การไปเมืองนอกของฉันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย
ฉันตัดสินใจผิดที่กลับมาเมืองไทย
ตอนแรกฉันตั้งใจว่าฉันจะไม่โทรหาเขาแล้ว
เขาเมลมาถามว่าเมื่อไหร่ฉันจะกลับซักที
ฉันใจอ่อนโทรไปหาเขา เขาโกรธที่รู้ว่าฉันกลับมาสามอาทิตย์แล้วไม่โทรหาเขา
เขาชวนฉันให้มาหาเขาที่เชียงใหม่
ฉันไม่รีรอตัดสินใจมาหาเขา โดยมีข้ออ้างเพื่อไม่ให้น่าเกลียดว่ามาเที่ยวกับเพื่อนด้วย
เพื่อนฉันจะกลับมาวันศุกร์ ฉันตั้งใจมาที่นี่ตั้งแต่คืนวันพุธ
เผื่อจะได้มีเวลาเจอเขาสองสามวันก่อนไปเที่ยวกับเพื่อน
แต่พอฉันจองตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว
เขากลับบอกว่าเขาไม่ค่อยว่าง เขาเจอฉันได้วันเดียว
แล้ววันที่เหลือฉันจะไปไหน เพราะเพื่อนฉันก็ยังไม่มา
นั่นยังไม่เท่ากับฉันได้มารู้ว่าเขายังไม่เลิกกับคนของเขา
ซ้ำร้ายฉันยังโมโหตัวเองที่ตัดใจจากเขาไม่ได้
เจ็บฉันเจ็บจนร้องไห้ไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก
โมโหความโง่งี่เง่าของตัวเอง
รักเขามากจนยอมให้เขาหลอกทั้งๆที่รู้ว่าเขาหลอก
เจ็บวันนี้ฉันเจ็บจริงๆ เจ็บอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ปีนึงผ่านไปไม่มีอะไรดีขึ้นฉันเคยเจ็บยังไง ก็ยังเหมือนเดิม
ฉันควรทำยังดี วันนี้ฉันเจ็บเหลือเกิน
จากคุณ :
cvo
- [
15 ก.ค. 47 12:35:22
]