ความคิดเห็นที่ 1 ใช่แล้วครับผมก็ไปเฝ้ารับเสด็จพระองค์ท่านเมื่อวันพ่อที่ผ่านมา ความรู้สึกเหมือนกันเลยครับ แต่ผมก้มลงไปกราบพระองค์ท่านด้วย ถึงแม้เวลาที่จะได้เห็นพระองค์ท่านนั้นไม่กี่วินาทีก็ตาม แต่มันยังเป็นภาพที่ติดอยู่ในใจเสมอมา ผมบอกกับตัวเองว่าครั้งหน้าผมจะไปเฝ้ารับเสด็จอีกครับ จากคุณ : Acrossphoto เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 01:13:43

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณ..ที่เล่าความรู้สึกสู่กันฟัง........... ดู TV น้ำตาซึมทุกครั้ง จากคุณ : แว๊บมา เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 01:34:12

ความคิดเห็นที่ 3 เราเคยดูแค่ในทีวี  ยังไม่มีโอกาสไปเฝ้ารับเสด็จเลย พอเห็นหน้าพระองค์แล้วตาปริ่มๆทุกทีเลย จากคุณ : ลูกอมกะทิ เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 02:34:37

ความคิดเห็นที่ 4 เราก็เป็นค่ะ ตอนอ่านเรื่องของ จขกท นี้ ก็น้ำตาซึมออกมาแล้ว ตื้นตันใจไปด้วยจริงๆค่ะ จากคุณ : babygonly เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 03:33:22

ความคิดเห็นที่ 5 แค่ได้ยินเสียงนี้ก็น้ำตาซึมแล้วครับ ขนลุกมากๆ จากคุณ : ซาโนสุเกะ เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 05:42:45

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เคยมีโอกาสได้เฝ้ารับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ หรือสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเลย โอกาสที่ดีที่สุด คงเป็นช่วงรับพระราชทานปริญญาบัตรจาก สมเด็จพระเทพฯ ตอน ป ตรี กับ ป โท กับเมื่อสิบห้าปีก่อน พี่มีโอกาสเป็นตัวแทนนักแสดงคณะละครรำทูลเกล้าถวายพวงมาลัยพับจากแบงค์พัน .. ตอนนั้นเด็กมาก ใกล้ขนาดนั้น ยังไม่กล้าเงยมองท่านตรงๆ เลย ยินดีกับตุ้ยด้วย ที่ได้มีโอกาส พี่เองแค่ดูทีวีก็น้ำตาซึมได้เหมือนกัน น่าแปลกที่พึ่งจะมามีอาการเอาหลังจากวันเสด็จออกมหาสมาคม เมื่อวันที่ 9 มิย 2549 วันนั้น นั่งดูทีวียังร้องไห้เลย จากคุณ : เป็นแค่เพียงเม็ดทรายบนชายหาด เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 05:44:05

ความคิดเห็นที่ 7 เราซึ้งจนกลั้นน้ำตาไม่ได้ค่ะ #6 คล้ายเราเลยค่ะ จากคุณ : ลูกสาวบ้านนี้ เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 07:53:03

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย จากคุณ : fulllove4ever เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 08:24:05

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่รู้เป็นอะไร เห็นอะไรที่เกี่ยวกับในหลวง จะน้ำตาซึมทุกที ทรงพระเจริญ _/|\_ จากคุณ : superdeeva เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 09:17:23

ความคิดเห็นที่ 10 เคยมีโอกาสได้รับเสด็จ เมื่อหลายปีก่อน ที่สุดอ่ะคะ น้ำตาไหล ตื้นตัน อธิบายไม่ได้ ที่สุดของที่สุด จริงๆ ^^ จากคุณ : รู้น่ะว่าแอบชอบ เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 09:21:28

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่เคยไปรับเสด็จเลยค่ะ แค่เห็นในทีวี น้ำตาก็แทบไหลแล้วค่ะ            ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : รักกะล่อน เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 09:35:36

ความคิดเห็นที่ 12 นั่งอ่านแล้ว ขนลุก เกิดจากอะไร? จากคุณ : ยัยนู๋เฮฮา เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 09:47:42

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งไปรับเสด็จเมื่อวันที่ 9 มิ.ย. นี้ที่ศิริราชค่ะ   2 ข้างถนนที่จะลงไปท่าน้ำ  มีประชาชนมาเฝ้ารับเสด็จกันทั้ง 2 ฝากฝั่ง  แค่เห็นก็เป็นปลื้มแล้วค่ะ     ก่อน 5 โมงเย็น   เมฆฝนลอยมาพร้อมพายุฝนกระหน่ำ   ใจตอนนั้นคิดว่าผู้ที่มาเฝ้ารับเสด็จคงจะรีบกลับบ้าน  ตัวใครตัวมันแล้ว   แต่ภาพที่เห็นขณะนั้นเปล่าเลย    เพียงแต่ขยับตัวหลบเข้าที่กำบังฝน   คนไหนมีร่มก็เรียกคนที่ไม่มีร่มมายืนด้วยกัน  คนที่ไม่มีร่มก็ให้ขยับเข้าไปหลบฝนตามชายคา   คนไหนมีถุงขนมที่เป็นผืนใหญ่  เตรียมไว้ปูนั่ง  ก็เอามาใช้บังฝนนั่งอยู่ที่เดิม   ครอบครัวพ่อแม่และลูกชาย 2 คน  มีร่มมาคันเดียว  ยังนั่งอยู่ริมฟุตบาทเช่นเดิม  พ่อกางร่มขนาบซ้ายขวาด้วยลูกชายทั้ง 2 คน    ส่วนแม่ให้ไปยืนหลบฝนอยู่ด้านหลัง   ใกล้เวลาเสด็จแล้ว  ในใจก็ภาวนาขอให้บุญบารมีของพระองค์ท่านช่วยปัดเป่าสายฝนให้พัดผ่านไป    เพื่อพวกเราจะได้ชื่นชมพระบารมีอย่างใกล้ชิดด้วยเถิด   ด้วยพระบารมีปกเกล้าชาวไทยจริงๆ  ฝนที่กระหน่ำลงมาเมื่อครู่   ณ บัดนี้ได้เป็นเพียงละอองฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างเบาบาง  ไม่ต้องกางร่ม   ริมฟุตบาทกลับมาเนืองแน่นด้วยผู้คนที่มาเฝ้ารับเสด็จเช่นเดิม     ได้ยินเสียง "ทรงพระเจริญ" มาตั้งแต่ด้านในประตูท่าน้ำ    พระองค์คงเสด็จแล้ว   เสียง "ทรงพระเจริญ"  รับเป็นทอดๆ  ต่อกันมา   ขนลุกซู่ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ยิ่งขบวนรถพระที่นั่งเคลื่อนใกล้เข้ามา   ความรู้สึกบอกไม่ถูก   ใจมันเต้นจนแทบจะคับอยู่ในอก   มือก็พนมไหว้   ปากก็พูด "ทรงพระเจริญ"   น้ำตาก็เอ่อล้น     นี่เองกระมังที่เค้าเรียกว่า  "ความปลื้มปิติ" รถพระที่นั่งเคลื่อนตัวช้ามาก    ทั้ง 2 พระองค์ทรงแย้มสรวลและโบกพระหัตถ์ให้กับพสกนิกรที่มาเฝ้ารับเสด็จทั้ง 2 ข้างทาง   เป็นที่ปลื้มปิติยิ่งนัก   คุ้มแล้วที่ตากแดด  ตากฝน   เพื่อมาเฝ้ารับเสด็จ  "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถและพระบรมวงศานุวงศ์"    ขอพระองค์ทรงพระเจริญ     จากคุณ : ORNURAI เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 12:36:58

ความคิดเห็นที่ 14 ทรงพระเจริญ __/|\__ จากคุณ : เลือกแล้วจะสวยให้ดู เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 12:55:31

ความคิดเห็นที่ 15 ทรงพระเจริญ.... ขอบคุณภาพ จากห้องกล้องพันทิป ครับ.. จากคุณ : ความรัก ไม่มีในโรค เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 13:29:35

ความคิดเห็นที่ 16 ในวันนั้นผมไปรับเสด็จ ณ โรงพยาบาลศิริราช รู้สึกประทับใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ แต่ก็ดีใจที่เห็นพระองค์ท่านมีพระพักตร์ยิ้มแย้ม และมีโบกพระหัตถ์ให้ บริเวณแห่งนั้นเต็มไปด้วยเสียง "ทรงพระเจริญ" ไม่มีใครบอกให้พูด แต่ทุกคนพูดออกมาเองด้วยความจริงใจครับ :) ผมเองก็ไปรอนานเหมือนกัน ได้เห็นบรรยากาศรอบๆ คนทั้งหลายไม่รู้จักกัน แต่มีจุดหมายเดียวกัน :) ทรงพระเจริญ ปล. ถ้าผมใช้คำใดผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยครับ จากคุณ : fukamachi เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 14:52:38

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ปลาปลื้มแทนทุกคนที่มีโอกาสเช่นนั้นมาก ๆ และอยากมีโอกาสเช่นนั้นบ้างจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : ลูกอม ขนมหวาน เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 15:50:10 A:203.144.220.246 X: TicketID:322991

ความคิดเห็นที่ 18 แค่อ่านก็น้ำตาซึมแล้วค่ะ จากคุณ : Imperfections equal Beauty เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 15:58:58

ความคิดเห็นที่ 19 ผมอ่านแล้วขนลุก พร้อมน้ำตาซึม ไม่รู้ว่าท่านอื่นเป็นหรือเปล่า จากคุณ : anasakon เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 16:11:35

ความคิดเห็นที่ 20 จำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อนสมัยเรียนมัธยม นั่งเล่นอยู่ในรถ ทันใดนั้นก็มีการกั้นถนน พอถามตำรวจนายหนึ่งก็ได้รับคำตอบว่าพระองค์จะเสด็จ เราก็รับทราบแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แต่พบขบวนผ่านมาเท่านั้น มือจากทีถือเกมส์นั่งเล่นอยู่ในรถกลับเปลี่ยนมาเป็นพนมมือ พร้อมกับมีน้ำซึมอยู่ในดวงตา เป็นน้ำแห่งความปิติค่ะ เพียงแค่ทราบว่าพระองค์ทรงเสด็จฯ ผ่านถนนสายที่เราไปกลับระหว่างโรงเรียน-บ้านอยู่เป็นประจำก็นับว่ามีเป็นบุญมหาศาลแล้ว จากคุณ : ladybird118 เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 16:28:32

ความคิดเห็นที่ 21 เมื่อวันก่อนมีโอกาสได้รับเสด็จพระเทพฯ แถวๆ นางเลิ้ง ในขณะที่ตำรวจบอกให้ทุกคนยืนตรง ผมเองก็ยืนตรง แล้วสงบเสงี่ยม ตอนนั้นเวลาเลิกเรียนโรงเรียนแถวนั้นพอดี เด็กๆ ก็ยืนตรงกัน พอท่านเสด็จผ่านไป ก็มีเด็กชายขคนนึง ราวๆ ม.1 พูดกะเพื่อนว่า "ให้ยืนตรงทำ....ไรวะ" ผมแทบอยากวิ่งไปตบเกรียนเด็กน้อยคนนั้นจริงๆ ยังไงก็ฝากผู้ใหญ่ ผู้ปกครอง ฝากบอกลูกๆหลานๆด้วยนะครับ ได้ยินแล้วเสียความรู้สึกกะเด็กโรงเรียนนั้นจริงๆ จากคุณ : Mr.SpongeBob เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 16:36:39

ความคิดเห็นที่ 22 เราเหมือนกันค่ะ เคยไปรับเสด็จอยู่สนามหลวงหลายปีมาแล้ว ที่มีงานตรงถนนราชดำเนินอะค่ะ ก็ไปนั่งรวมๆกลุ่มกับคนอื่นที่พื้นถนน เสียงเงียบมากกกกก พอรถขับผ่านเท่านั้นแหละ เสียง "ทรงพระเจริญ" ดังขึ้นสนั่นเลย เราก็พูดตะโกนออกไป แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเอง ตื้นตันใจอะ :) จากคุณ : ฮวานโต๋น่อย เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 16:45:03

ความคิดเห็นที่ 23 ท่านไม่เคยบอกให้เรารักท่าน แต่เรารักท่านได้โดยไม่มีข้อแม้ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ.. จากคุณ : อืมม..มิราเคิล เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 16:50:16

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณรูปจาก คห.15 ค่ะ   ไม่ทราบว่าตากล้องถ่ายจากบริเวณใด     เห็นอย่างในภาพเช่นนั้นจริงๆ   ทั้ง 2 พระองค์ทรงแย้มพระสรวลและโบกพระหัตถ์ตลอดเส้นทางเสด็จพระราชดำเนิน จากคุณ : ORNURAI เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 17:15:14

ความคิดเห็นที่ 25 รักในหลวง จากคุณ : @Love_ที่รัก เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 17:17:21

ความคิดเห็นที่ 26 สำหรับเราเพียงแค่ได้อ่านข้อความเกี่ยวกับพระองค์ท่านก็น้ำตาไหลทุกครั้งๆ ค่ะ มันตื้นตันใจบอกไม่ถูกจริงๆ ค่ะ ขณะนี้ก็นั่งแอบเช็ดน้ำตากลัวลูกจะเห็นอยู่ค่ะ อิอิ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : dnong เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 19:25:32

ความคิดเห็นที่ 27 #24 ครับ น้าสง 13Maysa ถ่ายไว้ กระทู้แนะนำห้องกล้องเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อนครับ http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O12155270/O12155270.html ..........รักในหลวง.............ทรงพระเจริญ........... จากคุณ : THE CUT เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 19:32:00

ความคิดเห็นที่ 28 อิจฉามากค่ะ เราไม่เคยได้ไปรับเสด็จเลย ณ เวลานั้นคงรู้สึกปลื้มที่สุดแล้ว ... ครั้งนึงในชีวิต อยากจะไปรับเสด็จบ้าง... ปล.ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท หมายถึง พระมหากษัตริย์นะคะ ไม่ได้ไว้ใช้แทนตัวเราเอง แก้หน่อยก็ดีนะคะ จากคุณ : bookalive เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 20:48:19

ความคิดเห็นที่ 29 เรียนคุณ  bookalive ครับ ผมพิจารณาอยู่นานว่าควรหรือไม่ จึงพิจารณาตามนี้ครับ ข้า =  บ่าวไพร่, คนรับใช้. ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท =  พระมหากษัตริย์ ข้า + ใต้ฝ่าละอองธุธีพระบาท = คนรับใช้แห่งองค์พระมหากษัตริย์ ข้า + พระบาท = คนรับใช้แห่งองค์พระมหากษัตริย์ ผมเป็นผู้ด้อยความรู้ หากท่านใดทราบว่าผมผิดตามที่กล่าวมานี้ ได้โปรดชี้แนะด้วยครับ จากคุณ : นาฬิกาปลาดาว เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 21:32:51

ความคิดเห็นที่ 30 ข้าใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ในความหมายของคุณ นาฬิกาปลาดาว หมายถึง ข้าทาสของใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ใช่ไหมคะ ตอนแรกเราคิดว่าคุณหมายถึง ข้า(ผู้เป็น)ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท จึงได้ทำการแย้งไป เพราะบางคนมักจะคิดว่า ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท หมายถึงตนเอง เปรียบว่า ตัวเองเป็นฝุ่นที่อยู่ใต้เท้าของกษัตริย์อีกที ซึ่งนั่น เป็นการเข้าใจผิด แต่ถ้าคุณ นาฬิกาปลาดาว ทราบอยู่แล้วว่า ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท หมายถึงกษัตริย์ เราก็ขอโทษที่เข้าใจผิดค่ะ (หน้าแตกเลย แฮ่) ปล.เราว่าคำว่า ด้อยความรู้ มันเป็นการดูถูกตัวเองเกินไปหรือเปล่าคะ? แถมในบริบทนี้เรารู้สึกเหมือนคุณประชดด้วย ถ้าเราคิดมากไปเองก็ขอโทษด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 55 21:51:21 จากคุณ : bookalive เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 21:47:38

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่เคยมีบุญได้เข้าเฝ้าเลยสักครั้งในชีวิต แต่สิ่งเดียวที่ผมทำให้พระองค์ได้นั่นคือเป็นคนดีของสังคม เป็นประชากรที่มีคุณภาพของประเทศครับ ทรงพระเจริญ จากคุณ : หัตถาครองพิภพ เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 22:36:55

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกระทู้ที่อ่านแล้ว ขนลุกซู่ !! "ทรงพระเจริญ" จากคุณ : ดิฉันพีช เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 23:08:45

ความคิดเห็นที่ 33 พูดแล้วมันตื้นตันน้ำตาจะไหลจริงๆ จำได้เลยตอนที่เคยรับเสร็จมันเอ่อล้นออกมาจากใจจริงๆ พระบารมีมันทำให้เราน้ำตาจะไหลเลย จากคุณ : qerlic เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 23:42:49

ความคิดเห็นที่ 34 เรียนคุณ bookalive ครับ ต้องขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิดด้วยครับ ส่วนที่บอกด้อยความรู้นั้น ผมเองไม่เก่งภาษา เลยออกตัวไว้ก่อน เพราะเห็นว่าในห้องสยามมีครูด้วยครับ ต้องขอโทษจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาประชดจริงๆ ครับ จากคุณ : นาฬิกาปลาดาว เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 55 23:55:37

ความคิดเห็นที่ 35 เราก็ได้ไปรับเสด็จเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ทุ่งมะขามหย่อง เมื่อเดือนที่ผ่านมานี่เองค่ะ บรรยากาศวันนั้น ร้อนมากกกก เราไปกับน้องสาว 2 คน ได้ที่นั่งใกล้สะพานที่ช้างทำการแสดงนั่นแหล่ะค่ะ กว่าจะได้ที่ก็เสียเวลา เพราะพวก สห.นี่แหล่ะ พูดจาไม่ดีเลย พอหาที่นั่งเหมาะๆได้ ก็โดนไล่ที่ ห้ามนั่งตรงนั้นตรงนี้กันอยู่นั่น เล่นเอาหงุดหงิด วันนั้นเราเอาร่มไปคันเดียวเพราะคิดว่าไม่ร้อนมาก ที่ไหนได้ แดดเปรี้ยงเลย แต่ช่วงประมาณใกล้ 4 โมงเย็น ได้ยินเสียง ว.ของตำรวจส่งมาว่า ในหลวงเสด็จออกจากศิริราชแล้ว สักพัก แดดที่กำลังร้อนระอุ ก็เริ่มมีเมฆครื้มๆมาบังแสงแดดไว้ ประชาชนที่อยู่ในงานก็หุบร่มกัน เริ่มตื่นเต้นมาเมื่อใกล้ถืงเวลาที่ท่านเสด็จ เพลงสรรเสริญพระบารมี็ดังขื้น ทุกๆคนในนั้นยืนขื้นแล้วพากันมมองหารถพระที่นั่งของท่าน พอเห็นรถพระที่นั่งค่อยๆเคลื่อนมานี่ ทุกคนพร้อมใจกันเปล่งเสียงทรงพระเจริญกันดังมาก ส่วนเรา พูดไม่ออกค่ะ...มันเหมือนมีอะไรไม่รู้มาจุกที่คอ น้ำตาไหล เห็นในหลวงกับพระราชินี ท่านโบกพระหัตถ์ช้าๆ แย้มพระสรวลให้กับพสกนิกรที่มาเฝ้า เราเห็นพระพักตร์ของในหลวงท่านดูอิ่มเอิบ สดชื่นมากๆ มารู้ทีหลังว่าท่านหายจากพระอาการประชวรแล้ว หันไปมองรอบๆด้าน ทุกคนร้องไห้ค่ะ ตื้นตันกันหมดที่เห็นพระองค์ทรงแข็งแรง ช่วงท่านเสด็จกลับ ฝนลงเม็ดปรอยๆ อันนี้เราว่าอัศจรรย์มากๆ เพราะช่วงที่มีการแสดงนั้น ฟ้าแลบแปร๊บๆ ทั้งลม ทั้งเมฆฝนดำๆเริ่มมาแล้ว ยังพูดกับน้องสาวอยู่เลยว่าสงสัยฝนตกแน่ๆ แต่พอช่วงที่เราร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีส่งเสด็จ ฝนก็ตกปรอยๆเลยค่ะ วันนั้นจะเป็นวันที่เราจดจำไปชั่วชีวิต มีลูกมีหลานจะเล่าให้ฟังให้หมดเลยว่ามีบุญขนาดไหนที่ได้รับเสด็จพระเจ้าอยู่หัว ..ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน... _/\_ จากคุณ : หนูนา TR เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 03:03:32

ความคิดเห็นที่ 36 เคยรับเสด็จ ปี49พระองค์เสด็จผ่านแถวโรงพยาบาลศิริราชวันนั้นไปดูแห่เรือวันที่12มิถุนายน ประมาณสองทุ่ม ตำรวจปิดถนนเลยกลับไม่ได้ ทราบข่าวว่าในหลวงจะเสด็จกลับ ผมได้รับเสด็จพระองค์ท่าน พอถึงเวลาเท่านั้นแหละ พูดคำ ว่า"ทรงพระเจริญ"ไม่ออก เพราะตื้นตันที่ได้เห็นพระองค์ท่าน เสียงทรงพระเจริญดังมาก เป็นสิ่งที่ผมเจอและประทับใจมากครับ  ทำให้รู้ว่าคนไทย รักในหลวงมากครับ แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 07:08:28 จากคุณ : walker DaY เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 07:06:49

ความคิดเห็นที่ 37 แค่อ่านก็ขนลุก น้ำตาไหลแล้ว จากคุณ : ถ้วยฟูกะฟองนม เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 08:41:03

ความคิดเห็นที่ 38 เคยรับเสด็จตอนเสด็จเปิดเสาชิงช้าอันใหม่ เมื่อหลายปีก่อน ถึงแม้จะไกลไปหน่อยแต่ก็ได้เห็นพระองค์ครั้งแรก ตายตาหลับแล้วครับ จากคุณ : SDI 0500 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 08:54:55 A:169.252.4.21 X: TicketID:299803

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านหลายๆ คห.แล้วน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ จากคุณ : Aonblackbean เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:18:26

ความคิดเห็นที่ 40 ไม่เคยเข้าเฝ้าด้วยตัวเอง แค่ได้เปิดโทรทัศน์ดู ได้ยินเสียง "ทรงพระเจริญ" จากประชาชนที่มารอรับเสด็จ ก็ยังรู้สึกขนลุก น้ำตาเอ่อ (บางทีก็ร้องไห้ตาม) ไม่อยากนึกเลยว่า ถ้าไปยืนอยู่ตรงนั้น ความรู้สึกจะมากมายล้นหลามขนาดไหน จากคุณ : dolphin_moo เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:25:25

ความคิดเห็นที่ 41 แค่อ่านก็ร้องไห้แล้วค่ะ เคยไปเฝ้ารอท่านเสด็จวันที่ 5 ธันวาคมที่ศิริราช น้ำตาไหลด้วยความปลาบปลื้มเราอยากเปล่งคำว่าทรงพระเจริญดังๆ แต่ก็ทำไม่ได้เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกอยู่ที่อกที่คอ เรามองไปรอบๆทุกคนร้องไห้ เรากะพี่สาวตื้นตันมากๆ อย่างที่คุณ SDI 0500 บอกเลยค่ะ ชาตินี้นอนตายตาหลับแล้ว ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Be.natta เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:33:24

ความคิดเห็นที่ 42 แค่อ่านก็ยังน้ำตาคลอเลยค่ะ จากคุณ : lincyberg เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 10:54:29

ความคิดเห็นที่ 43 เคยรับเสด็จฯ ตอนอายุประมาณ 8 - 9 ขวบ วันนั้นพ่อแม่พาไปวัดพระแก้ว ในหลวงเสด็จฯเปลี่ยนเครื่องทรงพระแก้วมรกต มีประชาชนไปรอรับมากมาย ตอนนั้นมีคนถวายเงินเยอะแยะเลย เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ความรู้สึกตอนนั้นเป็นยังไงจำไม่ได้ แต่ตอนนี้ภูมิใจ ดีใจเหลือเกินที่ครั้งหนึ่งในชีวิตได้ใกล้ชิดพระองค์ขนาดนั้น และเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2554 ไปรับเสด็จที่ ร.พ. ศิริราช ออกจากบ้านที่ปทุมกันตั้งแต่ตีสี่ แต่ก็ยังไม่ทันอีกหลาย ๆ คนที่มานอนค้างอยู่แล้ว ^^' กว่าจะหาที่นั่งได้เหมาะและเขาอนุญาตก็เล่นกันเหงื่อตก พ่อซื้อธงชาติและธงที่มีตราสัญลักษณ์ ไปแจกพรึ่บเดียวเกลี้ยง พอพระองค์เสด็จฯลงมา โอ้โห ขนลุกไปทั้งตัว เสียง "ทรงพระเจริญ" ดังมาเป็นทอดๆ ดังมาก พอรถพระที่นั่งผ่านหน้า .. ไม่รู้จะบรรยายยังไง อยากหยุดช่วงเวลานั้นเอาไว้เลย น้ำตาไหลไป ตะโกนไป พอรถเคลื่อนผ่านไปเราก็ก้มลงกราบกับพื้น หันไปดูคนรอบข้างไม่มีใครไม่ตาแดงเลย ^^ จากคุณ : ยัยปูเปรี้ยว (ยัยปูเปรี้ยว) เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:20:15

ความคิดเห็นที่ 44 เราเป็นทุกครั้ง เวลาที่ได้อ่านเรื่องราวของท่าน จะขนลุก และน้ำตาซึม เคย รับเสด็จพระองค์ท่าน ตอนที่ฉลองสิริราชสมบัติ ครบ 60 ปี น้ำตาไหล และขนลุกมาก ยิ่งตอนได้ยินเสียง ที่ประชาชน กล่าวคำว่า ทรงพระเจริญ ตอนนี้พิมพ์อยู่ยังรู้สึกเลย จากคุณ : พะโล้โถเดียว เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:46:07

ความคิดเห็นที่ 45 เอ่อออ ขอถามหน่อยครับ เราจะรู้กำหนดการเสด็จของท่านได้จากไหนบ้างอะครับ อย่างเสาร์ที่ผ่านมาที่ท่านเสด็จไปสะพานพระราม8 วันนั้นผมต้องรีบไปขึ้นรถไฟที่หัวลำโพง แล้วได้เดินผ่านเข้ารพ เห็นผู้คนนั่งรอรับเสด็จ ผมก็อยากอยู่ด้วยแต่ติดที่ต้องรีบไป เลยอยากรู้ว่า ผมจะรู้ได้ยังไงว่าท่านจะเสด็จไปไหน ขอบคุณครับ จากคุณ : Abstraction เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:47:35

ความคิดเห็นที่ 46 ปลายปีนี้ ผมจะได้รับปริญญาบัตรกับสมเด็จพระเทพฯ หลังจากที่รับเสด็จมาตั้งแต่อยู่ปี 1 มีความสุขจริงๆ ปล.มีใครเป็นแบบผมบ้าง เวลาไปดูหนังในโรงแล้วเพลงสรรเสริญฯขึ้น จะยืนน้ำตาไหลแบบผม จากคุณ : OrangE_KnighT เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 12:20:05

ความคิดเห็นที่ 47 ผมได้มีโอกาสไปรับเสด็จที่ทุ่งมะขามหย่องที่อยุธยาครับ ความรู้สึกที่ได้เห็นพระพักตร์ท่านจริงๆครั้งเเรก ปลื้มปิติมาก จนถึงกับน้ำตาซึมออกมากเลยครับ จากคุณ : ผ่านเลยไป (ผ่านเลยไป) เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 12:25:26

ความคิดเห็นที่ 48 เออ เหมือน คหท 18 เลยแค่อ่านก็น้ำตาเอ่อแล้ว จากคุณ : เหล้าเก่าในขวดใหม่ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 14:03:17

ความคิดเห็นที่ 49 ท่านเคยมาหัวหิน แต่ไม่เป็นข่าว ตำรวจก็ปิดถนนกัน ถนนเส้นเพชรเกษมตรงบริเวณเขาเต่า ก็ไม่คิดอะไร เราก็ลงมาจากรถเมล์ มายืนข้างๆถนนแบบคนอื่น พอมีรถเสด็จค่อยๆออกมาจากเขาเต่า ผู้คนข้างทางก้นั่งลงอัตโนมัติ แบบไม่คาดฝันมาก่อน ในหลวงกับราชินีค่ะ ในรถ เปิดกระจกออกมาโบกมือให้พวกเรา ไม่คิดฝันมาก่อนว่าจะได้เห็นท่าน ตอนนั้นมันอึ้งอื้อไปหมด นั่งลงไหว้แทบไม่ทันน้ำตาเอ่อขึ้นมาทันที นับว่าเป็นบุญมากที่วันนั้นกลับจากทำงานช้า เลยมีบุญได้เห็นท่าน จากคุณ : venusian เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 14:57:05

ความคิดเห็นที่ 50 The real king ครับ  พูดแบบบ้านๆเลยนะ ไม่มีใครยอมรับจ้างมาเป็นม้อบ ไม่มีใครแกล้งดราม่า ไม่มีใครเป็นสแตนอินได้ ไม่สามารถเช็คเรตติ้งได้ ไม่สามารถอรรถาธิบายผลงานได้หมดในชาตินี้ (พระองค์ยังทรงงานอยู่จนทุกวันนี้) จากคุณ : vichee เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:56:21

ความคิดเห็นที่ 51 ประสบการณ์ตอนรับปริญญาจาก ม เกษตร ปี 2540 ปีสุดท้ายที่ท่านมอบ ตอนรับจากมือท่านไม่กล้าสบตา ในใจก็คิดว่าผมจะนำความรู้ที่มีไปพัฒนาชาติครับ ้ เหมือนท่านจะรู้เหลือบตาขึ้นมอง ผมงี้ขนลุกซู่เลย แต่ก็ยังก้มหน้างุดๆเดินไป มารู้ทีหลังว่าท่านก็มองหน้าทุกคนแหละ นั่นแสดงให้เห็นความใส่ใจต่อประชาชนทุกคนไม่ใช่หรือ จากคุณ : vichee เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 16:04:12

ความคิดเห็นที่ 52 แค่อ่านก็น้ำตาซึมแล้ว จากคุณ : แม่จ๋า น้องจาญ่า เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 16:53:12

ความคิดเห็นที่ 53 อ่านไปก็ตื้นตันไปค่ะ จากคุณ : จ่อย (นู๋เมล์จ้ะ) เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 16:55:09

ความคิดเห็นที่ 54 วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๕๕ ที่ผ่านมานี้ ผมก็พอมีโอกาสเฝ้ารับเสด็จพระองค์ท่านอยู่เหมือนกันครับ          ผมนั่งรอเฝ้ารับเสด็จพระองค์ท่านอยู่ที่ถนนด้านหลังตึก ตรงมุมทางเลี้ยวที่สอง ผมเดินไปถึงเวลาประมาณ ๐๙.๒๐ น. ผู้คนบริเวณถนนแถวนั้นยังไม่ค่อยหนาแน่นมากนักแต่จะมีหนาแน่นมากหน่อยก็ตรงๆแถวๆทางลาดพระบาท(ใต้ตึก)เพราะว่ามีหลายๆท่านรอตั้งแต่วันก่อนอยู่แล้ว          วันนั้นเป็นวันที่ฟ้าฝนค่อนข้างเป็นใจพอควรไม่ถึงกับโหดร้ายมาก เพราะว่าตั้งแต่ช่วงเช้าถึงช่วงเย็นๆอากาศดีตลอดๆ ไม่ร้อนมากมีเมฆพอควรแต่ว่าฝนยังไม่ตก แต่จนแล้วจนรอดก็พระพิรุณก็ต้องการพิสูจน์คนที่ตั้งใจเฝ้ารอจริงๆ ( แอบได้ยินคุณป้าที่นั่งอยู่ไกล้ๆแบบนี้เรียกว่า "ฝนวัดใจ" )          จวนจะไกล้เวลาที่พระองค์ท่านจะเสด็จพระราชดำเนินไปยังพระบรมราชานุสาวรีย์ รัชกาลที่ 8 ฟ้าฝนก็เริ่มจะเป็นใจอีกครั้ง ฝนเริ่มลดลงไม่เหมือนเวลาก่อนหน้าที่แรงจนไม่ลืมหูลืมตา พอฝนเริ่มเบาลงบรรยากาศเริ่มเงียบอีกครั้งผู้คนที่เผ้าคอยตั้งแต่แรกที่เดินไปหลบฝนตามมุมตึกต่างๆเริ่มกลับมาเข้าที่อีกครั้ง รอเวลาอีกไม่กี่อึดใจเสียงที่เราเฝ้ารอตั้งแต่ยามเช้าก็ได้ยินขึ้นคำว่า... " ท ร ง พ ร ะ เ จ ริ ญ " ได้ยินอย่างไม่ขาดสายจากด้านใต้ตึกที่ประทับ(ผมเดาเอาว่าพระองค์ท่านคงจะขึ้นประทับรถตู้แล้ว) ผมได้ยินเสียง ทรงพระเจริญจากทางด้านมุมตึก(เลี้ยงแรก)นั่นแสดงว่ารถตู้พระที่นั่งกำลังจะเริ่มเคลื่อนออกมาแล้ว สายตาของพสกนิกรที่เฝ้ารออยู่รายทางต่างหันไปทางขวา สายตาจับจ้องไปยังรถตู้ที่ประทับรถตู้ค่อยๆเคลือนไปอย่างช้าๆเพื่อให้พสกนิกรได้เห็นพระองค์อยากชัดเจนและยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ รถตู้ที่ประทับค่อยๆเคลื่อนผ่านด้านหน้า ผมไม่ยอมละสายตาไปที่ใดโดยเด็จขาดผมไม่ยอมให้เวลาที่มีค่าที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตหลุดลอยไปโดยเปล่าผมไม่รู้ว่าคนที่อยู่ด้านข้างของผมจะมีความรู้สึกอยากไรแต่ผมคิดว่าความรู้สึกคงไม่แตกต่างกันมากนัก ผมมองไปด้านในรถตู้ที่ประทับผมเห็นพระองค์ท่านประทับอยู่ด้านในรถตู้กับสมเด็จพระนางเจ้าฯ ทั้งสองพระองค์ทรงโบกพระหัตถ์อย่างช้าๆให้กับพสกนิกรที่มาเฝ้ารอรับเสด็จ รถตู้ค่อยๆเคลื่อนผ่านด้านหน้าผมไปอย่างช้าๆน้ำตาค่อยๆคลอออกมาอย่างไม่รู้ตัว มันเป็นน้ำตาแห่งความปีติยินดีที่ได้เฝ้าพระองค์อีกครั้งหนึ่ง แล้วรถตู้ที่ประทับก็ผ่านด้านหน้าผมไป สายตาของผมก็มองตามไปอีกครู่หนึ่งแล้วรถที่ประทับของสมเด็จพระเทพฯก็ตามมาพสกนิกรที่เฝ้ารอก็ต่างเปล่งเสียง " ท ร ง พ ร ะ เ จ ริ ญ " ดังขึ้นอีกครั้งเมื่อรถยนต์ที่ประทับเคลื่อนผ่าน          เมื่อรถยนต์ที่ประทับเคลื่อนผ่านไปเรียบร้อยแล้วผมจะเริ่มหันมาสนใจคนที่อยู่รอบข้างบ้าง หลายๆคนมีอาการไม่ต่างกันคือบางคนน้ำตาคลอ บางคนถึงกับน้ำตาไหลแบบเยอะๆเลยก็มี ถึงแม้นว่าผมจะไม่ได้เปล่งเสียง " ท ร ง พ ร ะ เ จ ริ ญ " ดังมากมายเพราะว่ามันพูดไม่ออกจริงๆมันตันอยู่ในใจ แต่ว่าเสียงคำว่า... " ท ร ง พ ร ะ เ จ ริ ญ " มันดังกังวาลใจใจผมอยากมาก ดังมากเสียจนไม่สามารถจะบอกออกมาเป็นคำพูดได้เสียอีกเลย แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 17:18:16 จากคุณ : ช้างป่าเข้ากรุง เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 17:17:25

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนนั้นเด็กมาก แต่จำความได้แล้ว   พ่อกับแม่พาไปเที่ยว  แล้วผ่านไปตรงนั้น  มีขบวนเสด็จ คนมายืนรอรับเสด็จ พ่อกับแม่เราก็  พาไปยืนมอง   เห็น พระเจ้าอยู่และพระราชินีท่านทรงโบกมือ มองและยิ้มหวานอย่างมีความสุขให้กับประชาชน เราก็ไได้แต่ยืนยิ้ม แล้ว โบกมือ กลับไปหาท่าน  ด้วยความดีใจ   วันนั้นมีความสุขมาก  แม่บอกว่า คราวหลังต้องถอนสายบัวนะ ไม่ให้โบกมือ จากคุณ : moogapong เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 21:17:40

ความคิดเห็นที่ 56 แค่ได้อ่านกระทู้นี้ก็น้ำตารื้นแล้วอะ จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 22:39:49

ความคิดเห็นที่ 57 T^T จากคุณ : ไซโกส (ไซโกส) เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 23:30:29

ความคิดเห็นที่ 58 คุณจะได้รู้ว่า การที่ น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว ด้วยความปลาบปลื้มปิติ นั้นเป็นเช่นไร จากคุณ : june_ju เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 01:56:35

ความคิดเห็นที่ 59 แค่อ่าน ก็รุ้สึกได้ค่ะ จากคุณ : ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ (ทำอะไรตามใจคือไทยแท้) เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 05:59:07

ความคิดเห็นที่ 60 ครั้งแรกที่ได้รอรับเสด็จท่าน วันลอยกระทงปี 2553 วันนั้นตั้งใจไปมาก ไปถึงตรงลานพระราชานุสาวรีย์ สมเด็จพระบรมราชชนก (ถ้าใช้ศัพท์ผิดต้องขออภัย) ยังพอมีที่ว่าง ก็ไปนั่งรอ จำไม่ได้ว่ากี่โมง ตอนนั้นปวดเบามาก ปวดตั้งแต่เริ่มรอ ห้องน้ำอยู่ห่างไม่เท่าไหร่ แต่ไม่กล้าลุกไป กลัวลุกไปแล้วในหลวงจะมา แล้วเค้าจะกั้นไม่ให้เข้า เราเลยตัดสินใจอดทนเอา จำไม่ไ่ด้ว่ารอนานแค่ไหน แต่น่าจะประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วเราก็เริ่มได้ยินเสียง "ทรงพระเจริญ" ดังขึ้นจากไกลๆ ทุกคนรู้แล้วว่าในหลวงเสด็จ รีบชะเง้อชะแง้มองหาท่านกันใหญ่ แต่ท่านก็ยังไม่มา (ถ้าจำไม่ผิด ท่านไปลอยกระทงที่ท่าน้ำก่อน) รออยู่พักใหญ่เสียงทรงพระเจริญก็ดังขึ้นอีก และดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ตอนนั้นเราประนมมือรออยู่แล้ว ปากก็เปล่งเสียง "ทรงพระเจริญ" ไม่นานเราก็เห็นรถเข็นของท่านมาหยุดอยู่ที่หน้าพระราชานุสาวรีย์ เราเปล่งเสียง "ทรงพระเจริญ" ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบไม่รู้จักเหนื่อย มองพระพักตร์ท่านแบบแทบไม่กะพริบตา เราไม่ได้ร้องไห้ แต่ในหัวใจมันรู้สึกเต็มๆ อิ่มๆ พองโต แบบบรรยายไม่ถูกจริงๆ เราดีใจที่ำได้เห็นท่านนานหลายนาทีมาก ตอนเห็นท่าน เราลืมทุกอย่างหมด ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากมองพระพักตร์ของท่าน ปากก็พูด ทรงพระเจริญๆ แต่พอท่านเสด็จไปแล้ว เราวิ่งหาห้องน้ำแทบไม่ทัน เข้าห้องน้ำเสร็จ กลับบ้านแบบมีความสุขสุดๆ หลังจากนั้นเราก็ซื้อหนังสือที่มีรูปท่านลอยกระทง แล้วตัดใส่กรอบ เก็บไว้ระลึกว่า นี่คือครั้งแรกที่เราได้เฝ้า "พ่อหลวง" ของเรา ---------------------------------------------------------- สำหรับครั้งที่ 2 ขอคัดมาจากที่เราเพิ่งเล่าในห้องเฉลิมไทยไปเมื่อไม่นานมานี้ วันที่ในหลวงเสด็จทุ่งมะขามหย่อง เราไม่สบาย หยุดงานอยู่บ้าน ตอน บ่ายๆ รู้สึกดีขึ้น เลยคิดว่าจะไปเยี่ยมญาติที่ศิริราช และไปหาซื้อหยูกยาหน่อย แต่คิดว่าคงไม่ได้รอรับเสด็จท่าน เพราะออกจากบ้านช้า มีธุระต้องทำเยอะด้วย แต่ก็ตัดสินใจหยิบเสื้อสีเหลืองตราสัญลักษณ์มาใส่ ไปถึงศิริราช ทำธุระเสร็จ เหลือเวลาเยอะเกินคาด ในหลวงท่านยังไม่เสด็จ เลยลองเดินไปที่ตึกในหลวง คนมหาศาล ไม่มีที่ว่างให้แทรกเข้าไปได้ เลยออกมายืนริมถนนนอกโรงพยาบาล ตอนแรกคนก็หลวมๆ แต่ยิ่งใกล้เวลา คนก็ยิ่งแน่น แต่ละคนหน้าตายิ้มแย้มระคนตื่นเต้น เรายืนรออยู่ประมาณ เกือบชั่วโมงนึง เป็นชั่วโมงที่มีแต่ความสุข รู้สึกตื่นเต้นมาก คอยชะเง้อดูตลอดว่าท่านมาหรือยัง ทั้งที่เคยชมพระบารมีของท่านมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อวันลอยกระทงปี 2553 และแล้วรถนำขบวนก็แล่นผ่านมา รถของในหลวงน่าจะเป็นคันที่ 3-4 ไม่แน่ใจ ทุกคนประนมมือรอ เสียงตะโกน "ทรงพระเจริญ" ดังกึกก้อง เราได้เห็นท่านอีกครั้ง ตื่นเต้นจนมือสั่น ยิ้มแก้มปริ ท่านมองพสกนิกรทั่วทุกคน โบกพระหัตถ์อย่างมีเมตตา เวลาที่เห็นท่านไม่น่าจะเกิน 5 วินาที แต่ตราตรึงในใจสุดๆ เราเคยคิดว่า เราอยากเห็นท่านครั้งเดียว จะได้เก็บไว้เป็นความประทับใจหนึ่งเดียว ถ้าเห็นหลายครั้ง อาจไม่ประทับใจเท่าเดิม แต่พอเอาเข้าจริงๆ ครั้งนี้เราตื่นเต้นและมีความสุขกว่าครั้งแรกอีก เพราะเห็นท่านใกล้มากๆ และบารมีท่านมากจริงๆ เราว่าจะได้เห็นท่านอีกกี่ครั้ง ก็จะยังรู้สึกอิ่มใจทุกครั้งเหมือนเดิม ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : นักแปลเท้าปุย เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 12:50:36

ความคิดเห็นที่ 61 รู้สึกเหมือนกันค่ะ รู้สึกว่าเรามีบุญที่ได้รอเฝ้ารับเสด็จขบวนรถพระที่นั่ง จากคุณ : tormay เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 14:01:11

ความคิดเห็นที่ 62 สมัยตอนเรียน ปวช. ตอนนั้นสมเด็จย่าสวรรคตพอดี เราได้มีโอกาสไปไหว้พระศพ ที่บรมมหาราชวัง  ในวันนั้นโรงเรียนให้พวกเราเดินกันเป็นแถวเข้าไปหน้าพระบรมโกศ  เราเป็นคนสุดท้าย ตอนที่เข้าไปนั่งไหว้หน้าพรบรมโกศ ตอนนั้นในหลวงยังไม่เสด็จมา  พอเราไหว้เสร็จ   เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า ในหลวงเสด็จมา และที่ประทับของในหลวง อยู่ฝั่งตรงข้ามพระบรมโกศ  เจ้าหน้าที่ก็เลยให้พวกเราหันหน้าไปทางในหลวง  ปรากฏว่าพอหันไป กลายเป็นเราได้นั่งอยุ่ตรงหน้าในหลวงพอดีเลย  เป็นความบังเอิญที่ประทับใจมาก  จากคนอยู่ท้ายแถว  กลายมาเป็นคนแรกของแถวและนั่งต่อหน้าพระพักษ์ของในหลวงเลย พร้อมกับที่ก้มลงกราบ   เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นในหลวงอย่างใกล้ชิด ห่างกันไม่เกิน 10 เมตรเลย   สมัยเรียนมัธยม ก็เคยได้รำถวายพระพร หน้าพระเทพ  และได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนรับช่อดอกไม้จากพระหัตถ์พระเทพด้วย  ดีใจมาก เพราะไม่เคยคิดว่าอาจารย์จะให้เราเป็นตัวแทนไปรับเลย ตอนอาจารย์เรียกไปบอก ตื่นเต้น จนทำอะไรไม่ถูกเลย   และตอนไปงานกาชาดที่สวนอัมพร ก็ได้รับเสด็จทั้งพระเทพ  พระบรมโอรสธิราช  หม่อมศรีรัช และองค์ที  ที่มาทอดพระเนตรงาน ตรงซุ้มหน้าที่เรานั่งอยู่ด้วย  เห็นใกล้มาก เป็นอีกครั้งที่ได้เข้าเฝ้าโดยบังเอิญเหมือนกัน   ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : benjyja เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 16:35:05

ความคิดเห็นที่ 63 สมัยก่อนตอนเรียนจิตรลดาได้ไปรับเสด็จในหลวงและพระราชินีที่ศาลาดุสิตาลัย ความรู้สึกและภาพยังชัดเจนเหมือนว่าเพิ่งเกิดเมื่อวาน นอกจากนั้นปีนึงได้ทั้งรางวัลเรียนดีและเป็นนักกีฬาของโรงเรียน ได้ขึ้นไปรับรางวัลจากพระหัตถ์สมเด็จพระเทพ 2 หนในงานวันปิดภาคเรียน ท่านยังตรัสตอนรับรอบที่สองว่า เก่งมากนะ จนวันนี้ก็ยังจำความรู้สึกนั้นได้ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ !!! จากคุณ : coolknott เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 17:27:38

ความคิดเห็นที่ 64 มีโอกาสได้เข้าเฝ้าในหลวงและราชินีเมื่อประมาณวันที่ 20 เมษา 55 ที่ผ่านมาคะที่พระองค์เสด็จดูจิตรกรรมฝาผนังที่วัดพระแก้ว ถือว่าเป็นโชคดีมากๆคะเพราะวันนั้นเราต้องไปทำธุรที่ศิริราชพอดี ช่วงที่อยู่ศิริราชก็ได้ยินเขาคุยกันว่าในหลวงจะเสด็จลงเป็นหมายในไม่ได้ประกาศ แต่ก็พอมีคนรู้บ้างนะคะ เราเลยมานั่งรอที่ใต้ตึกที่พระองค์ทรงประทับอยู่ เรานั่งรอจนประมาณ 17.30ทหารองค์รักษ์แจ้งว่าพระองค์กำลังเสด็จลงมาแล้ว เราตื่นเต้นมาคะตั้งใจเลยว่าจะเปล่งเสียงทรงพระเจริญให้ดังที่สุด .....ณเวลาที่พระองค์เสด็จลงมานั้น น้ำตาเราไหลโดยอัตโนมัติ เสียงที่จะเปล่งออกมานั้น ไม่สามารถเปล่งได้คะเพราะมันจุกอยู่ตรงคอ มีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาจากความปลื้มปิติ ว่แม้จะเ่็นเวลาเพียงสั้นๆที่ท่านเสด็จโดยรถเข็นเพื่อไปยังรถพระที่นั่ง .... เรารอจนผ่านไปอีกประมาณอีก1.30ชม ถึงเวลาที่ท่านเสด็จกลับ เรานั่งอยู่ตรงที่เวลาหมอเข็นรถเข็นพระที่นั่งเป็นแนวตรงใต้ตึก เรารอจนกระทั้งพระองค์ทรงมอบตรงมาที่เรา แล้วเราก้มลงกราบ พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นพระองค์ยังทรงมองอยู่ พระองค์ทรงยิ้ม และโบกมือให้ คราวนี้น้ำตาแตกมากกว่าคราวที่แล้วอีกคะ ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เข้าเฝ้าและเห็นพระองค์ใกล้ขนาดนี้มาก่อน และหลังจากที่ในหลวงเสด็จผ่านไปแล้ว พระราชินีเสด็จตามมาก็ทรงมอง และยิ้มพร้อมโบกมือให้เราเช่นกัน ขอบอกเลยนะคะว่าใครที่ไม่รักพ่อหลวงและแม่หลวง ยังไงเราก็จะรักไม่จนวันตายและจะไม่ให้ใครมาทำร้ายพระองค์ "ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน" จากคุณ : Ahmuaylek เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 19:34:43

ความคิดเห็นที่ 65 ทรงพระเจริญ.. จากคุณ : smartbaba (smartbaba) เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 22:31:12

ความคิดเห็นที่ 66 ทรงพระเจริญ เราอ่านกระทู้แนวนี้แล้วซาบซึ้งจริงๆค่ะ ความประทับใจของแต่ละท่านอ่านแล้วยิ้มเลย จากคุณ : มะปรางข้างรั้ว เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 23:27:02

ความคิดเห็นที่ 67 เคยมีโอกาสไปรับเสด็จ 2 ครั้งค่ะ ครั้งแรกตอนเรารับปริญญา กับสมเด็จพระเทพค่ะ มือสั่น 55++ ตื่นเต้นมา แต่ตื่นตั้นใจมากกว่ารูปที่ถ่ายมาพระเทพ ท่านทรงมองเราด้วยค่ะ ดีใจที่สุดในชีวิต ^^ อีกครั้ง รอรับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ ที่ศิริราช เมื่อต้นปีค่ะ คนมืดฟ้ามัวดินมากค่ะ ท่านจะเสด็จประมาณ 10 โมง เราไปตั้งแต่ 6 โมงเช้า คนเต็มไปหมดเลยค่ะ วินาทีที่ท่าเสด็จมา มองไม่ชัดค่ะ น้ำตาไหลท่วมตา แล้วก้มลงกราบแทบพระบาท มันตื้นตัน ดีใจ ที่ได้ชื่นชมพระบารมี เป็นบุญที่สุดในชีวิต ที่ได้เห็น รักในหลวง และจะปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์ตลอดไปค่ะ จากคุณ : Minnie_me เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 55 11:25:01

ความคิดเห็นที่ 68 เสียดาย ตอนปี 1 เค้าให้เฟรชชี่ไปเฝ้ารับเสด็จ ไม่ไป   พอถึงตัวเองรับปริญญา เป็นปีแรกที่รับพระราชทานปริญญากับสมเด็จพระเทพ ฯ   ปี 2550 วันที่ 5 ธ.ค. ไปเฝ้ารับเสด็จที่ถนนราชดำเนินค่ะ  มีพระราชพิธีในพระบรมมหาราชวัง ไปตั้งแต่ตี 5  ไปถึง ยังไม่สว่างเลย จำได้ว่านั่งที่ริมฟุตบาท ก็นั่งไปเรื่อย ๆ นั่งคุยกะคนข้าง ๆ ไปเรื่อย แม้รถพระที่นั่งผ่านมาไม่กี่วินาที แต่ภาพที่เห็นแม้จะไม่ชัดเท่าที่ดูในทีวี แต่นับเป็นบุญแก่ชีวิตจริง ๆค่ะ รอจน พระราชพิธีเสร็จ ก็รอไปเรื่อย ๆ จนรถพระที่นั่งกลับออกมาอีกครั้ง เวลาผ่านไปเร็วมากค่ะ ถึงเวลานั้น พูดไม่ออกค่ะ  ใครที่ตะโกน ๆ ๆ ทรงพระเจริญ  ๆ ๆ  เราทำไม่ได้จริง ๆค่ะ   มันจุก ตื้นตัน ไปหมดค่ะ จากคุณ : lovelyeve เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 55 15:34:09

ความคิดเห็นที่ 69 วันที่ 9 เราก็ได้รับเสด็จท่านเช่นกัน ครั้งแรกในชีวิตเช่นกันค่ะ นั่งอยู่ในตึกคณะเทคนิคการแพทย์ รอท่าน ในตึกมีทีวี ถ่ายทอดตั้งแต่ท่านลงจากตึก มาขึ้นรถ รถค่อยๆเคลื่อนออกมา เราเรียนอยู่ที่่ศิริราช ดูในทีวีเราจึงรู้ว่ารถท่านมาถึงตรงไหนแล้ว แล้วรถท่านต้องผ่านหน้าตึกเราพอดี ตื่นเต้นมากมากมากมากมากมากค่ะตอนนั้น พอรถของท่านผ่านมา น้ำตาของเราไหลเองจริงๆ เชื่อไหมว่าเราพูดคำว่า " ทรงพระเจริญ " ไม่ออก มันตื้นตัน จุกในอก เราพูดไม่ออกจริงๆ เรารู้ว่าถ้าเราพูด น้ำตาต้องไหลพรั่งพรูแน่ๆ มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกจริงๆค่ะ แต่ชีวิตนี้คุ้มแล้วที่ได้รับเสด็จท่าน คุ้มแล้วที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย เป็นลูกพ่อหลวง อยู่ใต้พระบารมีท่าน คนไทยโชคดีจริงๆค่ะที่มีในหลวง ทรงพระเจริญ ... จากคุณ : คิดตี้สีส้ม เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 55 20:05:20

ความคิดเห็นที่ 70 ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ  :*✿*ﾟ¨ﾟ*✿  Long Live The King  :*✿*ﾟ¨ﾟ*✿  จากคุณ : คิดถึงใครบางคน (คิดถึงใครบางคน2302) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 55 20:37:01

ความคิดเห็นที่ 71 ในชีวิตไม่มีโอกาสได้เข้าเฝ้าใกล้ชิดเลย ลึก ๆ แล้วแอบดีใจปนอิจฉาพี่ ๆ รุ่นที่ยังเคยได้รับปริญญากับองค็พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จนกระทั่งวันที่เราทั้งครอบครัวเดินไปดูไฟที่ใกล้ ๆ วังจิตรดา  เมื่อตอนที่ฉลองครองราชย์ครบ 60 ปี คนเยอะทำให้เราแยกกันเดิน เราแยกออกมาเดินกับสามีและนัดหมายเจอกันกับพ่อแม่ในอีก 2 ชั่วโมง จู่ ๆ ก็เห็นทหารวิ่งกันเต็มไปหมด ทุกคนพยายามเคลียร์พื้นที่ เค้าก็บอก ๆ กันว่า พระบาทสมเด็จะพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศานุวงศ์จะเสด็จกลับวัง เราจับแขนสามีไว้ และบอกว่า"อยากรับเสด็จค่ะ อยากจะได้เห็นในหลวงผู้เป็นที่รักของเราองค์จริง ๆ สักครั้ง ได้ไหมคะ" สามีก็ยอมรอ เรานั่งลงกับพื้น สห. เริ่มเคลียร์พื้นที่อย่างเข้มงวด "ห้ามถ่ายภาพนะครับ ห้ามถ่ายเด็ดขาด เพราะแสงแฟล็ชอาจรบกวนพระองค์ท่าน" โอเค จำไว้ในสมองน้อย ๆ ก็ได้ รออยู่ครึ่งชั่วโมง จนเห็นรถตำรวจนำคันแรก วินาทีที่รถยนต์หลวงที่มีธงมหาราชค่อย ๆ แล่นมานั้น มันเหมือนกับที่เจ้าของกระทู้บอกเอาไว้จริง ๆ เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนมีแค่เรากับรถที่ประทับเท่านั้น ในหลวงประทับนั่งมากับสมเด็จพระราชินี โบกพระหัตถ์อ่อนโยน แย้มพระสรวล จนถึงวันนี้ก็ยังจำภาพในวันนั้นได้ จู่ ๆ ปากก็พูดออกมาเอง (เสียงดังด้วย) "ทรงพระเจริญ" เหมือนละเมอไม่รู้ตัว น้ำตามาจากไหนไม่ทราบไหลออกมาเป็นทาง ไม่แปลกใจอีกต่อไปแล้ว ทำไมคนถึงพูดทรงพระเจริญกัน ทำไมบางคนน้ำตาไหล ความรู้สึกในวันนั้นตื้นตันจริง ๆ ค่ะ แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว รถที่ประทับใช้เวลาเพียงแค่ 2-3 วินาทีและผ่านเลยไป แต่ภาพที่เราเห็นนั้น เป็นภาพสโลโมชั่น งานวันนั้นเราไม่ได้ดูทางทีวีจึงไม่ทราบว่ามีพิธีการเยอะมากแค่ไหน เห็นพระพักตร์อ่อนล้าอย่างชัดเจน จนรถผ่านไปแล้ว ทุกคนแยกย้ายกัน เราและสามี ไม่มีใครพูดอะไรเลย ได้แต่มองหน้ากัน จับมือกันไปที่ที่เรานัดหมายกันไว้ เล่าให้คนในครอบครัวฟังอย่างมีความสุขล้นหัวใจ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 11:30:17

ความคิดเห็นที่ 72 วันนั้นเราก็รอรับเสด็จพระองค์อยู่ที่โรงพยาบาลศิริราชค่ะ เข้าใจอารมณ์เหมือนกัน เราเองในตอนนั้นน้ำตาแทบไหล ฝนตก ก็ยอมตากฝนเพื่อที่จะได้รับเสด็จพระองค์ แล้วก็พบว่ามันคุ้มมากอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่าจริงๆ วันนั้นเรารอรับเสด็จพระองค์กลับโรงพยาบาลศิริราชด้วยค่ะ ปลื้มใจมาก ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย และขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไปค่ะ จากคุณ : หยดหมึกบนกองดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 00:21:15

ความคิดเห็นที่ 73 วันนั้นผม ฟิตเนสอยู่ครับที่ สถานที่ฟิตเนส แล้วมันจะมีทีวีให้ดู ผมวิ่งไป น้ำตาไหลไป แต่ไม่อายเรยครับ จากคุณ : Tazksony เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 15:23:58

ความคิดเห็นที่ 74 เราเคยเฝ้ารับเสด็จตั้งแต่ยังเล็ก ภาพนั้นตรึงใจเรา ยังคงจำได้เหมือนฉายภาพยนตร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ... หรือทุกครั้งที่ยืนแสดงความเคารพพร้อมฟังเพลงสรรเสริญพระบารมีในโรงภาพยนตร์ เรามองภาพในจอและร้องเพลงตามในใจ "ธ ประสงค์ใด จงสฤทธิ์ดังหวังวรหฤทัย" เรานึกตามเนื้อเพลงเสมอ ว่าถ้าอะไรที่เราทำได้ ให้ท่านมีความสุข หรือพึงพอใจ สุขใจ เราพร้อมจะทำ เพื่อพ่อหลวงที่รักยิ่งนี้ น้ำตาไหลในโรงภาพยนตร์ทุกครั้ง รวมถึงเวลามีถ่ายทอดสด ที่เห็นพระองค์ทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง สมบูรณ์ เรายินดี น้ำตาไหลเลยค่ะ ทรงพระเจริญ จากคุณ : วกไปวนมา_เฮ้อ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:36:40