คุณๆ ที่ใช้โทรศัพท์มือถือ เคยเป็นแบบผมไหมครับ
วันดีคืนดีก็มีคนโทรศัพท์ผิด ขอคุยกับใครซักคนที่ไม่ใช่คุณ เมื่อคุณแจ้งเค้าว่าเบอร์ผิดพร้อมกับถามเพื่อความแน่ใจ คุณจะพบว่าเบอร์ 9 ตัวนั้นมันเบอร์คุณชัดๆ
ก็ได้แต่โทษคนจดเบอร์ ว่าคงจดผิดแน่ๆ เพราะเบอร์โทรศัพท์ที่ซ้ำกันในประเทศเดียวกันนั้นมันไม่น่าเป็นไปได้
แต่ก็บ่อยครั้งใช่ไหมครับ ที่คนโทรมาหาแต่นายคนนั้นอยู่นั่นแหละ เรียกว่ามีโทรผิดมาเมื่อไหร่เดาได้เลยว่าต้องขอพูดกะไอ้หมอนี่แน่ๆ
ผมจะเล่าประสบการณ์หลอนของผมให้ฟังครับ
ราวๆ สองเดือนก่อน ผมมีนัดกำจัดเชื้อโรคตับกับเพื่อนสนิทกลุ่มนึง ระหว่างเดินทางไปหาเพื่อน ซึ่งก็ใกล้เวลานัดเต็มทีแล้ว โทรศัพท์มือถือของผมก็ส่งเสียงเพลงฮิตในอดีตของพี่แจ้ เชื่อฉัน ดังขึ้นมาระหว่างผมโดยสารรถยนต์รับจ้างสาธารณะ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็นึกไม่ออกว่าเบอร์ที่แสดงบนหน้าจอเป็นใคร แต่ก็รับสายตามปกติ
สวัสดีครับ
ผม
ยังไม่ทันจะพูดอะไรมากนัก ก็มีเสียงรัวส่งสำเนียงคอปเปอร์ซัลเฟต (ทองแดงนั่นแหละ) มาเร็วซะอย่างกับจะแข่งพูดเร็วทำลายสถิติโลกมาจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง จับใจความได้ประมาณว่า ขอสาย กำนันแสง
เท่าที่นึกออก ผมไม่มีญาติชื่อแสง ไม่เคยไปโม้กะใครว่าผมเป็นกำนัน และโทรศัพท์เบอร์นี้ผมก็ใช้มาร่วม 4 ปีแล้ว แต่ก็พอนึกได้รางๆ ว่า เคยมีคนโทรผิดมาในลักษณะนี้หลายครั้งแล้วเหมือนกัน คือผมไม่ได้จำชื่อว่าเค้าโทรหาใครหรอก แต่ผมจำได้ว่าแทบทุกครั้ง คนที่โทรผิดมักส่งสำเนียงภาษาถิ่นปักษ์ใต้มา ซึ่งผมก็พยายามอธิบายไปทุกที ว่าผมไม่ได้ชื่อแสง เกิดกรุงเทพ พูดไทยได้นิดหน่อย เรื่องกำหนัดมีบ้างนิดหน่อย แต่ไม่เคยเป็นกำนัน
ก็หายๆ ไป นานๆ ทีก็โผล่มาพอให้หงุดหงิดบ้าง และครั้งนี้ก็คงเหมือนทุกที ผมเลยตอบไปว่าเค้าคงโทรผิด ไม่ก็จดผิดแล้วละ แต่ผู้หญิงที่ปลายสายก็ยังสงสัย ซักต่อว่า ผมเอาเบอร์ใครมาใช้ เค้าไม่มีทางจดผิดแน่ๆ วันก่อนยังคุยกับ ผี่แซ้ง (พี่แสง อ่านเป็นสำเนียงใต้จะได้อารมณ์ร่วมอย่างมาก) อยู่เลย ผมต้องแอบเอาโทรศัพท์ของ ผี่แซ้ง มาใช้หรือขโมยมาแน่ๆ
ด้วยความฉุนนิดๆ ที่โดนกล่าวหากันซึ่งหน้า แต่ผมรู้สึกว่าผมหงุดหงิดกับสภาพการจราจรมากพอแล้ว ไม่อยากไปหงุดหงิดกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก ผมเลยพยายามอธิบายสั้นๆ เท่าที่จะทำได้ แล้วสรุปให้ว่า ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็เอาเบอร์โทรนี้ไปตรวจสอบที่ศูนย์ของ AIS ได้ทุกแห่งเลย ว่าเบอร์นี้เป็นเบอร์ของผมจริงๆ ผมขี้เกียจเถียงเธอแล้วละ
แล้วผมก็ตัดบทเอาดื้อๆ โดยการวางสายไป
ผมระบายลมปากยาวๆ ด้วยความโล่งอก ที่สามารถคุมอารมณ์ได้ดีพอสมควร แต่ไม่ถึง 30 วินาทีนับจากที่ผมวางสาย เสียงเพลง เชื่อฉัน ก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับโชว์เบอร์โทรเข้าเบอร์เดิมขึ้นมา
แม่ง
จะอะไรกะกุนักหนาวะ
แต่โอเค
มืงงี่เง่าโทรมา กุก็งี่เง่ารับให้มืงเสียเงินเล่นเป็นการแก้แค้นเล็กๆ จะได้สบายใจ
คอซายก้ำนั่นแซ้งนิ บอกว้าน่องนุดโท่ม่า
(ขอสายกำนันแสงหน่อย บอกว่าน้องนุชโทรมา)
นี่ถ้าเธอไม่โง่ ก็คงเข้าใจผิดอะไรซักอย่าง
ผมเลยเลคเชอร์ไปอีกชุดนึง ว่าเธอโทรผิด และโทรผิดมาเบอร์เดิมที่เพิ่งวางสายไปเมื่อไม่ถึงนาทีมานี่เองอีกต่างหาก ผมแนะนำให้เธอโทรไปที่บ้านกำนันแสงแทน แล้วถามให้ชัดเจนว่าเบอร์มือถือของกำนันแสงเป็นเบอร์อะไรกันแน่ แล้วค่อยโทรไปหากำนันแสง ก็พยายามอธิบายเสียงเรียบๆ แบบข่มอารมณ์เต็มที่ พี่คนขับรถยนต์รับจ้างสาธารณะมองผ่านกระจกหลังยิ้มๆ ให้ผมเป็นเชิงเห็นใจ ผมก็ฝืนยิ้มเซ็งๆ ตอบกลับพี่เค้าไป คราวนี้คุณพี่ผู้หญิงปลายสายดูเหมือนจะฟังเข้าใจมากขึ้น แล้วก็ตัดสายไป ไม่มีการขอโทษอะไรซักคำที่โทรผิดมาก่อกวนผมถึง 2 ครั้ง มารยาทโคดทรามเลย อีเวลล์
ผมนึกในใจ
พี่คนขับรถยนต์รับจ้างสาธารณะก็ชวนผมคุย พร้อมกับบอกว่าแกก็เคยเจอโทรผิดพวกนี้บ่อยๆ ก็สุดแต่จะเดาไปว่าทำไมถึงโทรผิด อาจจะเป็นการจดผิด เช่นเห็นเลข 7 เป็นเลข 1 คนจดให้อาจลายมือหวัด เขียน 5 ตวัดเร็วๆ จนคนอ่านเห็นเป็น 8 ฯลฯ ก็ว่ากันไป
ยังไม่ถึงหนึ่งสี่แยกนับจากการโทรผิดครั้งที่สอง เชื่อฉัน ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ไม่ต้องสงสัยครับ เบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์เดิม ผมเริ่มจะ ขาด แล้วด่าในใจไปประมาณ 14 ประโยคในเวลาไม่ถึง 10 วินาที เร็วกว่าน้องนุชรัวถามหากำนันแสงซัก 10 เท่า แต่ผมก็รับสาย
เช่นเคย น่องนุด รัวยาวแหลงใต้หา ก้ำนั่นแซ้ง ตามเคย ผมรอให้เธอพล่ามจบ แล้วผมก็ตอบเสียงเรียบๆ ไปว่า
นุช คุณชื่อนุชใช่มั้ย
คุณนุชฟังนะ ว่าคุณโทรมาผิดที่เบอร์ผมสามครั้งแล้ว ทั้งสามครั้งห่างกันไม่ถึง 10 นาที ผมว่าเบอร์ที่คุณจดมาเนี่ย ผิดแน่ๆ ดังนั้นไม่ว่าคุณจะกดเบอร์กี่ครั้งมันก็ผิดอยู่ดี ถ้าสมองคุณปกติดีนะ ช่วยหยุดโทรก่อน ไว้เจอกำนันแสงอะไรของคุณแล้วถามเบอร์เค้าให้ชัวร์ จะให้ดี ให้กำนันพิมพ์มาให้เลย พิมพ์ดีดน่ะ รู้จักใช่มั้ย แล้วถ่ายเอกสาร
เดี๋ยว
ที่บ้านไฟฟ้าเข้าถึงมั้ยเนี่ย
อ้อ คงมีแหละ โทรศัพท์ยังเข้าถึงนี่
ถ่ายเอกสารตัวใหญ่ๆ นะ ติดข้างฝาบ้านไว้เลย จะได้ไม่อ่านเบอร์ผิดอีก แค่นี้นะ ผมเสียอารมณ์กับคุณมา 3 รอบแล้ว
พี่คนขับรถยนต์รับจ้างสาธารณะหัวร่อก๊ากใหญ่กับวิธีตอบโต้ของผม จริงๆ ผมอยากด่ามากกว่านี้อีกนะ แต่เดี๋ยวพี่คนขับรถยนต์รับจ้างสาธารณะจะเห็นภาคมารของผมแล้วเหวอไปกว่านี้ ผมก็ได้แต่ร่วมหัวเราะไปกับพี่เค้าด้วย
ราวๆ 15 นาทีถัดมา ผมก็มาถึงจุดหมาย ผมสั่งเครื่องดื่มจิบรอเพื่อนอยู่พักนึง เจ้าเพื่อนของผมที่นัดไว้ก็มาถึง เราก็ทักทายและเริ่มจิบเครื่องดื่มไปพลาง คุยกันไปพลาง ตามประสาคนที่ไม่เจอหน้ากันนนานพอสมควร แล้วผมก็เล่าให้ฟัง ว่าผมเจอโทรศัพท์อะไรมาก่อนที่จะมาเจอเขา เพื่อนผมก็หัวเราะสะใจในลูกบ้าขั้นต้นของผม แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง
เชื่อฉัน ดังขึ้นอีกครั้ง
พร้อมโชว์เบอร์เดิม !
เบอร์น้องนุชที่โทรผิดมาหาผมถึงสามครั้งซ้อนเมื่อซักชั่วโมงมานี่เอง ผมว่าเธอคงไม่ได้โทรมาขอบคุณคำแนะนำของผมแน่ๆ แต่เช่นเคย ความกวนตีนของผมที่อยากให้เค้าเสียตังค์ ก็ทำให้ผมรับสาย ดูซิ ว่ามันจะโทรมาเอาเรื่องผมรึไงก็ลองดูได้
พอรับสาย เสียงรัวของน้องนุชคนเดิมถามหากำนันแสงก็รัวสำเนียงใต้ออกมา ผมมองหน้าเพื่อน ยักคิ้วหนึ่งที
หรือสอง
ช่างผมเถอะ แล้วกรอกเสียงกลับไปด้วยสำเนียงใต้บ้าง
น่องนุดรือ ก้ำนั่นแซ้งแก้ต้ายแหล้วนิ ต้ายเมื่อช่าวหนิเอ้ง โด้นโท่ซับดู้ดต๋ายแล
.
เสียงฝ่ายตรงข้ามเงียบไป ผมชักเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเล่นแรงไปหน่อยรึเปล่า ก็พอดีฝ่ายตรงข้ามตอบเสียงเบาๆ สั่นๆ มาว่า
จิ้งต๊ะ
โท่ซั้บมื่อทื้อแก้ดู่ดช่ายหม่าย
แล่ว
แล่วแก๊ยู่โร่งบ้านหน่าย
ไม่มีเสียงตอบจากทางผม เพราะผมกับเพื่อนทั้งหัวเราะทั้งทุบโต๊ะด้วยความขำกันจนคนหันมามองทั้งร้านไปแล้ว ยังไงก็ขอให้ดวงวิญญาณของกำนันแสงไปที่ชอบ ที่ชอบ อย่าได้มีใครโทรศัพท์ไปกวนแกอีกเลยนะครับ
เฮ้อ
จากคุณ :
(แมลงสาบ) 
- [
23 ส.ค. 47 12:55:28
]
โทรศัพท์หลอน
