ทุกวันฉันจะขับรถเข้าไปจอดในลานจอดรถห้างสรรพสินค้าช้า ๆ ...
..รถญี่ปุ่น 2 ประตูคันเล็ก ๆ สีเขียวอ่อนที่หลายครั้งเบาะที่นั่งด้านหลังจะถูกพับลงเพื่อบรรทุกของ...
เวลาของการทำงานของฉันเริ่มต้นในเวลา 11.00 น.ในวันธรรมดาและเวลา 10.00 น. ในวันหยุด...
ที่จริง...ฉันไม่เคยคิดว่ามันคือกาำำรทำงานเลยสักครั้ง...
คงเป็นอย่างที่เค้าว่ากันว่า...
หากทำในสิ่งที่รัก...ความสุขจะเกิดขึ้นได้ทุกนาทีที่อยู่กับมัน....
ร้านขายของขวัญเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยความรักและความเอาใจใส่...
มีหลายคนถามว่าทำไมถึงไม่ใช้ความรู้ที่อุตส่าห์ไปร่ำเรียนมาจนจบ...
ความรู้ที่ใช้ความพยายามและน้ำตาแลกมันมา...
คิดยังไงที่เรียนชีวเคมี แต่ทำไมมาทำธุรกิจ...
หลายคนบอกว่าเรียนมาแล้วมาทำร้านแบบนี้ก็เสียเปล่าน่ะสิ...
ทุกครั้งฉันจะยิ้มให้เค้าเฉย ๆ ....
เสียเปล่าหรือ ?
เสียเวลาหรือ ?
สำหรับฉัน...ช่วงเวลาหนึ่งที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิตคือการที่ฉันตัดสินใจเรียนโทที่จุฬา ฯ นี่แหละ...
มันเป็นการเรียนรู้ที่สอนให้ฉันรู้จักการขวนขวายค้นคว้า...
สอนให้รู้จักคิดเป็น...วางแผนเป็น...และรู้จักระบบความคิด...
สอนให้ฉันปรับตัวและโตเป็นผู้ใหญ่กว่าเดิม...
และที่สำคัญ...ฉันได้รู้จักอาจารย์ที่เปรียบเหมือนแม่...และเพื่อนสนิทที่สุดกลุ่มหนึ่งของฉัน.....
ประสบการณ์ที่นี่ล้ำค่าเกินกว่าจะใช้คำใด ๆ มาอธิบาย....
วันที่ฉันเรียนจบ...ฉันค่อย ๆ เก็บของกลับบ้าน...น้ำตาฉันไหล....
หลังจากนั้น....ฉันก็สับสนกับชีวิตว่าจะเริ่มต้นทำอะไรดีกับปริญญาใบนี้...
ไม่นาน...ฉันถามตัวเองว่าความสุขอยู่ที่ไหน....
และ...ฉันก็พบคำตอบ....
ฉันเลือกที่จะทำ "สิ่งที่ฉันรัก" เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
เพราะเมื่อไหร่ที่ฉันทำในสิ่งที่ตัวเองรัก...ฉันมั่นใจว่าจะทำได้ "ดีที่สุด"...
ในวันนี้ฉันมีความสุขกับสิ่งที่รัก...และมีความสุขกับการทำให้ดีที่สุด...
ร้านขายของขวัญเล็ก ๆ ที่มีตุ๊กตาครึ่งร้าน..หมีขนนุ่ม...หมูขาโต...หมาหมอบขนฟู... ตุ๊กตาดนตรีตัวเล็ก ๆ ...ของแต่งบ้านหลาย ๆ แบบ....ฯลฯ...
ฉันรักเวลาเด็กตัวเล็ก ๆ เข้ามาเลือกตุ๊กตาตัวโตในร้าน...
คนรักมาเลือกของขวัญสวย ๆ ให้กัน...
่กลุ่มเพื่อนที่หาของขวัญวันเกิดให้เพื่อนรัก...
ความสุขที่สัมผัสได้ทุกวันสำหรับฉัน...
แล้วคุณล่ะคะ
ความสุขอยู่ใกล้มือคุณหรือเปล่า....?
ปล...."ทำในสิ่งที่รัก...รักในสิ่งที่ทำ"
คุณว่าจริงมั้ย?
จากคุณ :
ตามตะวัน <Follow the sun only>
- [
13 ธ.ค. 47 00:45:37
]