...ไม่อาจร้องขออะไรมากมาย...
จะยอมเข้าใจง่าย ๆ ...ไม่งอแงฟูมฟายอย่างนั้น...
เพราะรู้ว่าฉันก็แค่นี้...แค่คนที่ไม่สำคัญ...
ไม่เรียกร้องให้ดีต่อกัน...เรื่องงี่เง่าทั้งนั้นฉันเข้าใจ...
...แม้ฉัีนจะ "เคย" เป็นคนดีของเธอ...
ฉันเข้าใจเสมอ...ฉันเรียกร้องกับเธอมากไปใช่ไหม...
ก็แค่หวังว่ายังเหลือเศษเสี้ยวแห่งความหวังดีห่วงใย...
เพียงเท่านี้ฉันคงขอมากไป...คนที่เค้า"ตัดใจ"...คงไม่เหลืออะไรต่อกัน...
...ขอบคุณ "คำพูด" ดี ๆ ที่มีใหัตลอดมา...
ถ้อยคำที่มีค่า...กับวันเวลาที่เหมือนฝัน....
จะเก็บทุกข้อความ...ที่ยังติดตามผูกพัน...
ไว้แทนเธอคนดีของฉัน...ไว้ในวันที่ต้องเดียวดาย....
****************
...ฉันไม่ไ่ด้คิดว่าเธอต้องเหมือนเดิม
ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่าขอเป็นแค่น้องสาวหรือเพื่อนเธอ
เพราะหากน้อยกว่านั้น ... เย็นชา เหมือนคนรู้จัก มันคงเจ็บเกินกว่าจะทำใจไหว...
ขอบคุณที่ยังมีแก่ใจคุยกัน
ขอบคุณที่ยังมีแก่ใจสอบถามทุกข์สุข
ขอบคุณที่ยังยิ้มให้
ทั้งที่ฉันเคยทำอะไรกับเธอไว้มากมาย
ฉันจะกล้าเรียกร้องอะไรได้อีกเล่า
เพียงแค่นี้...ฉันควรจะพอแล้วใช่ไหม?
อย่างไรก็ขอบคุณค่ะ
จากคุณ :
ตามตะวัน <Follow the sun only> 
- [
16 ก.ค. 47 22:32:05
]
***...สุด ท้าย คง ได้ แต่ เก็บ ไว้...***
