ก่อนอื่นก็บอกก่อนนะคะว่า ปัจจุบันเราเพิ่งเรียนจบจากสถาบันรัฐแห่งหนึ่ง วันนี้ก็มีเรื่องโง่ๆของตัวเอง อยากจะมาเตือนสติทุกๆคนไว้ เพราะเป็นประสบการณ์สดๆร้อนๆเมื่อคืนนี้เองค่ะ
เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า เราเป็นสาวกเกมส์ออนไลน์ของ server ญี่ปุ่นเกมส์หนึ่ง มันเป็นเกมส์แบบเด็กๆอะค่ะ เดินไปเดินมา ไม่ได้ตีรันฟันแทงเหมือนเกมส์ออนไลน์ที่ผู้ชายชอบเล่น แล้วเกมส์นี้ก็จะมีคนอินโดนีเซียเล่นเยอะมาก ไอ้เราก็เล่นไปเล่นมา แรกๆก็ไม่ได้มีเพื่อนอะไรในนั้นหรอกค่ะ แต่ว่าสังคมมันพาไปเอง อยู่ดีดีก็ได้เพื่อนมา
- คนแรกนี่เป็นฝรั่งอเมริกันค่ะ ใช้รูปโปรไฟล์ในเฟซบุคหล่อมากกกก ไอ้เราตอนนั้นก็อยู่ประมาณปี2เทอม1 ก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วในระดับนึง แต่ก็ไม่ได้มีความคิดต่อต้านเกี่ยวกับเพื่อนในอินเตอร์เนตหรืออะไรมาก่อน เราก็เป็นเพื่อนกับคนนั้น โดยที่เราไม่ได้คิดอะไร อยู่มาวันนึงก็มีผู้หญิงคนนึงปรากฎตัวขึ้น(ในเกมส์) แล้วก็บอกว่าเป็นแฟนของเค้า ฝรั่งนายนี้เค้าชื่อว่า felix ค่ะ เราก็ เออ แฟนก็แฟนดิ เราเป็นแค่เพื่อน อีกอย่างแค่ในเกมส์ เมิงจะบ้าป่าววะ กาลเวลาผ่านไปประมาณเดือนสองเดือน ปรากฏว่า felix ก็บอกเราว่า เค้าชอบเรา แต่เค้ากลัวแฟนของเค้า เค้าไม่รู้จะทำยังไง เครียดมาก (สำหรับตัวเราเองในตอนนั้นยังแยกแยะออก ระหว่างความเป็นจริงกับโลกในอินเตอร์เนต ) เราก็ได้แต่บอกว่า งั้นก็ไปใช้เวลากับแฟนเธอเถอะ อย่ามายุ่งกับเรามากเลย เดี๋ยวเธอก็ลืมเราเองแหละ เพราะว่าเราก็แค่เป็นเพื่อนเล่นกันในเกมส์นะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แล้วเค้าก็หายยยไปประมาณอาทิตย์นึง อยู่ดีดีก็มีลิงค์ปริศนามาโพสในหน้าวอลเฟซบุคของเรา บอกว่า ในรัฐนึงของอเมริกา มีเด็กชายอายุประมาณ19-20ปี แขวนคอตายอยู่ในห้อง ไอ้เราตอนนั้นก็ช็อคนิดนึง แล้วก็งงๆว่ามันคืออะไร ปรากฏว่า พอเข้าไปอ่านในลิงค์นั้น มันก็พูดถึงชื่อของเด็กคนนั้น เป็นชื่อเดียวกันกับเพื่อนของเรา เราช็อคไปพักใหญ่ๆเลย อยู่บนบีทีเอสพอดี กำลังจะไปสอบเลย -__- อีกซักพักเราก็ตั้งสติได้ คิดว่าถ้าโทรไปถามเพื่อนที่เค้าไปเรียนอยู่ที่รัฐนั้นก็น่าจะรู้อะไรบ้าง เพราะมันก็จะมีหนังสือพิมพ์ประจำรัฐ ปรากฏว่าไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ไอ้เราก็กลับไปดูให้ละเอียดอีกที มันเป็นหนังสือพิมพ์ของเมื่อ3ปีที่แล้ว (หลอกกันได้ ฮึ่ม) แล้วเรื่องก็ผ่านไป เราก็ไม่ได้เก็บมาคิดหรืออะไรอีก จนกระทั่งอีก1ปีถัดมา felixติดต่อกลับมาพร้อมกับลูกชาย1คน บอกว่า เค้าอยากให้เราเป็นแม่ทูนหัวให้ลูกของเค้าที่เพิ่งเกิด (งงกันเลยทีเดียว)
ป.ล. สรุปว่ารูปที่เราเคยเห็นมันเป็นรูปที่เอามาจากคนอื่น ง่ายๆก็คือหาได้ตาม googleนี่แหละค่ะ OTZ
คนแรกผ่านไป ก็ยังไม่ได้เจ็บช้ำน้ำใจเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะว่าตอนนั้นเราเองก็มีแฟน แล้วก็ไม่เคยให้ความสำคัญกับคนในอินเตอร์เนตเท่ากับคนที่เห็นตัวเป็นๆกันทุกวัน
-คนที่สอง คนนี้เป็นชายหนุ่มลูกครึ่งชาวออสเตรเลีย-มาเลเซียค่ะ เป็นช่วงที่แฟนเราไป work ที่ต่างประเทศ แล้วเจอคนนี้เข้า ก็สนิทกันมากค่ะ ด้วยความที่ช่างพูดเหมือนกัน แล้วที่สำคัญคารมโคดดี ๕๕๕๕ เรารู้สึกว่าเราชอบเค้าเข้าแล้วค่ะคนนี้ แล้วเค้าก็พูดว่า เค้าชอบเราด้วย เรื่องมันเลยยิ่งเลยเถิดเข้าไปใหญ่ จากตอนแรกแค่เล่นเกมส์กัน ต่อมาก็แอดเฟซบุค ต่อมาก็ msn ต่อมาก็ skype มันเหมือนกับเราเป็นคนบ้าเลยล่ะค่ะตอนนั้น รอเค้าทุกวัน แล้วผู้ชายคนนี้ก็ค่อนข้างที่จะเจ้าชู้ด้วยเนี่ยสิ (เราเองก็ใช่ว่าจะน้อย มีแฟนอยู่แล้วยังทำตัวแบบนี้ เฮ้อ) พอเราคุยกับเค้าทุกวันก็เริ่มรู้สึกผิดกับแฟนเรามาก เราก็เลยบอกเลิกแฟนเรา เพราะเรามีความรู้สึกว่า การที่เรายังแสวงหาต่อไปอย่างไม่หยุด เป็นเพราะเราไม่ได้ชอบแฟนเราจริงๆ (คนมันกำลังบ้า ก็หาข้อแก้ตัวให้ตัวเองน่ะแหละค่ะ) พอหลังจากเลิกกับแฟนตัวเป็นๆได้ไม่นาน ชายหนุ่มในเกมส์นายนั้น(คนที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่เราเลิกกับแฟนเราเพื่อมาคุยกับมัน -.-) ก็เอารูปแฟนใหม่พี่แกมาโชว์ พอเราเห็นเข้า โอ้วแม่เจ้า โคดสวยยยย แล้วมันก็พูดกับเราว่า ผู้หญิงคนนี้คือคนที่มันแอบชอบตั้งแต่อยู่มอปลายแล้ว เราก็เลยแกล้งถามไปแบบเล่นๆว่า อ่าว แล้วไหนเคยบอกว่าชอบเรา มันก็ตอบกลับมาว่า ความรักกับความชอบมันต่างกันนะ ..เออจิงของมัน ๕๕๕๕๕
คนที่สองเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตเรามากขึ้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเจ็บช้ำเท่าไหร่ อย่างที่มันบอก บางทีคนเราก็หลงไปในสิ่งที่เราจับต้องไม่ได้ แต่เค้าก็คบกับแฟนใหม่เค้าได้ไม่นาน เค้าก็เลิกแล้วไปคบกับผู้หญิงในเกมส์ชื่อ vanny แต่ปัจจุบันสองคนนั้นแต่งงานมีความสุขกันดีค่ะ ^____^
- คนสุดท้าย คนที่จะทำให้เราเจ็บช้ำไปไม่รู้จะอีกนานแค่ไหน เป็นผู้ชายชาวอินโดนีเซียค่ะ เราสนิทกับเค้ามากที่สุด โดนเค้าหลอกมากที่สุด แล้วก็เป็นคนที่ทำให้เรารักเค้าได้มากที่สุด มากกว่าแฟนที่เลิกกันไปอีกค่ะ เริ่มแรกเลย เรามีเพื่อนสมัยมอปลายที่เล่นเกมส์นี้ด้วยกันกับเรา เพื่อนเราก็ชอบเค้ามาก เพราะเค้าเป็นคนน่ารัก นิสัยเหมือนเด็กๆ แต่สุดท้ายผู้ชายคนนี้เค้าก็บอกชอบเรา เราเองก็ชอบเค้ามาก แต่ด้วยความที่ไม่กล้าบอกเพื่อน เลยทำให้ทะเลาะกันเกือบจะเลิกคบกันแน่ะ ตอนแรกที่เราคบกับผู้ชายคนนี้ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้คิดว่าจะคบกันนาน คิดว่าแค่คบกันเล่นๆ เพราะเราก็ยังไม่ได้มีใคร แต่ปัญหาก็คือ ก่อนที่ผู้ชายคนนี้จะตกลงคบกับเราอย่างจริงจัง มันไปสร้างกิ๊กเอาไว้เอาไว้เพียบ ทำให้เราต้องมาคอยจัดการปัญหากับบรรดาชะนีทั้งหลายแหล่ แต่ผู้หญิงพวกนั้นเกือบทุกคนพูดกับเราว่า แฟนเราบอกรักพวกนั้นทุกคน แล้วเราก็สาปแช่งต่างๆนาๆ หาว่า เราไปแย่งแฟนพวกมัน ซึ่งแฟนเราก็บอกว่า พวกนั้นคิดไปเอง เค้าชอบเราแค่คนเดียวเท่านั้น ฟังดูอาจจะเหมือนว่าเราโง่ที่เชื่อเค้า แต่ในอารมณ์ขณะนั้น เราไม่คิดเลยจริงๆค่ะ ว่าคารมของผู้ชายมันจะปั่นให้ชีวิตเรายุ่งเหยิงได้ขนาดนี้ .. ตอนนั้นเราและเค้าตัดสินใจซื้อบีบี เพื่อที่จะเอาไว้แชทคุยกันได้ตลอดเวลา เราคบกับเค้าระยะนึง ไม่เคยเห็นตัวเคลื่อนไหว เห็นแต่รูปในเฟซบุค ซึ่งเราเองก็พอจะเดาได้ว่า ไม่น่าจะใช่รูปจริง แต่ก็พยายามไม่คิดมากค่ะ ซักระยะนึงผ่านไป เค้าก็มาสารภาพว่านั่นไม่ใช่รูปของเค้า ซึ่งเราก็เสียใจค่ะ แต่ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายมากนัก เค้าก็พูดว่า เค้าขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจจะโกหกเราเลย แต่เค้ากลัวว่าเราจะทิ้งเค้าไป ซึ่งเราก็ให้อภัยค่ะ แต่ปัญหามันก็มาไม่ได้หยุดหย่อน เค้าบอกว่า เค้าเป็นมะเร็งที่ปอด ซึ่งอันนี้เราช็อคมากๆๆๆๆๆๆๆ ได้แต่ตั้งสติ แล้วก็พยายามหายาที่คิดว่าทานแล้วจะได้ผล แล้วเราก็บอกเค้าว่า ทำไมถึงไม่รีบบอก เค้าก็บอกว่า เป็นเพราะเค้ากลัว กลัวว่าเราจะทิ้งเค้าไป เพราะว่าเค้าไม่สบาย เราก็เลยคิดว่า เอาน่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อยู่เป็นกำลังใจกันต่อไป ถือว่าเกิดมาชาตินึง เราก็มีโอกาสได้ทำบุญกับคนที่เรารัก (เหมือนจะเป็นคนดี) เราคบกับเค้ามาเกือบ2ปีเต็ม เค้าเองก็มีปัญหากับพ่อแม่มาโดยตลอด เราก็ได้แต่พูดให้กำลังใจเค้า โทรไปหาเค้าทุกวัน โดยที่เค้าไม่เคยโทรมาหาเราเลย..เค้าได้แต่พูดคำพูดที่ปั้นแต่งขึ้นทำให้เรารู้สึกดี และรู้สึกเชื่อใจเค้า โดยที่ไม่รู้เลยว่าเค้าโกหกเราเรื่องอะไรบ้าง(จริงๆก็รู้บ้างแต่ว่าก็พยายามเชื่อใจ ความรักมันบังตา ๕๕๕) ต่อมาเค้าทะเลาะกับพ่อหนักเข้า จนตัวเองทนไม่ไหวต้องย้ายไปอยู่จาการ์ต้า เค้าบอกว่าเค้าได้งานที่โน่น แต่เรารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลยค่ะไม่อยากให้เค้าไป
ก่อนที่เค้าจะไปจากาต้าเนี่ย บีบีดันเจ๊งค่ะ เพราะนอนทับ จอแตกเบอเริ่มเลย กลายเป็นว่าไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าแต่ก่อน แต่เราก็ข้องใจค่ะ ว่าอิกะแค่ sms จะส่งมาหาหน่อยไม่ได้เหรอ ทะเลาะกันบ่อย เพราะเราเองก็จับผิดเก่งค่ะ (แต่ดันไม่รู้เรื่องสำคัญซะได้) พอเค้าไปถึงจากาต้า เค้าก็บอกว่าจะเริ่มงานอาทิตย์ถัดไป อยู่ในตัวเมืองเลย (ไอเราก็ไม่รู้ว่ามันห่างกันแค่ไหนระหว่างตัวเมืองจากาต้ากับชนบทเนี่ย) เค้าบอกว่า ต้องนั่งรถเมล์ต่อรถไฟแล้วก็มอไซค์ โอ๊ยยย สารพัด ใช้เวลาสิริรวมประมาณ2ชั่วโมงในการเดินทาง
ไอ้เราก็เป็นห่วงสิคะ วันๆนึงเมิงจะไม่รายงานกุหน่อยหรือว่าทำอะไร จะกลับบ้านกี่โมง ระแวงค่ะ ระแวงสุดริด ยิ่งเราเป็นคนสตริคเรื่องเวลามาก ถ้าผิดไปนิดนึงก็จะไม่ค่อยพอใจ แต่เค้าก็ไม่เคยว่าเราเลย เวลาเราเหวี่ยงใส่เค้าหรือด่าอะไรเค้าแรงๆ ทำให้เราที่ชวนทะเลาะไปต่อไม่ถูกเหมือนกัน สุดท้ายก็ต้องช่างมัน
หลังจากที่เค้าไปอยู่จากาต้าได้สองอาทิตย์ เราก็รู้สึกเศร้ามากค่ะ ลางสังหรณ์มันบอกว่าอะไรๆมันไม่เหมือนเดิม แต่พอเวลาถามออกไป เค้าก็จะบอกว่า เราคิดไปเอง ฉันรักเธอนะ เชื่อฉัน อะไรน้ำเน่าประมาณนี้
หลังจากที่ติดต่อกันน้อยมากๆในแต่ละวัน เราก็เริ่มรู้สึกว่าเมื่อไหร่เมิงจะซื้อโทรศัพท์ใหม่ซะที ก็เลยถามเค้าไปค่ะ เค้าก็บอกว่า ยังไม่มีเงิน รอเก็บเงินก่อน เธออย่าโกรธเลยนะ ทำนองนี้ ตอนแรกเค้าบอกว่าเค้าจะขายโน้ตบุคเพื่อซื้อบีบีใหม่ เราก็บอกว่าอย่าเลย เธอต้องใช้ทำงานนี่นา เธอเก็บเงินไปเรื่อยๆ เราก็จะช่วยเก็บด้วยเอามั้ย? เค้าก็โอเคค่ะ ตอนแรกก็มีพูดขัดๆนิดหน่อยบอกว่า เราเป็นผู้ชายนะ จะให้เธอออกเงินได้ไง แต่สุดท้ายก็ยอม ๕๕๕ (ตามสูตร)
ทีนี้ก็มีอยู่วันนึง เราโกรธจัดเรื่องที่เค้าไม่ยอมโทรมานั่นแหละ(เรื่องเดิมๆ) แต่คราวนี้เราส่งแมสเสจไปว่า ถ้าไม่ติดต่อกลับภายใน2ชั่วโมง จบกัน เคป่ะ? คือเราเองก็ไม่ได้ตั้งใจอยากจะจบหรอกค่ะ แค่ขู่มันเท่านั้นเอง ปรากฏว่าเค้าก็กระ:-)กระสนหาร้านอินเตอร์เนตแถวนั้นติดต่อเรากลับมาจนได้ แต่มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ
ปกติแล้วถ้าออนไลน์พวก msn ด้วยคอมพิวเตอร์มันจะต้องขึ้น voice call และ video call ได้ แต่ของพ่อเจ้าประคุณเนี่ย ไม่มีอะไรขึ้นเลย เราก็รู้แล้วแหละว่าเค้าโกหกเราว่าอยู่ร้านอินเตอร์เนต แต่เราก็ยังไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เก็บข้อมูลไว้ในใจ บังเอิญวันนั้นเพิ่งมีบอลยูโรพอดี เลยพยายามคิดหาเหตุผลว่าสงสัยมันจะดูบอล (เฮ้อ) หลังจากวันนั้นไป เราก็โทรหาเค้าวันนึงเป็นร้อยๆmisscalledเลยค่ะ แต่เค้าก็ไม่เคยจะรับสาย เราเองก็เริ่มทนไม่ได้แล้ว มีความรู้สึกว่า ทำไมเราถึงต้องเป็นคนที่ไล่ตามเค้าด้วย ทั้งๆที่ถ้าเค้ารักเราจริง เค้าเองก็ควรจะแคร์ความรู้สึกเรามากกว่านี้ พอคิดได้นิดนึง ก็รู้สึกตัวว่าต้องเริ่มทำใจเอาไว้บ้างค่ะ
สำหรับคนที่พูดว่ารักกันได้ยังไงไม่เคยเจอกันเลย เราเองก็เคยมีความคิดแบบนั้นค่ะ แต่คนที่ถลำลงไปแล้ว บางทีมันลึกมากกว่าที่เราคิดเอาไว้มาก :(
วันดีคืนดีพี่แกก้บอกเราว่า เนี่ยเราเก็บเงินได้แล้วนะ ขาดประมาณสองพัน เราก็ เหรอๆ ( แต่ในใจรู้ค่ะว่าเค้าต้องการให้เราส่งเงินไปให้เค้า แต่พ่อเคยสอนไว้ว่า ใครจะเข้ามาหลอกขายอะไรไม่ต้องกลัว ขอเพียงเงินไม่รั่วออกจากกระเป๋า ๕๕๕ เอามาประยุกต์ใช้กับเหตุการณ์โดนไถตังค์แทน ) ก็ทำเป็นเฉยๆไปค่ะ ทำเป็นลืมๆว่าเราเคยพูดอะไรเอาไว้ ปรากฏว่าเค้าก็ไม่กล้าขอตรงๆ เราก็เลยพูดไปว่า เนี่ย..เราเองก็เป็นหนี้นะ กู้รัฐบาลมาเรียน หนี้บานเลย กำหนดระยะเวลาใช้หนี้10ปี (เว่อสุดๆ) เค้าก็เหมือนจะเงียบๆไปแล้วก็ไม่ได้ถามอะไรเลย
แล้วเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เค้าก็ไปซื้อโทรศัพท์มาใหม่ ไม่รู้ว่ารุ่นไหน รู้แต่ว่าเป็น LG ค่ะ เราก็สงสัยว่าเค้าเอาตังค์มาจากไหน ก็เลยถามเค้าว่า ขายคอมพิวเตอร์เหรอ เค้าก็บอกว่าเปล่า เราก็ไม่ได้ถามอะไรอีก แต่ก็มีด่ามันว่าทำไมกลับบ้านดึกโคด แค่ซื้อโทรศัพท์นะ 8ชั่วโมง เค้าก็อ้าง ฝนตก รถติด น้ำท่วมอะไรตามประสาจะมั่วมา จากนั้นก็ whatsapp คุยกัน
แล้วเรื่องประหลาดก็มาจาก whatsapp อีกอะแหละ ปกติเวลาที่ส่งข้อความผ่าน whatsappเนี่ย ถ้าอีกฝ่ายยังไม่ได้อ่าน มันจะขึ้นเครื่องหมายถูกแค่อันเดียว แต่อันนี้ทุกครั้งที่ส่งไป มันจะขึ้นมาสองอันตลอด เหมือนกับว่า เค้าตั้งใจรออ่านข้อความเราเลย แต่ก็ไม่ได้ตอบในทันที บางทีกว่าจะตอบ ล่อไปอีกชั่วโมงนึง ซึ่งเราก็รู้สึกป่วยกับเรื่องนี้มานานพอสมควร ไอ้เรื่องอ่านแล้วไม่ตอบเนี่ย เราก็เลยไม่ได้โวยอะไรมาก ตอนนั้นเริ่มรู้สึกว่า อยากทำอะไรก็ไปทำเถอะ :(
แต่จะว่าไป เรื่องลางสังหรณ์ของผู้หญิงนี่อย่าได้ดูถูกเชียว เราไม่เคยระแคะระคายว่าเค้ามีคนอื่นเลย แต่ว่าตั้งแต่เค้าไปอยู่จากาต้า เรารู้สึกว่ามันมีอะไรไม่ชอบมาพากล และทุกครั้งที่เค้ารับโทรศัพท์ตอนเค้าอยู่ในห้อง เราก็จะถามขึ้นมาตลอดเลยว่า อยู่กับใคร เค้าก็จะตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูร้อนรนว่า บ้าเหรอ ไม่รู้จักใครที่นี่เลย อยู่คนเดียว
แล้วเมื่อวานนี้สดๆร้อนๆ ตอนประมาณสองทุ่ม เราก้โทรไปบอกเค้าว่า ออนskypeด้วยนะวันนี้ เค้าก็ตอบแบบอึกๆอักๆว่า จะพยายาม เราก็รออออยันจะเที่ยงคืนเค้าก็ไม่มาซักกะที เราเลยตัดสินใจที่จะไปนอนแล้ว ก็เลยส่งแมสเสจไปว่า แม่ด่าแล้ว เรารอต่อไปไม่ได้แล้วนะ เดี๋ยวจะออนyahooในมือถือรอแล้วกัน อีกซักประมาณ40นาที เค้าก็เรียกเราใน whatsapp แล้ว
เรา: ไปไหนมา ดึกขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
เค้า: ออฟฟิส เราก็บออกว่า เหรออออ ทำงานกะดึกแล้วเหรอเดี๋ยวนี้
เค้า: ไปหาในกูเกิ้ลดูนะว่าการจราจรในจากาต้าเป็นยังไง
ไอ้เราก็เออๆออๆไปตามเรื่อง แต่ก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ เราก็เลยพูดว่า อย่าทำให้เราเสียใจนะ เค้าก็บอกว่า เราไม่มีวันทำร้ายให้เธอเจ็บ ขอให้จำไว้ว่าถ้าเราทำให้เธอเสียใจ โปรดจงรู้ไว้ว่าเราไม่เคยตั้งใจ (ดูคำพูดมัน) แล้วเราก็บอกว่า ไปนอนเถอะ ดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปทำงาน มันก็บอกว่า ขอเวลากับเราซักพัก สุดท้ายก็หลับปุ๋ยไปทั้งคู่
ปกติเวลาเรานอนจะเอามือถือวางไว้ใกล้ๆตัว ทีนี้ตอนตีสามนิดๆ โทรศัพท์ก็สั่น เราหยิบขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นแฟนเราที่เรียกเรา ใน yahoo (ขอใช้บทสนทนาที่ยังไม่ได้แปลเพื่อความได้อรรถรส)
เค้า: I'm sorry
เรา: for what?
เค้า: i have a girlfriend here and i wanna marry her
เรา: are u kidding? how can u do this to me. what's her name? (จริงๆยังตื่นไม่เต็มที่เลยนะ แต่ถามไปเป็นชุดเลย)
เค้า: so.. u know it now. can u walk away from my life?
เรา: ANSWER FIRST
แล้วเค้าก็ไม่ยอมตอบเรา จนเราทนไม่ไหว ต้องโทรไป ครั้งแรกโทรไปก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์ พออีกครั้งเราก็พูดไปเป็นชุดๆเลย (แต่แปลกไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียวเลยค่ะตอนนั้น ) แต่ไม่มีใครพูดตอบกลับมาเลย ซักพักกลับเป็นเสียงผู้หญิง
เราก็ถามไปว่า ได้โปรด เธอบอกเราหน่อยได้มั้ยว่านี่มันเรื่องอะไรวะเนี่ยยย T^T
เค้าก็บอกว่า เค้าเป็นแฟนของแฟนเราค่ะ เราก็ถามไปว่าเป็นไปได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงคนนี้ชื่อว่าลิซ่าค่ะ ชีก็บอกว่า พ่อแม่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายตกลงจะให้สองคนนี้แต่งงานกันแล้ว ตอนนี้บินมาจากาต้าเพื่อดูฤกษ์ โอ้ มาย ก้อด...ร้องไห้ไม่ออกเลย แฟนเราบอกกับลิซ่าว่า เค้าไม่เคยรักเราเลย มีแต่เราตามเกาะเค้าไม่เลิกซะที ถึงแม้ว่าเค้าบอกว่าเค้าจะแต่งงาน เราก็ยังไม่สนใจ (พูดซะเราหน้าด้านสุดๆไปเลย) เราก็เลยบอกไปว่า แฟนเราไม่เคยพูดแบบนั้นเลย เราขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจ จะทำลายชีวิตคู่พวกเธอเลย เรายินดีด้วยจริงๆ (ก็ไม่ได้ยินดีเท่าไหร่แต่มันจุกพูดอะไรไม่ออก)
หลังจากที่วางหูไป ตอนสายๆวันนี้ลิซ่าก็แอดไลน์เรามาค่ะ แอดมาระบายความคับแค้นใจ ที่มีต่อแฟนเรา ลิซ่าบอกว่า หลังจากที่บอกแฟนเราว่าเรารู้เรื่องหมดแล้ว แฟนเราก็โมโหลิซ่ามาก ทั้งตบทั้งเตะ ลิซ่าชีเลยกวาดโทรศัพท์ทั้งหมดในห้องนั้นออกไปด้วย เหลือแต่คอมพิวเตอร์เครื่องเดียว แฟนเราเค้าไม่มีทางเลือกค่ะ เค้าก็เลยyahooมาหาเรา บอกว่า ลิซ่าโกหก มอมเหล้าเค้า ขอร้องช่วยบอกแม่ให้เค้าหน่อยว่าให้โทรไปหาลิซ่าว่าเอาโทรศัพท์คืนมา เราก็เลยบอกว่า ได้ แล้วเราจะบอกให้ แต่ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะช่วยเธอ เค้าก็รำพึงรำพันใหญ่เลยว่ารักเราทำไมเราถึงทรยศ (โอ้แม่เจ้า) เราก็เลยบอกไปว่า เรารักเธอมาก แต่เราก็รักตัวเราเองมากเหมือนกัน แม่เราฝากบอกเธอว่า เธออยากจะไปตายที่ไหนก็ไปซะ เค้าก็บอกว่า เค้าตัดใจจากเราไม่ได้ เราก็บอกไปว่า ไม่ใช่เธอคนแรกหรอกที่ตัดใจจากเราไม่ได้ (ร้ายกาจ ๕๕๕๕๕) เค้าก็พูดว่า เค้ารักเรามาก เพราะว่าเค้าอิจฉาที่เรามีครอบครัวที่อบอุ่น (เวลาเราเล่าอะไรให้เค้าฟังจะชอบอ้างอิงถึงพ่อแม่ค่ะ) แล้วเค้าก็หวังว่าเค้าจะได้มีแบบนี้บ้าง เราเลยบอกว่า ครอบครัวเราต้อนรับเธอเสมอ ไม่มีใครอยากเกลียดเธอ แต่เธอต้องเริ่มรักตัวเองบ้าง เราก็พูดกับเค้าซักพักก็ดีลีทเค้าออกไปค่ะ
ส่วนทางลิซ่า นางก็น่าสงสารมากค่ะ เคยมีสามีแล้ว มีลูกหนึ่งคน ทุกวันนี้เงินที่หามาได้ต้องเอามาเลี้ยงลูกแล้วก็เลี้ยงแฟนเราด้วยเนี่ย ลิซ่าบอกว่าแฟนเราใช้เงินล้างผลาญมาก แล้วก็ถามเราว่าเราเคยโดนไถมั่งรึป่าว? เราก็บอกว่าเคย แต่ไถแบบอ้อมๆ เราไม่ให้ แล้วเค้าก็เกรงใจเรา ไม่เซ้าซี้ต่อ แล้วลิซ่าก็บ่นต่อว่า เค้าไม่เหลือใคร ออกจากบ้านมา แล้วก็มาเจอแฟนเราในเกมส์ (เกมส์เดียวกันกับเราซะด้วย) แล้วก็ได้กัน โดยที่ไม่รู้ว่ามีเราอยู่ในโลกนี้ .__. ลิซ่าบอกว่าตอนที่พวกเค้าไปตรวจร่างกาย แฟนเราก็ไม่ได้เป็นมะเร็งจริงๆ ส่วนตัวลิซ่าเอง ชีก็มีปัญหาเรื่องไต วันก่อนลิซ่าบอกให้แฟนเราไปซื้อน้่ำเปล่าให้ขวดนึง พี่แกก็ไม่ซื้อ แต่กลับซื้อเหล้าและบุหรี่มาแทน
แล้วเมื่อกี๊นี้แม่แฟนเราก็โทรมาบอกว่า ขอโทษ ทุกๆอย่าง ผู้ชายคนนี้โกหกทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วตัวเราเองก็ต้องระวังให้มากๆด้วย ตัวคุณพ่อเค้าเองก็กำลังป่วยหนักมาก แล้วแม่เค้าก็จะลากตัวแฟนเรากลับไปบ้านอย่างเร่งด่วน
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 17:11:03
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 17:05:30
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 14:31:13
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 14:20:16
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 12:35:44
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 12:16:31
แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 55 12:08:01
(แชร์ประสบการณ์) อยากจะขอเตือนสติคนที่มีแฟนในอินเตอร์เนตค่ะ
