ความคิดเห็นที่ 95
ถึงคุณผู้หญิงคนหนึ่ง....ยินดีมากค่ะที่ได้ทราบว่ามีเพื่อนเพิ่มอีกคน.....ตอนที่เกิดเรื่องช่วงนั้นรู้สึกโดดเดี่ยวมาก เพราะคนใกล้ตัวที่ทราบเรื่องก็ได้แต่รับฟังแล้วก็ให้กำลังใจ แต่ยังไงก็ยังรู้สึกว่าพวกเค้าไม่มีทางเข้าใจหรอก บ้างก็บอกให้เลิก โดนขนาดนี้แล้ว..... มันทำให้เรายิ่งแย่เพราะยังไงก็ตัดสินใจเลิกไม่ได้ เราถูกปลูกฝังมาตลอดชีวิตให้รักนวลสงวนตัวไว้(ไม่ได้ดัดจริตนะคะ.....แต่เป็นสิ่งที่พ่อแม่ขอไว้...ซึ่งเราก็ตั้งใจตลอดมา....จนพลาดในที่สุด) ดังน้นก็เลยลองพยายามอยู่กับเค้าเพราะยังไงก็เสียให้เค้าแล้ว แล้วเค้าก็เปลี่ยนไปอย่างที่บอก ใส่ใจเรา ดีกับเราเท่าที่ผู้ชายแบบเค้าจะทำได้ โดยเราไม่ต้องเอ่ยปากบอก,เพราะเราบอกเค้าประมาณว่า "ให้คุณเป็นแบบที่คุณเป็นไม่ต้องพยายามเปลี่ยนแปลงเลย ถ้าชั้นรับไม่ได้เดี๋ยวชั้นไปเอง หรือถ้าคุณเจอคนที่ถูกใจมากกว่าให้บอกเลย ชั้นจะรีบไปทันที หรืออยากมีกิ๊กกับใครก็ได้ ขอแค่อย่างเดียวเท่านั้น.....คือทำให้ชั้นรู้สึกว่าคุณซื่อตรงกับชั้น ไม่ได้ขอให้ซื่อสัตย์....แต่ขอให้ทำให้ชั้นรู้สึก.....ลับหลังอยากทำยังไงก็เชิญเพราะชั้นจะปิดหู ปิดตาไม่ซอกแซก มือถือ,กระเป๋าตังค์,เสื้อผ้า...ไม่เคยแตะ...เวลาคุยโทรศัพท์ ก็เดินเลี่ยงไปอีกทาง..ไม่เคยถามว่าไปไหน กับใคร ทำอะไรอยู่ ให้อิสระทุกอย่าง" .....เวลาที่ผ่านมา เราก็รู้สึกดีขึ้นผูกพันมากขึ้น จนขณะนี้เราพูดได้เต็มปากว่าเรารักเค้าแล้วก็พยายามทำหน้าที่ของ แฟนอย่างดีที่สุด....(เค้าซิไม่เคยบอกว่ารักเราซักคำ อยากรู้นักว่าแล้วจะทนอยู่กับเราไปทำไม หรือเพราะแก้ขัดไปก่อน).....แต่ถ้าถามว่าอยากเป็นครอบครัวสมบรูณ์มีลูก แต่งงานมั้ย ตอบได้ทันทีว่าไม่ เพราะเราไม่มีความเชื่อใจหรือรู้สึกมั่นคงใดๆ ในตัวเค้าเลย......เพราะงั้นขอให้คุณผู้หญิงคนหนึ่งมั่นใจในทางเลือกของตัวคุณค่ะ ไม่มั่นใจอย่าแต่ง อยู่มันอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เพราะแต่งแล้วมันเป็นห่วงอันใหญ่ที่ยิ่งตัดลำบาก ภายนอกสังคม,เพื่อน คนรอบตัว เห็นว่าเราเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างสูงทั้งที่อายุยังน้อย แต่กลับล้มเหลวในชีวิตส่วนตัว เฮ้อ.....ไม่สมดุลเลยนะคะ ......คุณมีเพื่อนค่ะ....
จากคุณ :
picky
- [
20 ต.ค. 47 23:09:36
A:61.90.68.235 X:
]
|
|
|