ถ้ารักจนเหนื่อยหัวใจ ....นั้นก็ไม่ใช่ความรัก.....

" เหนื่อยที่ต้องวิ่งตาม เหนื่อยที่ต้องคอยระแวง เหนื่อยที่ต้องเอาใจใครซักคน เหนื่อยที่ต้องรอ ....เหนื่อยที่เขารักเรามากไม่เท่าที่เรารักเขา!! "



โลกนี้ไม่มีอะไรเท่ากัน ดังนั้นอย่างคาดหวังเลยว่า "รักของเรามันจะเท่ากัน"  เมื่อเรารู้อยู่เต็มหัวใจว่าความจริงมันเป็นอย่างไร แต่ยังคงยืนยัน และพยายามจะทำให้รักของเรามันเท่ากันให้ได้   สุดท้ายก็จะเข้าสู้จุดเริ่มต้นของความรู้สึกเหนื่อย ....



ความคาดหวังเป็นอีกความรู้สึกที่คอยแต่จะบั่นทอนใจให้หดหู่ อยากได้นู้น อยากมีนี้ อยากให้เขาดี อยากให้เขาทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เรา โดยไม่เคยนึกถึงสิ่งที่เขาเป็น .....ความคาดหวังเกิดขึ้นได้กับทุกคน เป็นเรื่องธรรมดาและไม่แปลก แต่ไม่ควรหวังจนสูงเกินความเป็นตัวเขา เพราะวันนึงเมื่อเราผิดหวังขึ้นมา ไม่ต่างอะไรกับการตกลงมาจากที่สูง เจ็บ+จุก



การครอบครองแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ .... ไม่มีใครบนโลกเป็นเจ้าของใคร ต่างคนก็ต่างมีตัวเองเป็นเจ้าของ ...ถ้าเราหวังจะไปครอบครองเค้า แรกๆเขาอาจจะยินดีและรับได้  แต่นานๆไปใครจะทน ....


คนเราถ้าได้รับความรักอีกฝ่ายหนึ่งจนเกินพอดี จะกลายเป็นความอึดอัด เขาอาจมองความปราถนาดีของเรา แปลเปลี่ยนเป็นความน่ารำคาญในซักวัน ...ลองปล่อยให้เขาใช้ชีวิต  ยืนมองเขาตรงจุดเดิม  เมื่อเขาเหนื่อยหรือต้องการให้เราเติมเต็ม เขาจะกลับมาถามหาเรา ถึงวันนั้นเราก็เอาความรู้สึกดีๆต่างๆเติมให้พอดี ...มันจะดูมีค่ากว่ามั้ย



แต่เมื่อวันนึงเราดีขนาดนี้แล้ว เขายังพยายาม มองหาคนของอนาคตอยู่ทุกวี่ทุกวัน ถึงวันนั้นก็ต้องพิจรณาตัวเองแล้วว่า เราต้องการจะมีเขาไว้อีกรึเปล่า ถ้ายังอยากจะมีความรู้สึกเหนื่อยใจ มันจะแวะเวียนเข้ามาทักทายเราทุกวันแน่นอน


ความรักไม่ใช่การแย่งชิง ความรักคือการยินยอมพร้อมใจต่างหาก  ถ้าวันนี้ คู่รักของเราไม่ได้มีเราคนเดียว ประโยชน์อะไรที่ต้องอ้อนวอนร้องขอให้เขามาเป็นของเรา ...เพื่ออะไรที่ต้องไปต่อสู้กับใครอีกคนเพื่อให้ได้มาซึ่งมนุษย์ที่ไม่ซื่อสัตย์ตัดใจมีเราคนเดียวไม่ได้  ...แต่ถ้าเรายังคงพยายามแย่ง....เหมือนว่ากรณีนี้จะเป็นความรู้สึกเหนื่อยใจที่ใหญ่หลวงที่สุด



ไม่สู้ ..ไม่ได้หมายความว่าแพ้  ไม่สู้...ไม่ได้หมายความว่าขี้ขลาด แค่ไม่อยากเอาศักดิ์ศรีของตัวเองไปแลกกับมนุษย์ที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื่อไขของแม่เรา....แต่ถ้าเราตัสินใจสู้  เราก็ต้องสู้ให้ชนะ วันนี้ชนะ พรุ่งนี้ชนะ ...ผลตามมาก็คือเหนื่อยไม่จบไม่สิ้น เหนื่อยแบบเรื้อรัง


เลือกที่จะจบความสัมพันธุ์ลงจะดีกว่ามั้ย อะไรที่มันไม่แน่นอน ยากเหลือเกินที่จะทำให้มันดีขึ้นมาทันตาเห็น ..อนาคตดีๆ รักดีๆ ยังรอเราอยู่เสมอ ขอแค่เราเปิดใจ ไม่จมปรัก

 

"พูดหนะมันง่าย แต่ถ้าให้ทำยากจัง"......ไม่มีอะไรยากเย็นเลย เพียงแค่เราหนักแน่นและมั่นคง  ...ความรักครั้งที่แล้วอาจผิดพลาดมหาศาล ไม่เป็นไร ลองใหม่เริ่มใหม่.....พลาดก็เริ่มใหม่ ให้โอกาสตัวเอง อย่ามัวโทษเขา โทษเรา  พราะมันจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา........


อ่านแล้ว เอิ่ม มันใช่เลยนะคะ ^^

จาก http://www.oknation.net/blog/print.php?id=288166

จากคุณ	: eakine
เขียนเมื่อ	: 4 พ.ย. 55 20:58:53