เอาอีกแล้วครับท่าน ชีวิตอิชั้นถึงคราวสยองอีกครั้ง
ที่อยากเล่าให้ฟัง เพราะที่นี่เป็นที่เดียวที่เห็นความเป็นไปของหนุยตั้งแต่อยู่ ปี 3
ครั้งแรกที่เข้ามาในห้องสยาม จำได้ว่าเห็นภาพจัดงานปีใหม่ที่บ้านพี่บอย (khunboy) แล้วเห็นแซวกันว่า
หน่อยอ่ะนะ ทำส้วมพังอะไรซักอย่าง ก็เลยคิดว่าบรรยากาศของห้องนี้น่ารักดี อบอุ่น เป็นกันเอง
เล่นๆ ไปจนกระทั่งจบมหาวิทยาลัย หลายๆคนมางานรับปริญญา มีรูปลงด้วยแต่ไม่ได้เซฟไว้ (ใครมีภาพเก่าๆสามารถโพสได้นะ)
พอจบก็เรียนเนติบัณฑิต ทุกคนก็ให้กำลังใจกันอย่างดี ถามไถ่กันมาว่าจบหรือยัง ขอบคุณทุกเสียง
ที่อุตส่าห์เป็นห่วงเป็นใย แต่รู้ไหมอะไรรออยู่...
ไม่นึกเหมือนกันว่าวันนี้จะมาถึง วันที่ต้องเข้าสนามแข่งขันที่น่ากลัวที่สุด แต่ก็เต็มไปด้วยความท้าทายนะ
เขาเรียกสนามนี้ว่า ...สนามสอบผู้ช่วยผู้พิพากษา...ก็คือสอบเป็นผู้พิพากษานั่นแหละ เป็นผู้ช่วย 2 ปี แล้วค่อยโปรดเกล้าฯเป็นผู้พิพากษาไง
อธิบายคร่าวๆ ได้ว่า คนที่จะสอบได้นั้นต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้
1.อายุ 25 ปีและหน้าตาดี --->เชื่อก็บ้าแล้น 1
2.จบตรีนิติศาสตร์และโทไสยศาสตร์ --->เชื่อก็บ้าแล้น 2
3.จบเนติบัณฑิตไทย
4.ประกอบวิชาชีพกฎหมาย 2 ปี
ไอ้เราก็ชะลาล่าใจนะ แบบว่าอีกนานๆๆๆๆ ปรากฏว่า เฮ้ย วันที่ 29 พ.ย. นี้ ต้องไปสมัครแล้วนี่หว่า
เรามีสิทธิแล้วหรอ? เออ มีแล้วดิ เพราะ อายุครบ 25 ปี เมื่อวันที่ 3 พ.ย. ที่ผ่านมานี้เอง
ดีใจนะที่มีสิทธิสอบแล้ว แต่ความดีใจนั้น เป็นแค่ความเคยดีใจ
เพราะโคตรวิชารออยู่ข้างหน้า ทำไมน่ะหรอ ใครที่เรียนนิติฯ คงทราบดีนะ หนังสือเนี่ย กองกันเข้าไป
ถ้าบ้านไม่ใหญ่พอนะ ไม่มีที่วางแน่ วิชามัน worldwide มั่กๆ จะไล่ให้ฟังพอเป็นพิธี
เริ่มจาก อาญา ลักทรัพย์ ฆ่าคนตาย ทำร้ายร่างกาย พรากผู้เยาว์ ข่มขืม กระทำชำเรา หมิ่นประมาท
วางเพลิงเผาทรัพย์ บุกรุก ยักยอก ฉ้อโกง ปลอมเอกสาร ฯลฯ
.....แพ่ง ซื้อขาย เช่าทรัพย์ เช่าซื้อ หนี้ สัญญา นิติกรรม จำนำ จำนอง ค้ำประกัน ประกันภัย มรดก ครอบครัว
หุ้นส่วน กู้ยืม ตัวแทน นายหน้า ทรัพย์ ตั๋วเงิน ฯลฯ
แฮ่กๆๆๆๆๆ นี่ยังไม่หมดนะ ยังมีวิธีพิจารณาความแพ่ง+อาญา อีก ประมาณ 20 เล่ม
ยังๆๆๆๆๆ นึกว่าจะหมดแล้ว ยังมี รัฐธรรมนูญ ล้มละลาย วิธีฯศาลแขวง
จบยังหว่า ยังๆๆๆ เหลืออันสุดท้าย คือ ภาษาอังกฤษ เออ จบซะที
เป็นไงรู้สึกอะไรหรือปล่าว อะไรๆมันอยากจะออกมาจากปากไหม ตอนนี้ยังอ่านไม่ถึงครึ่งเล้ย
กำหนดสอบ น่าจะเดือนมีนาคมปีหน้า แต่ไม่ใช่ว่าจะทันนะ เพราะปัญหาใหญ่คือดิฉันทำงานประจำ!!
8.30-17.00 น. เวลาทำงานพ่ะย่ะค่ะ เวลาที่เหลืออยู่ตรงไหนล่ะเนี่ย ดิฉันก็จัดตารางสิคะ ตารางๆๆๆๆ
ทำได้ 2 วันก็หลับคร่อก เออ ไม่เอาแล้ว ไม่อยากตีกรอบมากไป มันเครียด
สรุป อยากอ่านไรอ่าน ตามใจฉัน ยักยอกเวลาทำงานเล็กหน่อยอ่านฏีกาก็คงไม่เป็นไร
แต่ที่พูดมาทั้งหมดนี่ รู้ไหมกลัวอะไรที่สุด
ก่อนสอบเขาต้อง ตรวจร่างกาย!!!อ่ะดิ เกลียดเข็มอ่ะ ต้องเจาะเลือด สยอง
เคยเจาะแล้วร้องไห้ แต่ครั้งนี้ต้องทำเป็นใจแข็ง ไม่งั้นเขาจะบอกว่าวุฒิภาวะไม่เพียงพอ
หลายคนอาจบอกว่า ออกจากงานไปอ่านดิ อืม ก็เคยคิดนะ แต่มันรู้สึกไม่เร้าใจเลย
ทำงานไปด้วย อ่านไปด้วย มันไฟล้นก้นดี ซาดิสค่ะ
เอาล่ะ จะคอยมาเล่าเรื่อยๆนะ ทั้งวันสมัคร วันตรวจร่างกาย วันสอบ วันประกาศผล
จนกว่าวันที่ดิฉันสอบได้ ดิฉันจะรวบรวมมาให้ทุกท่านอ่านอีกที
เออ รู้ไหมทำไมถึงอยากสอบเป็นผู้พิพากษา ไม่เคยคิดเรื่องเงินเดือน เรื่องตำแหน่งเลยนะ
แต่คิดว่ามันเป็นที่ที่ดิฉันควรอยู่เท่านั้น เหมือนพูดเอาเองดื้อๆ ไม่ใช่งานที่ทำอยู่ตอนนี้ไม่ดี
ดีมากนะคะ แต่...ดิฉันกำลังทำงานเพื่อใคร? เพื่อตัวเอง ครอบครัว ปัจเจกชน เท่านั้นหรือ
การเป็นคนตรงๆ ของดิฉันบางครั้งก็เข้ากับที่ทำงานไม่ได้ เพราะเอกชนมักหาช่องว่างของกฎหมาย
และดิฉันชอบที่จะใช้วิธีพิจารณาความในศาลมากกว่า ที่จะใช้วิธีของเอกชน
ดิฉันก็แค่ค้นพบตัวเองเจอ...เหลือแต่เพียงการไขว่คว้าเท่านั้นล่ะค่ะ
จากคุณ :
@ห นู ช อ ล ลี่@ 
- [
25 พ.ย. 47 09:59:54
]
กว่าจะเป็นผู้พิพากษา ตอน การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่
