ความคิดเห็นที่ 1 รออ่าน จากคุณ : lufia64 เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 19:54:52

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาปูเสื่อรอเผือกด้วยคนค่ะ จากคุณ : maymaemania เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 19:59:21

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ในตอนที่ผมยังใช้ชีวิตปกติ ในวันที่ผมออกไปเที่ยวกับเพื่อน ในร้านหมูกระทะ ผมเห็นผู้หญิงคนนึงจ้องมองมาที่ผมอย่างเอาจริงเอาจัง เธอมองมาบ่อยๆ แล้วยิ้มอย่างมีความสุข ผมรู้สึกคุ้นหน้าเธออย่างประหลาด เฝ้ารอเวลาที่เธอจะเดินมาขอทำความรู้จักกับผม แต่เธอก็ไม่เดินมา เอาแต่มองมาเป็นระยะแล้วยิ้มให้บ่อยๆ ผมพยายามเดินไปใกล้ๆโต๊ะเธอ พยายามแยกตัวไปตักเนื้อคนเดียว แต่เธอก็ไม่มาสักที สุดท้ายโต๊ะเธอก็กินเสร็จและจากไป โดยที่เธอก็ยังมองมาที่ผมก่อนออกจากร้าน พร้อมกับความข้องใจของผม กลับมาที่บ้าน ผมเปิดคอมและเปิดเฟซบุ้คเข้าไปเล่นเกมตามปกติ ผมไม่ค่อยเข้าหน้าฟีดสักเท่าไหร่ (เพื่อนในเฟซผมเยอะมาก ส่วนใหญ่แอดไว้เล่นเกม) แต่วันนั้นผมนึกยังไงไม่รู้ เปิดหน้าฟีดขึ้นมาแล้วสกอลอ่านนู้นนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนสะดุดกับสเตตัสของเฟซใครสักคนที่ผมแอดไว้เพื่อส่งของในเกมโดยเฉพาะ "วันนี้เจอคนใส่เสื้อที่เราออกแบบด้วย ดีใจจังเลย ทำออกมาแค่ 50 ตัวเอง ดีใจจริงๆ คนใส่หล่อมาก" ใต้สเตตัสขึ้นชื่อจังหวัดที่ผมอยู่ ผมคลิกเข้าไปในเฟซนั้นเพื่อดูรูป (เจ้าของเฟซเอารูปตัวการ์ตูนขึ้น) จนไปเจอรูปที่เจ้าของเฟซนั้นถูกแท็กจากเพื่อน ไม่น่าเชื่อ เป็นผู้หญิงคนที่เจอในร้านหมูกระทะจริงๆด้วย ผมไปหยิบเสื้อในตระกร้า เสื้อตัวนั้นผมซื้อจากงาน...มาได้ 2 ปีแล้ว ที่เธอมองและยิ้มให้คือเสื้อไม่ใช่ผมสินะ ผมลองทักทางแชทไปว่า วันนี้ได้ไปกินหมูกระทะที่ร้าน...หรือเปล่าครับ? ผมคือผู้ชายที่ใส่เสื้อลาย...ครับ นั่งลุ้นได้ไม่นานเธอก็ตอบกลับมารัวๆ เราคุยกันอยู่นาน และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องทุกอย่าง จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:02:25 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 4 หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่ได้นึกถึงเธอมากเท่าไหร่ เพราะใกล้เปิดเทอม (คณะผมปิดเทอมแปบเดียวครับ) จะมีนึกถึงตอนที่เห็นเสื้อตัวนั้น วันไหนที่ใส่เสื้อตัวนั้นออกไปข้างนอก ก็คิดว่าจะเจอเธออีกหรือเปล่า? แต่ก็ไม่เจอกันอีกเลยครับ เฟซเธอก็ไม่ค่อยออน ผมเองก็ไม่ค่อยออน ยิ่งพอเปิดเทอมผมก็มีรับน้องเลยลืมเรื่องเธอไปเลย กลับบ้านมาก็หลับ คอมไม่ได้แตะเป็นอาทิตย์ จนวันหนึ่งผมก็ได้เจอเธออีกครั้ง วันนั้นเธอยืนอยู่คนเดียวแถวๆย่านยอดนิยม ผมรีบเดินไปทักและเธอก็จำผมได้ เธอกำลังหาร้านขนมอยู่ แต่เข้าไปผิดซอย ผมเลยอาสาพาไป แน่นอนผมอาสานั่งทานเป็นเพื่อนเธอ เราคุยกันหลายเรื่อง เธอมาจากกรุงเทพ มาฝึกงานหนึ่งเทอม ถ้าดีก็คงทำงานอยู่ที่นี้สักพักแล้วค่อยกลับบ้าน ผมกำลังเรียนปี 3 อีกหลายปีกว่าจะจบ แต่คิดว่าจบก็คงยังอยู่แถวๆนี้ต่อไป เธอดูมีความสุขกับงานที่ทำ มีเวลาว่างก็รับจ้างออกแบบหารายได้พิเศษบ้าง ผมถามเรื่องแฟนเธอ เธอตอบมาว่าแฟนเธอเรียนคณะเดียวกับผม แต่ใกล้จะใช้ทุนแล้ว ผมเองก็มีแฟนบ้าง แต่ไม่ได้จริงจังอะไรมาก บางทีก็ไปจีบเขา บางทีก็โดนจีบ คบไปสักพักก็เลิกรากันไป แต่ผมก็ไม่ได้คิดมากเท่าไหร่ ตอนที่เธอเล่าเรื่องแฟนแล้วพูดด้วยสายตาสุดรักสุดชื่นชม ทำไมผมต้องรู้สึกแปลกๆก็ไม่รู้ และหลังจากนั้น ผมกับเธอก็ "บังเอิญ" เจอกันบ่อยขึ้น แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ความบังเอิญหรอกครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:17:16 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 5 จากที่คุยกันวันนั้น ทำให้ผมพอรู้ชีวิตประจำวันเธอคร่าวๆ ตอนเช้าเธอจะตื่นมาเดินเล่นและไปหาอะไรกินที่ตลาดใกล้ๆหอพัก วันหยุด จะไปร้านหนังสือ หาอะไรอร่อยๆทาน ไปถ่ายรูป และหลายครั้งก่อนที่เธอจะไหน เธอมักจะอัพสเตตัสเปรยๆก่อนทุกครั้ง แน่นอนว่า ทุกๆที่เธอไปคนเดียว จำได้นะครับ สำหรับคุณผู้ชาย อย่าพยายามให้แฟนคุณไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ ทุกครั้งที่แฟนคุณอยู่คนเดียว อาจจะมีใครสักคนรอจังหวะนั้นเพื่อเข้าหาเธอก็ได้ หลายครั้งที่ผมต้องรีบตื่นเช้าในวันหยุดทั้งที่เพิ่งได้นอนไม่ถึงชม.เพื่อไปแกล้งทำเป็น "บังเอิญ" เจอกับเธอตามที่ต่างๆ ได้เจอหน้า ได้คุยกันแค่แปบเดียวก็ยังดี บางครั้งก็เนียนไปเที่ยวด้วยกัน เวลาที่เธอไปที่ๆมันไม่ควรไปคนเดียว ตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้หรอกว่าชอบเธอหรือเปล่า เวลาที่ใส่เสื้อตัวนั้น ก็จะรู้สึกดีเป็นพิเศษ บางทีก็ใส่นอนติดกันเป็นอาทิตย์ ก็นอนหลับฝันดี บางวันตื่นทันไปทานขาวเช้ากับเธอ ก็จะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เธอมักจะเข้าใจว่าทำไมบังเอิญเจอกันบ่อยจัง จังหวัดนี่เล็กหรือดวงสมพงษ์กันเนี้ย ถ้าจะให้พูดตรงๆ มันเป็นแค่ความรู้สึกอยากเจอ อยากคุยด้วย ทุกครั้งก็ลุ้นว่าวันนี้เราจะได้เจอกันมั้ย ซึ่งผมเองก็พลาดหลายครั้ง แน่นอนว่าผมก็ตระหนักว่าเธอ มีแฟนแล้ว ในตอนนั้น จึงไม่มีความคิดมีจะไปแทรกกลางมาแต่อย่างใด คิดแค่ว่า เธอฝึกงานเสร็จเรื่องทุกอย่างก็คงจบ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:30:45 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 6 รอเผือกด้วยคนค่ะ จากคุณ : ส้มตำอเมซอน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:35:43

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจบรับน้องได้ไม่นาน ชีวิตผมก็เข้าสู่ภาวะปกติ เวลาว่างมากขึ้น แต่ได้เจอเธอน้อยลง เธอไม่ค่อยไปไหน นานๆทีจะเจอตอนเช้าที่ตลาด แต่ไม่ได้คุยกันมากเหมือนก่อน เธอดูร่าเริงน้อยลง ดูเครียด เหมือนคิดอะไรอยู่ในหัวตลอดเวลา และทุกครั้งผมก็พยายามเล่าอะไรตลกๆให้เธออารมณ์ดีขึ้น แต่ก็ไม่ช่วยเท่าไหร่ เธอจะหัวเราะตามมารยาทแล้วก็กลับไปดูเครียดเหมือนเดิม ครั้งหนึ่งที่เจอกัน ผมเผลอพลาดทำอะไรโง่ๆน่าขายหน้าต่อหน้าเธอ เธอหัวเราะอ้าปากกว้าง และยิ้มหลังจากที่เครียดมานาน ในตอนนั้น ความรู้สึกของผมที่ทำให้เธอยิ้มและหัวเราะได้ มันรู้สึกดีจนลืมอายไปเลย ผมรู้สึกอิ่มใจ รู้สึกเบิกบาน มีความสุขอย่างพูดไม่ถูก รอยยิ้มของเธอในตอนนั้นทำให้ผมลืมทุกอย่าง ลืมไปว่าเธอมีแฟนแล้ว ลืมไปว่าสิ่งที่คิดจะทำมันผิดแค่ไหน ลืมไปว่าสิ่งที่กำลังจะทำจะส่งผลเสียยังไง ผมคิดแค่ว่า ถ้าผมสามารถทำให้ผู้หญิงคนนี้ยิ้มให้ผม หัวเราะให้ผมแบบวันนั้น จะเสียอะไร จะเลวแค่ไหนผมก็ยอม จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:39:29 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 8 ปูเสื่อรอด้วย จากคุณ : tan_sang_woo เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:40:06

ความคิดเห็นที่ 9 หลังจากนั้นวันนั้น ระยะห่างของเราลดลงมาก และผมเองก็ไม่ได้แคร์เรื่องแฟนเธออีกต่อไป พยายามไม่อ่านที่เธอและแฟนคุยกันในเฟซ พยายามไปดูรูปคู่ที่ของเธอกับแฟน ผมคิดแค่ว่าผมอยู่ใกล้ โยนความผิดให้แฟนเธอที่ปล่อยให้เธออยู่ห่างตัวเองมากเกินไป เราเริ่มเจอกันด้วยความตั้งใจบ่อยขึ้น บางทีเธอก็มาหาอะไรทานแถวๆม.ผม และบางทีผมก็ไปหาอะไรทานแถวๆที่ทำงานเธอ เธอมีปัญหาอะไรบางอย่างกับที่ทำงาน และรู้สึกโดดเดี่ยว ผมอยากรู้มากแต่ไม่อยากคาดคั้น พยายามทำให้เธอสบายใจเวลาที่ได้เจอกันก็พอ วันนึงในตอนเย็น เธอนั่งเหม่ออยู่ในสวนของที่ทำงานเธอคนเดียวเงียบๆ ในวันนั้นเธอเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างในที่ฝึกงาน หัวหน้าคนนึงที่เป็นทอม พยายามจีบเธออย่างออกนอกหน้าจนทำให้คนอื่นหมั่นไส้ เธอถูกมองว่าเป็นเด็กเส้น ไม่ว่าจะพยายามตั้งใจทำงานแค่ไหน ก็ไม่มีใครสนใจ บางครั้งก็โดยแกล้ง ว่ากระทบบ้าง เธอพยายามไม่สนใจ และคิดว่าทุกอย่างจะผ่านไป แต่มันก็ไม่ผ่านไปสักที มีแต่หนักขึ้นต่อให้ตั้งใจทำงานมากแค่ไหน ผมถามเธอว่าได้เล่าให้ใครฟังมั้ย? เธอบอกไม่ได้เล่า ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง มีหลายครั้งที่คิดจะโทรไปร้องไห้กับแฟนเธอ แต่แฟนเธอก็ติดเรียนอยู่ทุกครั้ง พอเขาโทรกลับมา ก็ไม่อยากเล่าแล้ว เพื่อนเธอก็มีปัญหากันทุกคน เธอไม่อยากเอาปัญหาไปเพิ่มให้ใครอีก ส่วนครอบครัวก็ไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง ให้อยากให้พ่อแม่เครียด อยากผ่านปัญหาไปด้วยตัวเองให้ได้ วันนั้นเธอถูกรุ่นพี่โยนเอกสารใส่หน้า เลยออกมาสงบอารมณ์ข้างนอกแล้วผมก็มาเจอเข้าพอดี ผมรู้สึกทั้งสงสาร อยากร้องไห้ แต่ก็รู้สึกดีที่ได้เป็นคนเดียวที่รู้ปัญหาของเธอ รู้สึกโมโห แฟนของเธอที่ปล่อยให้เธอจมกับความทุกข์อยู่คนเดียว แต่ในขณะเดียวกันผมก็รู้สึกชนะที่ได้เป็นคนที่ปลอบเธอ ความรู้สึกในวันนั้นยิ่งย้ำให้ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมกำลังทำมันถูกต้อง และไม่เหลือความรู้สึกผิดอีกแม้แต่น้อยในการกระทำต่อๆไปของผม จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 20:58:58 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 10 ผมส่งข้อความไปหาเธอทุกเช้า กลางวัน เย็น คอยถามว่าดีขึ้นหรือยัง บางทีเจออะไรตลกๆก็ส่งไปให้อ่าน จากคนที่มีไอโฟนแต่ไม่เคยโหลดแอพโซเชียลลงสักอันก็เริ่มหันมาเล่น ส่วนใหญ่ผมจะส่ง gifboom ขำๆ บางทีก็เนียนส่งรูปตัวเองไปให้ ไม่ก็แอบถ่ายรูปเธอทำ gif น่ารักๆส่งให้เธอ เราเริ่มนัดเจอกัน บางทีก็ไปดูหนังด้วยกัน ทุกครั้งที่เธอลังเล (ผมคิดว่าลังเลเพราะรู้สึกผิดกับแฟนที่ไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่น) ผมก็พยายามตัดบทไม่ให้เธอคิดมาก ในวันพระเราไปทำบุญวัดเดียวกัน เธอเจอกับครอบครัวของผม และคุยกับแม่ของผมอย่างถูกคอ แม่ผมคิดว่าเธอเป็นแฟนของผม เลยชวนให้ไปทานข้าวที่บ้าน ผมพยายามตื้อเธออยู่นานจนกระทั่งเธอยอมไป ผมคงไม่สามารถลืมวันนั้นได้ไปตลอดชีวิต ผู้หญิงสองคนที่ผมรักมากนั่งอยู่ข้างๆผมทั้งคู่ แม่ผมเอ็นดูเธอมาก (แม่ผมอยากมีลูกสาว แต่มีแต่ลูกชายตั้ง 3 คนเลยเลิกพยายามครับ) ชวนเธอมาบ้านบ่อยๆ โดยเข้าใจว่าเธอเป็นแฟนผม หลายครั้งแม่ผมจะทำกับข้าวฝากผมไปให้เธอบ่อยๆ ผมเผลอจินตนาการถึงอนาคตที่มีความสุขถ้าผมกับเธอได้เป็นแฟนกันจริงๆ มีครั้งหนึ่งที่เราไปเที่ยวกัน ผมเห็นตายายคู่หนึ่งเดินเคียงคู่มาด้วยกัน คุณตาคุณยายจูงมือกัน และพูดคุยกันอย่างมีความสุข ผมคิดว่าสักวันผมกับเธอต้องเป็นแบบนั้นให้ได้ ในห้องของผม เสื้อตัวนั้นสวมอยู่บนตุ้กตาหมาตัวใหญ่ ที่ผมนอนกอดทุกคืนตั้งแต่เด็ก ทุกเช้าที่ผมตื่นขึ้นมา ผมจินตนาการว่าเธอนอนหลับตาอยู่ข้างๆ ผมฝันถึงชีวิตคู่ของเราบ่อยมาก ทั้งๆที่เธอก็ยังไม่เลิกกับแฟน แต่ผมก็ไม่รู้สึกผิดหรอกครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:12:30 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเริ่มรุกหนักขึ้น และพยายามไปแสดงตัวว่าเป็นแฟนเธอในที่ทำงานของเธอด้วยการไปนั่งรอเธอทำงานเสร็จแล้วไปทานข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน การที่ผมไปแสดงตัวแบบนั้นทำให้ปัญหาในที่ทำงานเธอเริ่มเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดี หัวหน้าไม่กล้ามาจีบเธอเหมือนเมื่อก่อน และรุ่นพี่ก็เริ่มพูดจาดีกับเธอมากขึ้น เธอคิดว่าถ้าทุกอย่างไปได้ดี หลังฝึกงานเธออาจจะสมัครทำงานที่นี้ต่อ ทุกอย่างดีขึ้นทุกวัน ผมสังเกตความเหินห่างระหว่างเธอกับแฟนเธอที่มีมากขึ้นทุกวันอย่างความดีใจ ผมหวังว่าสักวันผมจะทำให้เธอลืมผู้ชายคนนั้นและเลือกผมได้ในไม่ช้า ผมเริ่มแสดงตัวในพื้นที่ของเธอกับแฟนเธออย่างเฟซบุ้คจนแฟนเธอระแวงหลายครั้ง ในที่สุดแฟนเธอก็แอดมาหาผม แต่ผมก็ไม่รับ กะจะกวนโมโหเล่นๆ เวลาที่เราอยู่ด้วยกันแล้วแฟนเธอโทรมา ผมจะแสดงอารมณ์หงุดหงิดให้เธอเห็นอย่างชัดเจน จนเธอต้องรีบวางในที่สุด แน่นอนว่าแฟนเธอต้องสงสัย ผมตั้งใจทำให้เป็นแบบนั้นแหละ ครั้งหนึ่ง ผมแกล้งโทรไปหาแฟนเธอ แล้วไม่พูดอะไรนอกจากหัวเราะใส่แล้วกดวาง ผมพยายามทำให้แฟนเธอระแวงเธอให้มากๆ จะได้ไปคาดคั้นกับเธอ ทำให้เธอรำคาญ สุดท้ายคนที่ใจเย็นแล้วคอยปลอบใจเธอเวลาทะเลาะกับแฟนอย่างผมก็เป็นผู้ชนะ ผมคิดแบบนั้น และแผนของผมก็เป็นไปด้วยดี เธอสบายใจที่อยู่กับผม และอึดอัดใจเวลาคุยกับแฟนมากขึ้นทุกวัน เพราะฉะนั้นใครที่ชอบจับผิดแฟนก็ควรจำไว้นะครับว่านิสัยส่วนนี้ของคุณจะผลักเขาให้ไกลจากคุณมากขึ้น จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:25:07 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 12 เก็บไว้เป็นความรู้สึกดีๆว่าครั้งหนึ่งเคยรักใครคนหนึ่ง วิถีของมือที่สามอาจไม่ถูกนัก มันผิดตั้งแต่รู้ตัวว่าเป็นมือที่สาม แต่มือที่สามก็มีหัวใจรักจริงเจ็บจริงได้เหมือนกัน "เจ็บอย่างนี้ไม่นานสักวันก็หาย" เพลงไม่เป็นไร ของโมทย์ วิเลปนะ เขาว่าไว้อย่างนั้น จากคุณ : ทั้งสวยทั้งฮากล้าๆหน่อยนะ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:25:07

ความคิดเห็นที่ 13 ซึ้งจัง เหมือนเนื้อคู่กันเลยอ่ะ ดีนะเค้าแค่เป็นแฟนกัน เอาแล้วชั้น ดูหนังของคุณ ตอนนี้คุณเป็นพระเอก เราเลยเชียร์คุณเลย 555+ แต่ชีวิตคุณน่าเอาไปทำหนังดีนะ แบบนี้เค้าเรียกพรหมลิขิตแล้วเนี่ย จากคุณ : normal_flora เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:29:30

ความคิดเห็นที่ 14 ตามอ่านน จากคุณ : via iPhone (Msmitch) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:30:18

ความคิดเห็นที่ 15 ผมอ่านมาได้ถึง คห.ที่10 ผมพอเข้าใจอารมณ์ และความรู้สึกของ คุณ จขกท นะครับ แต่ ... 1. ผมอยากขอเตือน จขกท เพราะที่อ่านมา ทางแฟนของ ผู้ ญ ก็ไม่ได้ทำผิดอะไร เพียงแต่เค้าอาจจะอยู่ไกลกัน ทำให้ฝ่าย ญ เพียงรู้สึกเหงา แค่อยากมีใครสักคน  ผมกลัว จขกท จะเป็นเพียงศาลาพักใจ สำหรับเค้า ครับ 2. ถ้าเกิดคุณ จขกท สามารถคบกับ ผู้ ญ โดยที่ฝ่าย ญ ต้องบอกเลิกแฟนเค้า โดยที่แฟนเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เพียงแค่เค้าอยู่ไกลกัน  จนทำให้เกิดช่องว่าง จนคุณ จขกท เข้ามาได้  อันนี้ผมก็อยากขอเตือนคุณ จขกท ว่าระวังมันอาจจะเกิดขึ้นกับ คุณ จขกท เองนะ ปล. ที่ผมมาบอกเพราะผมเป็นคนหนึ่งที่ถูกบอกเลิกเพราะมือที่สาม ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแต่บังเอิญช่วงเวลาที่มือที่สามเข้ามาเป็นช่วงที่ผมกับแฟนทะเลาะกันพอดี และก็เคยคิดเป็นมือที่สาม ที่เข้าไปแทรกกลางระหว่างคนสองคน ถึงแม้ผมจะกลายเป็นเพียงศาลาพักใจก็เถอะ ฮะๆๆ  แค่แสดงความคิดเห็นนะครับ ไม่ถูกใจ ผมก็ต้องขออภัยก่อน ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ ^^" จากคุณ : หอมไข่เจียว (ไข่เจียวหอม) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:36:59

ความคิดเห็นที่ 16 เพื่อนผมหลายคนเริ่มรู้ในสิ่งที่ผมทำและพยายามเตือนผมด้วยความหวังดี และเพื่อนเธอเองก็เช่นกัน น่าตลก เพื่อนเธอที่ไม่เคยว่างเวลาเธอมีปัญหากลับมีเวลามาวุ่นวายเรื่องของผม เพื่อนของเธอแอดมาหาผม เพื่อที่จะถามผมว่าเรื่องเป็นยังไง สังคมของผู้หญิงช่างน่ากลัว เธอแค่อยากรู้ว่าเรื่องเป็นแบบนั้นเพื่อที่จะได้เอาไปเล่าต่อ แต่ไม่ได้เป็นห่วงเพื่อนเธอเลยสักนิด ผมก็เลยเล่าไปตามตรงว่าผมกำลังจีบเธอ(ทั้งๆที่รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว) ผมตั้งใจจะให้ยัยนั้นเอาไปเล่าให้แฟนเธอฟังนั้นแหละ ผมไปรับเธอทุกเย็นและไปส่งเธอที่หน้าหอทุกครั้งหลังทานข้าวเสร็จ วันนั้นผมใจกล้าอะไรขึ้นมาไม่รู้ ผมดึงมือเธอมาจับระหว่างทางเดินกลับหอเธอ และเธอเองก็ไม่ได้ตกใจเท่าไหร่ จนกระทั่งเห็นใครคนนึงที่นั่งรอเธออยู่ที่หน้าหอ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอแฟนเธอ เราทุกคนตกใจเหมือนกันหมด ผมตกใจจริงๆไม่ได้แกล้ง เพราะไม่คิดว่าจะเจอกะทันหันขนาดนี้ ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเราช้าๆ เธอรีบสะบัดมือออกจากมือผม แน่นอนว่าผมไม่ปล่อย ผู้ชายคนนั้นเข้ามาดึงมือผมออก แล้วรีบเอามือตัวเองไปจับมือเธอไว้แน่น ผมบอกแฟนเธอไปว่า เราคงมีเรื่องต้องคุยกัน แต่เขากลับบอกว่า ไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องคุยกันทั้งนั้น แล้วจูงเธอเดินไปขึ้นรถ ขับหายออกไป ผมพยายามโทรหาเธอหลายครั้ง แต่มือถือเธอปิด ผมคิดไปต่างๆนาๆ กังวลว่าแฟนเธอจะทำอะไรเธอหรือเปล่า ผมนอนไม่หลับไปทั้งคืน พยายามฝืนให้ตัวเองตั้งใจเรียนให้มากที่สุด พอเลิกเรียนก็รีบไปหาเธอ แต่ผมก็เจอแฟนที่รออยู่ ใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนบอกว่าต่อให้ผมพยายามแค่ไหน ก็ไม่ทำให้พวกเขากระเทือนได้หรอก จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:41:43 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 17 ผมรู้สึกแค้นใจ ถ้าผู้ชายคนนี้มาช้ากว่านี้ ผมมั่นใจว่าเธอต้องเลือกผมแน่ๆ ทั้งอยากรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ผมถามแฟนเธอว่าเมื่อคืนพาเธอไปไหน แฟนเธอไม่ตอบผม และเอาแต่ยิ้มกวนโมโหจนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานของเธอ เขาก็หันมาพูดกับผมว่า ได้เวลาคุณทำหน้าที่แล้ว ผมถามไปว่าหน้าที่อะไร คุณเป็นแฟนทำไมไม่เข้าไปรับเองล่ะ เขาพูดกับผมว่า ที่นี้เขาคิดว่าคุณเป็นแฟนกับ...ดังนั้นถ้าผมเข้าไปรับ เธอจะถูกมองว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี หน้าที่นี้จึงเป็นของคุณ ผมตัวชา รู้สึกเหมือนถูกตอกย้ำว่า ผมมันแค่ตัวสำรอง ผมเดินเข้าไปหาเธอแล้วบอกว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน เธอบอกว่าไม่มีอะไรต้องคุยหรอก ให้ลืมเรื่องทุกอย่าง เดี๋ยวฝึกงานเสร็จเธอก็จะกลับไปทำงานที่กรุงเทพ เธอขอโทษที่เผลอใจไปเอง เธอคบกับแฟนเธอมาหลายปี ยังไงเธอก็เลือกผมที่เจอกับแค่ไม่กี่เดือนไม่ได้หรอก ผมรู้สึกแพ้อย่างที่ไม่เคยแพ้มาก่อน ที่ใหญ่ยิ่งกว่าคือความรู้สึกเจ็บจนน่าสมเพช จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 21:54:59 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 18 คุณไม่ได้แพ้หรอกครับ แค่ได้เรียนรู้อะไรอีกสิ่งหนึ่งเพิ่มขึ้น จากคุณ : optus เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:03:03

ความคิดเห็นที่ 19 หลังจากนั้นแฟนเธอก็กลับไปเรียน เธอเองก็หลบหน้าผมตลอด รวมถึงย้ายหอพักหนีผม ผมไม่สามารถเจอและพูดคุยกับเธอได้เลย เหมือนโลกทั้งโลกกำลังหมุน แต่ผมหยุดนิ่ง ไปต่อไม่ได้และไม่รู้จะทำยังไง บางครั้งในตอนเย็น ผมไปนั่งเล่นในสวนที่เคยเจอเธอนั่งเศร้าแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา บางครั้งก็ไปนั่งกินหมูกระทะคนเดียวแล้วนึกถึงวันแรกที่เราได้เจอกัน กลับไปนอนตุ้กตาที่ใส่เสื้อตัวนั้นแล้วร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง ผมได้แค่ไปแอบมองเธอในเวลาที่เธอเดินออกมาจากบริษัทเหมือนอย่างกับพวกโรคจิต ในขณะที่ต้องทำหน้าที่ลูกที่ดี ต้องตั้งใจเรียนไม่ให้บกพร่อง เพื่อนผมที่รู้เรื่องก็จะชวนแต่ไปกินเหล้า ทั้งที่ๆผมไม่ได้อยากเมาสักหน่อย เพื่อนผู้หญิงบางคนก็เอาเธอไปด่าลับหลังผม บางคนใจถึงกล้ามาว่าต่อหน้าผม พยายามบอกว่าผมแค่หลงไม่ได้รัก แต่ผมรู้ดีว่ามันเป็นความรักแน่ๆ ทุกๆครั้งที่อยู่ข้างๆกัน แค่นั่งอ่านหนังสือคนละเล่มเงียบๆ ก็มีความสุขมากจนอธิบายไม่ได้ และผมไม่เคยนึกล่วงเกินเธอเลยสักครั้ง แค่คิดลามกนิดเดียวก็รู้สึกผิด ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครจริงๆ ก่อนหน้านี้เคยคบคนสวย คนน่ารัก ดาวคณะมามากมาย แต่ไม่เคยฟูมฟายเวลาเลิกกันขนาดนี้ ผมไม่เหลือหนทางที่ติดต่อเธอได้เลย แม้แต่ทางเดียวยกเว้นเฟซบุ้ค ในตอนนั้นสติของผมแทบไม่เหลือ ผมพิมพ์ข้อความยาวเหยียดแล้วไปโพสไว้ในวอลของเธอโดยตั้งพับลิค ผมรักมาก ก็ย่อมแค้นมากเป็นธรรมดา จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:04:06 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 20 สมน้ำหน้า ขอโทษนะ ที่พูดตรง อยากดราม่าก็เชิญ รู้ทั้งรู้อยุ่ก่อนหน้า ว่าเค้าก็มีเเฟนอยู่เเล้ว มีการวางเเผน เป็นขั้นเป็นตอน ยังจะด้าน เดินหน้าเเย่งเเฟนเค้าอีก สุดท้าย ก็รับผลกรรมเเบบติดจรวดไปเเล้วกันนะ ยังไง ก็หวังว่ากระทู้นี้คงเป็นอุทาหรณ์ ที่ดีให้กับไอ้พวก ชอบลักกินขโมยกินเเล้วกันนะ ปล. อ่านเเล้วมันอิน เพราะเคยโดนมือที่3 เเย่งเเฟนมาก่อน จากคุณ : รถแรงอยู่อู่ รถหรูอยู่บ้าน เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:05:55

ความคิดเห็นที่ 21 ผมโพสข้อความในเวลางานของเธอที่เธอจะไม่มีทางมาลบได้เด็ดขาดจนกว่าจะเลิกงาน มีเวลามากพอให้ใครหลายคนได้อ่านและรับรู้ตัวตนของผม ผมจะไม่ยอมให้เธอมาลืมผม กลับไปมีความสุขกับแฟน แล้วทิ้งให้ผมใกล้ตายคนเดียวแน่ๆ ผมโพสเล่าเรื่องผมกับเธอ วันที่เจอกันครั้งแรก วันที่ผมตกหลุมรัก วันที่เธอมีปัญหาและมีแค่ผมที่อยู่ข้างๆรวมถึงสิ่งที่เธอสัญญากับผม ผมโพสรูปคู่ของผมกับเธอ GIF ที่ผมทำให้เธอมากมาย ไม่รู้ตอนนั้นผมคิดอะไร คิดแค่ว่า ถ้าดีแล้วจะทำให้เธอลืมไปง่ายๆ ก็ขอเลวแล้วให้เธอจำได้ไปตลอดชีวิต สิ่งที่ผมทำประสบความสำเร็จ เพื่อนเธอแชร์โพสของผมอย่างสนุกสนาน (ช่างเป็นเพื่อนที่น่ารังเกียจมาก) กว่าเธอจะเห็นก็มีคนรับรู้ไปร่วมพันกว่าคน รวมทั้งแฟนของเธอที่พยายามข้อความมาหาผมแต่ผมไม่ตอบ เธอลบข้อความทุกอย่างจนหมด ก่อนจะลบผมออกจากเฟซเธอแล้ว ไม่นานแฟนเธอก็โพสบางสิ่งลงบนวอลของเธอแล้วตั้งพับลิคเหมือนจงใจให้ผมรับรู้ 'คนเราทำผิดพลาดได้เสมอ อุปสรรคจะทำให้เราต่างรู้ข้อเสียและเข้มแข็งขึ้น ผมผิดเองที่ปล่อยให้คุณอยู่กับความโดดเดี่ยวในเวลาที่มีความทุกข์ มันช่วยไม่ได้ที่คุณจะหวั่นไหวกับคนที่เข้ามาดูแลคุณในตอนนั้น ผมไม่โทษคุณเลย และผมก็ไม่โทษผู้ชายคนนั้น ที่สำคัญผมอยากจะขอบคุณเขามากกว่าที่เข้ามาช่วยดูแลคุณ ทำให้คุณมีความสุข ทำให้คุณหัวเราะได้ ทำให้คุณยิ้มได้ มันไม่มีอะไรน่าโกรธสักนิด คุณไม่ได้หักหลังผมแม้แต่นิดเดียว และคุณก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจคำพูดของใคร หลังจากนี้เราจะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น ผมจะไม่ทำให้คุณโดดเดี่ยวอีกต่อไป และเมื่อเวลาผ่านไป มันก็จะกลายเป็นความทรงจำเก่าๆเรื่องหนึ่งให้เราได้นึกถึง ผมรักคุณ' และผมกลายเป็นตัวร้ายอย่างสมบูรณ์แบบในสายตาของทุกๆคน จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:21:44 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 22 ในชีวิตคนเรามันไม่มีใคร ที่ทำอะไรถูกต้องเสมอไปหรอกค่ะ คุณแค่เผลอใจไปกับความอ่อนไหวของตัวเอง ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์เรานะ ปล่อยให้มันเป็นประสบการณ์ไปดีกว่าค่ะ สำหรับเรานะ เราว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างอ่อนไหวมาก ถ้าไม่เจอกับตัวเอง ไม่รู้หรอก ก็ยินดีด้วยที่คุณผ่านเรื่องนี่มาได้ค่ะ "ไม่เคยมีอะไรที่มันแน่นอนสักอย่าง เรื่องที่มันไม่น่าเกิดขึ้น ..เกิดได้เสมอ" จากคุณ : แสงไฟในคืนแรม เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:28:56

ความคิดเห็นที่ 23 หลังจากวันนั้น ผมต้องเตรียมตัวสอบมิดเทอม พยายามทำตัวให้ดูปกติ จนคนรอบข้างคิดว่าผมทำใจได้ ตั้งใจอ่านหนังสือ นัดติวกับเพื่อนไม่ให้ตัวเองมีเวลาคิดฟุ้งซ่าน บางครั้งรู้ตัวอีกทีก็ไปนั่งอยู่ในสวนนั้นคนเดียว เห็นเธอแค่แปบเดียวก็รีบหนีกลัวเธอมาเห็น บางครั้งก็ไปนั่งเป็นไอ้บ้าที่นั่งกินหมูกระทะอยู่คนเดียว ในบางคืนผมก็ยังฝันถึงอนาคตที่เราได้อยู่ด้วยกัน เป็นครอบครัวเดียวกัน ฝันเห็นเธอในชุดแต่งงานสีขาวราวกับเจ้าหญิง ฝันเห็นผมกับเธอที่บั้นปลายชีวิตเดินประคองไปด้วยกัน แล้วสุดท้ายตื่นขึ้นมาร้องไห้นอนกอดกับเสื้อตัวนั้น ผมทำใจไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:29:08 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 24 ขอโทษ จขกท นะคะ แต่เข้ามาบอกว่าแฟนน้องเค้าโคตรเท่เลยคะ >__< จากคุณ : หลังเขาเจ้าคะ (หลังเขาเจ้าคะ) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:40:09

ความคิดเห็นที่ 25 อาจจะเล่ายังไม่จบ แต่ขอปาดหน่อย ความรักไม่ใช่การครอบครอง ไม่ใช่การทำให้คนรักอับอาย ไม่ใช่ความแค้นหรือการเอาชนะ ถ้างั้นก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กอยากได้ของเล่นชิ้นนึง จากคุณ : SonGiiz* เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:43:05

ความคิดเห็นที่ 26 ผมอยู่เฉยๆ ไม่ได้ลงมือทำอะไรจนถึงวันนี้ ข้อความของแฟนเธอทำให้ผมคิดได้ สำหรับผม ผมหลงรักรอยยิ้มของเธอ หลงรักเสียงหัวเราะของเธอ ดังนั้นต่อให้คนที่ทำให้เธอยิ้ม หรือหัวเราะได้ไม่ใช่ผม ผมก็ไม่เป็นไร ถ้าตัวตนของผมทำให้เธอเสียใจ ผมก็จะถอยออกมา ถึงแม้จะเจ็บปวด จนแค้นใจในบางครั้ง (จนตอนนี้ผมก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี) ผมพยายามหาวิธีที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้น เคยคิดจะระบายให้เพื่อนฟัง แต่ก็ไม่ดีกว่า เพื่อนผมไม่เข้าใจหรอก พวกนั้นก็แค่ฟังผ่านๆ แล้วก็เอาแต่ส่งแก้วเหล้าให้ผม บอว่าผมไม่ผิด แล้วก็เลือกด่าเธอ ทำให้ผมรู้สึกแย่ขึ้นไปอีก นั้นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ ถึงแม้ว่าพวกนั้นจะหวังดีกับผมก็ตาม เมื่อคืนผมมาระบายความคุ้มคลั่งในพันทิป กลายเป็นว่าคนไม่รู้จักกลับให้สิ่งที่ผมต้องการได้ ผมแค่ต้องการให้ใครก็ได้ฟังเรื่องของผมอย่างตั้งใจ ไม่ต้องบอกวิธีแก้ปัญหา ไม่ต้องมาท่องคำคมเท่ๆให้ผมฟัง ไม่ต้องมาตัดสินว่าใครถูกใครผิด จะสมน้ำหน้า จะเห็นใจ จะด่า จะปลอบใจแล้วแต่ทุกคนเลยครับ ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวบ้าๆของผมมาจนถึงบรรทัดนี้ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ให้ผมได้ปลดปล่อยครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:51:29 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านตั้งแต่ต้นจบจบ เลือกที่จะปลอบใจมากกว่าซ้ำเติมค่ะ จากคุณ : ทั้งสวยทั้งฮากล้าๆหน่อยนะ เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:59:21

ความคิดเห็นที่ 28 lufia64 , Msmitch , maymaemania , ส้มตำอเมซอน , tan_sang_woo : ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับ ทั้งสวยทั้งฮากล้าๆหน่อยนะ : ขอบคุณมากครับสำหรับความเห็นในกระทู้นี้รวมทั้งกระทู้ก่อนหน้า ผมไปลองฟังเพลงที่ว่าแล้ว มันจี้ดจริงๆครับ normal_flora : พระเอกไม่ใช่ผมหรอกครับ ผมน่ะก็แค่คนทำความเลวแล้วหาข้ออ้างให้ตัวเองว่ามันไม่ผิดไปเรื่อยๆ แต่จนตอนนี้ผมก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปนะครับ ไข่เจียวหอม : ผมตั้งใจให้เธอใช้ผมแก้เหงาตั้งแต่แรกแล้วครับ แล้วพอถึงวันนี้มันก็เจ็บมากจริงๆ ขอบคุณครับ ผมเองยังไม่เคยเจอคนมาเป็นมือที่สาม คิดว่าในอนาคตอาจจะได้ชดใช้กรรมในรูปแบบนั้นก็ได้ครับ *ผมทานไข่เจียวหอมแดงเป็นมื้อเย็นวันนี้ครับ optus : ความพ่ายแพ้ให้อะไรมากมายกับผมครับ รถแรงอยู่อู่ รถหรูอยู่บ้าน : ถ้าเรื่องของผมจะเป็นประโยชน์หรืออุทาหรณ์ให้ใครได้ผมก็ยินดีครับ แสงไฟในคืนแรม : ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้จริงๆครับเรื่องแบบนี้ เมื่อก่อนก็ปากดีกับเรื่องคนอื่นมาเยอะ มาเจอกับตัวหนักกว่าคนอื่นเขาอีก หลังเขาเจ้าคะ : เขาเท่จริงๆครับ เป็นทั้งพระเอก เป็นคนดีราวกับเทวดา หน้าตาก็ดี พร้อมไปหมดทุกอย่าง (แต่ผมมั่นใจว่าหน้าตาดีกว่า) SonGiiz* : ขอบคุณครับ ผมคิดว่าผมก็คงเป็นแบบนั้น แต่อย่าเปรียบเป็นของเล่นเลยครับ การปล่อยมันพูดง่ายแต่มันทำยาก ผมเองเคยมีความมั่นใจบางอย่างว่าอยู่กับผมเธอจะมีความสุขมากกว่า แต่มันก็เป็นแค่ความคิดของผมครับ ผมรีเฟรชกระทู้เรื่อยๆครับ ใครมีอะไรอยากแนะนำ ด่า ให้ความเห็นแบบไหน ได้เต็มที่เลยครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:02:30 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านจนจบ อยากบอกว่าสงสารนะคะ เรื่องนี้สิ่งที่คุณพลาดคือคุณดันไปเจอเธอในเวลาที่ไม่ใช่เท่านั้นเอง เอ่อ นอกเรื่องนิดนึงจขกท.เล่าเรื่องได้น่าสนใจน่าติดตามมากเลยค่ะ จากคุณ : natty_pantip เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:03:23

ความคิดเห็นที่ 30 ผมสมัครบัตรผ่านเพราะอยากมาตอบกระทู้นี้โดยเฉพาะ ผมได้อ่านเรื่องราวของคุณแล้ว บอกตรงๆว่า น้ำตาคลออย่างบอกไม่ถูก อาจจะเพราะว่า ผมเองอาจจะอยู่ในสถาการณ์แบบนี้ก็เป็นได้ และเรื่องราวของคุณนี้ ทำให้ผมคงต้อง'หยุด' ในสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ ผมไม่ได้อยากได้เธอเป็นแฟน แต่ผมอยากได้เธอ มาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผมจึง รอ เธอได้เสมอ ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน แม้ว่าเธอจะมีใครอยู่ก็ตาม... เรื่องราวของคุณทำให้ผมได้สติมาอีกครั้งหนึ่ง ถึงแม้ไม่รู้ว่าผมจะเริ่มต้นลืมเธออย่างไร แต่ไม่เป็นไร สักวันหนึ่ง ผมคงจะเจอคนที่ดีๆ เข้ามาแทนที่เธอเอง ขอบคุณสำหรับ เรื่องราวดีๆ ครับ ผมไม่รู้คนอื่นคิดอย่างไร แต่มันทำให้ผมได้สติกลับคืนมา ขอบคุณครับ จากคุณ : quiksilver เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:09:25 A:124.122.29.203 X: TicketID:293074

ความคิดเห็นที่ 31 ทุกอย่างจะดีเองค่ะ เวลาจะช่วยเเน่นอน อะไรที่ผ่านมาเเล้ว ก็ผ่านไป ก็ขอให้เป็นบทเรียน รู้จักรักอย่างมีเหตุผล เเละควบคุมความรู้สึกให้ได้ ทุกอย่างจะดีเองค่ะ จากคุณ : liaominting เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:11:03

ความคิดเห็นที่ 32 natty_pantip : ผมคิดเสมอว่าถ้าเราเจอกันตอนที่เธอไม่มีใคร เราคงจะมีความสุขกว่านี้ ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ผมเป็นคนพิมพ์เร็ว เลยพิมพ์ผิดเยอะไปบ้าง ขอโทษด้วยนะครับ quiksilver : ผมก็มีความคิดที่จะรอต่อไปครับ ไม่มีความคิดจะให้ใครมาแทนที่ใครเลย ผมคิดว่าคนที่ถูกเอามาแทนที่น่าสงสารเกินไป ยินดีที่เรื่องราวของผมทำให้ใครคิดได้ (ถึงผมจะยังคิดไม่ได้เท่าไหร่) มาทำใจไปด้วยกันนะครับ liaominting : ขอบคุณครับ ผมหวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเหมือนกันครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:22:34 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเคยมีลักษณะใกล้เคียงกับ จขกท. เลยครับ นึกไปก็รู้สึกผิดถึงวันนี้ วันนั้นเราไม่น่าทำเลย แต่สุดท้ายเราเองนั่นแหละที่เป็นคนแพ้และเจ็บที่สุด จากคุณ : ชายหนุ่มแสนอบอุ่น เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 23:36:39

ความคิดเห็นที่ 34 ชายหนุ่มแสนอบอุ่น : ดีใจด้วยนะครับที่ทำใจได้แล้ว จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 00:06:47 A:119.42.66.138 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 35 แล้วมันจะผ่านไปนะจขกท เวลาช่วยทุกอย่างจริงๆ จากคุณ : azur เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 00:33:43

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าเธอเกิดมาเพื่อเป็นคู่ของคุณสักวันคุณก็จะได้อยู่เคียงข้างเธอ แต่ในวันนี้ มันยังผิด คุณต้องทำใจ ถ้ายังรักเธอมากก็ขอให้รอ รอเวลาที่ถูกต้อง ถึงเวลานั้นมันจะมาไม่ถึงแต่ประสบการณ์จะสอนให้คุณรู้อะไรมากขึ้น จากคุณ : เด็กเก็บศพ เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 01:21:23

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่เคยรู้ว่าผชมีมุมอย่างนี้ด้วย อย่างน้อยเกิดมาชีวิตหนึ่งคุณก้อได้รักใครอย่างสุดหัวใจจิงๆ คิดซะว่าทั้งหมดนี้เป็นหนังสือดราม่าที่คุณเพิ่งได้เรียนรู้และปิดหน้าสุดท้ายลงไป คิดว่าคงได้อะไรหลายๆอย่างจากมันและนำกลับไปทบทวนกับสิ่งใหม่ที่กำลังจะทำนะคะ ปอลิง คุณเรียนแพทย์มช.หรอค่ะ จากคุณ : Beplay เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 01:32:15

ความคิดเห็นที่ 38 ขอโทษนะที่ผมอยากจะบอกว่า สมน้ำหน้า คนที่รักยอมเป็นมือที่ 3 ก็ชอบอ้างว่ารักเธอมากมายจนหยุดไม่ได้ ผมว่าเป็นการแก้ตัวให้ตัวเองตะหาก การที่รักใครสักคนโดยที่เค้ามีเจ้าของแล้วควรหยุดการกระทำมากกว่าความคิดนะ จากที่อ่านคุณมันก็แค่อยากได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการเท่านั้น แต่กลับไม่รู้จักหรอกความรักคืออะไร ถ้าสิ่งที่คุณเล่ามาเรียกว่าความรักแล้วผมว่าคุณคงคิดผิดอะนะ อย่าคิดว่าคุณน่าจะมาก่อนคุณไม่น่าเป็นตัวสำรอง เพราะคุณทำลายความรักคนของคนๆนึงที่รักกันโดยฉวยโอกาสก็แค่นั้นเอง ความรักของคุณไม่ใช่ความรักหรอก เค้าเรียกว่า"หลง" ก็เท่านั้นเอง แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 55 02:18:29 จากคุณ : LingpOp เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 01:42:10

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบะหมี่ด้วยคนนะ เท่าที่คุณ จขกท เล่ามาผมว่าคุณก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เขาสองคนเป็นแค่แฟนกัน ไม่ใช่เป็นสามี ภรรยากันนี่ ของดี ของสวย และมีน้อย มันก็ต้องมีการแย่งชิงป็ธรรมดา อย่างกรณีของคุณเขาคงรักกันจริง คุณก็เลยแพ้เขาออกมา ตัดใจเสียเถอะครับ ยังมีคนน่ารักๆ รอให้คุณไปดูแล จากคุณ : just jam เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 06:14:51

ความคิดเห็นที่ 40 ต้องขอโทษที่ต้องบอกว่า คุณก็ทำตัวเป็นผู้ร้ายเองจริงๆนั่นแหล่ะค่ะ   ต่อให้แฟนของเธอคนนั้นอยู่เฉยๆ ไม่มาโพสต์ข้อความเท่ๆดังกล่าว   แต่คุณก็ยังเป็นผู้ร้ายในเรื่องนี้ด้วยการกระทำของตัวคุณเอง   ไม่ว่าจะเป็นการเข้าหาเธอคนนั้นทั้งๆที่เธอมีแฟนแล้ว    ตั้งใจโทรไปหัวเราะให้แฟนเขาฟัง  หรือการยังโพสต์อะไรต่างๆที่ประกาศตัวว่าคุณเป็นใคร มีความสัมพันธ์ยังไงกับเธอคนนี้จนเพื่อนเธอเข้ามาแชร์ต่ออย่างสนุกสนาน   คนที่ทำให้เรื่องนี้ยิ่งขยายกว้างออกไป  และทำให้ผู้หญิงที่รักต้องกลายเป็นขี้ปากชาวบ้านมากขึ้น   ก็คือคุณ   ผู้ที่เริ่มต้นแพร่เรื่องราวออกไปก่อนน่ะเอง  (จริงๆฝ่ายหญิงเองก็ผิดด้วยที่ใจอ่อน  ไปให้ความหวังกับคุณตั้งแต่ต้นทำไม....) แต่ก็เข้าใจอ่ะนะคะว่า เพราะรัก  มันทำให้คนตาบอด และพร้อมจะทำอะไรร้ายๆลงไปได้เสมอ   ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามค่ะ แต่อย่าลืมว่าการกระทำที่ก่อเกิดเพราะความรัก  มันอาจไม่ใช่สิ่งที่สวยงามและถูกต้องเสมอไป ด้วยความหวังดีเลยอยากให้จขกท.เติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น    อย่าให้อารมณ์ชั่ววูบของความหึงหวงมากำหนดการกระทำของคุณแบบนี้อีก    เราไม่รู้ว่าเธอคนนั้นคิดยังไง  แต่ถ้าเป็นเรา  แล้วคนที่เราเคยรู้สึกดีๆด้วยมาทำแบบนี้    ทุกอย่างที่เคยมองว่าดี ก็จะติดลบลงไปอย่างมากมายเลยค่ะ...     อย่างไรก็ตาม    เราเชื่อว่าความรู้สึกที่จขกท.มีต่อเธอคนนั้นเป็นความรู้สึกที่ดีและจริงใจ     ขอเสียใจด้วยกับความไ่ม่สมหวังในครั้งนี้    และขอให้พบกับคนดีๆที่เป็นคู่แท้ในเร็ววันนะคะ แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 55 06:43:40 จากคุณ : กันต์คุง เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 06:38:19

ความคิดเห็นที่ 41 มาแอบปลื้มและมาให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้เบาๆ :)) จากคุณ : Payton เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 08:54:22

ความคิดเห็นที่ 42 ทำผิดแล้วยอมรับว่าผิด น่ายกย่องค่ะ จากคุณ : ส้มตำอเมซอน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 10:31:49

ความคิดเห็นที่ 43 คุณเขียนได้สนุกน่าอ่านมากค่ะ  อินไปกับความรักของคุณ รวมทั้งความผิดหวังที่ต้องให้อีกฝ่ายได้รับรู้  ผช. ที่ฉลาดทางโลกมากๆ มักเป็นแบบคุณนี่แหละ แต่เพราะคุณอาจยังไม่ฉลาดทางธรรมมากพอ เลยทำอะไรร้ายๆออกไปได้แบบนั้น  ถ้าคุณอายุมากขึ้นใช้ประสบการณ์นี้สอนตัวเอง และศึกษาทางธรรมให้มากขึ้นคุณอาจไม่คิดทำอย่างที่ทำมาแล้ว ขอให้คุณได้ มีโอกาสพบสิ่งดีๆ ของชีวิตแต่อย่าคิดทำร้ายใครอีกเลยนะคะ คิดเยอะๆ อย่าใช้อารมณ์อย่างเดียว ขอให้มีโชคพบคนที่คุณจะได้อยู่จนแก่ จนเฒ่านะคะ จากคุณ : ส่งข่าว เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 20:47:52

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณทุกความเห็นเลยครับ พอดีวันนี้ออกไปข้างนอกกับที่บ้านเลยไม่ได้มาตอบเลย กันต์คุง : ใช่ครับ ผมก็ยังนึกเสียใจอยู่ไม่น่าจบเรื่องทุกอย่างด้วยวิธีนั้นเลย ไม่งั้นเรื่องคงไม่แย่ขนาดนี้ เธอคงเกลียดขี้หน้าผมจนไม่ให้อภัย ส่งข่าว : ความเห็นของคุณจี้ใจดำผมมากๆครับ ผมไม่ฉลาดทางธรรมเลยจริงๆ ผมสอบผ่านนักธรรมเอกในสมัยม.ต้นด้วยคะแนนเต็ม เลยคิดว่าตัวเองอาจจะพอมีศีลอยู่บ้าง แต่ก็คงผ่านด้วยความฉลาดทางโลกมากกว่า อย่างที่คุณว่าผมใช้สมองโดยไม่ได้ใช้ธรรมมะร่วมไปด้วย เลยคิดทำเรื่องร้ายๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ที่ยึดถือความดีคนนึงมาตลอด แต่พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นผมก็ไม่มีสติยับยั้งชั่งใจแม้แต่นิดเดียว ความเห็นสั้นๆของคุณทำให้ผมมองเห็นแนวทางที่อาจทำให้ผมพ้นจากความทุกข์ ขอบคุณจริงๆครับ จากคุณ : LOSER เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 21:58:59 A:119.42.64.140 X: TicketID:370749

ความคิดเห็นที่ 45 เหมือนนิยาย แล้วคุณก็หลงตัวเองจัง -,,- จากคุณ : อ่ะนะ เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 05:35:11 A:125.25.18.8 X: TicketID:356638