ความคิดเห็นที่ 1 คงไม่มีใครที่จะเข้มแข็งได้ตลอดเวลา และก็เช่นกัน ไม่มีใครที่จะอ่อนแอได้ตลอดเวลาเหมือนกัน อ่านแล้วนึกถึงเพลง พลพล ..."ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข ขอให้เธอหมดทุกข์เสียที ขอให้รักยืนยาว ให้เธอกับเขาโชคดี อย่าให้มีใครอีกเลยต้องเจ็บช้ำ..." บางครั้ง คนเราก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยง ที่จะเผชิญสิ่งที่ไม่อยากเจอได้ แต่เมื่อจำเป็นต้องเจอ เราก็ควรจะยอมรับความเป็นจริง ว่าม๊ะ..... ไม่สบายเอามาก ๆ ป่วยจนจะเปื่อยล่ะ ใครโทรมาหาก็คุยกะเขาไม่รู้เรื่อง พูดไป ไอไป สั่งขี้มูกไป จนน่ารำคาญ ต้องขอวางสาย เวง.............กำ จิง จิ๊ง คืนนี้จะมีแรงเชียร์ฮอลแลนด์ที่รักได้ไหมเนี้ย จากคุณ : รั้วหน้าบ้าน - [ 30 มิ.ย. 47 16:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนเราก็มีเวลาอ่อนแอเหมือนกันนะ จากคุณ : พูจัง - [ 30 มิ.ย. 47 17:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งใดที่มันหนัก ก็วางๆลงบ้างก็ได้นะ ถ้าว่าตามภาษาพระ ก็ จาคะ นะ คือการสละสิ่งที่เป็นข้าศึกแก่ความสงบ ปล่อยวาง สิ่งที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปนะ อย่าไปคิดมากเลยนะ ยัยเด็กน้อย หน้างอแบบนี้นี้ ไม่สวยนะ ธรรมดาก็ดั้งหักอยู่แล้ว ยิ่งมาทำหน้างอแบบนี้ ระหว่างดั้งจะหักมากไปกว่านี้นะ ^ ^ ปล. ล้อเล่นจ้า ^ ^ เออ หน้าตอนโกรษนี้ก็ดูดีเหมือนกันแฮะ ฮิๆๆ แต่อย่าแยกเขี้ยวละ เดี๋ยวแมลงบินเข้าปากไม่รู้ด้วย จากคุณ : tripper 95 - [ 30 มิ.ย. 47 18:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราก็พยายามมากที่สุด.. เท่าที่เราจะทำได้แล้วนี่คะ แต่จะให้ยิ้มเหมือนไม่มีความทรงจำบางเรื่องอยู่เลยก็คงไม่ได้ จากคุณ : nods - [ 30 มิ.ย. 47 20:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความทรงจำบางอย่างก็เจ็บปวดเกินกว่าจะทน จากคุณ : cvo - [ 30 มิ.ย. 47 23:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บางทีการลองเปลี่ยนมุมมองให้หัวใจตัวเอง อาจช่วยให้เราหลุดออกจากห้องที่ขังตัวเองไว้ได้ . . . . . ในกรณีนี้ แม้จะผ่านมาหลายปี แต่ก็ไม่ได้ทำให้คุณอรลืมความเจ็บปวด ลองดึงตัวเองออกมาจากความรู้สึกเก่าๆ ลองมองคนทั้งคู่ด้วยสายตาของเพื่อนที่หวังดี กล้าที่จะพูดถึง และสนทนาถึงเรื่องราวของเค้าทั้ง 2 คน ในฐานะของเพื่อนคนนึง ไม่ใช่คนที่เคยเป็นหนึ่งในเค้าทั้ง 2 . . . . เรารู้ว่าทำยากและต้องฝืนใจแค่ไหน เพราะเราก็ยังไม่หายจากแผล แต่สถานการณ์ของคุณอร มันไม่มีทางเลี่ยง ก็ชนมันซะ จะดีกว่าเก็บตัวเองไว้กับความเจ็บปวด ที่จะไม่มีวันหายซะที ถ้าเราไม่เผชิญหน้ากับมันตรงๆ เราคิดแบบนี้ เพราะเชื่อว่า ความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความกลัว มันน่าจะดีกว่า เก็บตัวระมัดระวัง จนกลายเป็นคนอ่อนแอโดยไม่รู้ตัว (ทั้งที่ไม่อยากเป็น) ก็ไม่รู้จะบอกอะไรอ่ะค่ะ เพราะอ่านแล้วเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกแบบนี้ดี เพียงแค่อยากให้คุณอรหายดีและมีความสุขกับความจริงได้มากกว่าเดิม ป.ล. น้องติ๊กพูดถึงคุณอรให้เราฟังบ่อยๆ คงจะเป็นคนน่ารักมากๆคนนึง หวังว่าคงมีโอกาสได้รู้จักกันนะคะ จากคุณ : ลักยิ้ม (kekay) - [ 1 ก.ค. 47 00:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลองใส่แว่นตาหนาๆอย่างผม... แล้วหันไปมองอดีตดูให้ชัดๆอีกซักครั้ง บางที... อรอาจจะได้เห็นอะไรบางอย่าง... ที่ทำให้วันนี้ สำคัญกว่าอดีตที่ผ่านไปแล้วนะคับ ป.ล. วันพฤหัสอรรับกี่โมงอ่า? จากคุณ : โทโมะ` ฮิโร - [ 1 ก.ค. 47 03:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เจ็บไปเจ็บมาทุกวัน ก็เลยหมด หมดกำลังจะเสียใจไปกว่านี้ อยากจะมีใครก็เชิญได้เลยเต็มที่ จะให้ซ้ำ ๆ ไปกว่านี้ ไม่มีทาง..... จากคุณ : art anfield - [ 1 ก.ค. 47 08:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ๏ เรื่องเก่าเล่าใหม่ไว้..............เตือนตน ถึงอดีตครั้งมืดมน..................บอบช้ำ ว่าแปรเปลี่ยนเวียนวน.............เลยผ่าน รอยร่องอดีตซ้ำ....................เปลี่ยนได้โดยตน ๚ะ จากคุณ : นั่นสิน่ะ (blue5789) - [ 1 ก.ค. 47 10:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืม.... เรามีอารมณ์ คล้าย ๆ กันเลยเนอะ หน่อยกำลังจะโพสต์ทู้ประมาณนี้พอดีเชียว... ...เวลาใครพูดถึงใครสักคนที่เราอยากเก็บเค้าไว้แค่ความรู้สึกดี ๆ ที่เรามี... ...เรา..ได้แค่ยิ้มเล็ก ๆ ...พูดไม่มออก...ราวกับไม่อยากให้มีเราอยู่ร่วมวงสนทนานั้นจิง ๆ ... ไม่ต่างจากหน่อยเลย...เวลาที่ใครสักคนเล่าให้เราฟังเรื่องคนที่เค้ากำลังคบ... ... ถึงเราจะบอกกับตัวเองเสมอว่า ไม่คิดอะไร แต่เรามักนั่งฟัง และ เงียบไปเสมอ... ...อิอิ เรานี่มีอะไรคล้าย ๆ กันเนอะ จากคุณ : หน่อยอ่ะนะ - [ 1 ก.ค. 47 11:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เฮ้อ พี่เข้มแข็งดีนะคะ เพราะเป็นโบ .. โบคงยอมไม่ได้แน่ ๆ คือเค้าน่ะรักกันไปเต๊อะ แต่จะไม่มีคำว่าเพื่อนอีกแล้วล่ะ โดนคนรัก 2 คนทำร้าย ..เจ็บเกินไปอ่ะพี่ จากคุณ : -S n o w G i r l- - [ 3 ก.ค. 47 23:28:04 ]