 |
ในพระคัมภีร์ไบเบิล
ในหนังสือสุภาษิต (Mishlai) กษัตริย์โซโลมอน มีพระราชดำรัสว่า "พระเจ้า(ของชาวยิว) มีพระดำรัสว่า หกสิ่งที่องค์ hateth และ เจ็ดสิ่งที่พระจิต detesteth (อย่าลืมว่าศาสนายิวคือรากฐานของศาสนาคริสต์) ดำรัสไว้คือ
1.การหลงรูป
2.ลิ้นอสรพิษ (นี่แหละครับที่ผมเคยพูดว่า การโกหกคือบาปอันร้ายแรงที่สุด)
3.มือเปื้อนเลือดผู้บริสุทธิ์
4.หัวใจอันอุดมไปด้วยความชั่วร้าย
5.เท้าที่ว่องไวในการสร้างสิ่งที่ทำลายผู้อื่น (เช่น ลับขโมย ลอบสังหาร เป็นต้น-ผู้แปล)
6.ผู้นิยมการส่อเสียด ยุยงให้คนแตกแยก
7.กลุ่มพวกพี่น้องที่ทะเลาะกันเอง
โดยที่ดูจากที่เขียนในต้นฉบับเดิมทั้งเจ็ดข้อ (ของชาวยิว) นั้น มีเพียงความหยิ่งทะนง ที่ยังคงอยู่ในทั้งสองรายการ
ส่วนบาปอันอื่นนั้น มีที่มาจาก Epistle to the Galatians (Galatians 5:19-21) (เป็นหนึ่งในไบเบิล)รวมทั้งมีการเพิ่มบาปอันอื่นจนดูเยิ่นเย้อ เวิ่นเว้อเกินไปด้วย ได้แก่ ข่มขืน เล่นชู้ โสโครก ตัณหา บูชารูปเคารพ (ตรงนี้จะเป็นหลักการสำคัญของศาสนาอิสลามในกาลต่อไป-ผู้แปล) ไสยศาสตร์ (ที่ผมทำอยู่นี่ก็ไสยศาสตร์แขนงหนึ่งนะครับ) ชิงชัง แก่งแย่ง โทสะ โกรธา แบ่งแยก ปลุกระดม นอกรีต อิจฉา ขี้เมา ซื่อบื้อ ฯลฯ และ Saint Paul กล่าวไว้ว่า "ผู้ใดทำบาปเหล่านี้ ผู้นั้นจักมิได้ไปอยู่กับพระองค์" แสดงว่าพวกเขาเลือกที่จะตีความในบาปตรงนี้ว่าเป็น ครุบาป มากกว่า ลหุบาป ที่ใครๆ ก็ทำกัน
ส่วนพัฒนาการของแนวคิดนี้นั้น ผมขอใส่เป็นภาษาอังกฤษหมดเลยจาก วิกิ แล้วกันครับ
เพราะมันมีศัพท์เฉพาะ (ที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ) เยอะมากครับ
เลยยกมาทั้งหมดดีกว่า
Development of the traditional Seven Sins
An allegorical image depicting the human heart subject to the seven deadly sins, each represented by an animal (clockwise: toad = avarice; snake = envy; lion = wrath; snail = sloth; pig = gluttony; goat = lust; peacock = pride).
The modern concept of the Seven Deadly Sins is linked to the works of the 4th century monk Evagrius Ponticus, who listed eight evil thoughts in Greek as follows:[6]
Γαστριμαργία (gastrimargia) gluttony.
Πορνεία (porneia) prostitution, fornication.
Φιλαργυρία (philargyria) avarice.
Ὑπερηφανία (hyperēphania) hubris - in the Philokalia, this term is rendered as self-esteem.
Λύπη (lypē) sadness - in the Philokalia, this term is rendered as envy, sadness at another's good fortune.
Ὀργή (orgē) wrath.
Κενοδοξία (kenodoxia) boasting.
Ἀκηδία (akēdia) acedia - in the Philokalia, this term is rendered as dejection.
They were translated into the Latin of Western Christianity (largely due to the writings of John Cassian[7]), thus becoming part of the Western tradition's spiritual pietas (or Catholic devotions), as follows:[8]
Gula (gluttony)
Fornicatio (fornication, lust)
Avaritia (avarice/greed)
Superbia (hubris, pride)
Tristitia (sorrow/despair/despondency)
Ira (Wrath)
Vanagloria (vainglory)
Acedia (acedia/shay/sloth)
These "evil thoughts" can be collected into three groups:[8]
lustful appetite (Gluttony, Fornication, and Avarice)
irascibility (Wrath)
intellect (Vainglory, Sorrow, Pride, and Discouragement)
In AD 590, a little over two centuries after Evagrius wrote his list, Pope Gregory I revised this list to form the more common Seven Deadly Sins, by folding sorrow/despair/despondency into acedia, vainglory into pride, and adding envy.[9] In the order used by both Pope Gregory and by Dante Alighieri in his epic poem The Divine Comedy, the seven deadly sins are as follows:
luxuria (lechery/lust)[10][11][12]
gula (gluttony)
avaritia (avarice/greed)
acedia (acedia/discouragement/sloth)
ira (wrath)
invidia (envy)
superbia (pride)
The identification and definition of the seven deadly sins over their history has been a fluid process and the idea of what each of the seven actually encompasses has evolved over time. Additionally, as a result of semantic change:
socordia (sloth) was substituted for acedia
It is this revised list that Dante uses. The process of semantic change has been aided by the fact that the personality traits are not collectively referred to, in either a cohesive or codified manner, by the Bible itself; other literary and ecclesiastical works were instead consulted, as sources from which definitions might be drawn.[citation needed] Part II of Dante's Divine Comedy, Purgatorio, has almost certainly been the best known source since the Renaissance.[citation needed]
The modern Roman Catholic Catechism lists the sins in Latin as "superbia, avaritia, invidia, ira, luxuria, gula, pigritia seu acedia", with an English translation of "pride, avarice, envy, wrath, lust, gluttony, and sloth/acedia".[13] Each of the seven deadly sins now also has an opposite among corresponding seven holy virtues (sometimes also referred to as the contrary virtues). In parallel order to the sins they oppose, the seven holy virtues are humility, charity, kindness, patience, chastity, temperance, and diligence.
ต่อไปจะเป็นการกล่าวถึงบาปทั้งเจ็ดนะครับ ผมขอตัวไปนอนพัก หรือเดินออกกำลังกายก่อน เดี๋ยวจะมาต่อ
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 55 03:56:31
| จากคุณ |
:
rosaman   
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ก.ค. 55 03:55:57
|
|
|
|
|
ดูดวงผ่านทางวันเกิด(ปี ค.ศ.) (ภาค 4) (ช่วยโหวตขึ้นกระทู้แนะนำด้วยนะครับ){แตกประเด็นจาก F12382530}
