Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
(Yมั้ยเนี่ย?) เริ่มนอยด์กับชีวิต มีแต่เพศเดียวกันมาจีบ แบบนี้บอกเลิกยังไงไม่ให้เสียน้ำใจกันครับ ติดต่อทีมงาน

ตั้งแต่เลิกกับแฟน(แฟนเป็นผู้หญิงนะครับ รักมากด้วย)ช่วงจบ ม 6 มาเรียนต่อมหาลัย 4 ปีที่ผ่านมา มีผู้ชายมาจีบถึง 4 คน
โถ!ชีวิต

ตั้งแต่เข้าปีหนึ่งก็ไม่ได้จีบใครเลยครับ อาจเป็นเพราะผูกพันและรักแฟนคนแรกมาก(เลิกกันช่วงจบ ม 6 นี่เอง)สารภาพรักเค้าตั้งแต่ ม 1 สมัยวัยกระเตาะเลยทีเดียว(แก่แดดมาก ฮา!) ไม่รู้ว่ารักกันตอนไหนเหมือนกัน รู้จักกันมาตั้งแต่เรียน อนุุบาลครับ
ส่วนตัวเป็นคนเฮฮา ออกแนวเนิร์ดๆหน่อย ชอบการ์ตูน(ภาษาการ์ตูนคงเรียกได้ว่าเป็นโอตาคุขั้นต้นล่ะมั้งฮะ) ชอบฟังเพลงประมาณเกิร์ลเจนอะไรอย่างงี้(หนักไปทางดู ไม่ค่อยฟัง ฮ่าๆ) มากกว่าที่จะไปฟังบิ๊กแอส บอดี้แสลม ฯลฯ เป็นเหตุให้บางครั้งกลุ่มเพื่อนชอบแซว และเรียกไอ้ตุ๊ด - -*
แต่ถึงไงผมก็ภูมิใจในการเป็นโซวอนต่อไปไม่ย้อท้อ (เฮ้!)

เหตุบังเกิดตอนเข้ามาใหม่ๆนี้เอง ก็มีเพื่อนของรุ่นพี่ที่สนิทกัน มาจีบ ตะลึงครับ! ไม่เคยโดนผู้ชายจีบมาก่อน ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว (แต่จริงๆก็รู้จักกันก่อนหน้านั้นแล้ว พี่เค้าก็เป็นรุ่นพี่ที่ดีคนนึงเลย) ไอ้กลุ่มเพื่อนก็แซวจัง เลยบอกขอโทษพี่เค้าว่าเราไม่ได้เป็นอย่างงั้น โอเค นุ่มนวล จากกันไปได้ด้วยดี ทุกวันนี้ก็คุยกันเป็นคนรู้จัก ซื้อของมาฝากกันบ้างตามโอกาส ปัจจุบันเห็นเจ๊แกเปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้าเลย

พอขึ้นมาปีสอง ได้รู้จักรุ่นน้องคนนึง พักหอเดียวกัน ห้องตรงข้าม ก็ตามประสาสนิทกับคนง่าย บางทีก็ชวนมาโหลดหนังดูการ์ตูน ไอ้น้องคนนี้ดูแล้วก็ไม่มีทีท่าอะไร แมนๆ บางทีก็มาปรึกษาปัญหาหัวใจกับผม เอารูปมาให้ผมดู ผู้หญิงสองคนนี้พี่ชอบแบบไหน คนไหนโอเค ผ่านมั้ย ก็คุยกันไป ผมก็คิดเป็นน้องเป็นนุ่งตามประสา คอการ์ตูนเหมือนกัน

พอปิดเทอมกำลังจะขึ้นปี 3 เจ้าน้องคนนี้มาสารภาพรักกับผม OMG!! สตั๊นไป 10 วิ ก็บอกไปว่าพี่คงเป็นแฟนกับเราไม่ได้นะ มีปัญหากันอยู่นานพอสมควรเพราะน้องเค้าไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจ ร้องไห้ตลอด บางครั้งก็ให้เพื่อนมาบอกว่าตอนนี้น้องเค้าแย่มาก ทำร้ายตัวเองด้วยนะพี่ ผมก็เห็นใจนะ แต่ทำไงได้ล่ะ เรียกร้องความสนใจบ่อยเข้าผมเองก็หมดความอดทน คิดว่าพูดครั้งสุดท้าย ชัดเจนแล้วก็เลยกดตัดสาย(ช่วงปิดเทอมคุยกันทางโทรศัพท์) จากนั้นน้องคนนี้ก็หายไปจากชีวิต ย้ายหอหนีไปเลย อยู่ดีๆก็รู้สึกผิดขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ เสียดายมิตรภาพที่ดี นานๆทีจะเจอคอเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง

ระหว่างนั้นก็เอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนคนนึงครับ เป็นเพื่อนสนิทตอนสมัยมัธยม เรียนอยู่มหาวิทยาลัยใกล้ๆกัน(เพราะคิดว่าถ้าปรึกษาเพื่อนใน ม เดียวกันเนี่ย มันคงล้อยันลูกบวชแน่) ก็มีการนัดไปกินข้าวไปเที่ยวกัน(จะได้หาจังหวะคุย ปรึกษา) คุยกันไปคุยกันมานานพอสมควร ช่วงนั้นผมเองก็เสียเซล์ฟเรื่องน้องคนนั้นด้วย ทีนี้สงสัยด้วยบรรยากาศพาไปหรือยังไงไม่ทราบ เพื่อนชายคนนี้ก็ดันมาขอเปลี่ยนสถานะกับผมซะงั้น

ความรู้สึกมันช่างสับสนซับซ้อนซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศ บรรยายไม่ถูก ถามมันว่านี่พูดเล่นรึเปล่า มันดันทำตาซึ้งอีกแน่ะ หนีกลับห้องแทบไม่ทัน ตอนนั้นกลัวเสียเพื่อนมาก เพราะสนิทกันมานาน ตั้งแต่เรียนมัธยม(ก็ไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วแกมีรสนิยมแบบนี้ ฮือๆ)
พยายามบอกปฏิเสธไป เป็นเพื่อนกันดีกว่านะ แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะ มันก็ขอโอกาสอยู่นั่นแหละ
พอหลังๆมา ผมเลยไม่รู้จะตอบอะไร โทรมา ส่งข้อความมา ทักเฟซมา บางครั้งก็เลยไม่ได้ตอบกลับ(ถ้าเป็นข้อความหวานๆ) แต่ถ้าเป็นข้อความปกติ อย่างเช่น กินข้าวรึยัง ก็จะตอบแบบธรรมดาตามประสาเพื่อน(พยายามคิดว่าเรื่องที่มันสารภาพรักไม่เคยเกิดขึ้น) พอนานเข้า เพื่อนคนนี้ของผมคงหมดความอดทน โทรมาดราม่า ถามว่าจะเอายังไง(ก็ตอบไปแล้วหลายครั้งนะว่าแบบนี้ ไม่เอ๊าไม่เอา!!) ก็เลยบอกมันไปว่า ก็เพื่อนกันไง เท่านั้นแหละร้องไห้ แล้วก็หายไปเลย เจอกันก็ไม่มองหน้า ทำเหมือนคนไม่รู้จัก รู้สึกแย่มาก มิตรภาพที่ผ่านมา เรื่องราวดีๆหลายปีก่อนหน้านั้น หายไปเพราะเรื่องแค่นี้เองหรอ ผมเองก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรซะหน่อยก็ตอบแบบนุ่มนวล ถนอมน้ำใจกันที่สุดแล้ว

เฮ้อ เสียเพื่อนอีกแล้ว 3 คนแล้วนะ

จนมาคนสุดท้าย นี่ก็เพื่อนกันเหมือนกันครับ จัดว่าเป็นเพื่อนที่ดีเลยอยู่คนละคณะ(เรียนหมอ) ไปพึ่งพิงให้ติววิชาคำนวนให้ผมบ่อยๆ รู้จักกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง คุยกันเกือบทุกวัน(ผ่านเฟซบุค) เจอกันอาทิตย์ละครั้งได้ เทอมสุดท้าย จะเรียนจบแล้ว ผมต้องไปฝึกงานต่างจังหวัด ช่วงนั้นไอ่หมอก็จะคอยถาม เป็นไงที่อยู่ใหม่ อยู่ได้มั้ย มีเพื่อนอยู่้ด้วยรึเปล่า เป็นห่วงนะ
ก็ไม่ได้คิดอะไรตามประสาเพื่อน
จนมาวันนึงมันโทรมาบอกว่า เรารู้สึกกับนายมากกว่าเพื่อนอ่ะ รักมากนะ...นู้นนั้นนี่..... ผมก็ได้แต่อึ้ง!!!! อีกแล้วหรอ!!!
ช่วงนั้นฝึกงานเสร็จกำลังจะกลับพอดี เลยคิดว่าไม่กลับดีกว่า รอกลับตอนปิดเทอม ระหว่างนั้นก็คุยกันปกติ(ผมพยายามปกติ แต่ไอ้หมอพยายามหยอดคำหวานตลอดๆ สยิ๋วมาก)
กลับมาเลยรีบทำเรื่องเรียนจบ แล้วไปหางานทำเลย ไอ้หมอก็โทรมาหาตลอด ว่าทำไมไม่แวะมาหาเลย


จนถึงตอนนี้ ยังไม่รู้จะหาวิธีไหนปฏิเสธแล้วครับ เฮ้อ!
โดยรวมแล้วไอ้หมอเป็นเพื่อนที่ดีมาก ไม่อยากเสียเพื่อนไปอีก อย่างน้อยๆรับปริญญาอีกไม่กี่เดือนได้ถ่ายรูปด้วยกันบ้างก็ยังดี ส่วนหนึ่งที่เรียนจบได้ก็เพราะช่วยกันฝ่าฝันอุปสรรคมา(อันที่จริงเค้าช่วยเรามากกว่านะ!) ช่วยติววิชาคำนวนให้ ช่วงติวก็กินด้วยกันนอนด้วยกัน(แต่ไม่มีเรื่องอย่างว่านะ!)
คิดถึงมิตรภาพดีๆ ไม่อยากสูญเสียมิตรภาพดีๆไปอีกแล้ว
จะทำยังไงดีครับ
เริ่มกลุ้มใจ นี่ถ้าหากไปทำงานแล้วพี่ที่ทำงานผู้ชายมาจีบอีก จะลองคบดูให้รู้แล้วรู้รอด ประชดชีวิตมันซะเลยดีมั้ย เฮ้อ!(ได้แต่คิดแหละครับ แต่คงไม่ทำหรอก ไม่ใช่แนว 555)

จากคุณ : Geekung
เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 08:57:23 A:27.130.37.194 X: TicketID:376716




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com