค้าแก่จนป่านี้ ถ้าไม่เข้าใจการเคารพคนอื่น เค้าก็ไม่น่าเป็นคนที่ถูกเคารพ อย่างน้อยก็จากคุณ วันหนึ่ง คุณจะเป็นแม่เหมือนกัน แล้วคุณจะรู้ ว่าแม่ไม่ได้รู้ทุกอย่าง แม่ไม่ได้เป็นทุกอย่าง และแม่ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตใคร เราผูกผันกันด้วยหน้าที่และความรัก แก้ไขปัญหาให้ถูก เถอะคุณ จากคุณ : ทานปลา (ทานปลา) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 06:58:40

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะไม่แต่ง จะทิ้งเงินก้อนสุดท้ายไว้ให้แม่ จะ 2-3-4 หมื่นก็ว่ากันไป แล้วจะไปลาออกจากงาน ถ้าไม่เซ็น ก็ ออกดื้อๆ งานไม่ได้หายากเหมือนหากล้วยไม้ป่าในถนนสีลม แล้วผมจะออกจากบ้านหลังนั้น ไปเริ่มต้นใหม่ อาจจะแอบส่งเงินกลับมาบ้านบ้าง แต่อยู่ห่างๆไว้ แม่ก็คือแม่ แต่แม่ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตเรา เรากตัญญูได้ แต่ในกรณีแบบนี้ ผมยอมเลว แม่สามารถเลี้ยงเราได้ และสามารถที่จะสอนให้เราตัดสินใจ ไม่ใช่บังคับให้เราตัดสินใจในสิ่งที่เราไม่อยากเป็น ความสุขของแม่ แต่เป็นทุกข์ของเรา ไม่ใช่ทุกข์แค่ 3-4 ปี แต่เป็นทุกข์ตลอดชีวิตเลยนะ จากคุณ : ก๋วยจั๊บชามใหญ่ใส่ไส้เยอะๆ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 07:30:42

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าเป็นเรื่องจริงแล้วตกอยู่ในเรื่องแบบนี้ เป็นเรา เราไม่แต่งนะคะ ชีวิตทั้งชีวิตนะคุณ ถึงแม่จะเป็นผู้มีพระคุณ ผู้ให้กำเหนิด แต่คุณก็ไม่ใช่ตัวอะไรที่จะให้ใครสั่งแบบไหนก็ได้ แล้วอ่านดูแล้ว ยังไงผู้ชายเค้าก็ไม่ได้รักคุณหรอกค่ะ รู้ทั้งรู้อยู่อย่างนี้ ยังจะแต่งอีกหรอคะ.. แล้วแฟนคุณล่ะ? ถ้าเป็นเราไม่รู้ทำยังไงจริงๆ อาจจะคุยกับแฟนให้เข้าใจแล้วแอบหนีค่ะ แล้วค่อยส่งเงินเข้าบัญชีแม่เป็นรายเดือนก็ได้ถ้ากลัวให้เป็นเงินก้อนแล้วหมด อย่างน้อยเราก็ไม่ได้ทิ้งเค้า :) ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : MOCHAfrap เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 08:33:55

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องแบบนี้ฆ่าตัวตายได้ง่ายๆเลยนะ สู้ๆนะคะ เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป จากคุณ : สบอย-กอง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 08:53:43

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าเป็นผม ผมแต่งนะ ชีวิตถึงเราถึงจะเลือกเองได้แต่บุญคุณการตอบแทนผมว่าสิ่งไหนทำได้ก็ทำไปเถอะ ถึงใครๆจะว่าผม ผมมองในมุมของผู้ใหญ่แม่คุณอาจจะเคยศรัทธาหวังว่าสักวันนึงพ่อคุณอาจจะเลือกแม่คุณเพราะพ่อกับแม่คุณเป็นแฟนกันมาก่อน แต่เพราะพ่อคุณเค้าไม่เลือกแม่คุณไงครับ แม่คุณถึงได้คิดว่าความรักมันกินไม่ได้ ไม่งั้นพ่อคุณก็คงทิ้งทุกอย่างมารักเดียวใจเดียวกับแม่คุณ เหมือนที่ผู้ใหญ่เค้าชอบพูดไงครับ ได้แล้วก็ทิ้ง ฟันแล้วก็ไม่สนใจไม่รับเลี้ยงและดูแล  ผมก็รู้นะว่าแม่คุณก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นอาจจะไม่จริงจังกับคุณมากสักเท่าไรต่อไปอาจจะมีบ้านเล็กบ้านน้อย แต่คุณก็ได้แต่งไง ไม่เหมือนแม่คุณที่ไม่ได้แต่ง คุณแต่งงานจดทะเบียนสมรส คุณก็จะเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย คุณอาจจะได้เงินสินสอดพร้อมเกียรติยศแต่คุณอาจจะต้องทุกข์ทรมานกับสามมี มีเมียน้อย แต่คุณก็อยู่อย่างสุขสบาย น้อยครับชีวิตคู่ที่จะไม่ทะเลาะกันเรื่องเงิน ส่วนมากจะคนละกระเป๋าแล้วจะแต่งไปทำไมในเมื่อผู้ชายดูแลไม่ได้ รับผิดชอบผู้หญิงไม่ได้ ตอนนี้คุณอาจจะคิดว่าเลือกความรักดีที่สุด วันใดถ้าคุณไม่มีกินต้องหาเลี้ยงตัวเองคุณจะคิดได้ว่าแม่คุณพูดถูก เหมือนที่แม่คุณพูดเงินสำคัญที่สุด ข้อแรกแม่หมดห่วงคุณมีกินมีใช้ ยกตัวอย่างตอนผมอกหัก ผมกลับบ้านที่บ้านไม่ถามทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นว่าผมเป็นอะไรนั่งเงียบๆ ที่บ้านก็จะคอยถามผมว่าวันนี้จะกินอะไร ทำโน้นทำนี่ให้กิน เพราะอาการคนอกหักจะผอมลงกว่าปกติ ก็จะหาสิ่งต่างๆมาทำให้เราอ้วนขึ้นอย่างน้อยจะได้มีแรงดำเนินชีวิตต่อไป และก็ใช้ให้ทำโน้นทำนี่ ทั้งๆที่ผมไม่มีกระจิ๊กกระใจจะทำมันแต่ก็ต้องทำที่บ้านสั่ง ผมก็จะไม่มีเวลามานั่งคิดฟุ้งซาน และแม่คุณก็พูดถูกไม่มีผู้ชายคนไหนรักคุณไปจนตาย สักวันนึงก็หมดรัก และไปมมีคนอื่น สู้แต่งกับคนนี้ไปซะมีกินมีใช้ สักวันเค้าไปมมีคนอื่นก็ชั่งมันอย่างน้อยเราก็จะได้อยู่อย่างสุขสบาย จากคุณ : B (หกล้ม_11) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 08:55:07

ความคิดเห็นที่ 18 เราเป็นคนที่รักแม่มากเลยนะ แต่ในกรณีนี้เราก็ที่จะรักแต่จะไม่ทดแทนบุญคุณนะ เพราะสิ่งที่แม่ทำมันกระเทือนจิตใจเรามากเกินไป ในวัยเด็กแม่อาจจะบังคับเราได้แต่นี่เราบรรลุนิติภาวะแล้วถือว่าตัดสินใจได้เอง เป็นเราก็จะทำแบบที่คห.อื่นๆบอกมาก็คือ หนีไปอยู่ที่ไกลๆ ส่งเงินให้บ้าง ไม่ติดต่อช่วงแรกๆสักพักนึง จากคุณ : ilovetakki เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 09:06:35

ความคิดเห็นที่ 19 และผมถามคำถามคุณข้อนึงได้ไหมครับ ถ้าคุณเลือกไม่แต่ง คุณกับแม่คุณมีปัญหากันแน่นอน แต่คุณเลือกแฟนคุณ ผมถามคุณคำนึงคุณเชื่อมั่นในตัวแฟนคุณได้แค่ไหนกันเชียว คุณคิดว่าจะฝากชีวิตทั้งชีวิตไว้ที่แฟนคุณได้ไหม เค้าจะไม่นอกใจและหนีคุณไปมมีคนอื่นไหม  ( ทำไมไม่ให้แฟนคุณมาขอแข่งกับอีกฝ่ายละรออะไร ขนาดแฟนคุณกำลังจะเสียคุณไปผมยังไม่เห็นที่เค้าจะแสดงความจริงใจและทำอะไรที่ถูกต้องเลยไม่ใช่เด็กมหาลัยที่จะต้องรอให้เรียนจบก่อน จะหมั่นไว้ก่อนก็ได้)ถ้าคุณมั่นใจว่าแฟนคุณดี ผมแนะนำ ให้รอแฟนคุณหน่อยอย่าแต่งครับ แต่ถ้าคุณยังไม่มั่นใจแฟนคุณ ผมว่ารอแล้วไม่ได้อะไรครับ ผู้หญิงอายุมากขึ้นทุกวัน ถ้าเกิดเลิกกันขึ้นมา รอแล้วเมื่อไรจะได้แต่ง อย่ารอมันเลยดีก่า ผมรู้ว่าคุณรักแม่มากทั้งชีวิตคุณก็มีแม่แค่คนเดียวเนี่ยแหละ ที่อยู่กับคุณ คุณคิดดีๆและกัน ชั่งน้ำหนักเอา แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 55 09:12:17 จากคุณ : หกล้ม_11 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 09:10:37

ความคิดเห็นที่ 20 1. แต่งกับคนที่แม่คุณเลือก ,, ตอนนี้อาจไม่รัก อยู่ไปนานๆเค้าดีกับคุณ สักวันคุณอาจจะรัก  แต่ที่แน่ๆคือ แม่และคุณสบายไปตลอด 2.ไม่แต่ง ,, คุณคิดว่าถ้าคบกับแฟนคนปัจจุบัน  คุณจะคบได้นานแค่ไหน  มั่นใจแล้วหรอ ? ปล.คิดเห็นส่วนตัว เราว่าพ่อแม่ ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก  เพราะเค้าผ่านโลกมาก่อน จากคุณ : น.ส.ลักยิ้ม เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 11:25:17

ความคิดเห็นที่ 21 เราคิดว่าผู้ชายคนที่แก่คนนี้เจ้าชู้ และคุณดูไม่ค่อยปฏิเสธเต็มปากเต็มคำเท่าไหร่ คือคุณยังไฟท์ไม่เต็มที่ แต่งกันไปไม่นานก็ต้องมีคนอื่น เค้าแค่อยากได้คุณตอนนี้ แต่ไม่นานเค้าก็ทิ้งคุณ ได้ไม่คุ้มเสียหรอก อาจจะได้เงินก้อนๆ นึง แต่หลังจากนั้น ก็ไม่ได้แล้วนะ ลาออกหนีไปเลยดีกว่า หางานทำใหม่ อะไรที่เสียไปแล้วช่างมัน เราเอาคืนไม่ได้ แต่ลงมือทำตอนนี้ ไม่มีอะไรสาย คิดว่าตอนนี้ควรทำอะไร และทำยังไงดีกว่าค่ะ สู้ๆ จากคุณ : คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 12:39:24

ความคิดเห็นที่ 22 หงะ เงินเดือนสี่หมื่นนี่ยาจกเหรอเนี่ย........ จากคุณ : bookalive เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 13:31:28

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าคุณทนเห็นแม่ร้องกรี๊ดๆเป็นคนบ้าไม่ได้ก็แต่งๆไปเหอะ คิดซะว่าขายตัวเลี้ยงแม่ ยังไงซะก็มีสามีคนเดียว ดีกว่าแม่เอาคุณไปเร่ขาย ใช่คนเดียวกับที่จะไปทำนม แล้วแม่บอกให้ขอตังแฟนไปทำรึป่าวคะ  ถ้าใช่ก้แต่งเหอะ ถ้าไม่แต่งก็ไม่พ้นต้องขายตัว จากคุณ : mspantip เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 14:14:22

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็แต่งๆ มันไปเถอะครับ เลือกทางนี้ อาจมีความสุขกว่าก็ได้ ขอให้โชคดีครับ :) จากคุณ : Mr.T-B@cK เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 16:05:19

ความคิดเห็นที่ 25 จขกท.เป็นนางเอกหนังไทยหรอคะ ทำตัวน่าสงสารเหลือเกิ๊นน แม่ให้ทำอะไรก็ทำ ไม่มีปากมีเสียง เลิกกับแฟนแล้วไปแต่งงานกับคนแก่นั่นเถอะค่ะ สงสารแฟน ถ้าเราเป็นผู้ชายก็คงไม่พยายามเพื่อจขกท.หรอก หัวอ่อนทำตามแม่ทุกอย่าง ยอมออกไปไหนกับคนแก่ง่ายๆ ตามสูตรหนังน้ำเน่าเป๊ะๆ แต่เราขอเดาว่าอีกไม่นานคนแก่นั่นก็คงทิ้งคุณไป ตอนนี้ก็แค่หลงเฉยๆ สุดท้ายจขกท.ก็ไม่เหลือใครเลย ตึ่งโป๊ะ! ชีวิตตัวเองตัดสินใจเองนะคะ จากคุณ : แอบมองเธออยู่ห่างๆ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 17:43:58

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ทันได้แต่งหรอก.. ระหว่าง 5 เดือนที่ลุงนั้นเค้าขอเวลาอ่ะ ลุงแกขอเวลาชื่นชมให้สมใจ เสร็จแล้วก็ทิ้ง ที่ทำไปดูก็รู้ว่าทำเพราะอยากได้ พอไม่ได้ก็อยากเอาชนะ จากคุณ : ตัวกลม-หลงทาง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 21:35:46

ความคิดเห็นที่ 27 บางทีแม่เขาคิดอะไรคนเดียว เขาไม่มีที่ปรึกษา แถมยังเคยโดนคนที่ไว้ใจที่สุดทิ้งไป เขาก็คิดแหละว่าคุณควรได้สิ่งที่ดีที่สุด แม่ไม่มีทางหวังร้ายกับลูกหรอก คุณน่าจะมีวิธีคุยกะแม่ เพราะคุณเองต้องรู้จักแม่ดีที่สุด บางทีการเล่าทุกอย่าง บอกทุกอย่างแล้วสุดท้ายเรามาตันเอง แล้ววันนึงถ้าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคุณ คุณจะโทษแม่เหรอ ถึงคุณบอกแม่คุณเลือกให้ แต่คุณคือคนที่เลือกเองว่าจะทำตามแม่ ดังนั้น ถ้าคุณเลือกทางไหนก็จงยอมรับ และมีความสุขกะมันซะเถอะ เพื่อตัวคุณเองและแม่ของคุณ และแฟนคุณด้วย ถ้าคุณเลือกจะแต่งก็ปล่อยให้เขาไปเจอคนดีๆ ถ้าเขาอยู่กับคุณ คุณเองก็ต้องอยู่กับแม่คุณจะทิ้งแม่ไปอีกคนคงไม่ได้ แฟนคุณไม่นานเขาก็จะเจอคนที่เหมาะกับเขา ตอนนี้คุณอาจจะเจอคนที่เหมาะกับคุณ และรักคุณจริงก็ได้ อนาคตไม่มีใครรู้ เลือกแล้วยอมรับ หวังว่าจขกทจะมีความสุข เป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : candycaron เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 22:01:18

ความคิดเห็นที่ 28 คุณก็รู้อยู่แกใจว่าตอนนี้คุณคงไม่มีทางเลือกและคำตอบตอนนี้ ถ้าให้ผมเดา ผมว่าคุณแต่งนะ กับผู้ชายที่แม่เลือก อย่างที่แม่คุณพูดแระถูกแล้ว ทุกอย่างมันมีวันอายุ ขนาดบัตรเอทีเอ็มยังมีวันหมดอายุเลยและความรักนอกจากจะกินไม่ได้ แล้ว ยังแถมมีวันหมดอายุด้วยนะ แต่ไม่รู้เมื่อไร ผมไม่ได้ยัดเยียดให้คุณแต่งงานแต่ผมมองว่ามันคงยากพอสมควร ที่คุณจะตัดสินใจทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ คุณอยากระบายหาสักคนหาแนวร่วมสุดท้ายนะคุณก็ต้องยอมรับความจริง ว่าทุกอย่าง จะเป็นไปในทางทิศทางไหน เพราะผู้ใหญ่สองท่านเห็นชอบด้วยกันทั้งคู่ มีอะไรปรึกษาผมได้นะ จากคุณ : หกล้ม_11 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 15:07:44

ความคิดเห็นที่ 29 ผมหวังว่คุณจะผ่านสิ่งเลวร้ายไปได้นะ เพียงแค่คุณอดทนเท่านั้นเอง จากคุณ : หกล้ม_11 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 15:08:26

ความคิดเห็นที่ 30 คุณเชื่อแม่ดีที่สุดแล้วค่ะ เรื่องของคุณเหมือนเรื่องพี่ข้างบ้านเราเลยค่ะ พ่อแม่ต้องการให้แต่งงานกับคนที่มีฐานะซึ่งเป็นเพื่อนของพ่อ(ช๊อคกว่า) สุดท้ายพี่คนนั้นต้องอดทนตามคำพ่อแม่ค่ะตอนนี้มีลูก2คนสุดท้ายก็เลิกกัน แต่พี่คนนั้นเค้าไม่เคยตกทุกข์ได้ยากเลยนะค่ะแม่เราบอกว่าเพราะเค้าเชื่อฟังพ่อแม่เค้า เค้าเลยได้ดีจนทุกวันนี้ยังไงพ่อแม่ก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเรา สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : thisisIssue เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 55 13:40:26