ความคิดเห็นที่ 1 "ผู้ หญิงถ้าม่ะมีแฟน เค้าจะถามกลับแบบนี้ป่าวว่ะ" ผมก็คิดในใจอีกแหละ "มีแล้ว" ผมบอกไปทั้งๆที่ ใจคอเริ่มไม่ดีเระ -*- "ไมคิดแบบนั้นล่ะ" มีถามอีกนะ ก็เจ๊ เล่นถามกลับมาแบบนั้น ให้ ผมคิดว่ายังโสดรึไง "ก็เห็น น่ารักออกขนาดนั้น" ผมก็ตอบตามความจริงนะ ^ ^ "อืม ม ม" ไอซ์พูดมาแค่นี้ "อืมนี่คือ อาราย" ผมถาม เพราะไม่รู้ว่า มันอืม(เริ่มใช้คำว่ามัน อาจไม่เพราะ แต่จริงใจครับ อิอิ) ที่ชมมัน หรือว่า อืมที่มัน มีแฟน "แล้วคิดว่าไงล่ะ" ดูๆ มัน มาถามกวนๆอีก "งั้นทั้ง สองอย่างเลยล่ะสิ" ผมกะกวนมั่ง "คงงั้นมั้ง"ไอซ์ ตอบมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ซึ่งผมเข้าใจได้ทันทีว่า เธอไม่ได้ กวนผม กรรม -*-" เค้ามีแฟนอยู่แล้วจริงๆ จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 18:34:14 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "แล้วที่เค้ามาทำดีกะเรา มันหมายความว่าไงฟ่ะ หรือจะมา หลอกกิน MK ตู จริงๆ ฟ่ะ" ผมเริ่มคิด "แล้วไมไม่หลอกกิน โออิชิ อีกสักครั้งก่อนฟ่ะ ค่อยมาบอกตู" ผมเริ่ม บ้า T T เมื่อมานั่ง ทบทวนถึงเรื่องราว ทั้งหมด ที่เกิดขึ้น ภายในระยะเวลา ไม่เกิน2 อาทิตย์ มันทำให้ ผมนึกถึงเรื่องที่เกิด ขึ้นมาแล้วในอดีต แต่เรื่องราวในครั้งนั้นมันนานมากแล้ว มันเริ่มขึ้นตอน วันเปิดเรียน ตอนนั้น ผมอยู่ชั้น ประถม ปีที่ 3 (อย่าหาว่าแก่แดดเลยนะ ^ ^) ความรักน่ะเหรอ มันเป็นยังไงไม่รู้หรอก วันๆ เอาแต่เล่น แต่วันนั้น ผมยังจำติดตา ในห้องเรียนซึ่ง ปกติ ป.1-ป.3 เค้าจะไม่ย้ายห้องเด็กนักเรียน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม พวกผมเลยอยู่ห้องเดียวกัน 3 ปี ตอนเช้า ของวันนั้น ผมซึ่งมาโรงเรียนเร็ว เป็นปกติอยู่แล้ว ^ ^ กะว่าวันเปิดเทอม ขอมาคนแรก ประเดิมเหอะว่ะ พอก้าว เข้ามาในห้อง ป.3/3 เย้ย มีเด็กผู้หญิงคนนึง ผมยาว (จำได้ว่า ผมเธอสวยมาก ยาวมาก ซึ่งปกติ โรงเรียนผม เค้าไม่ให้เด็กไว้ผมยาวเกินไป) หน้าตาน่ารักมาก (ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่า อะไรคือน่ารักมาก เอาเป็นว่า น่ารักแล้วกัน) จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 18:46:19 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "เย้ย อยู่กันมา 3 จะ 3 ปีเระ ห้องเราไม่มีใครน่ารักขนาดนี้นี่หว่า หรือตูมาผิดห้องว่ะ" ผมเริ่มคิด -*- เธอหันมามองผมซึ่งทำหน้างงๆ อยู่หน้าประตู ก่อนที่ผมจะเดินออกไปดู หน้าประตูว่า นี่มันห้องตูป่าว หน้าห้องมีป้ายติดอยู่ ป.3/3 "มันก็ห้องตูนี่หว่า" ผมเริ่มมั่นใจ "แล้วเด็กนั่น ใครว่ะ มั่วห้องเองป่าวหว่า" ผมเริ่มขำเด็กผู้หญิงคนนั้น เหอๆ "วันนี้ได้ดู คนน่ารัก หน้าแตกเว้ย" คิดในใจ ตลอดแหละ ^ ^" ผมเลยเดินเข้ามาในห้องอีกครั้ง เดินตรงเข้าไปหาเธอ ด้วยท่าทางมั่นใจมากว่าตู ไม่มั่วแน่นอน "เธอๆ นี่มัน ห้อง ป.3/3 นะ"ผมเริ่ม แสดงความเป็นเจ้าของ ห้อง(เหมือนหมายังไงชอบกลแฮะ -_-") เธอคนนั้น เงยหน้ามามองผม(ลืมบอกเธอนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวนึง) และทำหน้าตา งงๆ "อืม ใช่ นี่ห้อง ป.3/3" เธอบอก "เย้ย นี่ ขนาดรู้แล้ว ยังไม่ออกไปอีกเหรอว่ะ มึนไรป่าวเนี่ย" ผมคิด ^ ^ "อ้าว แล้วเธอ เปงใคร อ่ะ เราจำได้ว่า ห้องเราไม่มีเธอนี่" ผมบอกเธอไป จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 18:55:32 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "เราเพิ่ง จะย้ายมาจาก ต่างจังหวัดน่ะ เค้าบอกว่าเราอยู่ห้อง ป.3/3" เธอ บอกแบบนิ่งๆ "อ่อ อ อ" ผมทำตัวนิ่งๆ แต่ในใจ เม่งเอ้ย น่าแตกเลยตู -*- แถมเธอยังมา เป็นคนแรกของห้องด้วย เจ็บใจๆ แต่ไม่เปงไร ยอมคนน่ารักซักวันว่ะ อิอิ ไม่นาน เพื่อนๆ ผมก็มากันเยอะขึ้น เด็กผู้หญิงมักจะเข้ากันได้ง่ายๆ ไม่นานเธอก็มีเพื่อนผู้หญิงมาคุยด้วยเต็มไปหมด ส่วนผมและเพื่อนที่สนิทกัน ก็ประมาณ2-3 คน มีไอ้เดช ไอ้ริด ไอ้วุด ตอนมันเข้ามามันก็เห็น เธอคนนั้นเหมือนกัน มันก็เข้ามาคุยกันแล้วลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า น่ารัก หลังจากวิจารณ์ เรื่องเพื่อนใหม่ได้ซัก พัก เราก็ หันหัวเรื่องมาคุยเรื่อง ตลอดปิดเทอม ที่ไม่ได้เจอกัน จนผมก็ไม่ได้สนใจเธอเป็น พิเศษ พวกเรากำลังคุยกันอย่างออกรสชาต ก็มีกระดิ่งเป็นสัญญาณให้ไปเข้าแถว... หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติ กันตามประสาแล้ว ก็ได้เวลาเข้าเรียน ซึ่งในวันแรกนี้ คุณครูจะมาแนะนำตัว และ จะจัดที่นั่งให้นักเรียนทุกคน พวกเราก็ต้องออกไปยืนหน้าชั้นเรียนแยก ฝ่าย ญ และ ช พวกผมก็เคยชินกันเระ ยังแอบคุยกันอยู่เลยว่าเด๊ว พอ คุณครู ... จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 19:48:59 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เค้า จัดที่ปั๊บ เราจะเปลี่ยนกันเองมานั่งกันเป็น แกงค์ ของเรา ^ ^ สงสัยว่า คุณครูเค้าจะได้ยินรึไงไม่ทราบ -*- อยู่ๆก็ บอกว่าปีนี้ พิเศษกว่าทุกปี เค้าจะให้ ผู้ ช นั่งกะ ผู้ ญ -*- "กำ เอาแล้วไง ครูเล่น ตูเระ" ผมคิด พวกเราก็โดนจับแยกโดยปริยาย จะย้ายกลับก็ไม่ได้ เพราะถ้าแอบย้ายครูจะรู้เพราะ ผู้ช ห้ามนั่งด้วยกันเอง และจะเป็นความบังเอิญ หรือไม่อย่างไร อย่างที่ทุกคนต้องเดาได้ ครู สุดรักของกระผมก็เรียกผมออกมา ให้นั่ง แถวเกือบจะหลังสุด เพราะผมเป็นคนตัวสูงกว่าเพื่อนๆ ก่อนที่จะหันไปทาง กลุ่มผู้ ญ ... "อืมมมม ยายเก็ดดาว แล้วกัน" คุณครู สุดรักเรียกเธอคนนั้นมาแล้ว เสียงเพื่อนๆในห้อง หึ่งๆ เหมือนผึ่งแตกรังยังไงยังงั้น ไอ้เดช ตัวดี มาข้างผมเลย "โหๆๆๆ นั่งกะนักเรียนใหม่เลยนะ" ตอนนั้นมันยังเด็ก คงไม่แซวไรมากมาย แต่แค่นี้มันก็ทำให้ผม หัวใจเต้นแรงแล้ว จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 20:06:38 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น่ารักจัง เล่าต่อสิคะ รออ่านอยู่นะ จากคุณ : pp - [ 23 ธ.ค. 47 21:32:48 A:203.96.140.198 X:203.96.140.198 TicketID:083203 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหมือนอ่านแฟนฉัน มาต่อเร็วๆ นะ :) จากคุณ : TonMai2K - [ 23 ธ.ค. 47 21:56:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เริ่มมีคนมาให้กำลังใจแล้ว ขอบคุงครับ ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 22:11:06 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมก็ เพิ่งจะรู้ ตอนนั้นเอง ว่า นักเรียนใหม่ของห้องเราชื่อ เก็ดดาว (อาจสะกดผิดนะ เพราะจำม่ะค่อยได้ ^ ^) ผมซึ่งก็อนะ เปงผู้ชายคนนึง มีเด็กสาวน่ารักๆ มานั่งอยู่ข้างๆ มันก็ประหม่าอ่ะ แต่ผมก็รู้สึกได้นะว่าเธอก็ ไม่ต่างจากผมมากเท่าไหร่หรอก เหอๆ เห็นนั่งตัวเกร็งๆอยู่ ผมเห็นก็ยังขำๆ จำได้ว่า วิชาแรกที่เรานั่งเรียนกัน เราไม่ได้คุยกันเลย จนคุณครู สอยจบ ไอ้เดช ไอ้ริด ไอ้วุด มาเลยครับ มันมาที่โต๊ะ ผมเลยก็ไม่ได้มีไรมากหรอกครับ แค่มาคุยเรื่องปิดเทอมกันต่อ ผมเห็นว่าเธอก็นั่งไม่ไปไหน(จะไปไหนได้ล่ะเพื่อนยังไม่มีซักคน เหอๆ) ผมเห็นว่านี่เป็นโอกาสดี ที่จะได้รู้จักกะเธอ "เธอ ชื่อเล่นไรล่ะ" อยู่ๆ ผมก็หันไปถามเธอ ไอ้เดช ไอ้ริด ไอ้วุด จากที่เสียงเจี้ยวจ้าว กลับเงียบรอฟัง -*- "มี่ อ่ะ"เธอเขินๆ อยู่นะตอนตอบ "เรา โจนะ นี่เดช นี่ริด นี่วุด" ผมก็พล่ามบอกชื่อเพื่อนๆ ของผมไปเรื่อยๆ แต่อย่างน้อยก็รู้ชื่อเล่นแล้วเว้ย ผมคิดในใจอีกเระ จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 22:20:59 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อย่าลีลา มาต่อเร้วๆ อย่าให้นู๋มีน้ำโหนะป๋า.. (เหมือนทำไรสักอย่างแล้วไม่เสร็จเลยวุ้ย) จากคุณ : โอ-น้อย-ออก - [ 23 ธ.ค. 47 22:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ง่า...ผิดช่อง..งุงิ จากคุณ : โอ-น้อย-ออก - [ 23 ธ.ค. 47 22:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จากที่ถามมี่คร่าวๆ เธอมาจากเชียงใหม่ ย้ายตามครอบครัวเธอมา เพราะพ่อเธอต้องเปลี่ยนที่ทำงาน ตอนฟังผมก็ทำเป็นเหมือนกับถามเป็นมารยาท เหมือนจะสนใจแต่ก็ไม่สนใจเท่าไหร่ ^ ^" วางฟอร์มว่างั้นเหอะ แต่ในใจ มันจำได้เกือบทุกคำพูด ตอนนั้นไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันคืออะไร พวกเรากะลังคุยกันไปเรื่อยๆ ซักพักเราก็ต้องเรียนวิชาต่อไป คราวนี้มันเป็นวิชาคณิต ครับ ลืมบอกไปว่า สมัยหนุ่มๆ ผมก็เป็นเด็กเรียนดีคนนึง โดยเฉพาะพวก คณิต-วิทย์ ซึ่งสมัยนั้นเรียน วิชา สปช ครูอีกท่าน ก็มาสอน ซึ่งวันแรกๆ เค้าก็คงไม่อยากให้เด็กๆ เครียด ก็เลยทวนของเก่าๆ แล้วก็ขึ้นเรื่องใหม่นิดหน่อย แต่...มี่ เค้าไม่ค่อยจะเก่งวิชา เลขเท่าไหร่มั้ง เห็นนั่งทำหน้า งงๆ จากที่ได้เริ่มคุยกันเมื่อตอนพัก ผมก็เริ่มมีความกล้าขึ้นมาแล้ว ^ ^ ก็เลยดูที่แบบฝึกหัดของ มี่ ที่คุณครูให้ทำ "เอ๋ ไมมันว่าง อย่างนี้ว่ะ" ผมคิดในใจ มันเองก็คง ไม่กล้าถามผมมั้ง ตอนเด็กๆ มันไม่ค่อยกล้าถามเพื่อนรึป่าวไม่รู้เหมือนกัน ผมเลยทำเป็นมองที่แบบฝึกหัดเธอมากขึ้น จนเธอเริ่มเห็น แถมยังอายๆด้วย สงสัย กลัวหาว่าโง่ อ่ะนะ -*- แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย ตรงข้าม ผมเห็นเป็นโอกาส(อีกแล้ว) ของผมที่จะได้คุยกะเธอ "ไหน ไม่เข้าใจตรงไหนเหรอ" ผมทำเป็นพูด แบบไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แต่ความจริง ..... อิอิ "............."มันเงียบ ทำหน้ามึนๆใส่ ผมเลยกระเถิบเข้าไปใกล้ๆแล้ว ขอดู สมุดแบบฝึกหัด ซึ่งความจริง แบบฝึกหัดที่ครูให้ทำมันก็ไม่ได้ยากอะไร หรือว่าตูเก่งหว่า ^ ^ เหอๆ (อย่าหมั่นไส้กันน้า) ผมทำหน้าตาขรึมๆ เหมือนคนมีความรู้มากๆ เหอๆ แล้วก็ทำให้เธอดู แบบละเอียด เป็นข้อๆ ข้อไหนรูปแบบเหมือนกัน ก็ให้เธอลองทำ ช่วงนี้ครูก็ให้ พวกเด็กๆ ลองทำแบบฝึกหัด พอดีไอ้ริด มันเดินมาหาผม ก็จะให้สอนมันแหละ พวกเราจะไม่ค่อยไปถามคุณครู กัน มันมาเห็นเข้าพอดี โอ้วววว เวงแล้วไง หน้าตามันบ่งบอกเลยว่า ไอ้ 2 คน นี่มัน ยังไงๆ อยู่ หน้าตามันกวน ตรีนมาก ผมก็ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ ส่วนมี่ ไม่ต้องห่วงกำลังทำหน้ามึนกะ แบบฝึกหัดอยู่เลย พอมันมาถึงโต๊ะ ผม "ครูโจครับ" มาเระ ความกวนตรีนแต่เด็กน้อย "..." ผมเงียบ มองหน้าอันกวนส้นของมัน "ก็แบบฝึกหัดมันยาก อ่ะ" มันเริ่มทำตัวเป็นปกติ อาจรู้ตัวว่าจะโดนเตะในไม่ช้า จากคุณ : proxies - [ 23 ธ.ค. 47 22:47:18 A:161.246.73.77 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หลังจากนั้น ทุกๆวันในวิชาที่เรียนเลข ผมมักจะช่วย มี่ เสมอ วันเวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ มี่ก็มีเพื่อนๆผู้หญิงมากขึ้น ส่วนพวกผมก็ไม่ต้องห่วง พวกเราซี้กันมานานเระ ช่วงนั้นจำได้ว่าเราจะฮิต เล่นลูกแก้วไอ้แบบที่ ทอยลูกแก้วแล้วดีดลูกแก้ว ยึดลูกแก้วเพื่อนๆ อะรายทำนองนี้ กะเล่น การ์ด โอเด็งย่า ซองละ 5 บาท พวกการ์ด ดราก้อนบอล ตอนพักเที่ยงนี่แหละตัวดีเลย เราจะสุมหัวกันเล่นอะไรทำนองนี้ทุกวัน แต่จะมีวันพอเศษ บางวันที่ จะมีเพื่อนๆผู้ ญ มาชวนพวกเราไปเล่น ไล่จับ ซึ่งพวกผมก็ชอบอยู่แล้ว อิอิ ก็เราผู้ชาย วิ่งเร็วกว่า พวกผู้หญิง เป็นไหนๆ และที่สำคัญ ผมตัวจะสูง ขายาวๆเลยวิ่งเร็วกว่าคนอื่นๆ หน่อย และกลุ่มที่มาชวนเล่นไล่จับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน กลุ่มของยายมี่นั่นแหละ เหอๆ มี่เป็น ผู้หญิงที่ตัวสูงใช้ได้(ที่สำคัย ผมยาว ผิวขาว เอาเป็นว่าน่ารัก) เธอจึงวิ่งเร็วพอสมควร เวลาที่เพื่อนๆ เป็นคนไล่ ผม กะ มี่ เลยไม่ค่อยโดนจับได้ เท่าไหร่ และผมก็ชอบกวนตรีน เด็กผู้หญิงด้วย แบบว่ามาจับเร็วๆสิ เนี่ยเดินรอแล้วนะ มี่มันเห็น คงหมั่นไส้ ผมพอสมควร มันเลยยแมให้เพื่อนจับมันได้ แล้วมันก็มาวิ่งไล่บี้ผม -*-" "กำ เล่นกันงี้เลยเหรอว่ะ" ผมคิด มันไล่ผมแบบว่า คนอื่นอยู่ใกล้ๆ มันไม่สนใจ(พวกอาฆาต รุนแรง T T) พอเหตุการณ์ แบบนี้เกิดซัก 2-3 ครั้ง เพื่อนๆ แสนดีของผม และพวกเด็กผู้ หญิง เริ่ม สังเกตุเห็น เระ วันต่อๆมา มันเลยจับคู่ ผมกะ มี่ซะงั้น พอมาถึงตอนนี้ผมเริ่มได้คิด "หรือว่า ตูจะชอบ มี่มันหว่า" ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าคำว่าชอบในตอนนี้นมันคืออะไร มันเองก็ไม่ต่างไรจาก ผมเท่าไหร่หรอก เวลาเรานั่งเรียน ช่วงพัก เปลี่ยนวิชา ถ้าเป็นวิชา เลข ผมก็ จะนั่งบอกๆ มันอยู่ที่โต๊ะกะมัน อ่ะครับ เพื่อนผู้หญิง ของมัน(ก็เพื่อนผมด้วยแหละ) ก็จะประมาณ เดินผ่าน แล้ว ทำเสียงกระแอม ประมาณว่า ให้รู้ตัวว่าเกินหน้าเกินตานะเว้ย คนอื่นอิดฉาวุ้ย ประมาณนี้อ่ะ ^ ^ " ตอนนั้นผม ไม่ได้ดีใจอะไรเลยนะ มันมีแต่ความเขิน(แบบเด็กๆ) ผมรู้นะว่ามันก็เขิน ทำไมจะไม่รู้ล่ะก็หน้า มันขาวขนาดนั้น เวลาหน้าแดง มันเห็นชัดจะตาย อิอิ ^ ^ และทุกครั้งที่ มี่มัน หน้าแดง มันจะโดนแซว มาก ตั้งแต่เกิดมา ผมเพิ่งจะรู้ว่า เวลาเขินคนเรามันหน้าแดง เห้นชัดแบบนี้นี่เอง เหอๆ จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 00:02:09 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาต่อเร็วๆดิครับพี่กะลังหนุก จากคุณ : Chion - [ 24 ธ.ค. 47 00:17:22 A:161.246.73.247 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จะจบไหมเนี่ย อย่าบอกว่าต้องไปซื้อมาอ่านเองนะเฟ้ย จากคุณ : Thirdeye (Soraron 100%) - [ 24 ธ.ค. 47 03:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วทำไมผมต้องติดตามเรื่องของคุณตลอดเลยเนี่ยไม่เข้าใจ อิอิ(น่าสนุกดีนะครับ มาต่อด้วย) จากคุณ : อิอิ - [ 24 ธ.ค. 47 10:02:43 A:192.168.0.61 X:202.142.192.78 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เฮ้ยมาต่อเร็วๆด้วยโว๊ย ตูอ่านกะลังมัน ไม่ต้องไปซื้อหนังสือนิยายอ่านแล้ว ยิ่งกว่าแฟนฉันอีก มาต่อเร็วๆเลย ตูรออยู่ อย่าให้มีน้ำโห ท่าทางเรื่องมันจะยาว จากคุณ : Rhythm Devils - [ 24 ธ.ค. 47 12:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ใจเย็นครับผม เรื่องมันม่ะยาวอย่างที่คิดหรอกครับ อิอิ แต่ มันเป็นเรื่องจริงครับ รับรองได้ (อาจมีแต่งบ้างต้องขออภัย เรื่องมันนานมากแล้ว) ขอบคุงที่เข้ามาอ่านนะครับ ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 16:45:57 A:161.246.73.77 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เหตุการณ์แบบนี้เริ่ม มีบ่อยขึ้นๆ ความใกล้ชิดของเราเลยเริ่มที่จะหมดไปอย่างช้าๆ T T อาจเพราะเป็นช่วงเด็กๆ บวกความเขินของเรา 2 คน (หรือตูคนเดียวหว่า) ผมเริ่มที่จะไม่คุยกะเธอ เพราะอะไรนะเหรอ เคยนึกถึงตอนเราเด็กๆป่ะ เวลาเพื่อนๆล้อว่าเราชอบใคร เราจะพยายามไม่คุยกะคนๆนั้น แม้ว่าในใจอยากคุยจะตายอยู่แล้ว T T ผมก็เหมือนกับเด็กทั่วๆไป ความที่เพื่อนผมเยอะ เรื่องนี้ก็เลยดังไปด้วย มันก็ยิ่งทำให้ ผมออกห่าง จากมี่มันมากขึ้นเรื่อยๆ มี่มันคงจะรู้สึกได้เหมือนกันว่าผม พยายยามเลี่ยงๆ ไม่คุยกะมัน ช่วงนี้ เวลาเรียนเลข มันจะไม่ถามผมเหมือนเคย ซึ่งความจริง ผมก็อยากติวมันต่ออ่ะนะ แต่ทุกๆครั้งที่เรียนเลข เพื่อนๆที่รักทุกคน จะมองมาทางโต๊ะผม "คิดว่าตูไม่เขินเหรอว่ะ ไอ้พวกเวง" ผมคิด -*- เหมือนเพื่อนๆมันจะยิ่งชอบใจ เวลา ผมกะมี่ ทำตัวไม่ถูก มันก็เอากันใหญ่ เพราะเหตุ นี้เองทำให้ผมและมี่ ไม่ค่อยได้คุยกันเลย จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 16:58:26 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 20 วันเวลาผ่านมา จนครบ 1 เดือน คุณครูที่รักก็ได้เวลา เปลี่ยนที่นั่งให้นักเรียน ความโชคดีของคนเรามันก็ไม่ได้มีบ่อยๆหรอกนะครับ ผมถูกจับให้นั่งด้านหลังห้องเช่นเดิม แต่เด็กผู้หญิงที่มานั่งข้างๆ คราวนี้เป็นเพื่อน ซี้ผมคนนึงเหมือนกัน มันชื่อว่ายุ ยุเป็นเด็ก อ้วนๆ ขาวๆ เรียนเก่งระดับพระกาฬ(เว่อไปนิด แค่สอบๆได้ ที่1 ของห้องมาทุกปี ผมทำได้แค่ที่ 2 ตามหลังมัน T T) ยุเป็นเด็กที่ร่าเริง เรียบร้อย แต่ความร่าเริงอย่างเดียวในตอนเด็ก มันไม่พอที่จะทำให้คนเรามีเพื่อนได้มากมายหรอก มันต้อง บวกความ บ้า ความคึก เข้าไปด้วย ^ ^ เพราะฉะนั้น ยุจึงมีเพื่อนที่สนิท จริงๆไม่กี่คนหรอก (แต่ผมก็เป็นคนหนึ่งที่สนิทกะมันนะ เพราะ เวลาผมเบลอ ยังไงก็ไปถามมันได้เรื่อง วิชาการต่างๆ ^ ^) มันจึงดีใจหน่อยที่ได้มานั่งกะผม ส่วน มี่นะเหรอ จำไม่ได้เหมือนกันว่าไปนั่งกะใคร ช่วงนั้นต้องทำตัวเหินห่าง ทั้งๆที่ใจก็อยู่กะมันนั้นแหละ กำจิงๆ T T เมื่อจัดที่นั่งเสร็จ.... "โดม ได้ข่าวว่า เป็นแฟนกะมี่เหรอ"ยายยุ มันเริ่มเระ ทั้งๆที่คำว่าแฟน มันมีความหมายยังไงไม่รู้เลย -*- "จะบ้าเหรอ เอามาจากไหนว่ะ" ผมปฏิเสธเสียแข็ง (เวลาพูดกะเพื่อนจะเหมือนกันทั้ง ญ และ ช ^ ^ มี ว่ะ มีเว้ย ตลอด) "อิอิ ..." มันขำ หน้าตาหื่นๆ เห็นแล้วอยากจะบ้าตาย เด็กผู้หญิง อ้วนๆ ยิ้มหน้าหื่นๆ โอ้ว พระเจ้า!!!! หลังจากวันนั้น อย่างที่ทุกคนคาดคิด ผมก็ไม่ได้คุยกะมี่อีกเลย T T จำได้ว่า มีเหตุการณ์ นึงตอนใกล้ หมดเทอม 1 วันนั้น ช่วงพักเที่ยง แกงค์เราก็ไป โรงอาหาร หลังจาก กินข้าวกันอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้ไปเล่นต่อ ^ ^ ผมบอกเพื่อนๆ ว่าให้ไปรอเลย เพราะมันต้องรีบไปจองที่ ในการเล่น ลูกแก้ว ผมจะไปห้องน้ำก่อน ผมรีบวิ่ง เพื่อที่จะไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แต่ เอ๊ะ... ใครหว่ากะลังเดินมา เหอๆ มันจะใครซะอีกถ้าไม่ใช่... ครับ เธอคือ มี่ แต่วันนี้มีอะไรที่เปลี่ยนไป จากเด็กผู้หญิง ผมยาว(ที่สวยมาก) วันนี้ไมมันกลายเป็น ผมสั้นแล้วว่ะ -*- จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 17:15:16 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เมื่อย วุ้ย พักแปปนะ - -" จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 17:18:43 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ก็เหมือนเดิมแหละ ผมไม่กล้าเข้าไปคุยกะ มี่แล้วอ่ะ - -" ก็เราไม่ได้คุยกันมา เกือบ3 เดือนแล้ว ตอนนั้เราเหมือนคนที่ไมรู้จักกันอีกครั้ง แงๆๆๆๆ พอ ผมใกล้ถึงเธอที่กำลังเดินสวนมา ผมก็หยุดวิ่ง แล้วทำเป็นเดิน ช้าๆเหมือนไม่มีไรทำ (ทั้งๆที่เพื่อนรอเล่น ดีดลูกแก้วอยู่ ^ ^) มี่ เองมันก็คงเห็นผม แล้วแหละ เห็นมันมองมาทางผม แล้วก็ทำหลบตาไป นี่เป็นโอกาส อันน้อยนิดเท่านั้น ที่เราเจอกัน แบบ 2 ต่อ 2 เพราะ มี่เองตอนนี้ก็มีเพื่อนเยอะ อีก ไม่เกิน 3 ก้าว เราจะเดินสวนกันแล้ว... "ไปทำไรมา" ผมพูดขึ้นมา ดังๆ(แต่ไม่มีคน คอยแอบฟังหรอกนะ อิอิ) "..." มันยังเดินเรื่อยๆ เหมือนไม่ได้ยิน - -" "เห้ย มี่!! ไม่ฟังเลยวุ้ย" ผมชัก ฉุน ตูอุดส่า เริ่ม คุย เหอๆ มันหยุด แล้วหันมามองผม "เรียกเราเหรอ" ดูมันถาม ไม่เรียกเจ๊ แล้วจะเรียกใครฟ่ะ -*- "อืม ทำเป็น ไม่รู้จักไปได้ " ผมเริ่ม ตัดพ้อ มันบ้าง "อ้าว ก็นึกว่าคน ไม่รู้จัก ไม่คุยกันนานนี่" เหอๆ สังเกต ด้วยว่าไม่คุยกันนาน "ไปทำไรมาอ่ะ ไมตัดผม สั้น" ผมเปี่ยนเรื่อง ซะ ^ ^ "เราเป็น เหาอ่ะ แม่เลย จับตัดผม" กำ หน้าตาก็ดี ดันเปง เหา ซะได้ - -" พอถึงตอนนี้ ผมก็ได้รู้แล้วว่าความจริง มันเป็น เหา เลยต้องตัดผมให้สั้น และ มี่มันก็ โดนแม่ห้ามไม่ให้ ไปเล่นกะเพื่อนๆ ผู้หญิง เพราะเด๊ว จะเอาเหาไปติดเพื่อนๆ เหอๆ อย่างนี้ก็เข้าทาง ตูล่ะสิ "แล้วนี่จะไปไหนเหรอ" ผมเริ่มถาม มี่ "ไปทำการบ้าน อ่ะ ก็แม่ห้ามไม่ให้ไปเล่นกะเพื่อนนี่" มันบอกผม "การบ้านไร อ่ะ" ผม งง จริงๆ ไม่เคยรู้ว่ามีการบ้านไร จนกว่าจะกลับบ้าน ^ ^a "ก็ การบ้าน เลขม่ะเช้า อ่ะ" มันบอก "เยะเข้!!! เข้าทางเว้ย การบ้านเลข มันอ่อน นี่หว่า มามะ เด๊วป๋า สอนให้" ในใจผมคิดซะ ไปนู้น ก่อนที่จะซ่อนความดีใจไว้ "แล้วเป็นไงบ้าง ตอนนี้ใครช่วยดูการบ้านเลข ให้ล่ะ" ในใจก็คิดว่า มันต้องไม่มีเว้ย ตูได้เสียบ อิอิ "อ๋อ ตอนนี้ถ้า งง ก็ไปถามยุ อ่ะ"มี่บอกมา "เยะเข้ เอาแล้วไง ถามใครไม่ถาม ดันไปถามคนเก่งสุดในห้อง แล้วตูจะมีโอกาสป่าวว่ะเนี่ย" ผมคิดด้วยความเซงๆ "งั้นเรา ก็ไม่ต้องช่วยแล้ว อ่ะดิ" ผมบอกมี่ไป ทำหน้าตาเศร้า(รึป่าวไม่รู้ ไม่เห็นหน้าตัวเอง อิอิ) "ก็ไม่มีใคร สอนเรา มาตั้ง 2 เดือน แล้วนี่...." มันพูดแบบนี้อีก T T จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 18:30:34 A:161.246.73.77 X:161.246.1.35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "งั้น เอางี้ม่ะ หลังเลิกเรียน เรามานั่งทำการบ้านกัน" ความคิด ในหัวทื่อๆของผมเริ่มทำงาน ลืมบอกไปว่า ผมจะต้องกลับบ้านเอง ทุกวัน แม้จะเป็นแค่เด็ก ป.3 ก้อตาม ^ ^ ส่วนมี่นั้น ผมไม่รู้ว่า เธอกลับบ้านยังไง อาจมีพ่อมารับรึป่าวไม่ทราบ "จริงเหรอ" มี่มันถามผมทันที เหมือนมันก็ไม่อยาก ถามยุเหมือนกัน ใครจะไปอยากถาม ยายเด็กอ้วน ที่เรียนเก่งสุดในห้องฟ่ะ เหอๆ มันต้อง ตูเว้ยยย "จริงดิ จะให้เริ่มวันไหนก็ บอกนะ" ผมบอก "วันนี้เลย" มันพูดแบบไม่ต้องคิดไรมาก ~เห้ย เอางี้เลยเหรอว่ะ (คราวนี้ถ้าเป็นอะไรที่ผมคิด มันจะเป็น สัญลักษณ์ แบบนี้แล้วกันนะครับ) "อืมมม ก็ได้ ไปลองทำดูก่อนนะ สงสัยเด๊วเย็นนี้ค่อยมาถาม" ผมบอกมี่ไป "ได้ๆ" ^ ^ หลังจากคุยเสร็จ ผมก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ ก่อนที่จะรีบวิ่ง ไปสนามเด็กเล่นที่เพื่อนๆ รอ - -" "ไอโจไป ขี้มาแน่เลย" ไอ้ริดเริ่ม "เหม็นว่ะ ไอ้โจขี้แตก" ไอ้เดช มาอีกคน "ป่าวนะ กรุไม่รีบ เดินช้าๆ คนมันอิ่มอ่ะ" ผมเริ่มเฉไฉ แต่ที่ร่างกาย เหงื่องี้เต็มเลย เหอๆ แล้วเพื่อนๆผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เราก็เล่นกันไปจนเข้าไปเรียน... เดือนนี้มี่มัน ไปนั่งอยู่แถวหน้าๆแล้ว ถ้ามองจากหลังห้อง มันจะนั่งด้านขวามือ ติดหน้าต่างแถวที่ 3 ส่วนผม ก็เช่นเดิม หลังสุดติดประตู ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่มีการเปลี่ยนที่นั่ง หลังพักเที่ยง ซึ่งจะเริ่มเรียนวิชาตอนบ่าย ผมไม่มีกะจิตกะใจเรียนเลย อยากให้เลิกเรียนเร็ว ^ ^ ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นมันเรียกว่าอะไร จะเป็นความรักรึป่าวไม่ทราบ แต่วิชานั้น ผมแอบมองมี่ บ่อยมาก มันเองคงไม่รู้หรอกว่าผม แอบมองมันอยู่ เหอๆเหมือนพวกโรคจิตเลยตู จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 18:53:11 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ในเมื่อ คนมันไม่อยากเรียนแล้ว แถมนั่งด้านหลังคุณครู ไม่ค่อยสนใจ นึกถึงคุณครู หน้าตาใจดี มีอายุซักคน เหมือนป้า มาธ่า อ่ะนะ ผมเลยมีอารมณ์ ศิลปินขึ้นมา เอาสมุดจดวิชานี้มาวาดรูปเล่น วาดไปเรื่อยๆๆ แล้วอยู่ๆ ผมก็มองไปทางมี่ เห้ย.. มันมองมาทางผมอยู่ จังหวะนั้น มันเลยหันหน้าหนี ~ไรว่ะมองหน้า หาเรื่องเหรอ...เอ้ยไม่ใช่ เมื่ออารมณ์ศิลปิน+อารมณ์ คล้ายๆความรักเกิดขึ้น ผมเลยนั่งวาดรูปมี่ ^ ^ อย่าคิดว่าผมเป็นเด็กเรียนแล้วจะวาดรูปห่วยล่ะ ไม่อยากจะคุยว่า งานวันเด็กทุกปีจะมีประกวดวาดภาพ ระดับจังหวัดที่ สวนสาธารณะประจำจังหวัด ผมไปกวาดรางวัลมาเพียบ ขอบอก ^ ^ แม้ว่ารูปคนมันจะวาดยากยังไง แต่ถ้าเราวาดมันด้วยใจแล้ว มันต้องมีเค้าของเจ้าของบ้างล่ะว่ะ เหอๆ ผมก็นั่งวาดรูปไป มองไปที่เธอบ่อยมาก จนเพื่อนผู้หญิงที่นั่งข้างๆ สงสัย "โจ ทำไร" ยายแก้ว(เพื่อนที่นั่งข้างๆ) "ป่าว" ^ ^ "ไม่เรียนเหรอ เห็นนั่งทำบ้าไรคนเดียว นานเระ" น่านว่าตูบ้า อีก "อืมๆ เรียนอยู่" ทำหน้าตารำคาญ มันเต็มที่ พอแก้วมันเห็นว่าผม เริ่มรำคาญ มันก็ ไม่อยากเสียเวลากะคนบ้า อิอิ มันเลยนั่งเรียนต่อไป จังหวะที่ผมกะลังจะวาดใบหน้าของมี่อยู่ มันจะต้องมองให้ละเอียด ใช่ม่ะ ผมนั่งเพ่งอยู่นาน แล้วอยู่ๆ มี่มันก็มองมาทางผม ~เยะเข้ ซวยเระตู มือยังกำดินสอ เหมือนจิตรกรเอกเลย -*- ผมทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ก้มหน้า เหมือนทำเป็นจด สิ่งที่ ครูกะลังสอนอยู่ - -" วันนั้นตอนบ่าย สรุปว่าผมไม่เป็นอันเรียนเลย มัวแต่แอบนั่งดู มี่ อ่ะ จนเรียนวิชาสุดท้ายจบ คุณครูประจำชั้นก็ให้เราสวดมนต์ ก่อนกลับ(เป็นเฉพาะโรงเรียนผมรึป่าวไม่ทราบ) ผมก็สวดแบบไร้จิต วิญญาณ มากๆเอาให้จบๆ พอเลิกเรียนปั๊บ... จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 19:13:08 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ต่อสิจ๊า หนุกดี จากคุณ : takky-ko - [ 24 ธ.ค. 47 22:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ความจริงวันนี้ กะพอแค่นี้ก่อน แต่ว่างอ่ะมาต่ออีก ซักตอน ^ ^" ยังไงก็ ทนอ่านกันหน่อยนะครับ ผมอยากระบายยยยยยย - -" ปล. สมัครสมาชิกพันทิพย์ รอนานแล้วน้า -*- จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 22:59:27 A:61.90.88.201 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 "โจ ไปเล่นลูกแก้วกัน กรุจาเอาลูกแก้ว กรุคืน" เสียงไอเดช ดังมาแต่ไกล "..." มี่มองมาทางผม เชิงสงสัย ว่า เอ๊ะบอกว่าจะมาสอนเลข ไหงกลายเป็นจะไปกะเพื่อนได้ว่ะ อะไรประมาณนี้ ผมซึ่งอยู่ระหว่างกลาง มองไปทางมี่ เห็นมันยืน รีๆรอๆอยู่ "เอ้อ เดช กรุให้ลูกแก้วมรึงเลย แล้วกัน" ผมเมื่อหมด ปัญญาเระ - -" ~ลูกแก้วตู ที่อุดส่า เล่นชนะพวกมันมา T T "เห้ย วันนี้ไมใจดีจังหว่า"ไอ้เดช งง ^ ^" "เออๆ เอาไปเหอะ วันนี้ต้องรีบไปทำการบ้าน ตอนกลางคืนพ่อจะพาไปกินข้าว" ดูตูอ้างซะ "งั้นไม่เกรงใจนะ" ไอ้เดชมันก็รับลูกแก้วของผมไป หมด มันเอาไปแบ่งกัน 3 คน T T และมันก็ไม่สนใจไยดีผมเลย เหอๆ ไอ้เพื่อนเวร เมื่อพวกมะนไป ในห้องเหลือเด็กๆ อยู่ไม่กี่คน ผมเดินไปหามี่ ซึ่งมันคงได้ยินที่พวกผมพูดกันแหละ "ป่ะ ทำการบ้านกัน"ผมบอก "พ่อพาไปกินข้าวจริงเหรอ" กำ -*- ดันเชื่อตูอีก "ป่าวหรอก ขี้เกียจรำคาญ อ่ะ" ผมก็บอกไปตรงๆ "..."มันเงียบ "เป็นไร หรือว่าปวดอึ" ผมถามเห็นมันทำหน้าเหมือนคนปวดอึ "บ้า แต่โจไม่เสียดายลูกแก้วเหรอ" มี่ถาม "เสียดายทำไม พรุ่งนี้ จะเอาคืนให้หมด" เหอๆ แต่ในใจตูโคตร เสียดายเลย จากคุณ : proxies - [ 24 ธ.ค. 47 23:00:18 A:61.90.88.201 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ต่อ ด่วนๆเลยคับ ^ ^ จากคุณ : killer - [ 24 ธ.ค. 47 23:57:15 A:161.246.51.137 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ต่อด้วยนะครับ หนุกดี จากคุณ : just.exe - [ 25 ธ.ค. 47 00:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ต่อ ซิ : p ( แกมบังคับ ) เข้ามา เขียนยังกะ พลอตการ์ตูน ญี่ปุ่น ( เขียนให้อารมค้างแล้ว จากไป ~ ) จากคุณ : labelle - [ 25 ธ.ค. 47 01:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เยี่ยมครับเรื่องนี้...เขียนได้ดีมากๆเลยครับ ผมคิดว่าหลายๆคนอ่านแล้ว...ต้องอมยิ้มแน่ๆ จากคุณ : คืนที่ดาวเต็มฟ้า - [ 25 ธ.ค. 47 14:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 วันหลังอย่าลืม...มาต่อล่ะครับ อย่ามาทำให้อยากแล้วก็จากไปดื้อๆ จากคุณ : คืนที่ดาวเต็มฟ้า - [ 25 ธ.ค. 47 14:40:59 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาต่อเสียดีๆเลยนะ รออยู่เนี้ย หนุกดีครับ มาต่ออย่างด่วนๆเลย วันนี้ยังไม่ต่อเลยอะ ถ้าลิงค์ไปกระทู้ใหนบอกด้วยนะครับ จากคุณ : ตานนท์ - [ 25 ธ.ค. 47 16:31:16 A:61.91.86.208 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 ใจเย็น ครับ เด๊ว ตอนดึกๆ มาต่อให้แน่นอนครับ ^ ^" ขอไปทำธุระแปป ปล. วันนี้ตื่นซะเย็นเลย - -" จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 20:12:41 A:202.8.87.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราเดินออกมา หาที่นั่งกัน ตามโต๊ะใต้ต้นไม้ เมื่อได้ที่เหมาะ ซึ่งก็ต้องห่างจาก สนามเด็กเล่นพอสมควร ทำไมน่ะเหรอ ก็พวกไอ้เดชมันอยู่ที่นั่นไง ล่ะ ถ้ามันมาเห็นเข้า คุณเอ้ย พรุ่งนี้โดนหนักแน่ๆตู เมื่อได้ที่ๆมั่นใจแล้ว ผมก็จัดแจง เอาการบ้านวิชาเลข ออกมาดู แล้วก็ ขอดูสมุดของ มี่ด้วย การบ้านที่ผ่านๆมา โอ้ ยายยุ นี่มันก็เปงคนดี จริงๆนะ สอนมี่มาทำให้ มี่มันเข้าใจการบ้านพอสมควร แต่ถ้าไปให้ เครดิตยายยุมากไปก็ไม่ดี เด๊ววันหลังมี่มันจะไปถามแต่ยายยุเหอๆ เมื่อจิตฝ่ายมารเข้าสิงผมเลย.. "ว้า การบ้านที่ผ่านมามันมั่วๆนะ" เอาเระตู - - "เหรอ ก็เห้น ยุเค้าบอกว่าถูกนี่" มี่มันทำหน้า งงๆ "ว้า สงสัยยุมันคงมึน" ผมเริ่มแถ ^ ^ "....." -*- "เอางี้แล้วกัน เด๊วเรา สอนให้ใหม่ ตรงไหนที่ยังติดบอกแล้วกันนะ" ^ ^ เข้าทางตู "อื้มๆ ดีๆ" ^ ^ เวลาที่ มี่มันยิ้มนี่ ไม่อยากเชื่อว่ามันจะทำให้โลกของผมสดใสขึ้นมาก มันจะเป็นด้วยสาเหตุ อะไรไม่ทราบ แต่ผมรู้สึกได้จริงๆ ยิ่งเวลาที่ มี่มันนั่งทำการบ้านแล้วทำหน้า งงๆ เนี่ย โอ้โห ผมชอบมาก หน้าตาเต็มไปด้วย ความสงสัยของเด็กหญิง กับปัญหาที่รอคนมาช่วย ผมจะแอบมอง เธอเสมอ ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 22:08:15 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 และ หลังจากนั่น เราจะมานั่งทำการบ้านกันบ่อยๆ อย่างน้อย อาทิตย์นึงไม่ต่ำกว่า 3 วันละ ^ ^ พวกไอเดช ไอริด ไอวุด มันก็สงสัยอยู่แหละนะ แต่มันจะสนใจอะไรมาก ในเมื่อตัดคู่แข่ง ในการดีดลูกแก้วไปคน(ซึ่งผมเป็น มือวาง อยู่แล้ว อิอิ) นับวัน ผมกะมี่ เริ่มสนิท กันมากขึ้น มี่มันจะชอบกินไข่นกกะทามาก และทุกครั้งที่เรานั่งทำการบ้านกัน มันจะซื้อมาให้ผมกินด้วยเสมอ ^ ^ ผมจะยอมให้ เด็กผู้หญิงมาเลี้ยง ก็เสียเชิงหมด ดังนั้น เมื่อมี่มันซื้อไข่นกกะทามาในวันนึง... "เอ้า ไข่นกกะทา" มาเระ กินได้ทุกวัน -*- "...." ผม ทำเก๊ก เงียบ มองไข่นกกะทาด้วยความเบื่อ - - "อ้าว ไม่กินเหรอ เห็นทุกวันแย่งกินจนหมด" เวง มาหาว่าตูตะกละอิก - -" "ไรอ่ะ ไม่เบื่อบ้างเหรอ กินได้ทุกวัน" ผมบอก "ไม่นี่ หย่อย จะตาย"ดู ดู มันพวกจำเจ เหอๆ "เอางี้ เด๊ว โจไปซื้อหนมที่โจ ชอบมา เลี้ยงน้ำด้วยเอ้า แล้วมาดูว่า ของใครจะหย่อย ก่ากัน" ^ ^" เริ่มแผน เลี้ยงสาวแต่เด็กเลยตู "ดีๆ จะได้ไม่ต้องกินน้ำก๊อก" ^ ^ มันทำหน้าตาระรื่น ผมก็ไปเลยครับ หน้าโรงเรียน ลูกชิ้นทอด ปลาหมึกย่าง น้ำปั่น กะว่าไงมันต้องชอบ อิอิ หลังจากที่ซื้อของกินมาเยอะเยะ ก็เดินกลับมาที่โต๊ะ เย้ย!!! เหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิดที่สุดมันก็เกิด -*- ไอ้ 3 ตัวมาร มันมาแล้ววววววววว แงๆๆๆๆ จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 22:35:03 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไอ้เดช ไอ้ริด ไอ้วุด กะลังนั่งคุยอยู่กะมี่ -*-" อย่างครื้นเครง เหมือนมันกะลังรออะไรบางอย่าง ใช่ครับ สิ่งที่มันรอคือ ผมเอง มี่มันคงบอกไอ้พวกนั้นแล้วว่าผมมาทำการบ้านกับมัน ผมพยายามทำตัวเป็นปกติที่สุด ก่อนจะเดินเข้าไปในระยะสายตาของพวกมัน สายตาที่เพื่อนๆสุดรักมันมองผม เหอๆ บรรยายไม่ถูกจริงๆ มันเป็นใบหน้าของเด็ก 9 ขวบซึ่งเหมือนได้ทำการปิดคดี ฆาตกรรมซ่อนเงื่อนได้ เหมือนมันได้เป็นคนค้นพบขั้วโลกเหนือ อะไรประมาณนี้ ทั้ง 3 ตัว มองมาทางผม แล้วยิ้มกว้างๆ ~กำแล้วตู กลายเป็นเหยื่อ ของพวกมารที่หิวโหย T T ผมเดินเข้าไปนั่งปั๊บ ไอ้วุดมาก่อนคนแรก "อ้าว ไหนบอกวันนี้แม่จะพาไปงานเลี้ยงไงว่ะ" T T มันพูดแทงใจดำ "เออนั่นดิ พวกกรุอุดส่า ไม่กวน" ไอ้เดชต่อทันที ส่วนไอ้ริด มันหัวเราะอย่างสะใจ แบบว่า กรุไม่ต้องพูดไรมาก T T "เอ่อออ - -" " ผมก็กะลังหาข้อแก้ตัว "อ้าววันนี้โจ ต้องไปงานเลี้ยงเหรอ" น่าน มี่ มันถามมาได้ไงว่ะ พวกไม่ทันมุขจริงๆ -*- "เอ่อ คือแบบว่า อยากทำการบ้านก่อนมีไรป่าวว่ะ"ผมก็พูดไปในเมื่อ จำนนต่อหลักฐาน "ถ้าทำกะพวกกรุ มันคงไม่ทำว่ะ" ไอ้เดช ตัวดีบอก "นั่นดิๆๆๆๆๆๆๆ" ลูกน้องไอ้เดช 2 ตัว พูดพร้อมกัน T T จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 22:45:22 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 "อ้าว แล้วพวกมรึงไม่กลับบ้านเหรอ" ผมรีบไล่ อิอิ "เห้ยถือไรมาด้วยอ่ะ เยอะเยะเลย" ไอ้เดชถาม ~ กำ ไม่ฟังตูพูดเลย T T "เอ่อ หนม อ่ะ"เมื่อ มันจะนั่งกันต่อก็ เลยตามเลยแล้วกัน "ดีเลย กำลังหิว แหมๆ มีเลี้ยงกันด้วยนะ ^ ^"ไอ้เดช เจ้าเก่า "ดีๆมากินด้วยกัน แล้วช่วยตัดสินว่าของที่โจซื้อ กะขนมเรา ใคร หย่อยก่ากัน" ดูมี่มันทำ นึกว่างานแข่งขันชิมอาหาร นานาชาติรึไงฟ่ะเนี่ย - -" "ได้ๆ เด๊วพวกเราจะชิมตัดสินให้" ไอ้มาร 3 ตัว พูดเกือบพร้อมกัน หลังจากฝูงอีแร้ง รุมทึ้งขนมที่ผมซื้อมา และ ไข่นกกะทา ของมี่ อย่างเอร็ดอร่อย ผมก็กำลังจะบอกพวกมันว่า เห้ยนั่น มี่มันซื้อมาเหลือให้มันกินมั่ง ผมหันไปทางมี่ สิ่งที่ผมเห็นในใบหน้าของเธอนั้น เธอกำลังยิ้ม ในการกระทำอันตะกละ ของเพื่อนๆ เหมือนกับภูมิใจเวลาที่ เพื่อนๆ กินไข่นกกะทาที่เธอซื้อมา ~ยิ้มยังกะว่ามันทำเองงั้นแหละ (ผมคิด ^ ^) แต่ยังไงก็ตาม มันเป็นภาพที่ผมไม่อยากจะลืมไปเลย แม้มันจะผ่านมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่ผมเดินผ่านร้านที่ขาย ไข่นกกะทา ผมจะนึกถึงหน้าของเธอและซื้อมากินตลอด หลังจากที่ เพื่อนๆ กินกันจน เต็มที่แล้ว แน่นอน ไข่นกกะทา ชนะไปด้วย 3 ต่อ 0 เสียง อย่างไม่ต้องสงสัย -*- "เห็นม่ะ เราบอกโจ ตั้งนานแล้วว่า มัน หย่อย ไม่เชื่อ" น่านมีถมตูอิก T T "ครับๆ ขอบคุณทุกท่านนะครับที่มาชิมกัน"ตูเศร้าใจ ยังไม่ได้กินเลย T T "วันหลังแข่งกัน อย่าลืมเรียกมาให้ชิมอีกนะ" ไอ้วุดบอก "ได้เลย ^ ^" มี่ มันยังภูมิใจไม่เลิก - -" จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 22:57:18 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่มีไรต้องปิดบังเพื่อนๆ อีกแล้ว - -" ในเมื่อโดนจับได้คาหนังคาเขา ผมก็เลยขอร้องพวกมันว่า อย่ากวนตรีนให้มากนัก เอาแค่พวกเราพอ แต่ยังไงผมก็ ปฎิเสธพวกมันนะว่า ไม่ได้ชอบมี่ อ่ะ -*- ก็จะให้ยอมรับได้ไงล่ะครับ ในเมื่อตัวผมเองยังไม่รู้เลยว่า ความชอบมันเป็นยังไง คำว่าแฟน มันต้องอยู่ในสถานะไหน แต่ถ้าถามว่ารู้สึกดีมั้ยเวลาได้อยู่ใกล้ๆ ตอบได้เลยว่า โคตรรู้สึกดี เหมือนกับว่าวันไหนที่ไปโรงเรียนแล้วได้อยู่กะมี่ 2คนมันเหมือนกับ ได้กำไร เลยอ่ะวันนั้น ^ ^ แต่ผมก็ไม่บอกเพื่อนผมหรอกนะ อิอิ ใครจะบอก มันเขินนะเว้ย เหอๆ ดังนั้น วันที่เรา(หมายถึงผม กะมี่ นะ ^ ^)จะทำการบ้านกัน ผมจะบอกเพื่อนๆก่อน มันจะได้ไม่มายุ่ง อิอิ เหตุการณ์ผ่านไป จนเราทำการสอบ ซึ่งผมก็ไม่มีไรมากอยู่แล้ว ตูเก่ง เหอๆ แต่มี่นี่สิ จะทำข้อสอบวิชา เลขได้ป่าวหว่า??? ถึงทุกคน จะคิดว่า ข้อสอบ เลขชั้น ป.3 มันจะยากไรนักว่ะ แต่หรับเด็ก ตอนนั้น มันก็ เครียดพอสมควรนะครับ อิอิ หลังสอบเสร็จ ผมก็ยืนรอเพื่อนๆ อยู่หน้าห้อง (ผมทำข้อสอบเร็วอยู่แล้ว อ่ะ เหอๆ อาจเพราะทำเร็วเลยสะเพร่าไปบ้าง เลยให้ ยายยุมันเซง ทุกปี ^ ^) เพื่อนๆผม ทะยอยออกมา ผมก็ยืนคุยไปเรื่อยๆ เพราะคนที่ผมรอ คงไม่ใช้ไอ้เดช ไอ้ริด หรือไอ้วุด แน่ๆ เหอ ~รอมันตูก็เปงเกย์แล้ว - -" จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 23:15:51 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 และแล้ว เธอก็เดิน ออก มาจากห้อง (ลืมบอกว่าวิชาสุดท้าย คือเลข) หน้าตามี่ตอนนี้ เป็นหน้าที่มึน มาก - -" ~ไรว่ะตู อุดส่าสอนไปขนาดนั้น ยังทำไม่ได้อีกเหรอว่ะเนี่ย -*- ผมไม่อยากคิดเอง เลยเดินเข้าไปหามี่ มันก็คงเห็นผมยืนอยู่ข้างนอกห้องนานแล้วแหละ เพราะพวกเราคุยกันดังซะขนาดนั้น เหอๆ "เป็นไง ทำไม่ได้เหรอ ทำหน้าเป็นคน ปวดอีไปได้" เวลามี่มันหน้ามึนๆ จะเหมือนคนปวดอี มาก อิอิ "...." มันเงียบ - - ~กำ เอาแล้วไง ไม่น่ามากวนตรีนมัน ตอนมันกะลังเซงเลยตู - -" "เอาน่า ไม่เป็นไร เด๊ว โจ ติวให้ใหม่ เอาไว้สอบปลายภาค เอาให้เต็มเลย" (ขนาดตัวเอง ทำไม่เต็ม ยังมีหน้าไปทำเท่ อีก กำ จริงตู -*-) "...." มี่มันยังเงียบ "อย่าคิดมากดิ เป็นเด็กเป็นเล็ก" (ยังกะตู โตเลยนะไปปลอบมันแบบนี้ เหอๆ) "แบร่ๆๆๆๆๆๆ โดนหลอกๆๆๆๆๆๆ ทำได้ย่ะ อิอิ" มี่มันแลบลิ้น ปลิ้นตา ประมาณว่า ตูหลอกมันสำเร็จแล้ว สมน้ำหน้า มาทำเท่ ดีนัก - -" ~เวง หน้าแตกเลยตู ชาวนากะงูเห่า ป่าวว่ะเนี่ย T T "เวง แล้วไม่ทำหน้าเหมือนปวดอึ แบบนี้" ผมชักฉุน "ก็อยากให้แปลกใจ ไง"มันบอกหน้าระรื่น พร้อมรอยยิ้มที่มีเลือดฝาดที่แก้ม (โคด น่ารักเลย ขอบอก ^ ^) "เห็นม่ะ บอกแล้วว่า ติวกะโจซะอย่าง เหอๆ"ได้ที กลบเกลื่อนอาการหน้าแตกซะ อิอิ "แหวะ เก่งตายเลย"น่าน ทำคุณบูชาโทษ -*- "เหอๆ งั้น เทอมหน้าลาก่อนนะ"ผมได้ที ข่มมันซะ "ถ้าไม่ สอนมี่นะ จะไม่ซื้อไข่นกกะทาให้กินอีก"มันบอก ~กำ ตูไปบอกว่าชอบกินไข่นกกะทา ตอนไหนว่ะ -*- แต่เชื่อม่ะครับว่า หลังจากนั้นทุกครั้ง เวลาที่มี่มันซื้อไข่นกกะทามาให้ ผมไม่เคย ปฏิเสธมันเลย ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 25 ธ.ค. 47 23:45:23 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 เมื่อ พวกเราสอบเสร็จ มันก็เข้าสู่ช่วงปิดเทอม ที่เด็กๆ รอคอย ผมก็เป็นเด็กคนหนึ่งเหมือนกันที่ อยากให้ปิดเทอม เพราะเราจะได้นอนตื่นสายๆได้ ได้เล่นทุกวัน ไม่ต้องเรียน เหอๆ ~แต่ไมปีนี้ ตูไม่อยากให้ปิดเทอมเลยหว่า - -" พอผมมาคิดถึงช่วงเวลาที่กำลังเป็นใจให้ผมได้ สนิทกับมี่ ซึ่งเป็นช่วง 2-3 อาทิตย์ ก่อนสอบเท่านั้น ~มันน้อยเกินไป ไม่เอาๆๆ ตูอยากเรียนอีกๆๆ อยากมาโรงเรียนเว้ยยยย อย่าปิดดิๆๆๆๆๆ T T ออกจะเว่อไปนิด อิอิ ^ ^" แต่ในใจลึกๆ ผมก็ไม่อยากให้โรงเรียนปิดจริงๆนะ มาคิดอยู่คนเดียวว่า เวลาเปิดเทอมไป เราจะมาคุย กันเหมือนเดิมป่าวหว่า (ออกจะคิดมากไปนิด แต่มันก็คิดจริงๆนี่นา) ตลอดช่วงปิดเทอม ซึ่งผมอยากให้ผ่านไปอย่างรวดเร็วนั้น ^ ^ ผมได้ไปเยี่ยมคุณ ย่าที่ต่างจังหวัด ซึ่งแน่นอน มันต้องไม่เจอมี่แน่ๆ (ถ้าเจอก็จะเว่อไปนิด ^ ^") แต่ช่วงที่ไปอยู่กะ ย่า ผมก็ไม่เหงาเท่าไหร่หรอกนะเพราะที่บ้านคุณย่า จะมาน้องของผมซึ่งเป็นลูกของลุง มันอายุน้อยก่าผมแค่ ปีเดียว เป็นเด็กชายที่ซนก่าผมอีก ผมเลยสบาย วันๆมันจะนึกหาอะไรมาเล่นได้ตลอดเวลา เหอๆ ผมรู้ว่าคนที่เข้ามาอ่าน คงไม่อยากรู้หรอกว่าผมไปปีนต้นไม้กี่ต้น หรือไปวิ่งไล่จับกันกี่คน ^ ^ เอาเป็นว่า ปิดเทอม เดือนตุลานั้น เป็นปิดเทอมที่แสนจะ ธรรมดาของเด็กคนหนึ่งเลย และแล้ว....วันเปิดเทอมก็มาถึง เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ~ตูจะดีใจไปนิดป่าวว่ะ - -" จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 00:12:04 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ง่า - -" วันนี้ เอาไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ชักจะ มึนๆ(หน้าปวดอึ แบบมี่ แระ ^ ^" ) เด๊วพรุ่งนี้จะมาต่อนะครับ จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 00:15:05 A:210.86.146.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมไปโรงเรียนเช้าเช่นทุกวัน (ลืมบอกว่าไม่ว่าวันไหนๆ ผมก็จะไปโรงเรียนเช้าอยู่แล้ว วันนี้ก็เหมือนทุกวัน ^ ^) ผมเดิน เข้าไปในห้องด้วยความดีใจ(ที่ได้เปิดเทอมซะที) ในห้องว่างเปล่า ยังไม่มีใครมา ~จะมีได้ไงว่ะ นี่มันเพิ่งจะ7 โมง เอง -*- แม่ไม่น่าส่งตูเร็วๆเลย แต่ไม่เกิน 15 นาที ไอ้ริดก็ มาเพราะมันเป็นเด็กที่อยู่บ้านไกล เลยต้องตื่นมาโรงเรียนแต่เช้า ตอนนี้เพื่อนๆเริ่ม มากันแล้ว ผมนั่งคนคุยกะไอ้ริด ไม่นาน แกงค์ผมก็มากันครบทุกคน เราก็ โม้เรื่องวันปิดเทอมเหมือนเคย ซึ่งไอ้เดชดูจะโม้กว่าใคร "เห้ย กรุไปบ้านลุงกรุที่ สุพรรณ ควายเต็มเลย" มันเริ่มฝอย "แล้วไงว่ะ" ผมฟังมันเรื่อยๆ "กรุได้ขี่ควายแข่งกะเพื่อนด้วย" ไอ้เดชเล่าต่อ "ฟาย เมิงแค่หมายังกลัวเลย นับภาษาไรกะความว่ะ" ไอ้วิดเริ่มรู้ว่าไอ้เดชมันฝอย พวกผมซึ่งนั่งฟังก็ได้แต่ฮา และอยู่ๆก็มีเพื่อนผู้หญิงคนนึงเดินมาทางที่พวกเรานั่งกันอยู่ ผมเห็นแล้วว่าเธอคือ แจน แจนเป็นลูกของคุณครูโรงเรียนนี้ การเรียนก็ งั้นๆ แต่จัดว่าน่ารักทีเดียว(แต่เทียบมี่ไม่ได้หรอก ^ ^) จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 17:40:55 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 แจนเดินมาที่กลุ่มของเรา แล้วหยุดหันมาทางผม แล้วยิ้มๆ ~มันมาไม้ไหนว่ะ ยายนี่ -*- ยิ่งไม่ถูกกะลูกครู ด้วยตู "โจ ได้ข่าวว่า..."แจนพูดแล้วยิ้มๆ "หา รู้แล้วเหรอ ไอ้เวงเดช พวกเมิงไปบอกมันไมว่ะ" ผมก็กระต่าย ตื่นตูม นึกว่าพวกเพื่อนจะขายเรื่องที่ผม สนิทกะมี่ให้คนอื่นฟัง "อ้าว รู้แล้วเหรอ"แจน มันทำหน้า งงๆ ถามผม "...."ผม งง กว่ามันอีก - -" "อ้าว โดมรู้เรื่องคะแนนสอบ แล้วเหรอ"แจน บอก "หาา อ่อ ยังอ่ะ"ผมเริ่มโล่งใจ ~ตูนึกว่าเพื่อนมันจะขายตูซะอีก แหะๆ - -" "ไรเมิงไอโจ ร้อนตัวเชียว เมิง" ไอ้วุด มันตอกย้ำ ^ ^" "อ้าว แล้วว่ายังไงล่ะ แจน เราไม่รู้"ผมเข้าเรื่องทันที "อืม ได้ข่าวว่า เทอมที่แล้ว ได้ที่ 1 นี่"แจน ยิ้มๆ แล้วบอกผม "เย้ย มั่วป่าว จะเอาไรไปชนะ ยุมันหว่า" ผมตกใจทำหน้า งงๆ "นั่นดิ ไอโจมันโง่กว่า ยุตั้งเยอะ" ไอ้เดช มันสนับสนุนผมเต็มที่ -*- "จริงๆ เห็นแม่เป็นคนบอก"แจนมัน เอาแม่มาขู่ เหอๆ "จริงก็ดีสิ จะได้ให้พ่อซื้อจักรยานให้ 555"ผมเริ่มดีใจจนออกนอกหน้า ตอนนั้นผมยังไม่ทันสังเกตุ ด้วยซ้ำว่ามี่ มันมายัง จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 17:42:24 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 วันนี้เงียบเหงาจัง ^ ^" หรือเค้าไปดูข่าวแผ่นดินไหวกันหมดน้อ ปล.อยากได้กำลังใจนะ ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 18:14:56 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 สู้เค้าๆ จากคุณ : codename_x - [ 26 ธ.ค. 47 18:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ถึงผมจะไม่อยากจะเชื่อ ยายแจนมาก แต่ในใจก็แอบหวังลึกๆล่ะนะ ~ มีโอกาสได้คะแนนมากกว่า ยายยุ มันสะใจจริงเว้ย ^ ^ พวกเราคุยกันอีกพักนึง(ไม่ได้คุยเรื่องเกรด หรอกนะ) มาแล้ว!! ผมแอบดีใจสุดๆ มี่มันเดินเข้ามาในห้อง พวกผมซึ่งจับกลุ่มกันอยู่หลังห้อง ซึ่งมี่มันคงจะเห็นแล้ว ~แต่ไมมันไม่ ส่งรอยยิ้ม ทักทายมาหน่อยฟ่ะ -*- ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ตอนนี้คงไม่เหมาะหรอกนะ ที่จะเข้าไปคุย ก็เพื่อนเล่นอยู่เต็มห้อง ตูก็เขินสิ - -" ไม่ได้เจอกัน 1 เดือนมี่ผมยาวขึ้นนิดๆ (เริ่มสวย อิอิ) ผมอยากเข้าไปคุยกะเธอ ใจจะขาดแต่ต้องทำเป็นไม่สนใจ และแล้ว เราก็ต้องไปเข้าแถว วันนี้ผมอยู่แถวหลังสุดของผู้ชาย เพราะไปถึงช้าสุดอ่ะ และผู้ ช คนหลังสุดจะอยู่ใกล้กะผู้หญิงอ่ะครับ ไม่ต้องเดาก็จะรู้ว่า ผมจะเล่าทำไม ^ ^" เพราะผู้หญิง คนแรกคือมี่ ~มันจะเข้าทางไรขนาดนั้นว่ะ ^ ^ จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 18:38:11 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 ผมไม่ค่อยมีกะจิตกะใจ เคารพธงชาติเท่าไหร่หรอกนะตอนนั้น ใจมันไปอยู่กะคนที่อยู่ด้านหลังมากกว่า ^ ^" เมื่อเราสวดมนต์ อะไรเสร็จ ก็ถึงเวลา ต้องนั่งฟังข่าวประจำวัน อยู่ มี่ก็ สกิดหลังผม... "ปิดเทอมเป็นไงบ้าง"มี่เริ่มถาม "ไปบ้านย่ามา น่าเบื่ออยากมาโรงเรียนเร็วๆ"ผมก็บอกความจริง "อืม เราไปเชียงใหม่มาแหละ"มี่บอก "เหรอ ไหนของฝากอ่ะ"ได้ที ถามหาของฝากซะเลยตู ^ ^ "โห ไรว่ะเจอหน้าทวงของเลย" -*- "ล้อเล่นน่า ไม่ได้หวังหรอก"คนเรามัน เริ่มน้อยใจ T T "ความจริงมีนะ ซื้อมาฝากจริงๆ.....มาฝากเพื่อนๆหลายคน" "ดีๆ" แต่ในใจตอนแรก นึกว่าจะซื้อมาฝากตูคนเดียว ^ ^" พอหลังเลิกแถวตอนเช้า เข้าไปในห้องเรียน ก่อนที่ อาจารย์จะเข้ามา มี่มันก็เริ่มเอาของมาแจก ^ ^" เพื่อนๆทุกคน ได้รับของฝากแบบเดียวกันคือ พัด แบบเชียงใหม่ ปะมานนี้อ่ะ เพราะผมไม่ค่อยอยากสนมาก เด๊วหาว่าเด็กบ้านนอกไม่เคยเห็น ^ ^" จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 19:17:17 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผมคิดว่าคงได้พัดมาพัดเล่นเหมือนกัน ก็รอมันมาแจกอยู่แหละ พอมันเดินมาแจกพวกไอ้เดช ที่อยู่กะผมเป็นพวกสุดท้าย มี่มันแจก ไอ้เดช ไอ้วุด ไอ้ริด และ... "แบร่.. หมดแล้ว" มันมาแลบลิ้นใส่ - -" "เย้ย"ผมตกใจ นี่เอาจริงเหรอว่ะ "ทำไงดีอ่ะ นับคนผิด"มี่มันทำหน้างง ~เออว่ะลืมไป เม่งยิ่งตกเลข อยู่ด้วย ซวยเลยตู T T "เห้ยไอโจ เอาของกรุก็ได้"ไอ้เดช คงคิดว่าผมควรจะได้ไรบ้างแหละ "ไม่เป็นไร เหอๆหวังไรกะคน ตกเลขว่ะ"ผมพูดขำๆ กลบความเศร้า "เออ ตกเลขแล้วไง" มี่มันทำงอน "ป่าว ถือว่าโจซวย เหอๆ"ผมบอก "เชอะ"แล้วมี่มันก็เดินไป เอาแล้วไง นึกว่ามันอำ แต่นี่จริงนี่หว่า - -" ~เม่งลืมของฝากตู แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าเว้ย และหลังจากคุณครูเข้ามาจัดที่นั่ง เรียบร้อย มี่มันก็ไม่สนใจไยดีผมเลย เม่งเศร้าว่ะ อุดส่าดีใจที่ได้เจอ มีของมาให้เพื่อน ทุกคน แต่ไม่ให้ตู จำไว้เลย T T จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 19:19:39 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไปดูข่าวก่อนน้า เป็นห่วงญาติๆ เค้าไปเที่ยวภูเก็ต ไม่รู้เป็นไงบ้าง - - ถ้าดึกๆ มีเวลาจะมาโพสต่อนะครับ ปล.อยากให้โลกสงบสุข (พระเอกเกินป่าวว่ะกรุ - -") จากคุณ : proxies - [ 26 ธ.ค. 47 19:22:11 A:210.86.146.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 คร้าบ ยังรออ่านต่อครับ จากคุณ : just.exe - [ 27 ธ.ค. 47 08:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 หุหุ ติดตามอยู่ค่า อยากอ่านตอนต่อไป จากคุณ : JaZz In LoVe - [ 27 ธ.ค. 47 11:12:39 A:203.113.35.11 X:203.150.217.115 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ยอดเยี่ยมมาก สุดยอดนิยาย ไม่ทราบว่าเป็นญาติกะ โกวเล้ง ป่าวคับ เหอๆๆๆๆ จากคุณ : killer - [ 27 ธ.ค. 47 12:10:06 A:161.246.73.244 X:161.246.1.35 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ผมเริ่มเซ็ง คุณครูเริ่มจัดที่นั่งใหม่ให้นักเรียน เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย คุณครูก็เริ่ม... “เอาล่ะฟังคะแนนสอบกัน”เสียงเด็กๆ ก็เริ่มดังหึ่งๆขึ้นมาในห้องอีกครั้ง ผมซึ่งในตอนนั้นกำลังเซ็งจัด ก็ไม่ค่อยได้ฟังอะไรเท่าไหร่ ^ ^” ตอนนั้นก็มันเศร้าจริงๆนี่นา ใครมันจะไปมีกะจิตกะใจฟังประกาศคะแนนฟ่ะ ลืมบอกไปว่าห้อง ป.3/3 ของเราตอนนั้น มีนักเรียนประมาณ 38 คน เป็นชายซะ 20 คนประมาณนี้ ผมซึ่งชื่อขึ้นต้นด้วย อ.อ่าง ดังนั้นผมจึงเลขที่ประมาณ 17 หรือ18 ราวๆนี้แหละ (เนื่องจากจรรยาบรรณของผู้เชี่ยวชาญจึงขอสงวนชื่อจริงน้า ^ ^”) “เลขที่ 16 เด็กชาย....” ครูขานชื่อให้คนนั้นยกมือ (ไอ้ที่จุดๆ ไม่ใช่จรรยาบรรณแต่จำไม่ได้ เหอๆ)เมื่อเด็กขาน “เธอได้ที่ 15” เพื่อนๆก็จะมีเสียงหึ่งๆตามลำดับ - -“ “คนต่อไป เลขที่ 17เด็กชาย(ผมเองแหละ)”คุณครูเรียกแล้ว “ครับ”ผมก็ยกมือขึ้น ไม่รู้ทำไมวันนี้มันไม่ตื่นเต้นเหมือนครั้งที่แล้วมาเลย หันไปทางยายแจน มันกำลังส่งยิ้มหวานมาเลย ยังกะว่า เด๊วแกจะได้รู้ว่าฉันไม่ได้โม้ เหอๆ -*- “ฉันเห็นเธอขี้เกียจ ไม่นึกเลยว่าเธอจะได้ที่ 1 เพื่อนๆตรบมือให้นาย...ด้วยจ้า” ~น่านหาว่าตูฟลุคอีก คุณครูที่รักนี่ - -“ จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:02:33 A:161.246.73.89 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เพื่อนต่างปรบมือเกรียวกราวแม้แต่ ยายยุที่ถูกแย่งตำแหน่งไป ก็ยังตรบมือให้ผม ตอนนี้ในใจเม่งโคดเขิน ไรว่ะจะชื่นชมไรกันมากมาย พอหันไปทางยายแจน โอ้วพระเจ้า มันหน้าบานยังกะมันได้ที่ 1 เอง แบบประมาณ เห็นม่ะบอกแล้วไม่ยอมเชื่อ ส่วนคนที่ส่งเสียงดัง ที่สุดก็หาใช่ใครไม่ไอ้เดช แอนด์เดอะ แกงค์ นั่นเอง ^ ^” ผมไม่ลืมหันไปหามี่หรอกนะ แต่มันไม่ได้มองมาทางผมเลย ~เห้อไมมันสุข ปน เศร้า ยังงี้ว่ะ T-T คุณครูก็บอกให้นักเรียนเงียบเพื่อที่จะได้ประกาศต่อไป แน่นอน เมื่อหมดคนที่ 20 จะเริ่มนักเรียนหญิง และเด็กคนแรก จะเป็นใคร ถ้าไม่ใช่ เด็กหญิงเก็ดดาว เมื่อเด็กผู้ชายหมด คุณครูก็เริ่ม “เลขที่ 21 เด็กหญิงเก็ดดาว ....(ขอแล้วกันนะนามสกุลอ่ะ)” “ค่ะ”มี่ หน้าตาแบบโคตรจะลุ้น ยกมือขึ้น “เธอได้ที่ 12”คุณครูบอกเรียบๆ แต่สิ่งที่ผมเห็น หน้าตามี่ มันดีใจมากๆ แบบว่ายังไม่เคยได้เกรดดี แบบนี้มาก่อน ผมซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่ายังไง แต่เห็นหน้ามันแบบนี้ ผมก็ต้องรู้สึกดีแหละ อิอิ ^ ^” และคุณครูก็ประกาศไปเรื่อยๆ ยายมยุรี ได้ที่ 2 ตามความคาดหมาย ผมก็ตรบมือให้ยุเหมือนกันนะ จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:06:09 A:161.246.73.89 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หลังจากเรื่องตื่นเต้นตอนเช้าผ่านไป ก็เข้าสู่ภาวะปกติ นั่นคือ การเรียน ป้ามาธ่า ก็มาสอนตามปกติ(จะบาปป่าวว่ะเนี่ยตู ไป แซวครู) ผมซึ่งเมื่อเรื่องราวตื่นเต้นผ่านไป ความเซ็งก็เข้ามาอีกแล้ว - - ครึ่งวันเช้าไม่มีอะไรเข้ามาในหัวเลย จนถึงช่วงพักกินข้าว ไอ้เดชและพวกผมก็รีบไปกินข้าว เพราะนี่เป็นวันเปิดฤดูกาล การดีดลูกแก้วก็ว่าได้ ^ ^ ไอ้เดชเอาลูกแก้วมาเยอะมาก คงเก็บตังตอนปิดเทอมซื้อมา ส่วนคนอื่นๆก็ลดหลั่นลงมา แต่เจ้ากรรม ผมดันลืมเอาลูกแก้วมา เหตุจากการที่อยากมาโรงเรียนเร็วๆแท้ๆ ผมเลยต้องยืมลูกแก้วจาก เสี่ยเดช ลูกนึงก่อน ^ ^ (เด๊วตูจะกินลูกแก้วพวกเมิงให้หมดเหอๆ) พวกผมรีบไปกินข้าวกัน(คล้ายๆกินอ่ะนะ แต่มูมมามกว่ามาก ^ ^) ไม่เกิน 5 นาทีพวกเราก็กินเสร็จ เราไม่รอช้าที่จะวิ่งไปที่สนามเด็กเล่น ขณะที่เราเริ่มวิ่งกันนั้น... “โจๆๆ หยุดแปป”เสียงเด็กผู้หญิงเรียกมาทางด้านหลัง จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:07:17 A:161.246.73.89 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ผมหันไปก็นึกอยู่แล้วว่าเสียงมันคุ้นๆ มี่นั่นแหละ ผมเลยหยุดรอ “มีไรเหรอ” ผมทำหน้าตาปวดอึ - -“ “ทำหน้ายังกะปวดอึ อิอิ นี่ๆ เมื่อกี้ไปดูคะแนนมาด้วย”มี่มันยิ้มซะแก้มแดงเชียว ลืมบอกไปว่าตอนประกาศหน้าห้องครูจะบอกเฉพาะ ลำดับของนักเรียน แต่ถ้าอยากดูคะแนน หรือเกรดแต่ละวิชา ต้องไปขอดู หรือไม่ก็รอรับสมุดพก อ่ะครับ “อืมแล้วไงต่อล่ะ” ผมก็ยังงงอยู่ดี “มี่ได้เกรด 4 วิชา เลขด้วย” มันยังยิ้มหน้าระรื่น “เห็นม่ะ ใครเป็นคนติวให้ เหอๆ ” ได้ทีข่มมันซะ “รู้แล้วน่าๆ เด๊วซื้อไข่นกกะทาเลี้ยงนะ” ^ ^ ~ เย้ย ไข่นกกะทาอีกแล้วเหรอ มันจะราวีตูไปถึงไหนฟ่ะ T T “ไข่นกกะทาอีกแล้วเหรอ” ผมเริ่มหลอน “แหมอยากกินล่ะสิ” มันยังไม่รู้ตัว เหอๆ - -“ “อื้ม จะรอกินนะ เด๊วไปดีดลูกแก้วก่อน” หาทางหนีจากปีศาจไข่นกกะทาก่อน “เด๊วจิ ยังไม่จบ” มันทำหน้างอนๆ เหมือนกันว่าผมจะรีบไปไหนนักว่ะ “......” ผมทำหน้าทุยๆ ใส่ “เอ้านี่ ....ของฝากเมื่อเช้าแกล้งเล่นหรอกน่า” มันยิ้มซะแก้มแทบปริ ผมอึ้งไม่อยากเชื่อว่ามันจะมีของมาฝากผมจริงๆ สิ่งที่ยื่นมาเป็นถุงผ้ากำมะหยี่ ผมรับมาทำหน้า งงๆ “”เปิดดิๆๆๆ” ~เม่งเร่งตูซะ จริง - -“ จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:08:08 A:161.246.73.89 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สิ่งที่ผมเห็นเมื่อเปิดถุงมา นั่นคือสร้อยเงินที่ห้อยไว้ด้วยพระเครื่อง องค์นึง ผมมองมี่ เชิงถามว่าไปไงมาไงนี่ “ก็มี่ไปเที่ยวกะพ่อ แล้วไปไหว้ครูบาฯ เลยเอามาฝากโจไง” พร้อมกันนั้นมี่ ก็โชว์สร้อยที่เธอแขวน มันเหมือนกะที่ให้ผมเลย “ใส่เลยนะ ห้ามถอดด้วย ถ้าถอดโดนกินไข่นกกะทาคนเดียว” ~เอาไข่นกกะทามาขู่ ใครจะกล้าขัดกันล่ะคราวนี้ T T ผมก็เลยใส่ทันที (กลัวโดนปีศาจไข่นกกะทาแกล้ง ^ ^) มี่มันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แบบประมาณว่าภูมิใจมาก อิอิ แต่ใครจะรู้ว่า ผมอ่ะโคตรจะดีใจเลย นึกว่าถูกลืมซะแล้ว ^ ^ “ขอบใจนะ นึกว่าจะลืมซะอีก” ผมมีตัดพ้อ(น่าถีบจริงตู) “อิอิ แกล้งโจ แล้วมีความสุข” น่านมีบอกด้วย เหอๆ ตอนนั้นจะด่าผม ผมก็ยังยิ้มได้อยู่ดี อิอิ ผมขอบอกขอบใจอีกแปป ก็บอกว่าจะไปเล่นดีดลูกแก้ว “อ้อ โจๆ มี่ลืมอีกอย่าง” มี่บอกให้รอแปป ก่อนล้วงเป๋ากระโปรง จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:09:20 A:161.246.73.89 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สิ่งที่อยู่ในมือเป็นลูกแก้ว แบบสวยๆเลยนะ ที่เค้าไม่เอามาดีดกันอ่ะ ยื่นมาให้ผม 5-6 ลูก ผมมองหน้าเธอ แล้วถามเชิงว่าอะไร (ทั้งๆที่ก็เห็นแล้วว่ามันคือ ลูกแก้ว ^ ^”) “ก็คราวก่อนเห็นแจกลูกแก้วเพื่อนไปหมด” โหยังจำได้อีกเหรอว่ะเนี่ย “.......” ผมกำลังซาบซึ้ง T T ถ้าถามว่าควารักของผมเกิดขึ้นตอนไหน มันคงจะเป็นตอนนี้แหละมั้ง การที่คนๆนึง สนใจในสิ่งเล็กน้อยของเรา ซึ่งผมเองยังเกือบจะลืมไปแล้ว มันไม่เคยแน่ใจเช่นวันนี้มาก่อนเลย ~ผู้หญิงคนนี้แหละ ที่ตูชอบ(อาจจะรักแล้วด้วย) ผมรับลูกแก้วเหล่านั้นมาและแน่นอนผมไม่เคยเอาไปใช้ในสนามเลย มันมีค่าเกินกว่าจะไปสัมผัสกับดิน และหิน ให้เกิดรอยขีดข่วน ^ ^ (แต่พกเป็นประมาณลูกแก้วนำโชคตลอด ล่ะ อิอิ) ~วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในรอบ 3 เดือนเลยนี่หว่า เอิ้กๆๆๆๆ จิตใจผมเริงร่าเต็มที่ ^ ^” จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 19:10:33 A:161.246.73.89 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ว้า -*- กระทู้มัน จะหายไปแล้ว แงๆๆๆ มันเป็นแบบนี้สินะ ความทรงจำในอดีต มันย่อมเลือนหายไปตามกาลเวลา - -" จากคุณ : proxies - [ 27 ธ.ค. 47 20:27:18 A:161.246.73.77 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 รออ่านอยู่นะครับ จากคุณ : codename_x - [ 27 ธ.ค. 47 22:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตกลงจะจบแนวไหนอ่ะครับ อ่านไปก็ลุ้นไป อิอิ ไมตอนเด็กๆ ตูไม่มีแบบนี้มั่งว้า...55 จากคุณ : just.exe - [ 28 ธ.ค. 47 11:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 63 หลังจาก วันเปิดเทอมที่แสนจะมีความสุข เรื่องราวต่างๆก็ยังดำเนินต่อไป ~ ความจริงคือขี้เกียจพิมพ์น้ำ เกินไปเด๊วมันจะท่วม ^ ^ ผมกะมี่ ยังคงนั่งทำการบ้านกันตอนเย็น(ไม่ทุกวันหรอกนะ) ส่วนไอ้เดช และแกงค์ก็ยังเฮฮาไปวันๆ จนมีวันนึง คุณครูสอนวิชาภาษาไทยได้บอกพวกเราว่า "เมื่อเราเรียนจนถึงบทที่เป็นเรื่องพระอภัยมณี ครูจะให้นักเรียน แสดงละครกันนะ" เสียงเด็กๆ ก็ดังหึ่งๆขึ้นมาอีกครั้ง ^ ^ ผมก็ตื่นเต้นเหมือนกัน เกิดมา ไม่เคยแสดงละครกันเลย โดยคุณครุให้พวกเราแบ่งกลุ่ม กลุ่มละประมาณ 10 คน(ประมาณนี้อ่ะนะ อย่าเครียดกะตัวเลข ^ ^") โดยจะให้แต่ละกลุ่มเอาตอนต่างๆ ของพระอภัยมณีมาแสดงกัน คุณครูก็จัดกลุ่มให้เด็กๆ แต่ผมก็ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกะมี่หรอกนะ - -" จำไม่ได้ว่าไปอยู่กะใคร และผมก็โชคดี ไม่ต้องแสดงด้วย เหอๆ เพราะตอนที่กลุ่มผมได้ เป็นตอนที่ใช้ ผู้ ญ เยอะ ผมเป็นชนกลุ่มน้อยเลยไม่ต้องแสดง ^ ^ แต่มี่นี่สิที่ผมสนใจ เธอจะแสดงรึป่าวน้อ ผมพยายามแอบสอดแนมอยู่ แต่ก็ไม่รู้ซะที ~ช่างมัน เด๊ววันแสดงเอากล้องมาถ่ายรูปดีก่า ตูยังไม่มีรูปมี่เลย อิอิ คุณครูให้เราซ้อมกัน 2 วัน ก่อนที่จะแสดงกันในวัน ศุกร์สุดสัปดาห์ ^ ^ และแล้ววันที่ผมรอ ก็มาถึง... จากคุณ : proxies - [ 28 ธ.ค. 47 19:02:53 A:161.246.73.77 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คุณ just.exe ไม่ต้องกลัวครับ ตอนจบมันไม่สุข อย่างที่ทุกคน คิดหรอก T T แล้วจะมาต่อนะครับ จากคุณ : proxies - [ 28 ธ.ค. 47 19:05:44 A:161.246.73.77 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ตามกระทู้มาหลายวันแล้ว หนุกมาก เขียนเร็วๆหน่อยสิ รออยู่นะจ๊ะ จากคุณ : ติดเลยยยย.. (mAbbuS) - [ 29 ธ.ค. 47 15:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณครับที่มาให้กำลังใจ นึกว่าเล่าอยู่คนเดียว อ่านอยู่คนเดียวซะอีก ปล. คนแอบเหงาอ่ะ T T จากคุณ : proxies - [ 29 ธ.ค. 47 16:56:55 A:161.246.73.77 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เย้ได้สมาชิกแล้ว ^ ^ จากคุณ : proxies (proxies ความเหงาที่อบอุ่น) - [ 29 ธ.ค. 47 17:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 68 วันนี้เด็กๆ คึกคักกันเป็นพิเศษ บางคนถึงกันเตรียมชุดมาเปลี่ยน ^ ^ บางคนก็เอากล้องถ่ายรูปมาถ่ายภาพตอนแสดง (รวมถึงผมด้วยอ่ะ อิอิ) วิชาภาษาไทย เป็นวิชาหลังจากพักเที่ยง ดังนั้นตอนพักเที่ยงในห้องจะเจี๊ยวจ๊าวมาก ผมกะพวกไอเดช ก็อยู่ในห้องเหมือนกัน เพราะกลุ่มไอ้เดช เค้าให้ไอ้เดชเป็น พระอภัย(ฮาโคตรๆ) ผมซึ่งไม่ได้แสดง ก็เลยบอกเพื่อนๆว่า จะเป็นคนถ่ายรูปให้ ให้พวกมันเก๊กกันให้เต็มที่ แต่คนที่ผมตั้งใจจะถ่ายจริงๆ อ่ะนะ มันมี่ตังหาก ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 29 ธ.ค. 47 17:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เข้ามาติดตามต่อครับ เรื่อยๆ ถ้ากระทู้มันตกไปไกลแล้วตั้งใหม่ก็ได้นาครับ แล้วใส่ลิ้งมาที่กะทู้นี้อ่ะ จากคุณ : just.exe - [ 29 ธ.ค. 47 18:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คร้าบ เด๊วถ้าหากระทู้ตัวเองไม่เจอจะตั้งใหม่นาครับ ^ ^ ปล.ดีใจมีคนติดตามด้วย งิงิ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 29 ธ.ค. 47 19:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อย่างงัยต่ออะ มารออ่านอะดิ มันดี จากคุณ : ตานนท์ - [ 29 ธ.ค. 47 19:29:08 A:61.91.96.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 72 การแสดงได้เริ่มต้นขึ้น ผมซึ่งไม่มีส่วนร่วมในการแสดง จึงเป็นตากล้องไป ซึ่งในห้องก็มีคนที่เป็นตากล้องแบบผมประมาณ 4-5 คน กลุ่มต่างๆแสดงกันไป พวกตากล้องก็จะถ่ายตามฉากที่สำคัญๆ ต่างๆ (แต่ผมก็ไม่ถ่ายมากหรอกนะ กลัวฟิมล์หมด ^ ^) กลุ่มของมี่ เป็นกลุ่มเกือบท้ายสุด ผมเลยต้องรอต่อไป ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลย ว่ามี่แสดงเป็นอะไร แต่ก็ไม่กล้าถามหรอกนะ ^ ^" ผมรอไปเรื่อยๆ ในที่สุดกลุ่มมี่ก็จะแสดงแล้ว ^ ^ กลุ่มของมี่ แสดงฉากที่นางผีเสื้อสมุทร ตามล่าพระอภัย กับนางเงือก และแน่นอน คนน่ารักแบบมี่มันต้องแสดงเป็น...นางผีเสื้อ เอ้ยไม่ใช่ เป็นนางเงือกอยู่แล้ว เหอๆ^ ^ ~ไมตูไม่ได้อยู่กลุ่มนี้ว่ะจะขอเป็นพระอภัย ซะหน่อย กลุ่มมันลงทุนเอาผ้าเย็บเป็นหางนางเงือก ไม่รู้ว่ามายังไง แต่เห็นแล้วก็ขำดี ผมก็เริ่มปฏิบัติการ หามุมที่เหมาะเจาะถ่ายรูปมี่มันซะ แต่ก่อนอื่น เพื่อไม่ให้ออกนอกหน้าเกินไป ผมต้องหาฉากที่สำคัญ ที่เพื่อนๆ ถ่ายกันเยอะๆ แล้วทำเนียนถ่ายไปด้วย เหอๆ ถ้าทะลึ่งถ่ายเดี่ยวๆ เค้าก็รู้อ่ะดิ ^ ^" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 29 ธ.ค. 47 19:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ฉากสำคัญมาถึงแล้ว เชะ!!! ~ว้า ไมเห็นมี่ไม่ชัดเลยว่ะ -*- เซ็งๆ ผมถ่ายตามฉากสำคัญๆ ไม่เคยเห็นมี่เต็มๆซักครั้ง มักมี นางผีเสื้อสมุทร บังไปซะครึ่งบ้าง หรือไม่ไอ้พระอภัยก็ ทะลึ่งมาบังบ้าง ตูชักเซ็งแล้วนะ -*- เมื่อฉากสำคัญอีกฉากมาถึง เป็นฉากที่นางเงือก อยู่คนเดียว แล้วนางผีเสื้อกำลังเดินมา ~เหอๆ ฉากนี่แหละว่ะ สำคัญโคตรๆ มีมี่คนเดียว เชะ!!! เสียงกล้องจากมือผมดัง เฟรชสว่างโล่ขึ้น ~กำ กล้องตูคนเดียวเลยนี่หว่า - -" ผมถ่ายรูปเดี่ยวมี่สำเร็จ แต่เจือกเป็นผมคนเดียวที่ถ่าย เพื่อนๆ ทั้งห้องหันมามอง ~ซวยเระตู T T ไอ้เดช หันมามอง ทำท่าทางล้อเลียน เหมือนผมไปฆ่าข่มขืนใครมา ประมาณว่า มรึงไม่รอดแน่ เหอๆ แต่ใครจะสำคัญเท่า มี่ล่ะ มันหันมามองผม ทำหน้าเขินๆ ไม่เขินอย่างเดียว แต่หน้าโคตรแดง เหอๆ น่ารักดีว่ะ หลังจากนั้น ผมเลยต้องกลายเป็น ตากล้องอินดี้ ถ่ายฉากที่เค้าไม่ถ่ายกัน อิอิ เอาแบบว่า ให้เพื่อนๆ หาย งง คิดว่าตู มันประสาทไปแล้ว ถ่ายฉากปัญญาอ่อนทั้งนั้น จนการแสดง สิ้นสุด กำ ฟิมล์ยังไม่หมด นั่นไงล่ะ มัวแต่งก คิดว่าไม่พอถ่ายรูปมี่มัน พอเอาเข้าจริงได้รูป เต็มๆมา 1 รูปถ้วน T T เห้อ แต่ยังไงก็คุ้ม ^ ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 29 ธ.ค. 47 19:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 74 พอตอนเย็น วันนี้เราต้อง มาทำการบ้านกัน มี่มันเงียบ กว่าทุกๆวัน - - ผมก็ รู้แหละว่า มันคงเขินๆ จากเมื่อตอนบ่าย ผมก็ไม่พูดไรมาก แล้วอยู่ๆมี่มันก็พูดขึ้น... "เด๊ว พอล้างรูปมาแล้วต้องเอามาให้ดูด้วยนะ" - - "เอ๋ ไรอ่ะไมต้องให้ดู" ตอนนั้น งง จริง "อ้าว ก็โจ แอบถ่ายรูปเรานี่" น่านเห็นตูเป็นตากล้องโรคจิต ไปได้ "เหอๆ โจแอบถ่ายตอนมี่ทำหน้าปวดอึ แหละ" มีมุข ^ ^ "เย้ย จริงเหรอ เวงๆ ไมไม่ถ่ายตอนน่ารักๆ" -*- "อ้าว มีมุมน่ารักด้วยเหรอเรา" ตูเริ่มหม้อ -*- "เออ จำไว้" -*- มันเริ่มงอน แล้วมันก็ขอกล้องผมไปดู "เอ๋ กล้องยังมีฟิมล์เหลือนี่" มันพูด "อืม ทำไมจะถ่ายเหรอ" ผมเริ่มได้คิด ^ ^ "เอาๆ ถ่ายตอนน่ารักๆ จะได้รู้ว่ามี่น่ารัก" ^ ^ ~เหอๆ เข้าแผนตู "มาๆ เก๊กให้เต็มที่" ^ ^ เชะ!!! ในที่สุดผมก็ได้รูป มี่แบบน่ารักที่สุดในโลก มาแบบไม่ต้อง ลุ้นไรมาก รูปถ่ายใบนั้น ยังอยู่จนถึงทุกวันนี้ เป็นรูปเด็กผู้หญิงที่น่ารักที่สุด ในชีวิตผม เลยก็ว่าได้ ^ ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 29 ธ.ค. 47 19:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ท่ายังไงช่วยสแกนรูปมาโชว์กันหน่อยได้มั้ยคับ แบบว่าผมอ่านแล้วอดไม่ไหวที่จะต้องขอดูรูปอ่ะคับ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ^ ^ ออกหื่นๆ เนอะ จากคุณ : killer (proxies ความเหงาที่อบอุ่น) - [ 29 ธ.ค. 47 20:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เอ๊ะ ทำไมผมโพสแล้วมันขึ้นชื่อของโจต่ออ่ะคับ ??????? เอ.........หรือว่าผมดันมาใช้เครื่องของโจต่อจากมัน เวงกำแท้ๆๆๆ จะมาช่วยดัน กลับทำให้คนอื่นรู้กันหมดว่า ก๊วนเดียวซะนี่ ปล. ผมไม่ใช่พวกไอ้เดชนะคับ เป็นเพื่อนที่มหาลัยของโจอ่ะคับ ^ ^ จากคุณ : killer - [ 29 ธ.ค. 47 20:19:32 A:161.246.73.252 X:161.246.1.34 ]

ความคิดเห็นที่ 77 นี่ขนาดไปเมามา ยังต้องมาโพสแก้ข่าวอีก (โอ้ว พระเจ้า ช่วยตูด้วย) เพื่อนที่แสนดีดัน ใช้เครื่อง ทำกระทู้ตู เสื่อมหมด T T ยังไง คนที่เข้ามาอ่านคงจะเข้าใจนะครับ ^ ^" ปล. ตอนนี้เมา ไปส่งท้ายปีเก่ามา Happy New Year ครับ ปล.2 คงเข้าใจที่เพื่อนผม เข้า login ผม นะครับ ยังไงก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วย เสียใจจริงๆ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 30 ธ.ค. 47 02:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เมามากอ่ะป่าว ตื่นมาแล้วก็อัพเดทด้วยนะรออ่านอยู่ จากคุณ : Somewhere only we know - [ วันสิ้นปี 15:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ดีใจมากครับ ที่ยังมีคนคอย อ่านกระทู้ของผมอยู่ T T ทราบซึ้งใจจริงๆ สัญญาครับ ว่าจะพยายามพิมพ์มาให้อ่่านเยอะๆ ^ ^ ปล. เหลือคนอ่าน คนเดียวผมก็จะพิมพ์ (ไอ้โจ สู้โว้ย) จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 01:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เรื่องราวหลังจากนั้น ก็คงจะเดาไม่ยากนัก เพราะผมและ มี่ ก็กลับมาสนิทสนมกัน สุดๆ ^ ^ ความสุขของเทอมหนึ่ง กลับมาแล้ว และวันนึงตอนต้นปี (ประมาณ ต้นเดือน มค.) อยู่ๆ ยายแจน ก็มาคุยกะผมซึ่งกะลังเล่น ดีดลูกแก้วกะเพื่อนๆ "โจๆ มีไรจะบอกแหละ"แจน ยืนอยู่ข้างสนามที่เรากะลัง แข่งกันอยู่ ".... มีไรอ่ะ" -*-(ตูกะลัง มันส์ อย่ายุ่งได้ม่ะ) "น่าๆ มาคุยไรหน่อย มีของดีมาบอก"แน่ะ มีบอกให้อยาก ใครมาบอกของดี แล้วเราทำเป็นไม่สนใจก็ กะไรอยู่ ^ ^" "ไหนมีไร อ่ะ" ผมเดินไปข้างสนาม "เมื่อกี้อ่ะ ที่ห้องเห็นจิ๊บบอกว่า วันพุธเป็นวันเกิดมี่"แจน ยิ้มๆ ~เย้ย แจนมันเอาเรื่องมี่มาบอกตูไมว่ะ สาด -*- ผมทำหน้าตาตกใจ แจนมันยิ่งได้ใจ ไม่รู้เป็นไง ชอบทำตูตกใจ - -" แจนมันบอกว่า อย่าปิดให้ยาก เห็นๆอยู่บางวัน นั่งหนุงหนิงกันที่โต๊ะใต้ต้นไม้ ~เม่งเอ้ย ไมต้องมายุ่งกะชีวิตตูด้วยฟ่ะ -*- ตอนนั้นก็ฉุนๆ แจนมันเหมือนกันนะ ที่มายุ่งกะเรื่องผม แต่คิดอีกทางนึง ก็ดีเหมือนกันนี่หว่า ให้มันสืบให้เลย เหอๆ ท่าทางมันจะชอบเจือกเรื่องชาวบ้านแล้วนี่นา อ้อ ลืมบอกไปว่า จิ๊บคือเพื่อน สนิทคนนึงของมี่ จิ๊บเป็นคนเงียบๆ ทำให้จิ๊บเป็นคนที่เพื่อนเกือบจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำ นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อนมี่ผมก็คงจะไม่รู้จักจิ๊บ เหมือนกัน เหอๆ แต่อย่าเพิ่งไปสนใจจิ๊บเลยเพราะปัญหาเฉพาะหน้าตอนนี้คือผมจะซื้ออะไรให้มี่ดีว่ะเนี่ย - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 01:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ในใจตอนนั้น มีของขวัญอยู่ในหัว มากมายไปหมด แต่มันเป็นไรแบบเด็กๆไปหมดเหมือนกัน อย่างเช่น ตุ๊กตา กล่องเพลง ไรประมาณนี้ ก็มานั่งคิด(แต่ไม่ได้ปรึกษาเพื่อนนะ ^ ^) ในตอนนั้น มีไม่กี่อย่างที่ผมชอบ หนึ่งในจำนวนนั้น คือเพลง เหอๆ และเพลงที่ผมชอบในเวลานั้น...(บอกแล้วรู้สึกเขินๆ - -")คือเพลงของ แร๊พเตอร์ อัลบัมแรก ของแร๊พเตอร์เลยแล้วกัน เม่งเพราะ โคตรๆ ตอนนั้น เมื่อคนเรารู้สึกว่า เรามีสิ่งที่ดีๆ เราก็อยากจะนำมันมาให้ คนที่เรารัก ^ ^ ในเมื่อตกลงใจได้แล้วนั้น ผมตัดสินใจ ไปซื้อซีดี(สมัยนั้นซีดี นี่แพงโคตร สำหรับเด็ก แถมไม่รู้ว่าเค้าจะฟังได้ป่าว - -) ตอนนั้นการที่เด็ก ป.3 ไปซื้อซีดี นี่ ในความคิดผม เม่งโคตรเท่เลยว่ะ อิอิ หลังจากที่ไปซื้อซีดี มาแล้วในวันอังคาร ~คราวนี้ตูจะให้มันยังไงว่ะ - -" ในใจเริ่มป๊อด เพราะมี่มันก็ไม่ได้บอกว่า เกิดวันไหน แล้วเ้ราจะเริ่มยังไงดีว่ะเนี่ย เห้อ ความกลัว ในใจผมเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อ เวลาเข้าใกล้เข้ามา คืนนั้น ผมหาวิธีทั้งคืน และเมื่อ คิดว่าจะคิดไปมามายก็ไร้ประโยชน์ พรุ่งนี้ ยังไงก็คงมีโอกาส ให้แหละว่ะ - - จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 02:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 82 วันรุ่งเช้าอันสดใสก็มาถึง (แต่ตูอดนอนอ่า T T) ผมไปโรงเรียนแบบมึนๆ พร้อมด้วยของขวัญ ที่สำคัญที่สุดเท่าที่เคย ซื้อมาให้ใครซักคน ^ ^ ผมมาโรงเรียนเช้าเช่นเคย แต่ก็มีเพื่อนๆ บางคนมาแล้ว แหละนะ ผมตื่นเต้นมาก ในหัวเริ่มคิดมากอีกแล้ว ~เอาไงดีว่ะไอโจ รีบๆคิดดิว่ะ -*- ~เออรู้แล้ว ตูรีบอยู่นี่ไงว่ะ -*- ในหัวเริ่มด่า ตัวเองแล้ว แต่ยังหาทางออกไม่เจอ เวลายิ่งผ่านพ้นไป ใจผมยิ่งร้อนรุ่มขึ้น เพื่อนๆเริ่มมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ ตอนนั้น ผมไม่ใส่ใจอะไรหรอก คิดแต่เรื่องตัวเองเท่านั้น และแล้ว มี่มันก็มาโรงเรียน วันนี้ดูเธอ สดใสเป็นพิเศษ ผมในตอนนี้ก้มหน้าก้มตา เหมือนกับว่ากำลัง ยุ่งๆไม่ว่างจะสนใจใครทั้งนั้น แต่ใจจริงไปวนเวียนอยู่ใกล้ๆ มี่นั่นแหละ ^ ^" ทำไงก็คิดไม่ออกซะทีว่าจะ เอาซีดีไปให้มี่มันยังไง "กรี๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เยะเข้ เข้าแถวแล้ว อ่ะ T T เด็กๆ ในห้องเริ่มเดินไปเข้าแถวกัน ความคิดผมก็แล่นเข้ามาทันที ~เห้ยไอ้โจ ไม เมิงไม่เอาไปใส่ในเป๋า มี่ตอนนี้ล่ะว่ะ คนไม่มีแล้วนี่ ใช่เลย เวลานั้นเพราะความกลัวของผม ทำให้ผมต้องเอาของขวัญชิ้นแรกที่จะให้มี่ ไปแอบใส่ในเป๋าของเธอ T T (แต่อย่างน้อยดีกว่าเก็บไปฟังเอง เป็นแผ่นที่ 2 ล่ะว่ะ - -") ผมเดินออกไปเข้าแถวช้าสุด แต่ก็คิดว่าคงไม่มีใครมาเห็นเข้าหรอกน่า แต่แล้วผมก็ลืมนึกถึงเธอคนนั้นไป T T จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 02:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ง่วงจัง วันนี้ พอก่อนนะครับ เด๊วพรุ่งนี้ต้องไปช่วยผู้ประสบภัย แต่เช้า ปล.ลืมบอกไปว่าตอนนี้อยู่ ภูเก็ต (มาเที่ยว และ พลอยได้มาเป็น อาสาฯ ซะเลย ^ ^) ปล.2 ไอ้โจสู้เว้ยยยยยยยยยยยยยยยย *0* จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 02:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สวัสดีปีใหม่ค่ะ ช่วยผู้ประสบภัยก่อนเถอะค่ะ ว่างเมื่อไรแล้วค่อยอัพเดท จะรออ่าน เอ่อ..... แร็พเตอร์ชุดแรกเหรอ ตอนนั้นเราเรียนอยู่ชั้นไหนน้า......... ที่แน่ๆม่ะใช่ป.3 แต่จำไม่ได้จริงๆ จากคุณ : Somewhere only we know - [ 1 ม.ค. 48 12:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 85 วันนี้ไป ที่วัดที่ตั้งศพมา โหเหม็นมากๆ วันนี้เจอคุณหมอพรทิพย์ด้วย ผมประทับใจมาก หมอพรทิพย์ โคตรใจสู้เลย วันนี้ไปเป็นอาสา ที่วัดนั่นแหละ ต้องเอา น้ำแข็งแห้งไปใส่ศพ เหอๆ อยากบอกว่าเหม็นแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน แต่ ผมก็ดีใจที่ได้เป็นคนนึงที่ได้ช่วยเหตุการณ์ ในครั้งนี้ ปล. พรุ่งนี้จะไปลุยอีก ปล. 2 ลืมบอกไปนี่คือวัดที่เขาหลัก ^ ^" ปล. 3 เด๊วไปกินข้าวค่อยมาอัพเดทให้น้า ^ ^ จากคุณ : proxies(ขี้เกียจ login) - [ 1 ม.ค. 48 20:27:44 A:203.155.182.215 X: ]

ความคิดเห็นที่ 86 อ้อ ปล. 4 สวัสดีปีใหม่ คุณ Somewhere only we know ด้วยจ้า ว่าแต่ แร๊พเตอร์อัลบัมแรก อยู่ชั้นไหนล่ะครับ ^ ^ จากคุณ : proxies(ขี้เกียจ login) - [ 1 ม.ค. 48 20:30:18 A:203.155.182.215 X: ]

ความคิดเห็นที่ 87 หลังจากเข้า แถวเสร็จ นักเรียน เริ่มเดินกลับมาที่ห้อง ผมก็เช่นกัน ผม พยายามทำตัวให้ปกติที่สุด คุยเฮฮา กะเพื่อนๆ พยายามไม่หันไปทางโต๊ะของมี่ ก็จะหันไปได้ไงล่ะ เด๊วมันก็รู้ดิ เหอๆ ผมก็โม้กะพวกไอ้เดชไปเรื่อยๆจน คุณครูเข้าสอน นักเรียนก็จะต้องเปิดกระเป๋า เอาหนังสือสมุดออกมา ผมแอบมองมี่... มี่มันเปิดกระเป๋า หาหนังสือตามปกติ แต่พอมี่มันเห็นสิ่งแปลกปลอมในกระเป๋ามัน มี่นิ่งๆ มองลงไปในกระเป๋าโดยไม่เอาของขึ้นมา และทันทีนั้น มันก็มองมาทางผม ~เย้ย มองมาไมว่ะ -*- ตูเสียวนะเว้ย ผมทำเป็นมองไปทางอื่นเพื่อที่จะไม่ให้มันรู้ อิอิ ก็คนมันป๊อดอ่ะ วันนั้นผมก็ไม่ได้เข้าไปคุยกะมี่เลย แบบว่าน่าสงสัยมากๆ อ่ะ แต่คนมันทั้งป๊อดทั้งเขิน เลยต้องเลยตามเลย พอเย็น ผมนึกว่า ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ด้วยดีแล้ว นั่นเอง สิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดที่สุด มันก็เกิดกับผมจริงๆ T T เธอเดินมาแล้วครับ ช้าๆ จะใครซะอีกถ้าไม่ใช่..... ใช่แล้วครับ เธอคือ "ยายแจน" T T จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 22:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ช่วงนี้ขอโทษ จริงๆนะครับ ต้องรีบนอน เอาแรง วันนี้ไม่ค่อยสบายด้วย T T ยังไงเอาใจช่วยกันด้วยเน้อ ^ ^" สู้เว้ยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 1 ม.ค. 48 22:56:33 ]

ความคิดเห็นที่ 89 สวัสดีปีใหม่นะครับ คุณproxies ถ้าเหนื่อยก็พักก่อนได้เน้อ จากคุณ : just.exe - [ 2 ม.ค. 48 13:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เห็นม่ะ....มีตั้งหลายคนที่อ่าน ยังไงก็รักษาสุขภาพนะคะ จะได้มีแรงช่วยชาวใต้ต่อไป สู้ๆค่ะ........... อะแฮ่ม...........จำไม่ได้จริงๆว่าตอนแรพเตอร์ออกเทปชุดแรกอยู่ชั้นอะไร ถ้าบอกปีพ.ศ.ที่ออกก็คงพอที่จะรู้ แต่ที่แน่ใจในตอนนี้ก็คือว่า..... ผู้หญิงเค้าไม่ค่อยชอบให้ถามเรื่องที่มันบ่งบอกถึงอายุหรอกค่ะ^_^ อ้อ......มาอัพเดทคราวหน้าสงสัยว่าจะได้แตกกระทู้เสียกระมัง คุณเขียนเก่งนะคะ เรียนเอกอะไรเอ่ย...... หรือว่าเป็นนิสัยของเราที่ชอบรู้เรื่องของชาวบ้านหว่า อิอิ ล้อเล่นค่ะ เขียนเก่งจริงๆ จากคุณ : Somewhere only we know - [ 2 ม.ค. 48 14:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ดูแลตัวเองด้วยนะคะ หายดีเมื่อไหร่ค่อยมาพิมพ์ต่อก็ได้ค่ะ (หายเร็ว ๆ ล่ะ ) รออ่านอยู่ตลอดค่ะ จากคุณ : pp(#6 )ตามกันต่อไป - [ 2 ม.ค. 48 19:48:31 A:203.96.140.173 X:203.96.140.173 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ดีใจจัง มีคนอ่าน หลายคน ^ ^ ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วครับ ขอบคุณทุกคนครับ และสวัสดีปีใหม่ด้วย (ช้าไปป่าวหว่า - -") ส่วนที่คุณ just.exe บอกว่าเหนื่อยก็พัก นี่แหละครับการเข้ามาดูกระทู้นี้ แล้วเห็นเพื่อนๆมาโพสกัน เป็นการผ่อนคลายได้เยอะเลย (ปากหวานจริงตรู ^ ^) ส่วนคุณSomewhere only we know ถามว่าเรียนเอกอะไร ความจริงเลยคือ วิศวะครับ ^ ^ แต่ถามว่าทำไมมาเขียน(เอ้ย พิมพ์ดิเนอะ) ก็แค่อยากระบายอ่ะครับ และพอระบายไปแล้วมันยังไม่จบ เลยมาต่อเรื่อยๆ ^ ^" ปล.วันนี้ไปขนถังน้ำที่ เขาหลัก(ค่อยยังชั่ว ไม่เหม็น อิอิ) ปล.2 พรุ่งนี้ไปวัด หาหมอพรทิพย์ต่อ ชักคิดถึงหมอพรทิพย์ซะแล้วสิ ^ ^ ปล.3อาสา สาวๆที่เขาหลักน่ารักมาก (หรือตูไปหม้อหว่า - -") จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 21:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อ้อ ลืม ปล.4 ขอโทษ ครับไม่ได้ตั้งใจถามอายุ ^ ^ คุณSomewhere only we know แต่ท่าทางจะ...นะครับถึงกะจำชั้นม่ะได้ ^ ^ อิอิ (ล้อเล่นจ้า) จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 21:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ผมยืน งงๆ ก็ไม่รู้นี่ครับว่า ตอนเช้าจะมีคนเห็นรึป่าว แต่ผมคิดว่าผมก็ระวังตัวแล้วนะ เมื่อยายแจน เดินมาถึง เธอยิ้มน้อยๆ(น่ารักดีแหละ แต่น่ากลัวมากก่า - -") "กะไว้แล้ว คิคิ"มันเริ่มต้น แบบนี้เลย - -" "กะไรฟ่ะ!"ตูเป็นวัวสันหลังหวะซะแระ - -" "ก็กะไว้แล้วว่าโจต้องทำไรให้มี่แน่ๆ"ปีศาจช่างสอด พูด T T "เย้ย ทำไรไม่ได้ทำไรซะหน่อย" โกหกไปหน้าด้านๆ "เหรอๆ เห็นวันนี้มี่บอกกะจิ๊บว่า มีคนเอาของขวัญมาใส่ในเป๋า" ดูมันๆ เค้าคุยกันมันยังรู้ "เหรอ แล้วยังไง"ตูก็ แถไปเรื่อย ^ ^" "อ้าวไม่ใช่ของโจเหรอ"แจน ทำหน้าสงสัย ~เห้ยหรือว่ามันไม่เห็นตอนเช้าฟ่ะ เหอๆเสร็จ ตู ^ ^ "อะไรๆ บ้าป่าวใครจะไปซื้อซีดีให้มี่มันฟ่ะ" ผมเริ่มสร้างเรื่อง ".....อ่าวแล้วโจรู้ได้ไงว่าเป็นซีดี ยังไม่ได้บอกนิ" -*- ~กำ จบกันตูเจือกพูดไม่ทันคิด เม่งเอ้ย -*- "เย้ย เมื่อกี้ แจนบอกว่าเปงซีดี นี่" ยังไม่เลิกหน้าด้านอีก "อิอิ จริงเหรอโจ แจนว่าแจนรู้แล้วว่าใครซื้อให้ คิคิ ไปบอกมี่ดีก่า" น่านดูมันทำ - -" "เห้ยๆ ขอล่ะๆ อย่าทำกันเลย น่านะ" T T "เย้ๆ เห็นม่ะ แจนว่าแระว่าต้องเป็น โจ" ปีศาจปีศาจช่างสอด (ในคราบนักสืบ) หัวเราะด้วยชัยชนะ "เออๆ เราซื้อเองแหละ แต่ขอร้องอย่าบอกมี่นะ" T T ยอมอย่างเดียว "ได้ๆ แต่มีข้อแม้ นะ" แจนมีเลศนัย เ ชี่ ย ๆ(ขอโทษครับ ถ้าหยาบไป ^ ^" โปรดมีวิจารณาญในการอ่าน) จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 21:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ~ไรว่ะ มันมีข้อแม้อีกเหรอว่ะเนี่ย คนเราอุดส่ายอมรับแล้ว T T "ข้อแม้ไรอ่ะ" -*- "ก็โจ เรียนเก่งจะตาย แจนอยากให้โจติวแบบมี่มั่งอ่ะ" แจนบอก ~กำ นี่จะให้ตูเป็น คุณครูเลยมั้ยล่ะ ตูอยากไปเล่นดีดลูดแก้วเว้ย -*- "เห้ย อะไร แจนเรียนดีก่ามี่อีกเราแค่เห็น มี่มันอ่อนเลข แค่นั้นแหละ" บ่ายเบี่ยงด่วนๆ "แล้วไงอ่ะ แจนก็อ่อน สปช นี่นา" มันเริ่มทำหน้างอนๆ "โห เราก็ไม่เก่ง สปช" บ่ายเบี่ยงๆ ^ ^ "อ่านะ อ่อนไร ได้ ตั้ง99 เต็ม 100" น่าน มันเจือกไปดูอิก ความจริงอย่าคิดว่าผมเก่งมากนะครับ ^ ^" เพียงแต่ตอนเด็กๆ ผมหัวดียังไงไม่ทราบเหอๆ(อย่าหมั่นไส้กันล่้ะ) แต่ผมก็ไม่ว่าแจนมันจะมาชอบผมนะครับ แต่ตอนนั้นผมไม่ทราบจริงๆว่ามันจะให้ผมติวทำไม ภายนอกผมไม่มีท่าทีว่าจะเป็นเด็กเรียนเก่งเลยนะ ถ้าใครมาเห็นตูนั่งสอนหนังสือเด็ก ผู้หญิง คงขำๆ ^ ^" ~แล้วนี่ มันยังไงว่ะเนี่ย T T แงๆๆๆๆ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 21:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 96 "...เอ่อคือ...."ผมกะลังคิดหาข้อโต้แย้งอยู่ - -" "หรือว่าไม่ต้องก็ได้นะ เด๊วแจนจะได้ไปหามี่" น่าน เวงแล้วไงมีขู่ตู T T "เห้ยๆ อย่าดิ ก็ได้ๆ แต่ดูว่าว่างรึป่าวนะ" -*- "โห มีไม่ว่างด้วย เห็นวันๆ เอาแต่เล่น" น่านดูดิ ก็เล่นไงว่ะเลยไม่ว่าง "เอาน่า เด๊ว ใกล้ๆสอบเราติวให้" ผมก็บอกปัดๆไป หวังว่าใกล้ๆสอบมันคงลืม "ก็ได้ อิอิ โจใจดีจัง" แจนยิ้มแล้วก็ไป ~เห้อ ปีศาจช่างสอด ทำตูได้ แงๆๆๆๆ ผมเซ็งจัด จากที่คิดว่าการให้ของขวัญทำได้อย่าง perfect แต่แล้วทุกอย่างก็พัง(หรืออาจจะพัง) ด้วยน้ำมือของ ยายแจน (หรือความโง่ของตูฟ่ะ -*-) แล้วคราวนี้จะทำไงดีล่ะ เห้อ ปวดหัวเฟ้ย -*- ผมเดินไปเรื่อยๆ พอดีเจอไอ้เดช มันชวนไปเล่นที่ลาน หน้าโรงเรียน ผมกำลังเซ็งๆ เลยไปกะมัน "จะไปเล่นไรว่ะที่ ลานมันขุดหลุมเล่นลูกแก้วไม่ได้นะเว้ย" ผมถาม "ฟาย ใครจะเล่นลูกแก้วที่ลานว่ะ" มันด่า คือที่ลานมันเป็น บลอคตัวหนอนอ่ะครับ คงขุดเล่นลูกแก้วไม่ได้ อิอิ "แล้วเมิงจะไปเล่นไรว่ะ" ผมเลยงงๆ "เด๊ว เมิงก็รู้ แต่รับรองว่าเมิงต้องชอบ" น่านมี การันตี - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 22:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ผมเดินตามไอเดชไปเรื่อยๆ ในใจก็คิด ถ้าตูไม่ชอบนะเมิง เหอๆ - - พอใกล้ๆถึงลาน ผมมองไกลๆ เห็นกลุ่มเด็กๆ ทั้ง ชายและหญิง เล่นกระโดดยางอยู่ "อย่าบอกว่าชวนมาโดด ยาง" ผมเริ่มจับเค้าได้ "เออน่า รับรองเมิงชอบ" มันดูท่าทางมั่นใจจังว่ะ -*- "เหอๆ เปงตุ๊ดกันหมดแล้วรึพวกเมิง" ผมขำๆ ไอ้เดช "เด๊วคงมีตุ๊ดเพิ่มอีกคน" น่านดูมัน -*- ผมเดินเข้าไปจนถึง ก็ได้เจอไอ้ริด กะไอวุดด้วยมันกำลังโดดยาง กันอยู่(คล้ายๆแฟนฉันอ่ะ) ผมก็เห็นเด็กผู้หญิง ห้องเราอีก 3-4 คน ดูท่ากำลังมันส์กันเลย เหอๆ ~แล้วไงว่ะเนี่ย ไม่เห็นอยากเล่นเลยตู "เห้ย ตูไม่เล่นนะ เม่งเหมือนตุ๊ดเลย" ผมบอกไอเดชเบาๆ "เห้ย เด๊วดิ รอแปป เด๊วรับรองเห็นแล้วต้องอยากเล่น" มันยังไม่ละความพยายาม "เออๆ" ผมก็กำลังเซ็งๆ อยู่ เอาว่ะนั่งไปเรื่อยๆ ก็ได้ "อ้าววว โจ!!!" เสียงๆ หนึ่งที่คุ้นเคยดังมาแต่ไกล ทุกคนคงทราบ นางเอกของเรามาแล้ว มี่นั่นเอง ^ ^" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 22:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 98 มี่เดินมา พร้อมกับ ถ้วยใส่ไข่นกกะทา T T ปีศาจไข่นกกะทาตัวจริง เสียงจริง มี่เดินยิ้มๆมา ใจผมตอนนั้นระแวงมาก ~หรือว่าแจนมันหักหลังว่ะ เม่ง ไมมองตูแปลกๆว่ะ -*- "เป็นไง วันนี้มาเล่นโดดยางเหรอ"มี่ทัก "อืม ไอเดชชวนมา" กำ ตอบตกลงซะได้ตู T T "ดีๆ มาเล่นกัน แข่งกันใครโดดสูงกว่า" จะแข่งกะตูรึ เหอๆ ยากส์ ^ ^ "เหอๆ เด๊วก็รู้ว่าใคร จะเก่งกว่ากัน" ทั้งๆที่ไม่เคยเล่นเลยนะเนี่ย ปากดีจัง ^ ^" ในที่สุดไอ้เดชก็ชนะอีกแระ ผมต้องเล่นโดดยาง จริงๆ แต่ไม่ได้เล่นเพราะฝืนใจเลยนะ ผมเล่นเพราะอยากเล่นจริงๆ ไม่รู้สิการที่เราทำในสื่งที่เราไม่ชอบ แต่มันขึ้นอยู่กะว่าเราทำกับใครมากกว่านะ สิ่งๆนั้นอาจเป็นอะไรที่ เราสนุกไปกับมันก็ได้ ผมเล่นกระโดดยางจนเย็น เพื่อนๆ เริ่มกลับกันแล้ว ผมก็เหนื่อยแระจนในที่สุด ก็เลิกเล่นกัน เพื่อนๆ ต่างแยกย้ายกันกลับ ผมเดินไปหยิบกระเป๋า กำลังจะกลับบ้าน... "โจๆ เด๊วรอด้วย" มี่เรียก "อืมๆ ไม่รีบกลับเหรอ" ผมถาม วันนี้ไม่อยากคุยกะมัน เด๊วมันถามเรื่องของขวัญ ^ ^" "พ่อคงมารอรับแล้ว"มี่บอก "อืมๆ งั้นก็รีบดิ" ผมเริ่มเร่ง "เด๊วดิ มีไรจะถาม" มันบอกยิ้มๆ ~นั่นไงมาแล้ว สิ่งที่ตูกลัว T T ปล.(นอกเรื่อง) เย้ในที่สุดจะครบ 100 Rep แล้ว ^ ^ ใครจะได้ที่ 99 กับ 100 กันน้า คิคิ (ความจริงหาเรื่องไปนอน ^ ^) ปล.2 เด๊วพรุ่งนี้จะเข้ามา อัพเดทต่อนะครับ ขอไปกู้โลกก่อนน้า (เว่อไปนิด ^ ^"a ) ปล.3 สู้เว้ยยยยยยยยไอ้โจ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 2 ม.ค. 48 22:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 99 งั้นเอา 99 หละกัน จากคุณ : หลักสี่ - [ 2 ม.ค. 48 23:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ตามมาอ่าน จากคุณ : smile - [ 2 ม.ค. 48 23:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 101 รออ่านอยู่นะครับ ส่งใขไปช่วยนะครับ อยากไปช่วยทางใต้มากเลย สู้ๆๆ จากคุณ : alone - [ 2 ม.ค. 48 23:41:17 A:203.113.67.68 X:203.150.217.119 ]

ความคิดเห็นที่ 102 .............................. จากคุณ : codename_x - [ 3 ม.ค. 48 12:20:50 ]

ความคิดเห็นที่ 103 อืม..........เรียนวิศวะเหรอ สายวิทย์สุดกู่เลยนะ เรียนเก่งมาตั้งแต่เด็กเชียวนะคะ^ ^ อ่านๆดูแล้วนี่ ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน เด็กผู้ชายก็ชอบเล่นลูกแก้ว ส่วนผู้หญิงก็เล่นกระโดดหนังยางกันจัง!! อ๊ะๆ อย่าเข้าใจผิดว่า.......ขนาดนั้นนา ก็ยุคๆเดียวกัน(มั้ง) อิอิ แต่ดิฉันว่า คุณproxies ความเหงาที่อบอุ่น อายุคงไม่ถึง 20 กระมัง กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยด้วย ที่จำไม่ได้ว่าแรพเตอร์ชุดแรกนั้นออกตอนอยู่ชั้นไหนก็เพราะว่าไม่ชอบเป็นการส่วนตัว ตอนนั้นรู้สึกหมั่นไส้ คือมันร้องเพลงแล้วฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ เลยไม่ได้สนใจ --3 อิอิ ฟังขึ้นหรือเปล่าเนี่ยะ แต่งงอ่ะว่า คุณproxies ความเหงาที่อบอุ่น เรียนที่กรุงเทพฯ หรือต่างจังหวัด? คือไม่ค่อยแน่ใจว่าเด็กกรุงเทพฯ จะเล่นลูกแก้วกับกระโดดหนังยางกันด้วยเหรอ อันนี้อยากรู้จริงๆ แล้วก็ท่าทางจะสนิทกับเพื่อนสมัยประถมจังน้า ^ ^ ตอนนี้ยังติดต่อหรือสนิทกันเหมือนเดิมหรือเปล่าเอ่ย อยากรู้ควาเป็นไปของเพื่อนพระเอกด้วย อิอิ(เห็นไหมว่าชอบนักเรื่องของชาวบ้านเนี่ยะ) เพื่อนพระเอกเชียวนะจ๊ะ ไม่ใช่ตัวประกอบชาย555 จงภูมิใจไว้เถิด........ แต่จากประสบการณ์ของตัวเองนะ อย่าว่าแต่เพื่อนสมัยประถมเลย สมัยมัธยมต้น ก็แทบจะไม่ได้ติดต่อกันด้วยซ้ำ ยังไงก็สู้ๆนะจ๊ะ แล้วถ้าเปิดเรียนแล้วจะกลับมาเรียนไหวไหมนี่ เอาน่าไหวอยู่แล้วล่ะ^ ^ จากคุณ : Somewhere only we know - [ 3 ม.ค. 48 16:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ถึงคุณ Somewhere only we know ผมจะตอบเป็นข้อๆ ดังนี้นะงับ ^ ^ - ผมอายุ 22 จะ 23 แล้วงับ เรียน ปี4 จะจบเระ(รึป่าวหว่า -*-) -ที่ถามว่าผมเรียนที่ไหน ตอนนี้เรียน กทม มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ^ ^ (โม้จังว่ะ) แต่ตอนเด็กๆ อยู่ ต่างจังหวัดครับ(ขอสงวน ไว้แล้วกันนะ อยากรู้จริงคุยทาง msn )(น่าน เริ่มหม้ออิิกตู - -") - ส่วนที่ถามว่าเพื่อน ตอนประถม ก็เรียน มัธยมด้วยกัน และเรียน มหาลัยเดียวกันด้วย ^ ^ แต่ก็ไม่ทุกคนนะครับ อย่างไอ้เดช นี่ก็ไม่อยู่ที่เดียวกัน แต่ไอ้ริด ก็ยังเจอกันที่มหาลัย(คนละคณะ) ส่วนไอ้ วุดไม่ได้ติดต่อกันแล้ว อ่ะ T T คิดถึงมันเหมือนกัน ปล.วันนี้ไปเป็น หน่วยพ่นยาฆ่าเชื้อ หมอพรทิพย์ ยิ้มให้ด้วย ดีใจโคตร ^ ^ ปล.2อาสา สาวๆ เริ่มหายไปหมดเระ T T วันนี้เงียบเหงาจัง ปล.3คุณ Somewhere only we know คือยายแจน ปลอมตัวมาป่าวหว่า - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 3 ม.ค. 48 22:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 105 มาต่อ เรื่องกันดี ก่า ^ ^" โม้ซะเพลินเรยตรู --------------------------------------------- มี่มีไรจะถาม เป็นคำที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุดในตอนนั้น T T ถ้ามันถามเรื่อง ของขวัญจะตอบมันยังไงดีว่ะ จะยอมรับรึว่าเฉไฉไปเรื่อยดี ตอนนั้นผม กระวนกระวายมาก มี่มันคงสังเกตุเห็น "โจเป็นไรอ่ะ" มันทำหน้างงๆ "ป่าวๆ ไม่มีไร" - -" "นี่ มี่มีไรถาม โจรู้ยัง..." มี่เริ่มเข้าประเด็น "ไม่รู้ ไม่รู้ไรเลย" ชิงตอบไปก่อนเลน แระกันตู T T "โจ เป็นไร อ่ะ บ้าป่าวยังไม่ได้บอกเลยว่าอะไร" -*- ~น่านตู ใจร้อน ความลับเกือบแตกอีกเระ นี่ดีเป็นมี่ ถ้าเป็น แจน ตูจบชีวิต T T "อ้าวเหรอ นึกว่าบอกแล้ว เลยชิงบอกก่อน อิอิ" ผมก็ แถไปเรื่อย ^ ^" "นี่ตกลง รู้ยังว่าวันนี้วันเกิดมี่" มันเริ่มฉุน "อ้าว แล้วเคยบอกโจมั้ยล่ะ" ผมก็สวนกลับทันควัน "อ้าว แล้วเคยถามมั้ยล่ะ" น่าน มันย้อน - - "เอ้า นี่ตกลงโจ ผิดใช่ม่ะ" ผมเริ่ม งง ว่าตกลงตูผิดเหรอว่ะเนี่ย ที่ไม่รู้วันเกิดมัน "ช่าย โจนั่นแหละผิด" กำของตูเอง - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 3 ม.ค. 48 22:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 106 "เออๆ ผิดก็ผิด แต่โจ ไม่รู้ อ่ะ" ผมก็ทำเป็นสำนึกผิด ^ ^ "ดีมาก ที่รู้ตัว" มี่ยิ้มขึ้นมาได้ เมื่อมันโยนความผิดให้ผม -*- "สุขสันต์วันเกิดนะ"ผมก็เลยพูดออกไป โดยไม่ทันคิดเหมือนกัน "ขอบใจจ้า" ^ ^ ความจริงผมอยากจะบอกว่าผมรู้ มานานแล้ว และก็ซื้อของขวัญให้ด้วย แต่ตอนนั้นไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าเพราะอะไร ทำไมไม่กล้าที่จะบอกทั้งๆที่ มี่กะผมก็สนิทกันมากแล้ว T T แต่ไมตูไม่กล้าว้า เซ็งๆ ผมเห็นมี่พอรู้ว่าผม ไม่รู้ว่าวันนี้วันเกิดเธอ มี่ก็ทำหน้า งงๆ ปนผิดหวังนิดๆนะ(เข้าข้างตัวเองป่าวว่ะเนี่ย)^ ^" แล้วพอคุยกันจบ เราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน มี่เดินออกไปทางหน้าโรงเรียน ~ไม่ๆๆ กลับมาก่อน โจจะบอกความจริงแล้วววว แต่ผมก็ยืนอยู่กับที่ T T ไม่ได้เรียกเธอมา พอกลับมาถึงบ้าน โคตรจะเสียดายเลย แต่เหตุการณ์มัน ก็ผ่านไปแล้วเราจะทำไรก็ไม่ได้ แม้มันจะเซ็งมากๆ ก็ตาม วันเวลาผ่านเลยไป ผมก็ไม่พูดถึงของขวัญชิ้นนั้นอีกเลย มี่ก็เหมือนกัน เหมือนกับว่า ของขวัญชิ้นปริศนานั้น มันไม่ได้มีขึ้นมาในโลกเลย ยกเว้นผม มี่ และยายแจน ที่รู้ถึงการมีอยู่ของมัน และแล้ว วันเวลาทำให้ใกล้ถึงช่วงสอบ ผมซึ่งก็ติวมี่มาทุกๆ สัปดาห์ ทำให้มี่มั่นใจในวิชา เลขพอสมควร แต่สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็มาถึง -*- "โจจำไรได้ป่าว" แจนมาคุยกะผมในเที่ยงวันนึง "อะไรอ่ะ"ผมลืมไปเระ ตอนนั้น ^ ^" "อ้าว ก็โจบอกว่าจะติว สปช. ให้แจนไง"มันทวง "เห้ย เหรอ"ตอนนี้จำได้ แต่ไม่อยากติวเว้ย "อ้าวเด๊วก็ ไปเตือนความจำกะมี่ซะเลย"เหอๆ มันขู่ครับท่าน "เย้ย เออๆ เด๊วนัดวัน แล้วกัน" ผมยอมจำนน "ไม่" แจนทำตาดุ ~ไรว่ะ ตูก็ยอมแล้วนะเว้ย - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 3 ม.ค. 48 22:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 107 วันนี้ ขอรับใช้ท่านผู้อ่าน เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ(เหมือน ดร.นิติภูมิ ชอบพูดเลย เหอๆ) เพราะ วันนี้เหนื่อยเหลือเกิน แถมไม่สบายด้วย ยังไง พรุ่งนี้กลับ กทม คง เว้น 1 วัน แต่ถ้าคึกๆ อาจจะมา โพส ต่ออีกนะจ้า ^ ^ ปล.Actifed ยาไร ว่ะเม่งทำตูง่วงมากๆ -*- ปล.2 ขอเอาใจช่วยอาสาที่ยังทำงานกันอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ปล.3 ขอให้โลกสงบสุข(เอิ้ก พระเอกชิบ จะอ้วกเว้ยยย) ปล.4 เจอกันอีกครั้งที่ กทม จ้า ^ ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 3 ม.ค. 48 22:55:53 ]

ความคิดเห็นที่ 108 oop!!!!! อ้าว........รู้ด้วยเหรอว่าเป็นแจน อุตส่าห์หลอกถามมาตั้งนาน อิอิ ล้อเล่นจ้า แต่ว่าเราอาจจะเป็นเพื่อนที่เชียงใหม่ของมี่ก็ได้นะ อิอิ อันนี้ล้อเล่นอย่างแรง ^ ^ (แต่ก็ไม่แน่) ตกลงว่าเรานิสัยเหมือนยัยแจนเหรอเนี่ยะ -_-" เป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดีล่ะคุณ proxies ความเหงาที่อบอุ่น ยิ่งกลัวขึ้นคานอยู่^ ^ อายุจะ 23 แล้วจริงดิ แสดงว่าเราคำนวณผิดงั้นเหรอ เห็นเด็กสมัยนี้ เรียนกันเร็ว อะแฮ่ม......ดิฉันก็ไม่แก่นะค่ะ (ปลอบใจตัวเองไว้ก่อน) แล้วเรื่องที่เล่าเกี่ยวกับมี่นี่ คงไม่จบเหมือนกับเรื่องของสาวต้นเรื่องหรอกใช่ไหมT_T คือถ้ามันรันทดมากก็เกรงว่าตัวเองหดหู่^ ^ แหม........ไม่ได้เห็นใจเจ้าของเรื่องเลยน้า อืม......เรียนปีสุดท้ายเหรอ สมควรแล้วล่ะที่จะหม้อ^ ^ แล้วก็ขอสารภาพว่าเคยหมั่นไส้เด็กวิศวะมั่กๆ แต่ตอนนี้เฉยๆแล้วอ่ะ ยาActifed น่ะ เป็นยาแก้แพ้ค่ะ กินแล้วจะทำให้ง่วง รักษาสุขภาพนะคะ แล้วเจอกันที่กทมค่ะ อิอิ ยังกะว่ารู้จักกันงั้นแหละ บอกแล้วไงว่าอาจจะเป็นเพื่อนของมี่ Don't panic ^ ^ แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 48 00:53:02 จากคุณ : Somewhere only we know - [ 4 ม.ค. 48 00:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อย่าจบเพียงเท่านี้นะ Please ให้กำลังใจครับ ผมก็มีความทรงจำ (แต่จำไม่ได้) คล้ายๆแบบนี้ แต่ก็จบที่ผมดันอายเพื่อนและปากสุนัขไปหน่อย ต่อนะ นะ นะ นะ รออ่านเสมอคราบบ จากคุณ : Pegasus - [ 4 ม.ค. 48 08:56:29 A:203.146.253.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 110 กับมาทำงานได้แล้วไอ้อ่อน อย่าเพ้อเจ้อ จากคุณ : ? - [ 4 ม.ค. 48 16:51:25 A:161.246.73.138 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เป็นอีกหนึ่งกำลังใจฮับ จากคุณ : ปีกแห่งรัติกาล - [ 4 ม.ค. 48 16:55:17 A:161.246.73.225 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 112 วันนี้กลับ กทม แล้ว ไอ้ ค.110 มันมาตามไปทำงานเระ เหอๆ - -" ส่วนคุณ Somewhere only we know บอกว่า หมั่นไส้เด็ก วิดวะ อย่าเลยครับขอร้อง T T เด็กวิดวะน่าสงสารจะตาย จีบสาวม่ะค่อยได้ เค้าคิดแต่ว่าเด็กวิดวะเจ้าชู้ ความจริงเด็กวิดวะ น่ารักๆ ก็ยังรออยู่นะ คิคิ (เกินไปป่าวว่ะเนี่ย) ส่วนถามว่า ตอนจบมี่กะผมจะเป็นยังไง ลองอ่านดูจิครับ อิอิ รับรองว่าไม่ สมน้ำหน้่าผม ก็ ต้องสงสารผม มั่งแหละ(แต่ตูว่า สมน้ำหน้าตูแน่เลย - -") ยังไง วันนี้คงเล่าเรื่องไม่ทันเระนะครับ ขอโทษจริงๆ เข้ามาโม้เพลิน อิอิ ยังไงเด๊ว ค่ำๆ ถึงกทม ถ้าไม่เพลีย จะมาเล่าให้อ่านต่อนะคร้าบ ปล.ขอบคุงเพื่อนๆที่มหาลัย ที่มาให้กำลังใจกัน ^ ^ ปล2.ขอบคุงเพื่อนๆ คนอื่นๆ ที่แวะมานิยายปะโลมโลก(แต่เป็น เรื่องเศร้าของผม T T) จากคุณ : proxies(ขี้เกียจ login) - [ 4 ม.ค. 48 17:30:05 A:203.155.182.216 X: ]

ความคิดเห็นที่ 113 ยาวจังเหนื่อยอ่ะ จากคุณ : แอม - [ 4 ม.ค. 48 23:31:06 A:161.246.73.161 X:161.246.1.33 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ไมเขียนเก่งจัง อย่าลืมเขียนต่อนะจะรอดูว่าจบไง จากคุณ : เพื่อน - [ 4 ม.ค. 48 23:36:44 A:161.246.73.161 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 115 หวัดดีครับ คุณ proxies ไม่ได้เข้ามาหลายวัน มีคนโพสเกิน100แล้วหรือเนี่ย ยินดีด้วยๆ เอ่อ ที่ว่าเด็กวิดวะจีบสาวมะค่อยได้นี่ท่าจะจริงครับ เพื่อนผมเรียนวิดวะอยู่2คนมันยังบ่นๆเลย แล้วจะเข้ามาอ่านต่อนะครับ จากคุณ : just.exe - [ 5 ม.ค. 48 00:39:43 ]

ความคิดเห็นที่ 116 สุดยอดเลยโจ ยังไม่เลิกพล่ามอีกเหรอ ฮี่ๆๆๆๆๆ ^^ ล้อเล่นนะโจ แฮะๆๆๆๆๆๆ เด๋วมันมาฆ่าผมทำไงเนี่ย จากคุณ : killer - [ 5 ม.ค. 48 01:04:36 A:161.246.73.244 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เอ่อ อ่านแล้วแอบ งง ตกลงว่าจะชื่อโจ หรือโดม กันแน่อ่ะ แนะนำว่าถ้าจะเขียนเรื่องแบบนี้ ไปเขียนใน ถนนนักเขียนดิ น่าจะเข้าท่ากว่าเยอะ จากคุณ : arika - [ 5 ม.ค. 48 02:02:24 A:161.246.73.140 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 118 คุณproxies คะ ดิฉันแค่เคยหมั่นไส้ค่ะ ตอนนี้เฉยๆแล้ว ก็ที่มหาวิทยาลัยน่ะ เด็กวิดวะช่างทำตัวกวน..........มั่กๆ อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ ต้องออกตัวไว้ก่อน ได้เหมารวมนะว่าเด็กวิดวะทุกคนทำตัวแบบนั้น^ ^ คือว่าท่าทางเพื่อนคุณเข้ามาอ่านกันเยอะ กลัวว่าจะอ่วมอรทัยจนคราวหน้าเข้ามาอ่านไม่ได้-_-" ที่มหาวิทยาลัยของดิฉัน พวกเด็กgear(สะกดถูกไหมคะ?) ชอบทำตัวใหญ่คับมหาวิทยาลัย(ไม่ได้เวอร์) เวลารับน้องรวมของมหาวิทยาลัยก็ชอบ "ขอพวกผมเป็นคณะแรกนะ นายช่างผมมา"(ก็เห็นพวกมันกลับมากันทุกปีอ่ะ-*-) แล้วก็ชอบชิงดีชิงเด่นกับพวกคณะเกษตร เป็นภาพที่เห็นอยู่ตลอดดเวลา มีบ้ากันอยู่ 2 คณะนี่แหละ รุ่นพี่ของทั้ง 2 คณะมันชอบ sotus กัน จนคณะอื่นเซ็ง......เซ็งเจงๆๆ จะอะไรกันหนักหนา(วะ) ขอโทษค่ะ-_-" ใส่อารมณ์ในการเล่าไปหน่อย ที่มหาวิทยาลัยอื่นคงไม่เป็นอย่างนี้นะ จากเท่าที่อ่านแล้วดิฉันว่า ท่าทางคงจะเอนเอียงไปในด้านที่จะต้องสมน้ำหน้าคุณกระมัง^ ^ ล้อเล่นจ้า รออ่านจนถึงตอนจบดีกว่าเนอะ เอ่อ........นี่ไม่ใช่เป็นกระทู้นินทาเด็กวิดวะใช่ไหมคะ^ ^ จากคุณ : Somewhere only we know - [ 5 ม.ค. 48 13:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 119 กลับมาถึงมหาลัยแล้ว ^ ^ หวัดดีเพื่อนๆ ทุกคน คุณSomewhere only we know ผมกะไว้แล้ว ว่ายังไง ต้องสมน้ำหน้าผมแน่ T T แต่ไม่เปงไรครับ เพราะยังไง ก็มีคนสมน้ำหน้าผม อีกเยอะ เหอๆ แต่เรื่องที่มีคนหมั่นไส้เด็กวิดวะ เด็กวิดวะมีทั้งดีและไม่ดีอ่ะนะ แต่ คุณ just.exe ก็เข้าใจหัวอกเด็กวิดวะ เนอะ อิอิ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 15:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 120 แต่รับรองว่า นี่ไม่ใช่กระทู้ นินทาเด็กวิดวะแน่ๆ (อย่ามาเปลี่ยนประเด็น จิ -*-) นี่มันกระทู้ ระบายวุ้ย - -" ว่าแต่...อยากรู้จริงๆ ว่าคุณ Somewhere only we know นี่ อยู่ มหาลัยอะไร(น่านเอาอิกตู -*- ยังม่ะเลิกเจือกเรื่องชาวบ้าน) จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 15:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ในเมื่อ มันไม่ยอม มีเหรอชายชาติทหารอย่างไอ้โจจะยอม ไม่รู้จักตูซะแล้ว "แล้วจะเอายังไงคร้าบ " T T "ดีมาก หัดพูดกันง่ายๆ อย่างนี้ซะบ้าง" ^ ^ แจน ยิ้มเจ้าเล่ห์ "แล้วจะเอาไงล่ะ" ผมยอมจำนนโดยดี ซะงั้น "โจ ติวเลขมี่วันไหนบ้างละ" แจนถามแบบจริงจัง ผมก็นึกว่า แจนมันจะได้ให้ผมติวในวันที่ผมว่างจากติวมี่ เออมันก็คนดีเหมือนกันนี่หว่า ^ ^ "เราติววัน อังคาร พฤหัส อ่ะ"ผมก็บอกไป ซึ่งเทอมนี้ ผมเริ่มติวน้อยลงแล้ว ความจริงคือ ขี้เกียจ+อยากเล่นกะเพื่อน มากก่า แบบว่าการมาติวกัน สองต่อสอง มันเริ่ม ธรรมดาแล้ว ^ ^ และอีกอย่าง มี่ก็เริ่มเข้าใจวิชาคณิต มากขึ้น เลยไม่ต้องสอนไรมาก "งั้น ติววันนี้แล้วกัน" แจนบอก "เย้ย ไรว่ะ" - -" ทำไมผมตกใจน่ะเหรอ เหอๆ ก็วันนี้มัน วันอังคารน่ะสิ T T ~เม่ง เล่นตูจนได้นะ นี่มันไปโกรธแค้นตูมากจากไหนว่ะ -*- "ทำไมเหรอ"น่านมันยังตีหน้าซื่อ น่าเตะจริงๆ "ก็วันนี้มันวันอังคาร จะติวแจนได้ไง" ผมบอกไป "อ้าวทำไมอ่ะ ก็บอกมี่ว่าหยุด วันนึงสิ" ดูมันทำ -*- "พรุ่งนี้ดิแจน โจยังไม่ได้อ่าน สปช มาเลย" ผมก็หาข้ออ้าง "ไม่รู้ล่ะ จะติววันนี้ ถ้าวันอื่นมี่รู้แน่" มันขู่ผมคร้าบ แงๆๆๆ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 15:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ผมแม้จะโมโห แต่จะโทษใครได้ ในเมื่อพลาดท่าเสียทีให้แจน เอง T T แต่ผมก็ไม่อยากติวให้แจนจริงๆนะ T T (จะให้ติวไงล่ะวันนี้ ต้องติวมี่อ่ะ) ขณะที่กำลังหาทางออกที่ดีอยู่ อยู่แจนก็พูด... "ตกลงตามนี้นะ" ^ ^ "เอ่อ...." ผมกะลังหาทางอยู่ -*- "ถ้าโจลำบากใจ เด๊วแจนไปบอกมี่ให้" น่านมีอาสาไปบอกให้ด้วย ใจดีจังวุ้ย "เห้ย อย่ะ..อย่า" ไม่ทันแล้ว แจนวิ่งไปที่ห้องเรียน ตอนนี้ความจริงก็ใกล้เข้าเรียนแล้ว ผมก็วิ่งตามไป ซึ่งที่ๆเราคุยกันมันไม่ห่างจากห้องเรียนมากนัก เมื่อแจนใกล้ถึงห้องผมก็มาถึงแจนพอดี (บอกแล้วว่าวิ่งเร็ว ^ ^) "เห้ย แจน อย่านะ!!!" ผมพูดเสียงดัง ".........." เพื่อนๆที่อยู่ในห้องหันมามองผมเต็มๆ - -" "........." บรรยากาศเงียบลงอีกครั้ง แจนมันยังไม่ทำไร ก็วิ่งเข้าไปในห้องส่วนผมก็ อึ้งๆอยู่หน้าห้องนั่นเอง ไอ้เดช เพื่อนรักก็เข้ามาถาม "เห้ยไรว่ะ" -*- "ก็อะไรของเมิงล่ะ" ผมก็ย้อนเพราะ งงๆ อยู่ "อ้าวเวง ก็เมิง วิ่งตามแจนมาไมว่ะ หรือว่า..." ไอ้เดช ยิ้มๆ ~เยะเข้ นี่จะหาเรื่องให้ตูอีกเระเหรอว่ะ T T "เห้ย ไม่ใช่ๆ" ผมรีบปฏิเสธ "อ้าวแล้วก็บอกกรุมาดิ ว่าวิ่งตามกันมาทำไม" ไอ้เดชบีบคั้น ตอนนี้ผมสังเกตุเห็นมี่ ก็มองมาทางผมอยู่เหมือนกัน มันคงสงสัยเหมือนไอ้เดชแหละ "เอ่อ คือ..." จะให้บอกยังไงได้ล่ะ ก็เรื่องมันยาวนี่หว่า แล้วแถมไอ้เดชไม่รู้เรื่องของขวัญ ที่ผมให้มี่ด้วย แถมถ้ามันรู้ มันต้องเคืองผมแน่ๆ เป็นเพื่อนแต่ดันไม่บอกกัน - -" "เอาน่า เป็นว่า กรุไม่มีไรแล้วกัน" -*- "เออๆ กรุเชื่อ เมิงคงไม่ทิ้งมี่มาหาแจนหรอก กร้ากๆๆๆ" มันหัวเราะแล้วจากไป - -" ใช่ ผมไม่ยอมทิ้งมี่มาหา แจนแน่ๆ ใครจะบ้าเอาพิมเสนมาแลกกะเกลือว่ะ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 18:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ผมยืน บื้อๆอยู่หน้าห้องแปป นึงก่อนที่จะเข้าห้องเรียนไป ในใจก็คิดหาทางออกให้ได้ ผมมองไปทางมี่ มันก็ทำหน้าบูดๆแหละ แต่ผมจะไปอธิบายกะมันยังไงล่ะครับ - -" พอมองไปทางยายแจน เม่งเอ้ย ส่งยิ้มหวานมาอีก คงสะใจเต็มที่ล่ะสิ -*- ตลอดบ่ายผมไม่ได้เรียนเลย มัวคิดหาทางออกที่ดีที่สุด แต่มันยากจริงๆ หรือว่าจะต้องทำอย่างที่แจนบอก คงต้องไปบอกมี่ว่าวันนี้ไม่ว่าง แล้วค่อยติวเลขพรุ่งนี้แล้วกระมัง เมื่อนั่งไตร่ตรองดูแล้ว ผมเห็นว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่ผมจะบอกมี่ได้เหรอว่า ที่ไม่ว่างวันนี้เพราะต้องติว สปช ให้แจน - -" ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม แต่ในใจลึกๆก็อยากจะบอกมี่ตรงๆแหละนะ จะได้สบายใจ ^ ^ เมื่อถึงตอนเย็นเลิกเรียน คุณครูให้สวดมนต์ (ใจตูยังไม่สงบเลย T T) เมื่อเสร็จเรียบร้อย เด็กๆ เดินออกจากห้อง มี่ก็เดินช้าๆ เพื่อคอยผม ส่วน แจนก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว (แถมหันมายิ้มอีกต่างหาก เม่งเอ้ย -*-) ผมเลยเดินเข้าไปหามี่... "มี่ เอ่อ วันนี้ของด วันนึงนะ" ผมพูดตะกุกตะกัก "อ้าว ไมอ่ะ" มี่ทำหน้าตา งงๆ "เอ่อ คือ" ผมกำลังตัดสินใจว่าจะบอกความจริงดีรึป่าว "อะไรเล่า อ้ำอึ้งอยู่ได้ บ้าป่าว " มี่มันพูด แถมยิ้มๆ ด้วย ตอนนี้ ผมตัดสินใจแล้ว... จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 18:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เมื่อยๆ จังเลย ไม่ได้พิมพ์ คราวละเยอะๆแบบนี้หลายวัน ^ ^ ยังไงก็ จะพิมพ์ต่อ อย่าเบื่อกันก่อนแล้วกัน อิอิ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 18:17:32 ]

ความคิดเห็นที่ 125 "เอ่อ คือ วันนี้โจต้องไปบ้านยาย แม่เลยมารับอ่ะ" ในที่สุดผมก็ตัดสินใจเลือกทางนี้ ผมไม่อยากให้มี่รู้ว่า ผมต้องติว สปช ให้แจน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงเลือกแบบนี้ แต่ถ้าวันนี้รอด ต่อไปก็จะสบาย ^ ^ ผมคิดแบบนี้จริงๆ ยังไงวันนี้ ก็ขอให้ฟ้าเป็นใจเหอะน่า "อืมๆ ไม่เป็นไร ^ ^" มี่ยิ้ม ผมชอบเวลาที่มี่ยิ้มมากๆ(คงบอกไปหลายครั้งแล้ว ^ ^) และผมก็ไม่อยากให้รอยยิ้มนี้จากผมไปด้วย ดังนั้นวันนี้ จะต้องผ่านไปให้เร็วที่สุด ผมก็เดินกลับไปเก็บกระเป๋า ส่วนมี่ก็เดินออกจากห้องไป ผมพยายามทำทุกอย่างให้ช้าเข้าไว้ รอให้มี่ไปให้ไกลๆก่อน ^ ^ ไม่ถึง 2 นาที แจนเดินเข้ามาในห้อง ~เย้ย มันเล่นงี้เลยเหรอว่ะ - -" "บอกมี่แล้วใช่ม่ะว่าวันนี้จะติวให้แจน" ^ ^ "อืมๆ" ผมขี้เกียจสนใจ "ดีๆ งั้นเด๊วแจนไปรอที่โต๊ะที่ โจติวให้มี่นะ" น่านมันจะเอา ที่เดียวกันด้วย - -" "แล้วแต่ดิ" ตูเซ็งเว้ยยยยย จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 18:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 126 80 กว่าความคิดเห็น เป็นของเจ้าของกระทู้ นับว่ามีความเพียร ในการโพสต์จริงๆ จากคุณ : หลักสี่ - [ 5 ม.ค. 48 19:44:15 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อ่านมาครึ่งชั่วโมงแร้ว ยังไม่อยากหยุดเรย แต่งานก็ยังมะเสด มะได้กลับบ้านแน่เรา เขียนได้ดีจริงๆค่ะ น่าติดตาม อ่านไปยิ้มไป แอบมีเสียงหัวเราะเล็กน้อย สัญญาว่าจะมาอ่านต่อนะ จากคุณ : เฝ้ารอใครบางคน - [ 5 ม.ค. 48 19:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มาต่อเน้อ.... จากคุณ : ของพี่อันเท่านี้! - [ 5 ม.ค. 48 20:15:28 A:168.120.4.101 X: TicketID:025906 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เข้ามารอ อ่านแล้วติดอะ มาเขียนต่อเร็วนะครับ จากคุณ : Zark - [ 5 ม.ค. 48 20:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ฮิ ฮิ เขินอายจัง ขอบอกว่าแรพเตอร์เนี่ยออกอัลบั้มมาพี่อยู่ปีหนึ่งละ นับแบบคร่าวๆมากๆก็ 9 ปีเนอะ และอีก 4 ปีจากชุดแรก พี่ก็ก้าวมาร่วมชายชายกับเจ้าไดโนเสาร์สองหน่อนี่ มันน่ารัก น่าฟัดมาก จนภาพวัยรุ่นของสองหน่อทำให้ทำใจยากไปพักใหญ่ Yes Oh yes..ใช่เลยอย่างนี้ต้องเฮหน่อย Yes Oh yes..ใช่เลยอย่างเธอนะถูกใจ ปั๊บปี้เลิฟ ไม มันยาวจัง ลุ้นนานแล้วนะ....... จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 5 ม.ค. 48 21:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เหอๆ มอบให้เป็นกระทู้ยาวแห่งปี ปรบมือให้เลยเขียนเก่งมาก ยังไม่อ่านไม่จบเลยไว้เดี๋ยวจะกลับมาอ่านนะ จากคุณ : แมงกุดจี่ กัดไม่เจ็บ - [ 5 ม.ค. 48 22:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ^ ^" แหมชมว่าผมถึกกันใหญ่เลย คิคิ ดีใจจังมีคนมาอ่านเยอะแยะ แบบนี้มีแรงพิมพ์ต่ออีกเพียบเลย ^ ^ ปล.เคยบอกว่า แม้จะมีคนอ่าน คนเดียวก็จะพิมพ์ต่อ แต่นี่หลายคนจะไม่พิมพ์ต่อได้ไง ^ ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 22:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ผมเดินออกจากห้องด้วยความเซ็ง - -" ในใจอยากจะวาป ช่วงเวลานี้ไปเลย แบบโดเรมอนอ่ะ นั่งไทม์แมชชิน ไปพรุ่งนี้เลย ^ ^" แต่ผมก็ไม่ใช่โนบิตะซะด้วยสิ ผมเดินช้า พยายามเหลียวมองว่า มี่จะอยู่แถวนั้นรึป่าว เห้อโชคดีไป สงสัยกลับไปเระ ~ดีนะที่ปลอดคน ไม่งั้นซวยอิกตู - - ผมเดินไปถึงโต๊ะแถวๆ ที่ติวให้มี่เป็นประจำ แต่เอ๊ะ ไม่เห็นยายแจนเลย หรือมันจะกลับไปแล้วว่ะ เหอๆ พระเจ้าไม่เข้าข้างผมขนาดนั้นหรอก ผมยังไม่ทันได้วางกระเป๋าเลย แจนก็เดินพร้อมขนมต่างๆมากมาย พอแจนเห็นผมมาแล้ว ก็ส่งเสียงเรียกซะดังลั่น.. "เย้ๆๆ โจมาแล้ว!!!" แบบว่า ดังไปไกลซักกิโล (เว่อไปนิด ^ ^) "เบาๆก็ได้ บ้าป่าว" -*- "ก็ดีใจนี่" เหอๆ มาแปลกว่ะ -*- "มาๆ ติวๆ จะได้กลับซะที" ผมรีบเลยล่ะตอนนั้น "แหมรีบจัง ก็ได้" ตอนแรกนึกว่า แจนจะลีลา แต่ท่าทางมันจะจริงจังกับการติวเหมือนกัน ผมเลยเริ่มสอนไปเรื่อยๆ ถามแจนตรงไหนไม่เข้าใจ ซึ่งจากการที่นั่งอ่านกัน แจนก็รู้เรื่องพอสมควร ไม่น่าจะต้องมาติวเลย - -" ผมก็สอนไปเรื่อยๆ จนเวลา ประมาณ 5 โมง ผมรีบติวจนใกล้จะจบอยู่แล้วเชียว อย่าเดาเลยครับ.... ใช่ครับถ้าเหตุการณ์มันผ่านไปเลย ผมคงไม่พิมพ์ให้เสียเวลา T T มีคนๆ นึงกำลังเดินมา เข้ามาใกล้อย่าช้าๆ ให้โอกาสท่านทั้งหลายได้เดา ครับ.... ใช่ครับ คนที่เดินมาไม่ใช่มี่ แต่เป็น .... ไอ้เดช เพื่อนที่สนิทกับผมที่สุด - -" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 22:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 134 เดช เดินมาถึง ก็ยิ้มๆกับผม แต่ก็ไม่ใช่ตลกโปกฮา แบบก่อนๆ - -" ผมก็สงสัยเหมือนกัน แต่ตอนนั้น ก็เงียบไว้ เพราะผมไม่ได้บอกเรื่องติว แจนให้มันฟัง แถมยังไม่บอกเรื่องของขวัญอีก มันคงเคืองๆ ผมอยู่เหมือนกัน เดชมันเข้ามานั่ง เงียบๆข้างๆผม รอผมติวแจนไปเรื่อยๆ ยายแจนก็ไม่สนใจเดชมันเลย ผมเลยต้องชวนคุย... "มายังไงว่ะ" ผมถามเสียงอ่อยๆ "อ๋อ เดินมาไง ฟาย" น่าน นี่มันเคืองตูอยู่ป่าวว่ะเนี่ย -*- "กำ กรุถามหมายถึง ไมยังไม่กลับบ้าน" ผมถามอีก "กะว่าจะเดินกลับ กะเมิง" มันบอก "ดีๆ จะกลับยัง กรุจะกลับเระ" ผมรีบหาทางชิ่ง "ติวไรกันอ่ะ เสร็จแล้วเหรอ" มันเปลี่ยนเรื่อง "สปช แจนมันบังคับ ติว" ผมรีบบอก ^ ^ "ไมต้องบังคับว่ะ" เม่งไอ้เดชก็เจือกอยากรู้อิก - -" "เออน่า เด๊วกรุบอก" ผมรีบตัดบท ตลอดการสนทนา แจนมันมัวทำแบบฝึกหัดไม่ พูดขัดผมเลย แต่ก็มียิ้มๆ แบบเจ้าเล่ห์บ้าง ไม่นานเราก็ติวจนจบ ^ ^ ~เยส ได้กลับซะที หมดเคราะห์ ซะทีไอโจ ^ ^ ผมและเดช แยกทางจากแจน มันก็เหมือนจะไม่มีไร ผมโล่งใจมาก เราสองคนเดินออกมาที่หน้าโรงเรียน สิ่งที่ไม่อยากเห็นที่สุดในชีวิต(ตอนนั้น) ก็เกิดจริงๆ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 5 ม.ค. 48 22:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ตกลงชื่อโจหรือโดมง่ะ ขยันพิมมาก หนุกดีค่ะ อ่านแล้วเพลินดี จากคุณ : สาวสีน้ำทะเล - [ 5 ม.ค. 48 23:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 136 สมัยเด็กๆเราก้อมีนะลักษณะแบบนี้อ่ะ แบบว่าเขินสุดๆ นึกย้อนกลับไปแล้ว ทำไรติ๊งต๊องๆไปเยอะเลย หุหุ แต่ถ้ามาให้เขียนบรรยายรายละเอียดแบบนี้คงทำไม่ได้แหงมๆ เพราะมันลืมๆไปหมดแล้วอ่ะ จากคุณ : สาวสีน้ำทะเล - [ 5 ม.ค. 48 23:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 137 อ่านทันคนเขียนแร้ว เอ้ย คนพิมพ์แร้ว จากคุณ : เฝ้ารอใครบางคน - [ 5 ม.ค. 48 23:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 138 แล้วไงต่อครับ ลุ้นง่ะ ทำหยั่งกะติดละครเลยตู อุอุ จากคุณ : just.exe - [ 6 ม.ค. 48 00:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ที่พิมพ์ยาวๆมานี่ มันเรื่องจริงครับผม ^ ^ แต่ติดตรงที่ถ้ามันลืมๆไปบ้างก็ เสริมเพื่ออรรถรส ^ ^' ส่วนชื่อนั้น จะเรียกไงก็ได้ครับ ตอนเด็กเพื่อนเรียกโจ ซักพักเพื่อนเรียกโดม ตอนนี้เรียกพรอก (ชื่อเม่งเยอะเกินไปเระ เอิ้กๆๆๆ) วันนี้ทำงานดึกจะอัพเดทเรื่อยๆน้าครับ ดีใจๆ มีคนติดตามด้วย ^ ^ ปล.ยังไงในเรื่องชื่อโจไปก่อนนะ ถ้าเล่าถึงโตเด๊วอัพเดทอีกที แล้วกัน ^ ^ ปล.2ทีมอาสา และแพทย์ ทั้งหลายสู้ๆเด้อ ยังเอาใจช่วยเสมอ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 00:20:06 ]

ความคิดเห็นที่ 140 เอ้า อีกซักตอนก่อนไปทำงาน ^ ^" --------------------------------------------- สิ่งที่ผมเห็นกับ สองตาคือ มี่เพิ่งเดินไปขึ้นรถยนต์ ที่มีผู้ชายขับ คงจะเป็นพ่อของเธอ ผมยืนอึ้ง นี่แสดงว่า มี่ยังไม่ได้กลับจากโรงเรียนเลย - - ไอ้เดชคงเห็น เหมือนกัน แต่แปลกที่มันเฉยๆ แล้วมันก็มาตบที่ไหล่ผม "เมื่อกี้ กรุเจอมี่ที่สนามเด็กเล่น"เดชบอก "....แล้วไง"ผมกำลังช๊อก "กรุเลยเข้าไปคุยกะมี่เล่นๆ"-*- "...." เงียบรอมันพูดต่อ "กรุถามมี่ว่า ชอบโจป่าว"เดชมันบอกนิ่งๆ "เย้ย ไมเมิงไปถามงี้ว่ะแสด"ผมตกใจ สติเริ่มกลับมา "มี่บอกไงรู้ม่ะ"เดชมันไม่ฟังผมเลย -*- "แสด ก็บอกดิ เล่าให้อยากแล้วจากไปเหรอว่ะ"ผมรีบบอกมัน "มี่บอกว่า ก็ชอบเมิงอ่ะดิ"เดชมันบอกนิ่งๆซึ่งแปลกมาก เพราะถ้าเป็นปกติ มันต้องทำหน้าท่ะแล้นใส่ผมแน่ๆ "จริงเหรอว่ะ" ผมทำท่าทางจะดีใจอยู่แล้ว "อย่าเพิ่งดีใจดิว่ะเพื่อน" เดชบอก "....."ผม ทำหน้า งงๆ เช่นเดิม "พอคุยเสร็จ กรุเลยถามว่าวันนี้ไม่ติวเหรอ...มี่มันบอกว่า วันนี้เมิงต้องไปบ้านยาย เลยไม่ติว แล้วตอนนั้นคือกรุ เดินมากะมี่พอดี เห็นเมิงนั่ง ติวไรซักอย่างอยู่พอดี...."เดชเล่า ยาวเหยียด "...."ผมอยู่ในอาการช๊อกอีกครั้ง จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 00:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 141 รออ่านอยู่ค่ะ ^^ จากคุณ : สาวสีน้ำทะเล - [ 6 ม.ค. 48 00:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 142 อ้าวว มาพิมพ์ต่อด้วยเหรอคะ นึกว่าหลับไปแล้ว แกล้งคลิกมาดูเล่นๆนะเนี่ย อ่านพรุ่งนี้ละกานนน ง่วงแย้วว จากคุณ : เฝ้ารอใครบางคน - [ 6 ม.ค. 48 01:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 143 คุณ เฝ้ารอใครบางคน อย่าหาว่าผมถึกอีกคนจิครับ ^ ^" อิอิ แค่อยากผ่อนคลาย มาระบายต่อ ส่วนคุณ สาวสีน้ำทะเล นอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านต่อ เด๊วไม่สบายนะครับ ^ ^ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 01:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 144 จาจบเมื่อไหร่ฟระเนี่ย.... เอายาวๆได้มะแบ่บม้วนเดียวเลย ลุ้นๆ จากคุณ : เรียกฆ่าว่า...ไอ้น่ารัก - [ 6 ม.ค. 48 02:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 145 เรื่ิองน่ารักจัง กลับมาพิมพ์ต่อเร็วๆนะคะ ติดตามอยู่ค่ะ จากคุณ : sweatpea - [ 6 ม.ค. 48 04:19:04 A:216.255.2.70 X: ]

ความคิดเห็นที่ 146 สนุกค่ะ ชอบ จากคุณ : frozen - [ 6 ม.ค. 48 11:56:43 A:61.90.98.16 X: ]

ความคิดเห็นที่ 147 พอตั้งสติได้ผมเลยถามมันต่อว่า.. "แล้วยังไงต่อว่ะ" T T "มี่พอมันเห็นก็อึ้งอ่ะ เจือกบอกมันจะไปบ้านยายแล้วดันทะลึ่ง มานั่งติวกะแจน เป็นกรุ กรุก็เคือง"เดชบอก โอ้วพอถึงตอนนี้ ผมอยากจะกระโดดตึกให้มันรู้แล้วู้รอด ไรว่ะ ตูอุดส่าระวังแล้วนะเนี่ย T T แถมมี่ยังบอกว่าชอบแล้วด้วย เม่งเอ้ย Eแจน(ตอนนั้นเคืองจริงๆขอโทษ ด้วยถ้าหยาบคายไปบ้าง ^ ^) ~ไมตูซวยงี้ว่ะ เพิ่งจะรู้ว่าคนที่เราชอบก็ชอบเรา แล้วก็เสียคนที่เราชอบไปในเวลาเดียวกัน T T "แล้วไมมี่เพิ่งกลับว่ะ" ผมถามไอเดช "ฟาย กรุจะรู้มั้ย แต่ตอนที่มี่มันเห็นมันก็เดินกลับไปเลย กรุเลยเดินมาหาเมิงไง" เดชบอก ~โอ้ว สวรรค์ทำไมช่างมาเล่นตลก กะชีวิตตูขนาดนี้ว่ะเนี่ย T T ซึมครับตอนนั้น พูดได้คำเดียวว่าซึม อะไรๆ กำลังจะลงเอยด้วยดีแล้วแท้ๆ ทุกๆอย่างมันเกิดขึ้นเพียงต้นเหตุอันน้อยนิด เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยให้ความสำคัญ แต่มันกลับกลายเป็นตัวการทำให้ผมและมี่ ต้องมาผิดใจกันจนได้ ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าต้องทำไงต่อไป (อาจเพราะยังเด็กมาก) ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุการณ์นั้นเรียกว่าอกหักรึป่าว แต่มันอึดอัดไม่ชอบเลย -*- จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 12:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ไปกิงข้าวก่อนเน้อ ^ ^ รับใช้ท่านผู้อ่าน แค่ตอนเดียวก่อนนะครับ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 12:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 149 ตามมาอ่านครับ ปล.อย่าว่าแต่เด็กวิศวะเลยครับ ผมเด็กวิทยา ยังไม่มีแฟนเลย T_T จากคุณ : numgamer - [ 6 ม.ค. 48 13:41:12 A:61.90.112.56 X: ]

ความคิดเห็นที่ 150 มาโพสต่อ ไวๆ นะครับ กำลังรออ่านอยู่ คุณ proxies เขียนได้ อรรถรสมากเลยนะ ปล. เรื่องไม่มีแฟนมันห้ามกันไม่ได้ครับ พูดแล้วเศร้า จากคุณ : genxas - [ 6 ม.ค. 48 13:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 151 ผมและไอ้เดชเดินกลับบ้านไปแบบเงียบๆ ลืมบอกไปว่าบ้านเดชอยู่ทางเดียวกะผม แต่ไกลกว่ามากปกติแม่มันจะมารับ แต่วันนี้มันคงให้แม่มันกลับก่อน (ช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ T T) เราเดินไปได้ซักระยะ ไอ้เดชจึงถามขึ้น "ตกลงบอกได้ยังว่าโกหกมี่ทำไม" ถามยังกะสอบสวนตูเลย - -" "เอ่อ..."กำลังเรียบเรียงคำอยู่ "ไอฟายนี่ ยังลีลาอีก" น่านด่าตูอีก "แบบว่าเรื่องมันยาว ..." แล้วผมก็เล่าให้เดชฟังทุกเรื่อง รวมทั้งเรื่องที่ผมแอบให้ของขวัญมี่ด้วย - -" และเล่าถึงเรื่องที่ว่า ทำไมถึงต้องมาโกหกมี่ แล้วติวแจน เราเดินต่อไปจนถึงบ้านผม แล้วไอ้เดชก็นั่ง มอไซต์รับจ้างกลับบ้านต่อ ผมซึ้งน้ำใจเพื่อนมาก รวมทั้งเศร้ากับเหตุการณ์ที่เกิดด้วย แต่ตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมเลยมาคิดว่าพรุ่งนี้จะทำยังไงต่อไปดีก่า คืนนั้นอย่าว่าแต่จะนอนหลับเลย กินข้าวยังกินไม่ลง (ไม่ได้สำออยนะ แต่มันเซ็งที่จะกินอ่ะ ^ ^") นอนคิดไปเรื่อยๆ ก็ยังหาทางไม่ได้เหมือนเคย กลุ้มใจมากและอยู่ๆ ผมก็หลับไปตอนไหนไม่ทราบ ^ ^ ตอนเช้าไปโรงเรียนด้วยอาการขาดความมั่นใจมาก ไม่รู้ว่าจะทำไงดี เพื่อนๆมากันเยอะขึ้น ไอ้เดช มา ไอ้วุดมา ไอ้ริดมา คนอื่นๆ ก็ทยอยกันมา และนั่นไง มี่มาแล้ว ... จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 14:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 152 ~เอาไงดีว่ะไอโจ เข้าไปแก้ตัวดิ ~จะแก้ตัวในฐานะไรว่ะ ตูทำไม่ถูกเฟ้ย จิตใต้สำนึกเริ่มทะเลาะกันอีกครั้ง - -" ผมมองไปทางมี่ตลอด แต่เธอไม่มองมาทางผมเลย ไอ้เดชเดินมาหาผม "เห้ย ไปบอกมี่ดิว่าเมื่อวานมันเกิดอะไรขึ้น" ไอ้เดชมากระซิบ "ยังไงว่ะ กรุทำไม่เป็นเว้ย" ผมบอก "เออ กรุก็ไม่เคยว่ะ" น่านแล้วมาทำเก๋า แสด - -" "งั้นปล่อยไว้ก่อน เด๊วค่อยว่ากัน" ผมบอกไปแต่ในใจคือไม่กล้ารับความจริง วันนั้นผมไม่ได้คุยกะมี่เลย ทั้งๆที่ผมควรจะเข้าไปบอกอะไรเธอซักหน่อย เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวาน T T แถมยายแจนตัวดี ก็มาคุยกะผมและไอ้เดช แบบสนิทกันโคตรๆ ซึ่งผมแน่ใจว่ามี่ต้องเห็นบ้างแหละ ผมเลยยิ่งเซ็งหนัก พอเย็นวันนั้น(วันพุธ)ผมก็เดินไปหามี่... "มี่ขอโทษนะ ที่เมื่อวานไม่ได้ติว" ผมทำหน้าเศร้า "ไม่เป็นไร" ^ ^ มี่ยังคงยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มที่แสนเจ็บปวดสำหรับผมมาก "งั้นพรุ่งนี้โจเหมาให้หมดเลยนะ"ผมพยายามทำดีไถ่บาป "ไม่เป็นไร ตอนนี้มี่เริ่มเก่งเลขแล้วนะ ไม่ต้องให้โจลำบากแล้ว" ^ ^ มี่ยังยิ้ม จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 14:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 153 อ้าว.. กำลังอ่านเพลินๆ.. พอถึงตอนลุ้นสุด.. ไงไม่มีต่อล่ะ.. พ่อหนุ่มมาต่อให้ว่องๆ เลยจ้ะ.. หงุดหงิดๆ.. ตะลุยอ่านมาตั้งแต่เช้า.. กะว่าคงฟลุ้คได้อ่านแต่ต้นจนจบภายในวันเดียว.. งานเงิน.. ปั่นๆ.. หาช่องจะมาอ่านอย่างเดียวเลยน่อ.. อ้าว.. กำลังเล่าอยู่เหรอ.. โทษที.. อิอิ งั้นอ่านต่อเนาะ.. แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 48 14:53:14 จากคุณ : นอนทน - [ 6 ม.ค. 48 14:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 154 จบอีกแล้ว.. ต่อสิคะคุณ.. จากคุณ : นอนทน - [ 6 ม.ค. 48 14:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 155 .................รออยู่...................... จากคุณ : Jemie9 - [ 6 ม.ค. 48 15:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 156 มาแว้ว จ้า ^ ^" นั่งเชคเมลล์ ตาลายเลย อิอิ เพื่อนที่มหาลัย เค้าขยันส่งเมลล์กันจริงๆ ปล.ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะครับ ^ ^ ปล.2ทุกชีวิตที่ ยังคงช่วยเหลือผู้ประสบภัยขอให้สู้ๆนะครับ เอาใจช่วยเสมอ จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 15:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 157 เพิ่งมาอ่านวันนี้ อ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ เป็นกำลังใจให้น๊า รีบมาต่อเร็วๆ นะน้องโจ จากคุณ : thekopkid - [ 6 ม.ค. 48 15:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ถ้าถามว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง บอกได้เลยว่าอยากร้องออกมา อยากกอดมี่ แล้วบอกความจริงออกไป (นี่ขนาดเด็กนะตู -*-) แต่มันทำไม่ได้ ทำไม่ได้ซักอย่างเดียว รอยยิ้มที่สดใสของเธอ ผมยังมีโอกาสจะได้เห็นอีกไหม ตอนนั้นผมยืนอึ้ง มี่ก็ยืนอยู่หน้าผมอีกอึดใจ เมื่อเห็นว่าผมไม่พูดอะไร เธอก็ยิ้มที่มุมปากแบบเศร้าๆ แล้วก้มหน้า เดินผ่านผมไป ผมปล่อยรักครั้งแรกหลุดลอยไปแล้ว มันเกิดจากน้ำมือผมเอง ความรักที่บริสุทธิ์(คิดว่านะ ^ ^")ได้จากไปแล้วเหรอนี่ หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้คุยกะมี่อีกเลย จนกระทั่งวันสอบปลายภาคเรียนที่2 ซึ่งห่างจากเหตุการณ์นั้นประมาณ 2 สัปดาห์ ตอนนี้ชีวิตมันเหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง มันเคว้งคว้างอย่างมาก ทั้งๆที่ความจริงมี่ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับผม แต่เหมือนกับว่า ใจเธอมันไม่ได้อยู่ใกล้ๆแถวๆนี้แล้ว T T ข้อสอบที่ทำไปก็ทำไปงั้นๆ มันไม่สำคัญอะไรเลย ซึ่งผมก็ทำเสร็จก่อนคนอื่นเหมือนเคย เมื่อออกมารอเพื่อนหน้าห้อง ผมก็นำดินสอ เก็บในย่ามที่เอามาสอบ เอ๊ะ มีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในย่ามของผม ผมหยิบของสิ่งนั้นออกมาจากย่าม ถึงตอนนี้หน้าของผมชาไปทั้งหน้า แข้งขาอ่อน มันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก ซีดี แร๊พเตอร์แผ่นนั้น ที่ผมได้ให้มี่ไป ~ทำไมมาอยู่ในย่ายตูได้ว้าาา T T จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 15:49:39 ]

ความคิดเห็นที่ 159 เกาะติดสถานะการณ์ จากคุณ : thekopkid - [ 6 ม.ค. 48 15:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 160 ง่ะ.. เศร้า.. T_T' ต่อเร็ว!!++..%%~~ จากคุณ : นอนทน - [ 6 ม.ค. 48 16:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 161 ทุกๆอย่างมันทำให้ผมรู้ว่า ตลอดมามี่ รู้มาตลอดว่าใครเป็นเจ้าของ ของขวัญปริศนา เธอให้โอกาสผมหลายครั้งในการที่จะบอกเธอ แต่ผมไม่เคยเลยที่จะคว้ามันเอาไว้ T T มาถึงตอนนี้ มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว คงต้องปล่อยให้มันผ่านพ้นไปอย่างน่าเสียใจ เป็นที่สุด ผมนั่งรอเพื่อนๆอยู่หน้าห้อง จนทุกคนออกมาพร้อมหน้า ต่างคุยกันอย่างเฮฮา เพราะต่างสอบกันเสร็จแล้ว ^ ^ แต่ผมนี่สิ นั่งเป็นจระเข้ปั้น (เอามาจากบางรักซอย 9 ^ ^ อิอิ) จนไอ้เดชสังเกตุได้ จึงถาม "เห้ยเป็นไรว่ะ อย่าบอกว่าทำข้อสอบไม่ได้" มันถาม "....ค่อยเล่าว่ะ" ตอนนั้นไม่มีอารมณ์ -*- "เออๆ" แล้วมันก็ไปคุยเฮฮากันต่อ ผมพยายามมองหามี่ แต่ที่หน้าห้องไม่มีมี่อยู่ ผมอยากไปคุยกะมี่มาก แต่ไม่รู้ว่าจะบอกอะไรเธอดี ในเมื่อผมไม่ได้ยอมรับเลยว่านี่คือ ของขวัญ ที่ผมให้เธอ - -" ทุกอย่างมันผิดพลาดไปหมด ผมไม่รู้ว่าขั้นต่อไปจะทำยังไงดี ตอนนี้ทำได้อย่างเดียวคือ นั่งบื้อ -*- ผมนั่งอยู่หน้าห้องจนเพื่อนๆเริ่มเดินจากไปกันเรื่อยๆ ไม่มีร่างของมี่ อยู่ในระยะสายตาของผมเลย - -" เธอคงไปไหนต่อไหนแล้ว และคงไม่อยากฟังคำอธิบายใดๆจากผมด้วย T T เมื่อกลุ่มของผมจะไปเล่นกันต่อก่อนกลับบ้าน ไอ้เดช ก็เข้ามาเรียกผม... "ไปเว้ยโจ ไปเล่นลูกแก้วกันดีก่า" ตูจะมีอารมณ์เล่นมั้ยนั่น -*- "เออๆ" ตอนนั้นไม่อยากเล่นแต่ก็ไม่อยากอยู่คนเดียว ^ ^" จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 6 ม.ค. 48 16:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 162 เศร้าด้วยคน พอจะเข้าใจครับเพราะเคยเห็นมาเหมือนกัน กับอ้ายเพื่อนสนิทของผม หยั่งงี้แสดงว่าใกล้จะจบแล้วสิครับ? จากคุณ : just.exe - [ 7 ม.ค. 48 02:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 163 ^ ^ คุณ just.exe ถามว่าใกล้จบรึยัง ขอบอกใบ้นะครับว่า เรื่องราว มันสิ้นสุด ไปเมื่อไม่กี่ปีมานี่เองครับ ^ ^ ทายสิ ผมปี 4 แล้ว แล้วเรื่องมันจะจบตอนไหนหว่า -*- จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 7 ม.ค. 48 02:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 164 พอพวกเรามาถึง สนามเด็กเล่น ผมก็นั่งที่ชิงช้า ปล่อยอารมณ์ให้ล่องลอยไปเรื่อยๆ เพื่อนๆ เล่นลูกแก้วอย่างสนุกสนาน มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ผมนั่งชิงช้า ก้มหน้ามองพื้นดินและสิ่งที่ผมเห็น หลุดออกมาจากเสื้อ ครับ... สร้อยที่มี่ให้ผมตอนที่มี่ไปเชียงใหม่ ตอนนี้ยังอยู่บนคอผม มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่มี่ให้ สิ่งที่สำคัญสิ่งนี้กับผมได้ ขนาดเธอเป็นผู้หญิง เธอยังมีความกล้ากว่าผมหลายเท่านัก T T ทุกสิ่งในตอนนี้ตอกย้ำให้รู้ว่า ผมพลาดไปอย่างฉนัด ผมไม่มีความกล้าพอที่จะ รักษาสิ่งที่ผมรักไว้ได้ นั่งคิดไปก็อยากจะร้องไห้ออกมา แต่น้ำตาจะช่วยอะไรได้ เมื่อนั่งได้ซักพักใหญ่ๆ คิดว่ามันคงไม่มีอะไรดีขึ้น ผมจึงเดินออกมาจากสนามเด็กเล่น ไอ้เดชเห็นว่าผมกำลังจะเดินกลับ ก็วิ่งมาหาผม.. "เห้ยรอด้วย จะไปไหนว่ะ" เดชถาม "กรุจะกลับบ้านเระ" ผมบอกแบบเศร้าๆ "เออๆ งั้นกรุเดินกลับเป็นเพื่อน" ถึงตอนนี้ผมน้ำตาเริ่มซึมๆเระ T T ผมรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้างว่า ถึงแม้เราจะมีความทุกข์ยังไง แต่เราก็ยังมีเพื่อนที่ดี ยังรับรู้ถึงความทุกข์ของเราด้วย พอพูดเสร็จ ไอ้เดชก็วิ่งไปเอากระเป๋า แล้วก็ เดินมากอดคอผมเดินออกจากโรงเรียน "เรื่องมันเป็นไงว่ะวันนี้ ทำข้อสอบไม่ได้เหรอ"ไอ้เดชถามทั้งๆที่มันน่าจะรู้อยู่แล้ว จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 7 ม.ค. 48 02:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 165 sanook jung ka :D keep writing na ka. I've followed your story for a few days already. จากคุณ : if you only knew - [ 7 ม.ค. 48 02:58:01 A:128.12.132.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 166 ตื่นได้แล้วน้องโจ มาต่อเถอะ จะลงแดงแล้ว หนุกอ่ะ ชอบน๊า เชียร์จ้ะ จากคุณ : thekopkid - [ 7 ม.ค. 48 09:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 167 ลองแทนหน้าคุณโจ ด้วยหน้าน้องแน๊ค แทนหน้า มี่ ด้วยน้องโฟกัส บรรยากาศแบบในแฟนฉัน โอ้โห ฟิวส์ได้เลยแฮะ หนุกดีค่ะ เมื่อไหร่จะมาต่อเนี่ย เดี๋ยวจาลงแดงแล้ว ขอบคุณนะคะ ที่เขียนเรื่องสนุก ๆ ให้อ่าน จะติดตามค่ะ อย่าเสียใจเลย ใครว่าถึก เพราะเขาพูดความจริงค่ะ จากคุณ : ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี - [ 7 ม.ค. 48 10:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 168 โอ้โห........ ขึ้นมาเป็นกระทู้โหวตแล้วน้า.....^ ^ หรือขึ้นมาหลายวันแล้ว แต่ดิฉันไม่รู้-_-" แถมมีคนติดตามเพียบเลย ดีใจด้วย ใกล้จะจบแล้วใช่ไหมนี่ บรรยากาศเริ่มเศร้าแล้ว T T จะว่าไปแล้วตอนนั้นคุณก็ยังเด็กมั่ก การที่จะพูดอะไรที่ตรงกับความรู้สึก อย่างเช่น......บอกกับมี่ตรงๆว่าชอบ มันอาจจะยาก แหม.....ก็ผู้ใหญ่หลายคนบนโลกนี้ แม้ว่าจะชอบใครขึ้นมาสักคน ก็ยังไม่กล้าที่จะบอกออกไปเลย บางคนกว่าจะรู้ใจตัวเองก็ต่อเมื่อได้เสียของสิ่งนั้นไปแล้ว เรื่งมันเศร้าค่ะ T T เอ......แต่ทำไมคุณถึงบอกว่า เรื่องมันพึ่งจะจบไปไม่กี่ปีมานี้ล่ะ ตอนนี้คุณอยู่ ปี 4 แล้วตอนที่เรื่องนี้เริ่มคุณน่ะ อยู่ ป. 3 ไม่ใช่เหรอ คิดไม่ออกเลยอ่ะ คงต้องติดตามตอนต่อไปใช่ไหม จากคุณ : Somewhere only we know - [ 7 ม.ค. 48 10:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 169 เอ่อ....คุณproxies คะ ดิฉันไม่กล้าที่จะสมน้ำหน้าคุณหรอกค่ะ เห็นดิฉันเป็นนางมารร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ-_-" เรื่องความรักแบบนี้ ไม่เจอกับตัวเองคงไม่รู้ จากคุณ : Somewhere only we know - [ 7 ม.ค. 48 10:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 170 พิมดีนะ เพิ่งเคยเข้ามาห้องสยาม มีคนแนะนำมา หนุกดีนะฮะ ทำให้ได้นึกถึงตอนเด็กๆ ก็คล้ายๆนายนี่แหละ ไม่รู้จักคำว่าแฟน แต่ความรู้สึกนั้นมันบอก จากคุณ : genetic boy - [ 7 ม.ค. 48 11:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 171 มาต่อทั้งที.. แค่เนี้ย? ว่องๆ หน่อยสิคะ.. อุส่าแว่บงานมารออ่านนา.. จากคุณ : นอนทน - [ 7 ม.ค. 48 11:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 172 ^ ^ ตื่นแว้วคร้าบ (ม่ะวานทำงาน ถึงตี4 - -" ) คุณ ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี ม่ะต้องย้ำ ผมก็รู้งับว่าผมถึก อิอิ ^ ^ แต่ยังไงก็ จะถึกต่อไปเรื่อยๆ เน้อ ^ ^ ส่วนที่คุณ Somewhere only we know ไม่เข้าใจว่า มันกำลังจะจบ (ใรความคิดทุกคน) แต่ทำไมผมถึงบอกว่ามันจบเมื่อไม่กี่ปี เด๊วก็คงรู้กันน้าครับ ^ ^ ส่วนคุณ นอนทน อย่าใจร้อนนะคร้าบ ^ ^ จะรีบปั่นให้อย่างเต็มที่ครับ ปล.ขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจครับ ^ ^ ทราบซึ้งใจ... จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 7 ม.ค. 48 12:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 173 "ฟาย กรุเคยเครียดเรื่องเรียนป่าวว่ะ" ผมย้อน ^ ^" "นั่นดิ กรุก็ว่างั้นแหละ" เหอๆ มันก็ดันรับมุข "เออ แสด" อย่างงี้ต้องด่ามัน ^ ^ "แล้วตกลงเรื่องมี่ใช่ม่ะ" ไอ้เดชเข้าประเด็น "...." ผมไม่พูดอะไร แล้วก็ล้วงเอาสิ่งของที่อยู่ในย่ามออกมา ยื่นให้ไอ้เดชดู "อ้าวซื้อให้กรุเหรอ ขอบใจว่ะเพื่อน" น่านมันกวนม่ะ "ฟายเอ้ย มี่มันเอามาคืนกรุเว้ย แสด" ผมเซ็งเลย จังหวะนั้น -*- "เย้ย มี่รู้ได้ไงว่าซีดี นี่มรึงให้ว่ะ" เออ มันเริ่มฉลาดขึ้น ^ ^ "นั่นดิ กรุก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม" ผมบอก เราสองคนเดินคิดกันไปเรื่อยๆ อยู่ๆ ไอ้เดชก็พูดขึ้นว่า... "ไอ้โจ หรือว่าแจน จะเล่นมรึงว่ะ" มันคิดตรงกับผมเลยให้ตายดิ - -" "กรุก็ไม่อยากจะคิดแบบนั้นเลยว่ะ" -*- "แต่อาจจะเป็นไปได้นะเว้ย" ไอ้เดชมันย้ำอีก - -" "มรึงอย่าย้ำได้ป่าวว่ะ กรุยิ่งคิดอยู่" เหอๆ "แต่จะว่าไป แจนมันจะทำแบบนี้เพื่ออะไรว่ะ" มันเปรยๆขึ้นมา "กรุอยากรู้ยิ่งกว่ามรึงอีก" ผมบอก จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 7 ม.ค. 48 12:13:35 ]

ความคิดเห็นที่ 174 แต่ถึงผมจะอยากรู้ยังไง ผมก็พอจะเดาได้ว่า แจนมันคงไม่ยอมบอกความจริงหรอก -*- และถึงจะรู้ไป ตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะฉะนั้น รอให้อนาคตเป็นตัวตัดสินเถอะ ถ้า ผมและมี่ ยังพอมีวาสนาต่อกัน(น้ำเน่าไปนิด ทนหน่อยนะ ^ ^) บางที เราอาจจะกลับมาเหมือนเดิมก็ได้ ตอนนั้น ผมหวังได้เพียงเท่านั้นจริงๆ ปิดเทอม เวลา 2 เดือน ผมไปเยี่ยมย่า เช่นเคย แต่ผมก็กลับมาอยู่กับคุณยายด้วย ซึ่งบ้านยายผม เปิดเป็นร้านขายของชำ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ลืมบอกไปว่า บางครั้ง ช่วงวันเสาร์ อาทิตย์ แม่จะพาผมมานอน ที่บ้านคุณยาย เพราะครอบครัวฝ่ายคุณแม่เป็นครอบครัวใหญ่ วันหยุด จึงมีการมารวมตัวกัน ที่บ้านยาย ^ ^ ซึ่งบ้านยายจะมีขนมเยอะแยะ(ยังห่วงกินอิกตู - -") ปิดเทอมที่เหลืออีก 1 เดือนผมก็อยู่บ้าน ยายบ้าง กลับไปนอนที่บ้านบ้าง (ลืมบอกอีกอย่าง บ้านยายอยู่ จังหวัดเดียวกะผม งับ ^ ^) ปิดเทอมนี้ มันนานตั้ง 2 เดือน พอคนเราว่างมันจะคิดมาก พอคิดมาก มันจะฟุ้งซ่าน ผมก็เช่นกัน -*- ถ้าว่าง ไม่มีเพื่อนๆแถวๆนั้นมาชวนไปเล่น ผมก็ต้องคิดถึงมี่ ตลอดเวลา ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ T T อยากเจอใบหน้าที่ยิ้มอย่างมีความสุขของมี่อีกครั้ง แต่ปิดเทอม ผมจะเจอมี่ได้ที่ไหนกัน ในใจอยากให้เปิดเทอมซะเดี๊ยวนี้เลย แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ T T ผมต้องทรมานกับการรอคอย จนในที่สุด วันที่โรงเรียนเปิดเทอมก็มาถึง... จากคุณ : proxies ความเหงาที่อบอุ่น - [ 7 ม.ค. 48 12:23:05 ]