CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    ไปลอกมาจากหนังสือร้านกาแฟพี่นพ....

    เอาไปแปะไว้ที่ไดเพื่อแอบสั่งสอนใครบางคนไว้ รู้สึกว่าข้อความมันดี เลยขออนุญาตมาแปะที่นี่ด้วยแล้วกัน สำหรับ..ความรัก...ที่คาดหวังอะไรกันไว้

    ดีท็อกซ์หัวใจ
    เรื่อง นพ.อนันต์ ธนาประเสริฐกรณ์
    คัดลอกจากหนังสือ ชีวจิต ฉบับ  154


    รักแท้...

    มีผู้ที่ผิดหวังจากความรักมาปรึกษาผม บางคนถูกหลอกให้มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ตั้งใจมาก่อน บางคนรู้สึกหดหู่เพราะว่ายังไม่มีคู่ ทำให้มองตัวเองว่าไร้ค่า ไม่มีใครเอา และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งเหล่านี้น่าจะเป็นผลข้างเคียงของความรัก

    ตัวอย่างหนึ่งซึ่งมาพบผมด้วยความรู้สึกว่าหงุดหงิดและโกรธตัวเองบ่อยๆ เมื่อทำอะไรไม่ได้อย่างใจ ตัวเธอเองอายุ 40 ปี แต่ยังไม่มีคู่ครอง หน้าตาดี การศึกษาและการงานดี แต่เธอก็รู้สึก
    ไม่พึงพอใจในตัวเอง เหมือนกับกำลังรออะไรบางอย่าง หรือใครบางคนที่จะมาให้ความรักแก่เธอ และยอมรับเธอไม่ว่าจะเป็นอย่างไร แต่เฝ้ารอมานานก็ยังไม่พบคนเช่นนี้

    ทุกวันนี้เธอมีชีวิตเรียบง่าย แต่ความรู้สึกดังกล่าวก็มารบกวนบ่อยๆ บางครั้ง คนที่เธอคบด้วย พอนานเข้าเริ่มเห็นด้านที่เธอไม่ชอบ และรู้สึกว่าเพื่อนคนนี้ไม่ได้ให้ความรักในแบบที่เธอต้องการ ความสัมพันธ์ก็ยุติ

    เธอเป็นตัวอย่างหนึ่งของคนที่แสวงหารักแท้ อันที่จริง รักแท้นั้นเป็นคำคำหนึ่งที่มนุษย์ตั้งขึ้น ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่ารักแท้เป็นอย่างไร แต่ใครๆ ก็อยากได้ แสวงหา
    แต่เมื่อเราไม่รู้จักว่ามันเป็นอย่างไร ทำให้เราอาจมองข้ามมันไปหรือฉวยเอาของปลอมมาได้ และที่น่าแปลกคือ รักแท้นั้นใครๆ ก็อยากได้ แต่ไม่มีใครที่จะยอมให้แก่ใครก่อน และไม่ค่อยมีใครที่คิดให้สิ่งนี้ กับตัวเองก่อน ซึ่งเป็นไปได้ว่าอาจจะไม่รู้จัก หรือไม่คิดว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองต้องทำด้วยเช่นกัน

    มนุษย์เรานั้นอยู่ได้ด้วยความรัก และได้รับความรักมากมายจากสิ่งรอบข้างและคนรอบข้าง แต่เรามักจะมองข้ามสิ่งเหล่านี้ไป ตั้งแต่เกิด เราต้องการสัมผัสอุ้มชูจากแม่ ความรักของแม่จึงเป็นพื้นฐานของความรักที่มนุษย์เริ่มเรียนรู้ เป็นเสมือนแม่พิมพ์ที่จะบอกว่าเด็กคนนี้เป็นอย่างไร เป็นที่ต้องการหรือไม่ และจะติดตัวไปจนวันตาย

    ยังมีความรักของคนรอบข้าง พ่อ ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติพี่น้อง ที่คอยเสริม คอยอุ้มชู ยังมีข้าวของเครืองใช้ต่าง ๆ อาหาร ซึ่งช่วยให้เราอยู่รอดและมีความเป็นอยู่ที่สุขสบาย สิ่งเหล่านี้ต้องอาศัยแรงกายแรงใจของคนมากมายในการสร้าง ผลิต ขนส่ง นำมามอบให้กับเรา จะเห็นได้ว่าการคงอยู่ของเรานั้นต้องอาศัยการเกื้อหนุนจากคนอื่นมากมายทีเดียว

    ยังมีสิ่งแวดล้อมต่างๆที่คอยเกื้อหนุนเรา เช่น แสงจากดวงอาทิตย์ เมฆ ลม น้ำฝน อากาศ สิ่งเหล่านี้เกื้อหนุนเราโดยไม่ได้เลือกว่าเราจะดีหรือเลว มีหรือจนอย่างไร ยังคงทำหน้าที่ของเขาโดยไม่มีวันหยุด สิ่งต่างๆทั้งที่เป็นคนและสิ่งแวดล้อมที่ทำให้กับเรานั้น เราจะเรียกว่าอะไรได้ถ้าไม่ใช่ความรัก และเป็นความรักที่ให้กับเราโดยตรง ไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทน ให้กับเราโดยไม่มีเงื่อนไข ไม่ได้ใช้คำพูดแม้แต่คำเดียว ไม่ต้องใช้เงินซื้อ ไม่ต้องทำอะไรแลกเขาก็ให้มาโดยไม่บ่นสักคำ แต่ความรักเหล่านี้มักถูกเรามองข้ามไป

    คนทั่วไปมักต้องการความรักในแบบที่จับต้องได้ พูดให้ชัดๆ บ่อยๆ มีวัตถุเป็นสัญลักษณ์ ดอกไม้ ขนมสีสวย ๆ การ์ด และทำให้เกิดอาการวูบวาบในใจ (เกิดจากความตื่นเต้นเร้าใจ) เราหวังให้คนอื่นทำสิ่งเหล่านี้ให้และในขณะเดียวกันก็ต้องลงทุนสูง เสียเงิน เสียทอง เสียตัว และสิ่งที่ได้มาก็มีความหมายเพียงแค่นั้น ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้มากกว่านั้น หลายคนที่เฝ้าโหยหา ความรักจึงมักจะผิดหวังและถูกหลอกเพราะเข้าใจว่า สัญลักษณ์เหล่านี้คือรักแท้

    แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าอีกฝ่ายรักเราหรือไม่ ผมเองได้ค้นหามานานแต่ได้คำตอบว่า “ไม่มีทาง” เราไม่มีทางรู้ได้หรอกครับว่าอีกฝ่ายรักเราหรือไม่ แต่เรารู้ได้อย่างแน่นอนว่า “เรารักใครแค่ไหน” ถ้าเราลองถามใจของเราดูดีๆ จริงๆ แล้ว เราไม่ได้รักอีกฝ่าย เราเพียงกำลังลงทุนเพื่อให้อีกฝ่ายรักตอบเท่านั้น

    ผู้อ่านหลายๆท่านคงจะผิดหวังกับคำตอบของผม (ถ้าใครมีคำตอบที่แตกต่างไปกรุณาบอกผมด้วยนะครับ) แต่เชื่อไหมครับว่า ขอเพียงในโลกนี้มีสองคนเท่านั้นที่เรามั่นใจว่าเขารักเรา หนึ่งในนั้นคือตัวเราเอง ส่วนอีกหนึ่งจะเป็นใครก็ได้ ตั้งแต่พ่อ แม่ พระที่นับถือ หรือแม้กระทั่งพระเจ้าขอเพียงเป็นคนที่ยอมรับและให้อภัยเราได้เสมอ เพียงสองคนเท่านี้เราก็อยู่ได้อย่างมีความสุขแล้ว
    คำถามที่ถูกถามบ่อยที่สุดและตอบยากที่สุดคือ แล้วเราจะรักตัวเองอย่างไร ทำอย่างไรจึงจะรักตัวเองได้

    แต่ตอนนี้ ผมอยากให้เราเลียนแบบความรักจากบุคคลและสิ่งต่างๆที่เกื้อหนุนเรา ยึดเอาเป็นแบบอย่างที่จะเกื้อหนุนตัวเราโดยไม่มีเงื่อนไข ทดลองพิจารณาถึงความรักเหล่านั้นสองครั้งว่าได้ให้ความเมตตากับเราอย่างไร ขอให้เราเมตตากับตัวเองเช่นนั้น และเริ่มต้นเผื่อแผ่ความเมตตาแก่คนและสิ่งต่างๆรอบข้างด้วย
    ไม่ว่าเราจะรักใครหรือให้อะไรกันอย่างไร ก็จงทำเถิดครับถ้ามีความสุข แต่อย่าลืมเติมความเมตตา ความรักแบบไม่มีเงื่อนไขให้กับตัวเองและคนรอบข้างด้วยนะครับ

    เฮียนพบอกว่า ยาวหวะ..ใครจะอ่าน ก็ลองดู ชอบอันไหนก็เลือกๆอ่าน (มันเลือกได้เหรอฟระเนี่ยะ)....

     
     

    จากคุณ : Ex-TeRMinaToR - [ 9 พ.ค. 48 06:57:34 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป