ความเป็นคู่ชีวิตค่ะ
พ่อบอกว่า คำนี้มันเป็นยิ่งกว่าคนรัก คำว่ารักอาจไม่พอให้พ่ออยู่กับแม่ เพราะบางทีมันก็จืดจางลงได้ ความหวานก็น้อยลง ภาระก็มากขึ้น มันเข้าสู่โลกความเป็นจริง ไม่ใช่ชีวิตมีแค่เราสองคน ไหนจะลูก ไหนจะครอบครัว ไหนจะญาติ หน้าที่การงาน จนบางทีทำให้ลืมไปเลยว่า เราเป็นคนรักกัน
แต่เวลาที่ลำบากแล้วมองไปข้างๆ เราจะเห็นคนๆหนึ่งซึ่งเขาพร้อมจะก้าวไปด้วยกัน ในช่วงที่สุข ช่วงทีทุกข์ ช่วงเจ็บป่วย เป็นคู่ชีวิตให้กับเรา เหมือนอีกเสี้ยวของจิตใจ แม้ว่าเราจะป่วยจนดูแลเขาไม่ได้ แต่เขาก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของเรา หรือแม้เขาจะแก่จนไม่รับรู้อะไร แต่เราก็ยังอยู่เป็นส่วนหนึ่งของเขา เป็นหนึ่งในความทรงจำร่วมกันตลอดไป
เสียดายอย่างหนึ่งคือ ยังหาคู่ชีวิตแบบพ่อและแม่ไม่เจอนี่ซิ ตอนนี้ก็จองคานทองนิเวศน์ไว้ 1 หลังล่ะ
จากคุณ |
:
ขี้เหงา...เอาแต่ใจ
|
เขียนเมื่อ |
:
18 ก.ค. 55 17:41:53
|
|
|
|