ไม่ทราบว่าใครเป็นอย่างผมบ้างครับ
ตอนนี้อยากมีแฟนมากๆเลยอ่ะ คิดแล้วก็เสียดายที่ตอนเรียนไม่ได้คิด มัวแต่หาทางเรียนต่อ ตอนนั้นคิดว่าการเรียนไปเรื่อยๆจะคลายเหงาได้
แต่เมื่อมาประสบด้วยตัวเอง มันไม่เป็นอย่างนั้นเลยครับ พอจบตรีแล้วเพื่อนๆก็แยกกันไปทำงาน จากเจอกันทุกวันก็เป็น เดือนละครั้ง
จนเดี๋ยวนี้แค่ปีละครั้ง ตอนนี้ก็เลยโดนความเหงาเล่นงานอย่างหนักเลยครับ :( เห็นคนเป็นแฟนกัน เดินจับมือกัน รู้สึกอิจฉาจนกดดันไปเลยอ่ะครับ จนบางครั้งความคิด suicide ก็เข้ามาในสมอง (เห็นใจผมเถอะ ผมมัน only child )
ถ้าย้อนเวลากลับได้นะ จะจริงจังตั้งแต่เข้าปี 1 เลย
เพิ่งรู้จริงๆเลยว่าจะเริ่มความสัมพันธ์กับใครซักคน มันยากจริงๆ (เหมือนเพลง คนเรารักกันยาก)
เพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อยสิครับว่าผมควรจะทำยังไงดี
จะมีโอกาสเจอคนรู้ใจได้อย่างไรบ้างอ่ะครับ ช่วงนี้ก็ลองไปตามมหาลัย
พอเจอคนถูกใจกลับปอดไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักอ่ะ
ไม่รู้เค้าจะคิดยังไงถ้าอยู่ดีๆจะเข้าไปทักทายโดยที่ไม่รู้จักกันมาก่อน
อืม
.จริงๆกลัวเค้าจะปฏิเสธหรือเดินหนี(แบบด่าในใจไปด้วย) เลยไม่กล้า แต่ใช่ว่าเราจะล่อลวงซะหน่อย แถมพร้อมจะมอบความรักให้เต็มที่อีกต่างหาก
จะมีวิธีใดที่แนบเนียนกว่านี้บ้างอ่ะครับ ผมล่ะจนปัญญาจริงๆ
.ใครมีไอเดียเจ๋งๆ ช่วยเล่าสู่กันฟังหน่อยนะครับ
ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ :)
จากคุณ :
Dasymaschalon 
- [
9 ส.ค. 47 22:08:24
]
>> เหงามากๆเลยครับ
.จะต้องอยู่คนเดียวไปอีกนานเท่าไหร่ <<
