แฟนติดเพื่อนมาก หนีไปอยู่กับเพื่อน ไม่ยอมกลับบ้านเลย ตามยังไงก็ไม่กลับ ผมจึงตัดสินใจเลิกเด็ดขาดแล้วครับ
|
 |
คือว่า ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันแถวถนนเพชรเกษม กรุงเทพ แรกๆ ก็มีความสุขดี แต่มาระยะหลังๆ เพื่อนผู้หญิงของแฟนมาจากต่างจังหวัด แล้วมาพักอยู่บางพลี สมุทรปราการ
จากนั้น แฟนก็ไปเที่ยวไปค้างคืนบ่อยครั้ง จนมาหลังสุด หนีไปอยู่กับเพื่อน ไม่ยอมกลับบ้านเลย เป็นเวลา 1 เดือนเต็มๆแล้ว ผมถามเหตุผลแฟนผมว่า เป็นอะไร ทำไมถึงทำแบบนี้ แฟนผมตอบว่า อยู่กับเพื่อนสนุกกว่า ผมตามกลับหลายรอบก็ไม่ยอมกลับ ให้ทางญาติแฟนตามกลับก็ไม่กลับ ให้ญาติผมตามกลับก็ไม่กลับ จนผมรู้สึกอ่อนใจ
ผมจึงตัดสินใจ บอกเธอไปว่า ผมคิดว่าอยู่ไปแบบนี้คงไม่มีอะไรดีขึ้นแน่ ผมทำงานงกๆอยู่คนเดียว แต่แฟนผมกลับโทรมาขอเงิน ไม่ช่วยทำงานเลย เราจบกันแค่นี้กว่า ผมขอเลิกกับแฟนผม และผมก็โทรไปอธิบายให้ญาติแฟนผม ซึ่งญาติแฟนผมพยายามรั้งผมไว้เต็มที่ ไม่อยากให้เลิกกัน อ้อนวอนผมนานมาก แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้ว ผมเลิกกับเธอเด็ดขาด แฟนผมโทรมาอ้อนวอนอย่าเลิกกับเธอ แต่ก็ไม่ยอมกลับบ้าน ไม่รู้ว่า อยู่กับเพื่อนมันมีอะไรดีถึงขนาดนี้ ทำให้ถึงขนาดทำให้คู่ชีวิตเลิกรากันไปได้
ในที่สุด ตอนนี้ ผมจึงเลิกกับเธอไปโดยปริยาย ผมบอกเธอไปว่า ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว จะไปทำอะไร ไปมีอะไรกับใคร ก็เรื่องของเธอ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมแล้ว ผมไม่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบทั้งเธอและญาติของเธออีำกต่อไปแล้ว เธอก็ทำเสียงสะอื้น บอกผมว่า เธอรักผมมาก เธอยังอยากคบกับผมอยู่ และเธออยู่บ้านผมก็มีความสุขดี พ่อแม่ผมก็ให้ความรัก เอ็นดูเธอดีมาก แต่เธออยู่ักับเพื่อนสนุกกว่า และขอยืนยันว่า เธอไม่ได้ไปมีแฟนใหม่แน่นอน แล้วก็ไม่ได้ไปมั่วสุมเสพยา เฮฮาปาร์ตี้อะไร แต่ส่งเงินมาให้บ้างได้ไหม เพราะเธอไม่มีรายได้เลย ไม่ได้ทำงานอะไร ผมจึงตอบไปว่า ผมไม่มีหน้าที่รับผิดชอบเธอแล้ว ผมไม่มีทางส่งเงินไปให้เด็ดขาด
และตอนนี้ผมรู้สึกดีมาก รู้สึกโล่งใจ ทำงานของเราคนเดียว เงินเข้ากระเป๋าเราคนเดียว ไม่ต้องแบ่งใครใช้แล้ว กิจการของผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่ไม่มีเธอคนนี้ มันน่าแปลกใจนะ ตอนอยู่กับเธอ กิจการของผมยังทรงๆ ทรุดๆ อยู่ตลอดเลย
ปล. ก่อนที่จะมาอยู่ด้วยกัน ผมมีบ้าน มีรถ มีกิจการเป็นของตัวเอง ส่วนเธอทำงานโรงงาน รายได้วันละ 200 กว่าบาท มีแต่ตัวเปล่า ไม่มีอะไรเลย พอมาอยู่กับผม เธอกินนอนสบายมาก ไม่ต้องไปทำงานโรงงาน มาช่วยกิจการของผม แต่ก็ไม่ได้ช่วยเต็มที่อีกต่างหาก ออกจะสบายจนขี้เกียจด้วย ซึ่งเพืิ่อนๆ ของผมก็บอกว่า ดีแล้วที่เลิกกับเธอไปได้ ผมมีทุกอย่างพร้อม ยังสามารถที่จะหาคนดีๆ เข้ามาในชีวิตได้อีกเยอะ อายุก็เำพิ่งแค่ 30 ต้นๆ หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร มีกิจการมีรถมีบ้าน เดี๋ยวก็มีผู้หญิงเข้ามาเองแหละ ตอนนี้ ผมใช้เวลาทำใจที่เลิกกับเธออยู่ ก็มีเสียใจบ้างบางครั้ง สักพัก คงจะไปตามหาความรักครั้งใหม่ต่อไป
| จากคุณ |
:
TBU  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ค. 55 14:06:03
|
|
|
| 
