เรื่องมันเริ่มขึ้นที่ ผมไปชอบผู้หญิงคนหนึ่งผมรู้จักเธอได้ซักพักจากการแนะนำของเพื่อนประมาณเดือนกุมภาแต่รู้จักกันได้พักเดียวเธอปิดเทอมก่อนแล้วต้องกลับบ้าน(เธอไม่มีโทรศัพมือถือ)ผมเลยติดต่อเธอไม่ได้เลยถ้าเธอไม่โทรหาผมพอในช่วงปิดเทอมเธอโทรหาผมบางครั้งส่วนผมต้องช่วยงานที่บ้านไม่ได้ไปไหนเลยและไม่ได้มีคนอื่นด้วยวันเวลาผ่านไปผมอยากเจอเธอแต่ก็ทำไม่ได้ได้แต่รอให้เธอเปิดเทอมพอเปิดเดือนพค.ผมเจอเธออีกครั้งคราวนี้ไม่เป็นไรผมเริ่มนับหนึ่งอีกครั้งในการจีบเธอผมไปหาเธอคุยกับเธอที่หอก้อแบบว่าไม่ได้เจอกันตั้งนานความรู้สึกของผมก็ยังเหมือนเดิมอ่ะคุยไปได้ซักพักเธอจึงชวนผมเข้าไปคุยในหอเธอ(ห้องเธอแหละแต่เธอพักกับเพื่อนด้วย)ผมก้อนะเค้ากล้าชวนเราไปคุยในห้องก้อต้องมีใจให้บ้างล่ะตั้งแต่นั้นมาผมก็ไปหาเธอบ่อยๆชวนไปกินนมเธอก็ไปกับผมนะผมมั่นใจในระดับนึงล่ะว่าเธอก็คงมีใจให้ผมบ้างเหมือนกันแต่ก็มีบางครั้งผมชวนเธอไปดูหนังเธอรับปากผมเป็นมั่นเป็นเหมาะเลยนะพอถึงวันผมมารับเธอปรากฎว่าเธอบอกกับผมว่าเธอนัดกับเพื่อนไว้ว่าจะไปเที่ยวกันเธอขอโทษขอโพยผมถามผมว่าโกรธรึเปล่าผมบอกว่าปล่าวแล้วผมก็กลับเลยรู้สึกเสียใจนิดๆ(เธอสามารถโทรศัพบอกผมได้ตลอดแต่เธอไม่โทร)แต่ไม่เป็นไรทนได้วันต่อมาผมชวนเธออีกเธอก็รับปากผมพอถึงวันนัดผมนัดเธอทุ่มครึ่งผมไปถึงตรงเวลาเธอไม่อยู่ที่หอผมจึงคอยจนถึงสองทุ่มครึ่ง(หนังเล่นสองทุ่มตรงใครจะว่าผมโง่ก็ได้ครับ)ในช่วงเวลาที่รอผมคิดไปมากมายเลยคับว่าเอาอีกแล้วเหรอทำไมเธอชอบทำลายความรู้สึกของคนอื่นจัง(เธอไม่โทรมาเหมือนเดิมคับ)ผมรอจนเพื่อนเธอที่พักด้วยกันมาจึงรู้ว่าเธอฝากบอกเพื่อนเธอว่ากลับบ้านแล้วไม่สบายจึงมาไม่ได้(แล้วทำไมไม่โทรบอกผมตรงๆ)ผมกลับด้วยความรู้สึกที่ถูกบั่นทอนกำลังใจแต่ก็ไม่เป็นไรผมทนได้(อีกแล้วก้อชอบเค้าแล้วนิ)ในตอนนั้นผมมีความรู้สึกที่ดีกับเธอในระดับนึงแล้วแต่ยังไม่ได้ทุ่มไปทั้งหมด
ช่วงแรกยาวไปหน่อยขอโทษคับคือต้องเล่าช่วงแรกก่อนเดี๋ยวไม่รู่เรื่อง
จากคุณ :
เต็น นับหนึ่ง
- [
30 พ.ค. 48 00:33:44
A:203.156.41.87 X: TicketID:099986
]