เคยมองกระจกกันบ้างไหม ในนั้นมีคนเหมือนเรา
มีแขนสองข้างเหมือนเรา มีตาสองข้างเหมือนเรา
มีหูสองข้างเหมือนเรา แต่....แขนข้างซ้ายของเรากลับเป็นแขนข้างขวาของเขา
ตาข้างซ้ายของเรากลับเป็นตาข้างขวาของเขา
......หัวใจข้างซ้ายของเรา กลับเป็นหัวใจขายซ้ายของเขา
บ้างครั้งนั่งมองตัวเองในกระจก...เฮ้อ...เหนื่อย...ท้อ....
เคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย คิดได้ไงเนี๊ยะ บอกกับตัวเอง...นี่เราบ้าไปแล้วเหรอ
กับคนๆนึงจากไป ทำให้เราเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ ....เฮ้อ แย่ๆ
อยากบวช..อยากทำไรอีกหลายๆอย่าง ที่ยังไม่ได้ทำ
ตายเมื่อไหร่ก็ได้ที่อยากจะตาย เกิดมาแล้วใช้ชีวิตให้คุ้มค่าหน่อย
เรามีอายุประมาณ 70 ปี น้อยป่ะ...น้อยไปนะ ทำไงดีละ ทำให้มากๆๆ
ก็ทำเป็นวินาทีสิ อืม....เนอะ คิดได้งี้สิ
วันนี้นั่งทำงาน แอร์เย็นมาก แต่ทำไม่คนอื่นยังบอกว่าร้อนละ
ไม่เข้าใจเหมือนกัน ก็เพิ่งคิดได้นะ ว่าคนเรามันไม่เหมือนกัน
ถูกเลี้ยงดูมาไม่เหมือนกัน เอะ..แล้วเกี่ยวอะไรกับแอร์เย็น เออนะ บ้าไปแล้ว
บ่นกับตัวเอง ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร ถ้ามดที่บ้านพูดได้ก็ดีสิ จะได้มีเพื่อนคุยเยอะๆๆ
""เราเป็นคนเงียบๆ ไม่เรื่องมาก.
เราเก็บความรู้สึกและระบายลงสมุดบันทึก
เราน้ำตาซึมเพราะมองไม่เห็นค่าของตัวเอง
เราชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ
ทุกครั้งที่เราเหงา
.. เขาจะนั่งอยู่ข้างๆโดยไม่เรียกร้องความสนใจ
ทุกครั้งที่เราร้องไห้
.เขาไม่มีคำปลอบโยน
เขาไม่เคยโกหก....เขาไม่หักอกเรา...เขาไม่ขี้บ่น...
ทุกครั้งที่เรามองเห็นเงาตัวเองในกระจก
......""
ขอบคุณคนที่สร้างกระจก...ขอบคุณกระจก...ที่อยู่เป็นเพื่อนเรา....
ดีจังที่โลกนี้มีกระจก.........
จากคุณ :
IMT
- [
9 ก.ค. 47 14:27:57
]