เส้นขนานของความรัก กับเวลา และระยะทาง.......อ่านแล้วดีน่า อิอิ
|
 |
ใครว่าเส้นขนานไม่สามารถบรรจบ ขอเพียงมีเส้นใยบางๆๆที่ดึงเข้าหากัน รวมกับความมั่นคงที่มีให้ต่อกัน........แล้วเส้นขนานเส้นนั่นก็จะบรรจบกัน.....
อั๊ยย่ะ.....ช้านนนน โรแมนติกกับเค้าเป็นด้วย เอิ้กๆๆๆๆ
ฉันไม่รู้หรอกว่า...
ความรักของแต่ละคนเป็นยังไง
มันก็มีทั้งส่วนที่เหมือนและแตกต่างกันไป
ก็เพราะเหตุนี้จึงทำให้ความรักดูมีค่า
ที่จะพยายามค้นหาความรักในรูปแบบของตัวเอง
บางคนเคยบอกว่า...
ความรักแปรผกผันกับเวลาและระยะทาง
มันเป็นเหมือนเส้นตรงสองเส้นที่ขนานกัน
ชนิดที่ว่ามองไม่เห็นปลายทางที่จะเชื่อมต่อกัน
รัก...ยิ่งห่างกันไป ยิ่งนานไปเรื่อยๆ
ยิ่งจะทำให้ความเข้มข้นของความรัก
....จางลง.... จางลงไปเรื่อยๆ
ก็ยังคงไม่เข้าใจว่า
ทำไมความรักถึงเป็นอย่างนี้
ทั้งที่เคยบอกว่า
"จะรักกันตลอดไป"
แต่ฉันว่าเวลาและระยะทาง
เป็นสิ่งที่จะสามารถวัดได้ว่า
ความรู้สึกที่คุณมีอยู่นั้นคืออะไร
เป็นรักแท้ เป็นแค่ความรักเพียงชั่วครู่
หรือเป็นเพียงความลุ่มหลง
เพื่อที่จะได้ทดลองดูว่าหัวใจของคุณ...
มั่นคงต่อเค้าคนนั้นมากเพียงใด
ฉันยอมรับว่า เส้นขนานคู่นี้นั้น
มันยังมองไม่เห็นจุดเชื่อมต่อกัน
แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า
เส้นขนานคู่นี้จะไม่มีทางที่จะพบกัน
ลองดูอย่างเช่น คนสองคนจะมาเจอกัน
ได้รู้จักกัน จนมีความรู้สึกดีๆให้กัน
เปลี่ยนจากคนที่ไม่เคยรู้จัก ไปเป็นเพื่อน
เป็นเพื่อนสนิท เป็นคนรู้ใจ
จนกลายเป็นคนรักกันได้นั้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
อย่างที่คนทั่วๆไปเรียกกันว่า " พรหมลิขิต "
พรหมลิขิต หรือ Destiny นั้น
ในความหมายที่ฉันเข้าใจนั้นคือ
เชือกที่ผูกมัดคนสองคนเข้าไว้ด้วยกัน
ถึงแม้จะอยู่ห่างกันสักเพียงไหนสักเพียงไหน
...ก็จะมาเจอกันในที่สุด
ต่างกับคนที่ไม่มีพรหมลิขิตต่อกัน
แม้จะอยู่ใกล้กันเพียงปลายนิ้ว
....ก็ไม่อาจได้พบเจอกัน
ชีวิตคนเราก็เหมือนเส้นขนาน
เส้นขนานที่มีเส้นใยบางๆ เชื่อมโยงกันไว้
เป็นสิ่งที่จะฉุดดึงเส้นขนาน
...ให้มาบรรจบกันในที่สุด
เพราะฉะนั้น....
สิ่งเดียวที่จะช่วยให้เส้นขนานของความรัก
กับเวลาและระยะทางมาบรรจบกันนั้น
ต้องใช้สายใยมาเชื่อมต่อกันไว้
สายใยที่สร้างขึ้นมาจากความรัก
สายใยที่คนสองคน...
ต้องคอยถะนุถนอมเอาไว้
ต้องคอยเติมความรักลงไปมิขาด
แม้ในวันนี้ต้องห่างกันไป
แต่หากมีสายใยเชื่อมโยงกันไว้
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักแค่ไหน
จะไกลกันสักเพียงใด
ก็มั่นใจได้ว่า...สักวันเส้นสองเส้นนี้
.....จะมาบรรจบกันในที่สุด
อ่านแล้ว.......แอร๊ยยยยย.....อยากเจอวันนั่น วันที่มาบรรจบกัน อิอิอิ
| จากคุณ |
:
eakine   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 มิ.ย. 55 14:54:59
|
|
|
| 
