london rhapsody คุณตาเปรี้ยวหวานไก่ อ่านแล้วชอบครับ

เจอตาแก่คนนึงในลอนดอน ชอบมากินเปรี้ยวหวานไก่ไม่เอาข้าวทุกวัน พนักงานทุกคนชอบเอาไปล้อหลังครัวว่า ตาแก่นี่ชอบกินอะไรซ้ำซาก

จนวันนี้มีโอกาสเลยงานช่วงเย็น เพื่อนที่นัดไว้ก็ดันรู้จักคุณตาคนนี้ มันก็คุยกันไปจนเรารู้สึกว่า ช่วยเห็นผมมีตัวตนบ้างได้มั้ย และเพื่อนก็แนะนำผมให้รู้จักกับคุณตาคนนั้น นั่นเป็นครั้งแรกที่เราสองคนได้คุยกันอย่างจริงจัง


คุณตาคนนั้นชื่อ ลุง Paul มีภรรยาเป็นคนไทย และเธอก็ได้เสียชีวิตด้
วยโรคร้ายตายจากคุณตาไปได้สิบเกือบยี่สิบปีแล้ว ได้ฟังก็แอบเศร้า แต่ผมก็เริ่มต้นคำถามที่ผมอยากรู้มานาน ว่าทำไมคุณตาถึงชอบทานแต่เปรี้ยวหวานไก่ ไม่มีข้าว และสั่งได้ทุกวัน ไม่มีเปลี่ยน (เออ ขอคั่นนิดนึงตอนที่ผมคุยกับคุณตาอยู่ก็จะมีเพื่อนผมนี่แหละที่คอยเป็น ล่ามแปลให้เข้าใจ)


คุณตาบอกว่า แกมีภรรยาเป็นคนไทย ชอบทำอาหารไทยให้เค้าทานเสมอ โดยเฉพาะ เปรี้ยวหวานไก่ แกชอบมากรสชาติถูกใจแก แกทานอาหารฝีมือภรรยาของแกมาตลอดตั้งแต่เริ่มคบกัน จนกระทั่งแต่งงาน และในที่สุดโรคร้ายก็มาพรากให้คุณตากับภรรยาของแกต้องแยกทางจากกันไป จนตอนนี้เกือบจะยี่สิบปีแล้ว ที่คุณตาคนนั้นไม่อาจลืมภรรยาของแกได้แม้สักครั้ง แกพยายามหาร้านอาหารไทยที่ทำเปรี้ยวหวานไก่ที่รสมือใกล้เคียงภรรยาของแกมาตลอด


ผมก็ถามว่า แล้วร้านนี้เปรี้ยวหวานไก่รสชาติคล้ายกับที่ภรรยาแกทำเหรอถึงได้มากินทุกวันไม่มีเบื่อ แกส่ายหน้า บอกว่า ไม่เหมือนกันเลย แต่ร้านนี้ขายอาหารราคาถูกกว่าร้านอื่น ทุกวันนี้แกอยู่ด้วยเงินบำนาญของรัฐอังกฤษ ผมก็เข้าใจ เลยเริ่มสนใจในรสชาติความทรงจำของแก ว่ารสชาติเปรี้ยวหวานไก่ที่ภรรยาแกทำ มีลักษณะเด่นยังไง รสชาติออกแนวไหน หวานแบบไหน เปรี้ยวจากซอสมะเขือเทศ หรือเปรี้ยวแปลกๆจากเครื่องเทศของไทย (ช่วงนี้ต้องขอบอกว่าเพื่อนผม แปลเหนื่อยมาก) ผมพยายามจะเสนอให้แกจำรสชาติที่ภรรยาแกทำเพื่อที่จะได้ไปซื้อวัตถุดิบไปทำเปรี้ยวหวานไก่ในความทรงจำของแก จะได้ไม่ต้องเปลืองเงินมาซื้อ และเป็นความภูมิใจที่แกจะได้ใกล้ชิดภรรยาที่จากไปได้มากกว่านี้


แต่สุดท้ายแกบอกว่า ผ่านมาเกือบยี่สิบปี แกจำอะไรไม่ได้หรอกว่าเปรี้ยวหวานไก่ที่แกชอบกินรสชาติเป็นยังไง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาแกซื้อกินจนชินลิ้นจนลืมรสชาติที่ภรรยาแกทำไว้แล้ว รับรู้แต่ว่า ที่แกสั่งอยู่ทุกวันคือเปรี้ยวหวานไก่ที่แกเคยลิ้มรสชาติอยู่ทุกวัน ซึ่งผมแอบเข้าใจเอาเองว่า ที่แกสั่งเปรี้ยวหวานไก่อยู่ทุกวันเพราะความเคยชิน ที่แกต้องมาร้านนี้ แต่แกยังไม่ลืมรสชาติเปรี้ยวหวานไก่ของภรรยาที่เสียไปจริงๆหลอก ถ้าสักวันคุณตาได้มีโอกาสได้ลิ้มรสชาติเปรี้ยวหวานไก่ที่ใกล้เคียงกับที่ภรรยาแกทำ ผมเชื่อว่า ความทรงจำอะไรหลายๆอย่างของคุณตากับภรรยาจะกลับคืนมาก ไม่มากก็น้อย



เมื่อสนทนากันเสร็จเพื่อนผมแอบปาดเหงื่อเล็กน้อย แต่ผมแอบคิดในใจว่า ถ้ามีเวลา และโอกาส กับข้อมูลอีกสักหน่อย ผมอยากจะทำเปรี้ยวหวานไก่ในความทรงจำของคุณตาให้สำเร็จก่อนผมกลับเมืองไทยให้ได้ ถ้าเป็นไปได้นะ ผมแอบศรัธทราในความรักที่คุณตามีให้กับภรรยาของแกแม้จะต้องอยู่อย่างเดียวดายมาตลอดเกือบยี่สิบปี แต่แกก็ยังไม่เคยคิดที่จะห่างจากความทรงจำของภรรยาแกไปเลย ถ้าคุณตาได้ชิมเปรี้ยวหวานไก่ ที่ใกล้เคียงกับที่ภรรยาแกทำ สักวัน ผมเชื่อว่าแกจะมีความรู้สึกได้ใกล้ชิดภรรยาที่เสียไปมากกว่านี้ ไม่รับปากนะ แต่จะลองพยายามดู ข้อมูลมันน้อยเกินไป แต่เชื่อว่า ภรรยาของแกจะต้องเอาไก่สดมาผัดในน้ำมันแน่นอน เพราะคุณตาเคยบอกว่า ไก่ที่ภรรยาแกทำ นุ่มมากกว่านี้เยอะ คนสมัยก่อนต้องทำอย่างนี้แน่ เพิ่มความหวานโดยไม่ต้องพึ่งน้ำตาลเยอะ เพราะคุณตาแกแก่แล้ว ภรรยาแกน่าจะคิดถึงเรื่องคอเลสเตอรอล

ยังติดใจเรื่องความเปรี้ยว คนไทยทำอาหารให้ต่างชาติกิน ถ้าเป็นเมนูเปรี้ยวหวาน ไม่น่าพ้นเคทชัป แต่คุณตาได้ใบ้ให้ว่า มันเปรี้ยวแบบแปลกๆ เพื่อนที่แปลให้ก็นะ แล้วผมจะรู้มั๊ยล่ะว่ามันเปรี้ยวแบบไหนอ่าาาา คุณตา ผมจะต้องลองทำหลายๆจานเพื่อนให้คุณตาชิม ก็อยากอยู่นะ แต่เจ้าของร้านได้ด่าผมกระเจิงแน่เลย เอาเป็นว่า ก็อย่างที่บอก ผมเก็บข้อมูลคุณตาไว้เรียบร้อยแล้ว และทุกครั้งที่คุณตามาสั่งเปรี้ยวหวานไก่อีก ผมจะเก็บข้อมูลต่อไป และจะหาทางแอบทำให้คุณตาได้ชิมสักจานละกัน ไม่รับปากเลยนะ แต่จะพยายามเท่าที่จะทำได้ แค่อยากเห็นรอยยิ้มที่คุณตาได้ใกล้ชิดภรรยาอีกสักครั้งเท่านั้นแหละ แล้วเจอกันอีกนะครับ...คุณตาเปรี้ยวหวานไก่


-------
cr; เพื่อนในเฟซ

จากคุณ	: guerilla gorilla
เขียนเมื่อ	: 21 ก.ย. 55 09:18:24