ขอเชิญสาว[น้อย] หรือสาววัยคานทอง ที่ NO แฟน-สามี มาเม้ามาแชร์กันคะ
|
 |
หลังจาก จขกท เคยได้ตั้งกระทู้ไปก่อนหน้านี้ เพราะเพิ่งถูกคนที่ไว้ใจที่คบกันมาและใช้ชีวิตร่วมกันมา 16 ปี บอกว่าหมดรักแล้ว
และได้บอกเลิกหลังจากนั้นในเวลาไม่ถึงเดือน แบบไม่เหลือเยื่อใย ไม่มีเหดผลให้ มีแค่คำสั้นๆว่า ชั้นไม่มีทางกลับไปรักได้อีกแล้ว
และความรู้สึกทุกๆอย่างมันหมดแล้ว แระไม่เคยยอมรับความความจริงที่ว่ามีคนใหม่ จน จขกท มารู้แน่ชัดเองที่หลัง จขกท ได้เพื่ิอนๆในพันทิพให้กำลังใจจากกระทู้ที่ตั้ง และหลังไมค์ด้วย ทำให้รู้สึกดีขึ้น และได้หาหนังสือเกี่ยวกับ กรรมมาอ่านเลยดีขึ้นมาก
จากวันนั้นถึงวันนี้ ผ่านมา 1 เดือนแล้ว แต่ ตอนนี้กลับไปคิดเรื่ิิองนั้นอีกและคิดทุกวัน ในใจรู้สึกเสียใจแต่ไม่มีน้ำตา พยายามคิดว่าคงไม่ได้เป็นคู่กัน เราถึงต้องจบกัน มีเหตุให้ต้องจากกัน แต่ละวัน พยายามหากระทู้เกี่ยวกับการเลิกกัน ต่างๆ มาอ่าน เพื่อให้เราคิดได้ว่า
ปัญหานี้เกิดได้กับคนทุกคน ไม่ว่าคุณจะดีแค่ไหน เลวแค่ไหน มันเกิดกับผู้หญิงเราได้ทุกคนที่มีแฟน หรือ สามี ตอนที่ จขกท อยู่กับสามี ไม่ได้ทำงานเป็นแม่บ้าน ไม่มีลูก สามีดูแลทุกอย่าง
วันนี้ได้คุยกับเพื่อนเก่า ซึ่งไม่ได้ติดต่อกันมา 12 ปีได้ ก็ถามสารทุกสุขดิบ เล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น เพื่อนมีคำพูดนึง บอกเราว่า
ผู้หญิงถ้าหาเลี้ยงตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีสามีหรอก ผู้ชายเค้าจะเลี้ยงดูเราก็ต่อเมื่อ เค้ารักเราเท่านั้น
ถ้าเค้าหมดรักขึ้นมา ผู้ชายจะเลี้ยงเราได้สักเท่าไหนกันเชียว
ชีวิตคู่พออยู่กันไปนานๆ ความรักมันอาจหมดได้ จืดลงได้ ยิ่งคู่ที่มีอายุกันแล้ว ส่วนมากจะอยู่เป็นเพื่อนกันยามแก่
แต่ถ้าอยู่แล้ว ไม่มีความสุข ก็อย่าไปยื้อ ก็ควรแยกจากกัน
และเพื่อนก็บอก จขกท ว่า ไม่ต้องคิดว่าจะหาแฟนใหม่ได้หรือไม่ เพราะเดี๋ยวนี้ส่วนมากผู้หญิงที่อายุมากๆส่วนมาก เค้าก็เลิกกับสามีกันทั้งนั้น ตอนนี้ที่ต้องทำ คือ ควรยืนได้ด้วยตัวเอง หาอะไรทำที่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ คนเดียวก็อยู่ได้ อย่ามาคร่ำครวญ ว่าอยู่ไม่ได้
เพราะสุดท้ายสักวันมันก็ต้องตายจากกัน ก็อยู่คนเดียวอยู่ดี
ผู้ชายไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ชายไม่ได้ให้ชีวิต ผู้ชายไม่ได้เป็นลมหายใจ จะตายมั๊ยถ้าไม่มีแฟน หรือ สามี ตอนนี้ยังเสียใจ แต่สักวันเราจะผ่านมันไปเอง ให้มันรู้ไปเจอทิ้งแล้วจะตาย
จขกท มาคิด อือ ก็จริง
อยากจะบอกผู้หญิงทุกคน ที่เจอความผิดหวังกับเรื่องแบบนี้ว่า ชีวิต ก็ เหมือนเหรียญ 2 ด้าน เปรียบว่า มีทั้งทุกข์ และ สุข ไม่มีใครทุกข์ ตลอดไป
เรื่องแบบนี้ จะทุกข์ นานแค่ไหน ขึ้นอยู่ที่เราเอง ว่าเราจะยอมรับมันได้มั๊ย เราจะทำใจได้หรือเปล่า ต่อให้มีคนมาอยู่เป็นเพื่อน เป็น 100 เป็น 1000 ถ้าใจเราไม่คิดจะยอมรับว่าจบแล้ว มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
จขกท ก็ยังพยายามทำใจ และ ยอมรับอยู่ แล้วคิดว่่าสักวัน จิตใจคงปกติ
ขอให้กำลังใจกับผู้หญิงทุกคนให้ผ่านช่วงนี้ไปด้วยดี อยากแชร์ อยากเม้าอะไรก็ได้นะคะ
ปล อยากให้มี ชมรม สาวแก่แม่หม้ายสาวโสด ไว้พูดคุยแลกเปลี่ยนไว้เที่ยวแก้เหงา ไว้ไปปล่อยแก่ 555
| จากคุณ |
:
Arrowsplashz~ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ก.ค. 55 15:08:00
|
|
|
| 
