- เ สี ย ว เ ว้ ย ! -

    ช่วงนี้มีวาสนาได้นั่งเครื่องบิน ...


    ครั้งแรกกะโอเรี้ยน  ดีเลย์ชม.กว่า ๆ เครื่องเงยหัวขึ้น
    นึกว่าต้องตายแล้ว  เสียงดังมากๆ หูอื้อ  ร่างกายปรับ
    สภาพไม่ทัน  และเสียวเครื่องจะตก



    ครั้งที่สองกะการบินไทย ... นิ่ม  ตรงเวลาและอาหาร
    อร่อย  ผ่านครั้งแรกมาแล้วเริ่มชิน  ไม่กลัวเท่าไหร่



    ครั้งล่าสุดกะการบินไทย ขาไปไม่มีปัญหาอะไร ไปแบบฉุก
    ละหุก  ไม่มีตั๋วแต่เสร่อไปวัดดวงหาตั๋วข้างหน้า  ปรากฎว่า
    ดวงดีได้   ไปอยู่เชียงใหม่มา 8 วัน อากาศร้อนมากๆ ขา
    กลับจองการบินไทยเช่นเคย  และโชคดีอีกแล้วได้ตั๋วราคา
    ประหยัด  ถูกจากราคาปกติจาก 2 พันกว่า  เหลือพันหก  



    ร่ำลา  ร่ำไร (ไม่อยากกลับ) เดินเข้าช่องผู้โดยสารขาออก
    เหมือนกลับมาแต่ตัวแต่ใจฝากไว้กะคนมาส่ง พ่นน้ำหมาก    


    ขึ้นไปนั่ง 44A  ติดหน้าต่าง  มีชายหนุ่มล่ำเกรียน
    คนไทยนั่งอยู่ก่อนแล้ว  นั่งที่เรียบร้อย  ปิดมือถือ ซักพัก
    เครื่องก็ออก  สัญญาณปลดเข็มขัดออกได้  พนักงานบน
    เครื่องก็บริการอาหารว่าง  ขอน้ำส้มมากินแก้วนึงก็ชมวิวต่อ



    แต่วันนี้ .......


    วิววันนี้หน้าตาแปลกๆ ทำไมเหมือนเครื่องจอดเฉยๆ  ทำไม
    เมฆที่เราบินผ่าน  วันนี้มันลอยคู่กับเครื่องบินฟะ  ซักพัก
    กัปตัน (ชื่ออะไรซักอย่างฟังไม่ทัน) ก็บอกว่า  "ขณะนี้เกิด
    ฝนตกหนักที่ท่าอากาศยานดอนเมือง  เราได้รับคำสั่งให้บิน
    วนบริเวณนี้ 15 นาทีเพื่อรอสภาพอากาศ  ขออภัยท่านผู้
    โดยสารที่ทำให้ล่าช้า"  



    ชมวิวไปด้วยใจตุ๊มๆ ต่อมๆ ถ้าฝนยังตกหนักอยู่ล่ะ  แล้วน้ำ
    มันหมด  แล้วเครื่องดิ่งหล่นปุ๊ลงไป  ตายสูง 30,000  ฟุต
    ดูจากหนังหลายๆ เรื่องโอกาสรอดแทบไม่มี   โอ้วววแม่เจ้า
    อยากเปิดโทรศัพท์โทรบอกคนทางบ้านตอนนี้ซะจริง ๆ แต่
    อย่ากระนั้นเลย  เราอย่าทำตัวลาวส์(แบบอาร์ท) เราต้องมีสติ  
    สักพักไอหนุ่มหัวเกรียนที่นังข้างๆ ก็ควัก  ควัก  ควัก  ยุกยิกๆ
    ในกระเป๋าออกมา  



    แชะ  แชะ  แชะ  ถ่ายรูปภูเขาเมฆที่เป็นก้อนฟูๆ ขาวๆ ที่
    ลอยคู่กับเครื่องบิน  นึกภาพออกมะ  ภูเขาที่ซ้อนกันเป็น
    ชั้น ๆ แต่นี่มันหลายชั้นมาก  มากจนคิดไปว่าถ้าเครื่องบิน
    บินฝ่าเข้าไปในภูเขาเมฆพวกนี้จะเจอนางฟ้ากะเทวดามั๊ย



    ชีวิตนี้เพิ่งเคยเห็น  ภูเขาก้อนเมฆที่สวย ขาว เหมือนปุยนุ่น
    สีขาว  เหมือนพรมเมฆ  น่าตื่นตาตื่นใจ และระทึกกลับการ
    รอคอยให้เครื่องลง  15 นาท  เครื่องร่อนลงท่าอากาศดอน
    เมืองด้วยความปลอดภัย  ท่ามกลางสายฝนปะปราย  
    เครื่องดีเลย์เกือบครึ่งชม.



    สิ่งแรกที่ทำหลังจากเข้าสู่ห้องผู้โดยสาร  เจอาร์ซีฉี่ค่ะ  ดีใจ
    ที่ *กรูไม่ตายแล้ว* แต่ตื่นเต้นนนนนนนนนน โคดๆ


    แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 47 10:30:28

     
     

    จากคุณ : ไม่เอาละกัน - [ 20 เม.ย. 47 10:25:53 ]