วันนี้ 28 ธค. เป็นวันเกิดคุณแม่ของเพื่อนสนิทผม
จัดงานกันที่ โรงแรมฟอร์จูนทาวน์ ไอ้ผมมันคนจน นานๆทีได้มางานไฮโซแบบนี้ แทบทำตัวไม่ถูก
พอเลิกงาน เริ่มเมาได้ที่
ไอ้น้องสาวตัวดี ดันเพิ่งกลับจาก ภูกระดึงค์
ให้ผมไปรับตอน ตี 4 ที่หมอชิตใหม่
อ่ะนะ ตามหน้าที่ ไปรับมาด้วย TAXI มาจนถึงตลาดยิ่งเจริญ
ผมดันอยากกิน ข้าวโพดคั่ว เลยลงไปซื้อ แล้วปล่อยน้องสาวกลับบ้านเอง ( ใกล้ๆนี่นา )
เหตุการณ์เหมือนทุกวัน ที่ผมข้ามสะพานลอยมาบ้านผม
ต่างกันเพียงแค่
มีคุณลุงคนนึง นอนขวางทางลงบันไดอยู่ คนที่เดินต่างหลบหลีกลุง เท่าที่หลบได้ แล้วก็ผ่านไป
จนถึงผม.......
ทำไม แกนอนนิ่งจังวะ ผมปลุกแก แต่แล้ว ผมจึงเห็นสิ่งผิดปกติ
คุณลุง ไม่หายใจแล้ว!!
ไอ้ผมถึงกับสร่างในทันที ไม่รู้ทำไงดี
รู้แต่ว่า เคยดูรายการปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาบ้าง
เลยตัดสินใจ ปั้มหัวใจคุณลุงครับ!!
ด้วยความรู้งูๆปลาๆ จึงไม่กล้าปั้มแรงๆ และขอตัวช่วยด้วยการส่งเสียงขอความช่วยเหลือ จากคนที่ขึ้นลงสะพานลอย
"ช่วยด้วยครับ ช่วยเรียกรถพยาบาลให้ที " ผมร้องระหว่างที่ยังสามารถช่วย ปั้มคุณลุงแก
" เรียกตำรวจสิ " นี่คือหลายๆครั้งที่ผมได้ยิน
ผมดันตอบกลับไปทุกๆทีว่า " รอก็ไม่ทันหรอกครับ ... ช่วยด้วย"
จนในที่สุด " เรียกรถ TAXI ให้ทีครับ ผมจะพาลุงไปโรงบาล " ผมต้องตะโกนอย่างงี้ จริงๆ
โชคดี ที่มีเพื่อน ( รุ่นน้อง ) ร่วมอุดมการณ์ ช่วยเรียก TAXI ให้ และช่วยกันอุ้มคุณลุงขึ้นรถ
ระหว่างทาง ผมพยายามพูดเรียกลุงให้กลับมา เช่น
" ลุงๆ ตื่นๆ ถ้าลุงไป ลูกหลานลุงจะอยู่ยังไง "
" ลุงๆ กลับมาก่อน ลุงยังมีลูกหลานต้องเลี้ยงดูนะ "
และ อื่นๆซึ่งผมก็จำไม่ได้ว่าพูดอะไรไปมั่ง มันจำไม่ได้แล้ว
ถึงโรงพยาบาลภูมิพล ส่งคุณลุงถึงมือหมอ
สักพักนึงผมกะปุ้ย( รุ่นน้องที่ช่วยผม )เดินไปแอบๆดูคุณลุง
เห็นคุณลุงแกหายใจได้ ฟืดฟาดๆ
ด้วยความดีใจ ผมเลยบอกปุ้ยว่า ลุงรอดแล้วว่ะ ตามด้วย ตีมือกัน ด้วยความดีใจยิ่งนัก
จนอีกประมาณ 15 นาที ต่อมา......
ลูกชายคุณลุงมาแล้ว อยู่ข้างเตียงคุณลุง
พอดี ผมแอบแง้มประตูไปดู พยาบาลคงจำได้ เลยบอกลูกลุง
เค้าเลยออกมาขอบคุณพวกผม แต่ทั้งน้ำตานะครับ
ผมเลยบอกเค้าว่า เนี่ยลุงดีขึ้นมากเลยนะ ตอนแรกไม่หายใจเลย
แต่ตอนนี้หายใจได้เองแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ ยังไงถึงมือหมอแล้ว
รู้มั้ยครับเค้าบอกพวกผมว่าไง เค้าบอกว่า
" หมอบอก พ่อไม่รอดแล้ว!! "
แล้วประมาณ 5 นาทีต่อมา
ใช่ครับ คุณลุงจากเราไปจริงๆ ผมเข้าไปไหว้คุณลุง เราคงมีกรรมร่วมกันมาเท่านี้ ขอให้ชาติหน้า คุณลุงมีความสุขมากๆนะครับ
ต่อจากนั้น ผมกับน้องปุ้ยจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน
และจากครั้งนี้ ผมคิดได้ว่า ที่คุณลุงหายใจได้ที่ รพ. นั้นน่ะ
ผมคิดว่า แกรอลูกแกมาดูใจเป็นครั้งสุดท้าย
คิดเหมือนผมมั้ยครับ
ปล. ผมเสียใจมากตอนนี้ และผมร้องไห้เพราะ ผมคิดว่าถ้าผมส่งคุณลุงไปรพ.เอกชน แกอาจจะมีโอกาสมากกว่านี้ก็ได้
ผมขอโทษครับลุง
จากคุณ :
romeora 
- [
29 ธ.ค. 46 07:49:26
]
วันเกิด และ วัน.......
