เคยมีไหม แบบนี้ กระทู้ในแบบที่ไม่เคยเขียนมาก่อน ในชีวิตเกี่ยวกับเพื่อน!!

    บอกเหมือนบัว ออกตัวไว้ก่อนคือ ใครใคร่จะเข้ามาอ่านก็อ่านไป ไม่ต้องวิจารณ์หรอกนะคะ เพราะนี่คือการระบายอารมณ์ เก็บกด (วัยทอง) ของป้า วันนึง

    เพราะป้าไม่รู้จะไปพูดให้ใครฟังที่ไหน เกรงว่า จะทำให้คนอื่น เพื่อนคนอื่นเครียดไปด้วย

    ฉันเป็นเพื่อนแกมาสามปี สามปีนะที่ฉันรุ้สึกว่า คบได้ ไม่ได้ทนคบ ทั้งๆที่แกเป็นคนทำให้ชีวิตของฉัน เกือบย่ำแย่มาไม่รู้กี่หน แต่ฉันก็ยังทนคิดว่า เออยังไงก็เพื่อนคนนึง อย่าไปเก็บมาคิดทำแม้ว เลย

    คบมันไปแหละ เพราะแกมันไม่มีเพื่อน ไม่คบเพื่อน และไม่มีเพื่อนคบ แกใจแคบ ทั้งๆที่ฉันรู้ แต่ฉันก็คบแก เพราะอะไร เพราะสงสารแก และเห็นใจแก เพราะแกเป็นคนไม่กล้าพูด ไม่กล้าทำ และไม่กล้าแสดงออก และเห็นว่าคนอื่น รังแต่จะเอาเปรียบแกไปซะหมด มีที่ไหน ทำงานอยู่กรุงเทพ แต่ไม่มีเพื่อนที่กรุงเทพสักคน ... ทำมาเกือบสองปี

    มันขนาดไหน
    แต่สามปีที่คบกับแกมามันทำให้ฉันได้รู้เอาในปีที่สามนี่เอง ว่า คบกันมา แกดูถูกฉันมาตลอด
    ที่ฉันเตือนฉันด่าอะไรแกไป แกไม่เคยเอาไปคิด แต่กลับมาโกรธฉัน หาว่าฉันไม่ยอมรับฟังแก ทั้งๆที่เรื่องของแก มันมีแต่เรื่องผู้ชายงี่เง่าคนนึง ซึ่งมันก็บอกแล้ว ว่ามันมี "เมีย" แล้ว ย้ำ ว่ามีแล้ว เจ้าของหนะ แต่แกก็ไม่ยอมตัดใจเสียที และผู้ชายเค้าก็ไม่ได้เล่นด้วยแล้ว และแกก็ไม่ได้เสียหายอะไรไปกับผู้ชายคนนี้ แต่แกก็ยังบ้า ไปตามง้อ ตามงอนเค้า เห็นว่าตัวเองยังสำคัญ ไร้สาระหวะ

    ถึงขนาดที่ว่า ถ้าเค้ากลับมาจากนอกอีกครั้ง เมื่อไหร่เมื่อนั้นแกจะยอมเค้า....

    ไร้สาระที่สุด!!

    อั้ยการที่ได้รู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้ว มันไม่ได้ทำให้แกตาสว่างขึ้นหรือเนี่ยะ...

    ฉันด่าแกก็เหมือนกับ อากาศธาตุที่มันไม่ได้ผ่านเข้าไปในแก้วหู หรือกระเทือนเข้าไปถึงสมองของแกสักนิด แต่แกเอาแต่คิดว่า ฉันไม่เคยเห็นใจแก ฉันมีสิทธิอะไรมาสั่งสอนแก ที่โทรมาก็เพราะจะหาพวกเห็นใจเท่านั้นแหละ เสือกมาสอนทำไม

    แล้วฉันทนคบกับแกไปทำไมเนี่ยะ

    ฉันก็เกือบตายเพราะผู้ชายที่แกเป็นคนแนะนำให้มาไม่ใช่หรือไง ยังดีที่ไม่เกิดอะไรขึ้น และฉันก็เป็นคนเอาตัวรอดเก่งอยู่แล้ว

    ฉันก็บอกแกแล้วว่าลับหลังฉันกับแก อั้ยผู้ชายพวกนี้ มันเอาแต่ด่าแกสาดเสียเทเสีย

    "อีหมู" "อีเสือก" และ ฯลฯ ทั้งๆที่แกรู้ แต่แกกลับมาโกรธฉัน หาว่าฉันทำไมเพิ่งมาบอก ไม่เห็นไปโกรธมัน ที่มันด่าแก

    แต่ที่เขาว่า แกก็ทำกับฉันอย่างนั้นทั้งนั้น ถึงทำให้ฉันเกือบเอาชีวิตไม่รอดเหมือนกัน

    แต่ฉันก็ยังเป็นห่วงแก
    วันเกิดแกฉันอดหลับอดนอนเพื่อขอให้ได้ส่งเมสเสดอวยพรวันเกิดให้แก และเป็นคนแรก ...

    วันเกิดแก ฉันเห็นแกเหงา ถึงฉันจะเหนื่อยจากงาน ไม่เคยหยุดพัก เจ็ดวันทำงานเจ็ดวัน ห้าวันที่กทม และสองวันที่พัทยา ฉันก็ไม่เคยทิ้งแก โอเค ฉันยอมลากสังขารที่ไม่ค่อยจะเหลือซาก ไปเลี้ยงข้าวแก เพื่อให้แกเอาเก็บไปบอกกับคนอื่นว่า "ฉันไปหาแก เพื่อคุยแต่เรื่องผู้ชาย"

    ถ้าฉันเผลอ แกก็จะเปิดประเด็นอั้ยผู้ชายคนนั้น และด้วยนิสัยของฉัน ฉันมีแต่เพื่อนผู้ชาย จะให้พูดถึงใคร

    เพิ่งออกมาจากออฟฟิศและออฟฟิศมีแต่พี่ๆผู้ชาย ซึ่งมีแต่เรื่องสนุกสนาน ฉันก็เอากลับมาเล่าให้แกฟัง แกจะได้หัวเราะ แกจะได้สดชื่น รู้สึกว่ามีเพื่อน มีเพื่อนตรงนี้

    ทำไมแกถึงได้คิดอยู่แต่ว่า ฉันพูดถึงแต่ผู้ชาย ทำไมไม่คิดว่า ฉันคิดถึงแก อยากอยู่เป็นเพื่อนแก ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน คิดมากอะไรอยู่ ฉันเก็บซ่อนมันไว้ เป็นเพื่อนที่เข้มแข็ง และสดใสร่าเริงเพื่อให้แกยิ้มได้ และรู้สึกว่า มีเพื่อน ชีวิตนี้ไม่เหงา

    แล้วนี่มันอะไร ฉันทำอะไร ฉันทำกรรมอะไรกับแกไว้ มันทำให้แกเห็นผู้ชายดีไปกว่าเพื่อน เชื่อมัน ไม่เชื่อฉัน และมาด่าฉัน

    วันนั้นที่แกโทรมาบอกว่า ให้ช่วยบอกผู้ชายคนนั้นหน่อย โกหกให้หน่อยว่าแกหนะตายไปแล้ว

    ถ้าฉันไม่คิดอะไรฉันคงช่วยนะ แต่ขอเหอะ ปัญญาอ่อนหรือเปล่า วันสองวันแกคุยกับมันอยู่ แล้วจะให้ฉันบอกว่า แกตายแล้ว เรียกร้องความสนใจหรือไง แล้วถ้าเกิดเค้ามารู้ทีหลังว่า แกยังอุดมสมบูรณ์ มีลมหายใจอยู่นี่ ฉันไม่เท่ากับโกหกเราะ

    ทำเพื่ออะไร ให้คนอื่นเค้าด่าอีกหรือไง

    ผู้ชายเค้าอยู่ของเค้าดีๆ แกก็ไปบอกชาวบ้านว่า เค้าไม่ยอมปล่อยแก เค้าจะเอาแกเป็นเมียน้อย

    ผู้ชายเค้าไม่รู้เรื่องเลย แกก็บอกกับคนอื่นยังงั้นยังงี้ ถ้าคนที่ไม่รู้จักผู้ชายเลย จะเห็นด้ว ยแล้วก็การันตีเลยว่า อั้ยเชรี้ยนี่ มันเลวสาดด

    แต่ถ้าคนที่รู้จักทั้งแก ทั้งมันอย่างฉันนี่ จะให้เป็นอีบ้า คอยให้คำปรึกษากับแก ที่ไม่เคยเชื่อฉัน หรือว่าจะให้ฉันไปนั่งด่า อั้ยผู้ชายที่มันไม่เคยทำร้ายแกเลยหรือไง

    มีแต่แกเท่านั้นแหละ ที่เข้าข้างตัวเองว่าเค้ายังรักแกมาก เค้าโอ๋แก และเค้ามีคนใหม่ ทำให้แกเจ็บปวด

    วิกลจริตหวะ ทำไมเป็นได้ถึงขนาดนี้

    ต่อไปนี้ฉันจะไม่คุยกับแกให้คิดมากอีก ที่ผ่านมา ฉันหลงเชื่อแกพูดมากเกินไป และเสียความรู้สึกมามากแล้ว

    ไม่ต้องโทรมาหาอีกนะ ฉันจะไม่คบกับแกอีกแล้ว ทำทุกอย่างไป ไม่เคยหวังอะไร แต่สุดท้ายก็เสียใจจนได้

    ขอให้โชคดี มีคนอื่นให้คำปรึกษาโง่ๆอย่างฉันอีกนะ

    และฉันจะไม่ยอมเสียน้ำตากับเพื่อนเลว ๆอย่างแกอีกต่อไป

    ขอบใจ ที่เห็นว่าฉันไม่จริงใจกับแก....

    จากคุณ : Ex-TeRMinaToR - [ 30 ก.ย. 46 00:24:57 ]