 |
จากข้อมูลที่มีอยู่สันนิษฐานได้ว่าในวันเกิดเหตุกัปตันเรจินัลด์เผชิญกับพายุฝนก่อนถึงเทือกเขาแอนดีส เขาจึงตัดสินใจไต่เพดานบินขึ้นไปที่ระดับความสูง 24,000 ฟุต ซึ่งสตาร์ดัสต์เป็นหนึ่งในเครื่องบินเพียงไม่กี่ลำในโลกที่สามารถไต่เพดานบินได้สูงขนาดนั้นในสมัยนั้น
การไต่เพดานบินขึ้นสูงเป็นวิธีการหลบพายุโดยบินสูงกว่าก้อนเมฆและหลบยอดเขาสูงบนเทือกเขาแอนดีส โดยเฉพาะยอดเขาทูปันกาโต้ ที่มีความสูงถึง 21,555 ฟุต เนื่องจากสตาร์ดัสต์ไม่สามารถปรับความกดอากาศภายในห้องโดยสารที่ความสูงขนาดนั้นได้ พนักงานต้อนรับจึงแจ้งให้ผู้โดยสารสวมเครื่องช่วยหายใจ
ในละแวกนั้นไม่มีเรดาห์นำทางภาคพื้นดินและแน่นอนว่าสมัยนั้นยังไม่มีเครื่องบอกตำแหน่ง GPS กัปตันเรจินัลด์ใช้ความสามารถส่วนตัวคำนวณตำแหน่งจากการใช้เข็มทิศ นาฬิกาจับเวลาและความเร็วที่ใช้ขณะบิน หลังจากที่ผ่านพ้นกลุ่มเมฆหนาทึบและคิดว่าน่าจะผ่านพ้นแนวเทือกเขาแอนดีสแล้ว กัปตันเรจินัลด์จึงลดระดับลง
สิ่งหนึ่งที่นักบินสมัยนั้นส่วนใหญ่ไม่รู้จักคือ กระแสลมกรด มันคือกระแสลมที่มีความเร็วสูงระหว่าง 100-250 ไมล์ต่อชั่วโมง กระแสลมกรดอยู่ในชั้นบรรยากาศระดับความสูงประมาณ 20,000 ฟุต มันจะต้านเครื่องบินทำให้ความเร็วของเครื่องบินลดลง นักบินสมัยนั้นยังไม่รู้จักกระแสลมกรดเพราะเครื่องบินในสมัยนั้นบินได้ไม่สูงมาก จะมีเครื่องบินเพียงไม่กี่ลำเท่านั้นที่ไต่เพดานบินได้สูงถึง 20,000 ฟุต
| จากคุณ |
:
Mr.Terran   
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันออกพรรษา 55 13:28:45
|
|
|
|
|
ปริศนารหัส STENDEC
