....ที่บอกว่าไม่เป็นไร...
ไม่สำคัญเท่าไหร่...ไม่มีความหมายอะไรอย่างนั้น...
ที่บอกว่าเข้าใจ...แค่เรื่องเล็กน้อยระหว่างกัน...
ไม่ต้องขอโทษมากมายกับฉัน...
ไม่ต้องมีคำพูดร้อยพัน...ที่เธอให้กันมากมาย....
...ความจริงที่เก็บไว้ในใจ....
มันยังเจ็บรู้ไหม...ยังแอบน้อยใจไม่หาย...
แค่คำขอโทษสั้น ๆ ...ที่เธอให้กันง่าย ๆ ....
ปลอบโยนเด็กน้อยง่ายดาย...คงคิดแบบนั้นใช่ไหมคนดี...
...ไม่ได้ต้องการอะไรจากเธอ...
เพราะคิดเสมอ...สำหรับเธอฉันมัันก็แค่นี้...
มีค่าเท่ากับคำว่า"ขอโทษ"....ฉันไม่โกรธเธอเลยสักที....
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ "เข้าใจดี"...คงได้แต่บอกว่า "ไม่เป็นไร" เหมือนทุกที...
กับเรื่องเล็กน้อยเท่านี้...คงไม่มีค่าอะไร...
*****
สำหรับฉัน...
ฉันพร้อมที่จะเข้่าใจทุกอย่างเสมอ...
ฉันพร้อมที่จะมองคนที่ฉันรักและรู้สึกดีด้วยความเข้าใจและให้อภัย...
ฉันพร้อมที่จะคิดถึงแต่สิ่งที่ดี ๆ ที่มีร่วมกัน...
ฉันพร้อมที่จะลืมความรู้สึกผิดหวังและเสียใจที่เกิดขึ้น....
ฉันพร้อมที่จะพูดคำว่า "ไม่เป็นไร" แม้ในใจจะคัดค้านว่า "ฉันเจ็บ" และ "ฉันน้อยใจ"...
ฉันพร้อมที่จะยิ้มให้กับเธอ...เสมอ...
และฉันคงจะรู้สึกดีนะหากจะได้รู้สักนิดว่า...
ความจริงแล้วคนที่ฉันพร้อมที่จะพูดว่า "ไม่เป็นไร" ให้กับเค้าเสมอนั้น...
มีบางช่วงเวลาที่แคร์ฉันบ้างเท่านั้น....
ปล. ในวันที่มีความสุข...อาจมีเงาของความเศร้าแฝงอยู่ในมุมหนึ่ง...
หากแต่คุณอาจจะพบหรือไม่พบมัน.....
หากพบขอให้คุณมองข้ามมันไป...
เหมือนฉัน....
...รอยยิ้มที่สดใส...เท่ากับ...ความสุขสดใสที่คุณมี....
จากคุณ :
ตามตะวัน <Follow the sun only>
- [
11 ก.ค. 47 23:50:11
]