เราว่า วิธีที่น่าจะทำให้ปัญหาน้อยลงคือ
1. สอนเด็กหญิง และ เด็กชายให้รู้ถึงโทษของการมีเซ็กส์ในวัยเรียน ควรใช้เหตุผลต่างๆเช่น ยังหาเงินเองมาเลี้ยงชีวิตที่อาจจะเกิดมาไม่ได้ เสียการเรียน อะไรต่างๆก็ว่าไป
แต่ !!! ไม่ควรเอาคำว่า คุณค่าของพรหมจรรย์ มาอ้าง เพราะจะทำให้เด็กโตมากลายเป็นคนที่ยึดติดกับคำว่าพรหมจรรย์มากจนเกินไป
เด็กผู้ชายก็จะโตมากลายเป็นพวกล่าแต้ม เห็นว่าพรหมจรรย์เป็นของมีค่า มองหาแต่แฟนบริสุทธิ์เพื่อจะเปิด ก็เลยเกิดอาการรับไม่ได้เมื่อแฟนไม่บริสุทธิ์เพราะหมดโอกาสเปิด พอได้เปิดเสร็จ แฟนกลายเป็นหญิงไม่บริสุทธิ์ก็จะรู้สึกว่าหมดคุณค่าไปในทันที นี่คือสาเหตุว่าทำไม่ผู้ชายบางคนขนาดได้หญิงบริสุทธิ์มาเป็นเจ้าสาว อยู่ไปสักพักก็ออกไปมีชู้ เป็นเพราะในสายตาผู้ชายพวกนี้ พอหลังจากคืนวันแต่งงาน เจ้าสาวก็กลายเป็นหญิงไม่บริสุทธิ์ หมดคุณค่าไปแล้ว
ส่วนเด็กผู้หญิงก็จะโตมาเป็นคนที่เอาคุณค่าของตัวเองไปผูกติดไว้กับคำว่าพรหมจรรย์ และเข้าใจผิดๆว่าหากไม่มีพรหมจรรย์ตัวเองก็ไม่เหลือคุณค่า บางคนถึงขั้นว่าแต่งงานไปแล้วเจอสามีเลว แต่แทนที่จะขอหย่า กลับทนอยู่เพราะเหตุผลเดียว ว่าเสียพรหมจรรย์ให้ผู้ชายคนนี้ไปแล้ว ตัวเองไม่มีคุณค่าเลยต้องทนอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต
2. สอนให้รู้จักการป้องกันการตั้งครรภ์และโรคติดต่อ
3. ตั้งมาตรการช่วยเหลือดูแลเด็กที่พลาดไปแล้ว ให้เด็กรู้ว่าไม่ได้หมดที่พึ่ง และพวกเค้าไม่จำเป็นจะต้องไปทำแท้ง
ถ้าทำสามข้อนี้รวมกัน คิดว่าปัญหาน่าจะน้อยลงค่ะ
เขียนมายืดยากหลายความเห็น แต่ยังไม่ได้ตอบหัวข้อกระทู้เลย
เซ็กส์ = รัก จริงหรอ
เราว่าขึ้นอยู่กับเจตนาของคนทำค่ะ
ถ้าคนเอาเซ็กส์ไปใช้แบบผิดๆ เช่นบังคับข่มขืนผู้อื่น หรือมีเจตนาฟันอย่างเดียว มันก็ห่างไกลกับคำว่ารักมากถึงมากที่สุด
แต่ถ้าทำเพื่อแสดงความรักกับคนที่เรารักจริงๆ เซ็กส์กับรักก็จะกลายเป็นของคู่กันทันทีค่
เซ็กส์ = รัก??............จริงเหรอ
