เคยเจอคล้ายๆคุณเลย ขอเล่าหน่อย กรณีเราเนี่ย ไอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นถึงอาจารย์มหาวิทยาลัย+ตำแหน่งตุลาการศาลเลยทีเดียว เป็นคนที่อัธยาศัยดี มีแต่คนนับหน้าถือตา ลูกศิษย์ลูกหาเยอะค่ะ เขามีแฟนแล้ว อารมณ์อยู่กินกันมาเป็นสิบปีแต่มิได้แต่งงานน่ะค่ะ เราบังเอิญไปอยู่ในฐานะลูกศิษย์เขา เห็นเขาดูหนุ่มๆหล่อๆ+ให้คำแนะนำดีมากก็หลงปลื้ม ณ.ตอนนั้นคือไม่ทราบเลยว่าเขามีแฟนแล้ว นึกว่าโสดค่ะเพราะใครๆก็บอกว่า...ท่านยังไม่ได้แต่งงาน (คิดแบบเด็กโง่ๆไง ตอนนั้นยังเด็กจริง) เวลาผ่านไป เขาจีบๆหยอดๆมา เราก็ดีใจ หลงใหลได้ปลื้มอะแหล่ะ เขาขอเบอร์เรา แต่เราไม่กล้าให้ (รู้สึกว่ามันไม่งามเท่าไหร่) เขาเลยเป็นฝ่ายให้เบอร์มา และย้ำว่า"โทรมาหาด้วยนะครับ ผมคิดถึง" แต่เราก็ตอนนั้นโง่ไม่พอ ยังหยิ่งด้วย (ถือว่าเป็นความโชคดี) เลยไม่ยอมโทรหาเค้าก่อน คือตอนเด็กๆถูกที่บ้านสอนมาว่าห้ามโทรหาผู้ชายก่อนไรงี้ แต่เวลาเจอกันที่มหาลัยก็แอบคบๆกิ๊กๆกันนั่นแหล่ะ เกือบจะเสียตัวอยู่แล้ว(มั้งนะ) ดีว่าวันนึงรู้ซะก่อนว่าเขามีแฟนแล้ว เลยชิ่งออกมาแทบไม่ทัน หึหึ ตอบจขกท.....ถามว่าเขาทำแบบนั้นทำไม?? คนพวกนี้มันย่ามใจไงคะ ไม่รู้จักพอ เห็นเราเป็นเด็กสาวเอ๊าะๆไปปลื้มไปกรี๊ด เลยคิดจะหลอกฟัน มาหยอดทุกวัน ให้ความหวัง ให้พิกัดห้องพัก ถ้าเราเกิดใจกล้าอีกหน่อยแล้วสนองไปตามที่เขาเสนอตอนนั้น คงต้องมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าแล้ว ไอ้พวกนี้ถ้าให้ "มันก็เอา" ค่ะ จงรู้ทันสันดานเช่นนี้และหนีออกห่างค่ะ มีแต่ความหื่นล้วนๆ ไม่มีความรักแบบในนิยายค่ะ จบป่ะ
จากคุณ |
:
มาดามมัทเทอุซ
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ก.ค. 55 14:29:46
A:110.49.248.64 X: TicketID:367600
|
|
|
|