PANTIP.COM : F3527878 ตอนอกหัก คุณมีวิธีอะไรที่ทำให้ลืมแฟนได้ [กุ๊กกิ๊ก]

ความคิดเห็นที่ 19

ปิดตาหลับแล้วก็ขับตานอน สี่โมงเย็นลุกออกจากเตียงเริ่มต้นชีวิตอีกตอน
ตามที่พระท่านสอนท่านสั่งท่านสอนประศาสนพร โลกมนุษย์ปุถุชนก็ไม่ต่างจากละคร
ลุ่มร้อนลุ่มหลงล้วนแต่แฝงด้วยประสงค์ บ้างติดการพนัน บ้างก็หันไปติดผง
บางคนก็ไม่สนที่ Ent ไม่ติดจุฬาฯ คิดว่าโชคดีนักหนาเท่าไรแล้วที่มีบุญได้เกิดมา
ยังไม่มีภรรยาก็ไม่ถึงกับพรรณนา ไม่มีแก้วแหวนเงินทองก็ไม่เดือดร้อนร้องขอกับจันทรา
จันทร์เจ้าขา ฉันไม่ขอข้าวขอแกง ฉันไม่ขอแหวนทองแดง ขอแค่พรุ่งนี้ให้ฉันยังมีแรง ต่อสู้
กับอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา ให้กายใจฉันยังไม่อ่อนล้า กับเรื่องราวที่ทำเธอเป็นเหน็บชา
เหนื่อยนัก ถ้าอยากจะพักก็ปิดตา ล้มตัวลงนอนให้ใจพักผ่อนกับกายา la la

ไม่มีใครรักไม่มีใครสน แค่คิดถึงฝันฉันก็สุขล้น เท่านี้ฉันก็เพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอ none ก่อน

I'm so young อย่าเพิ่งพากันชังอยากให้เปิดใจฟัง อย่าเพิ่งเดินหนีปิดประตูปังๆ ดังๆ
บ้างครั้งที่ผมน่ะดื้อรั้น ที่ผมทำผิดพลั้ง ที่ผมทำความผิดซ้ำ ย้ำ ตอก ให้คนพากันมองผ่านผู้ใหญ่
มองดูแค่เปลือกแล้วบอกว่าผมไม่เอาถ่าน ไม่ยอมอ่านถึงเบื้องลึก ถึงจิตใจ
ไม่ทันได้มองสักนิด ไม่ทันใกล้ชิดก็ปิดไฟ แล้วจากไป ทำใจ อยู่ลำพัง ไม่เป็นไรใครไม่ฟัง
จะทำยังไงก็ในเมื่อชีพยังไม่พัง ทลาย ยังไม่ตาย ยังไม่วาย ยังไม่คลาย หน้าไม่อาย ตาไม่ลาย ลูกผู้ชาย
จะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ล้มแล้วยังลุกได้มีแต่ความตายเท่านั้นที่แพ้พ่าย
ตลอดกาล ข้ามมหรรณพสายธาร ปลิดปลงแต่วิญญาณแล้วเสพซึ้งถึงนิพพาน

ไม่มีใครรักไม่มีใครสน แค่คิดถึงฝันฉันก็สุขล้น เท่านี้ฉันก็เพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอ none ก่อน

ก็เดินไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง ที่พอทำอะไรผิดแล้วเอาแป๊ะเจี๊ยะมาใส่ซอง
ไม่มีบ้านหลังใหญ่ ไม่มีรถซีตรอง แต่กายมือเท้าฉันยังอยู่ครบครันทั้ง สามสิบสอง
ได้ครอบครอง ทางเดินชีวิตของตัวเอง ไม่ต้องขมขื่นฝืนทนกล้ำกลืนแม้ว่ามันจะวังเวง
ไม่เคยกลัวเกรง ตัวเองต้องพึ่งตน อย่างน้อยฉันก็ภูมิใจที่ยังได้เกิดมาเป็นคน
ได้สู้ทน ได้ดิ้นรนชีวิตบนถนน หลายครั้งที่ฉันล้มลงแต่ไม่เคยยอมเลยสักหน
หลายครั้งสับสนกับความฉ้อฉลของสังคม เมืองที่วุ่นวายโวกเวก วิเวกและวกวน
เดินชนปัญหากับกิเลสตัณหา ที่มีเพียงใจของฉันเป็นเพื่อนให้คำปรึกษา
อบายมุขล้มแล้วลุก สุขและทุกข์นี่ละหนา ดันเกิดมาเป็นมนุษย์มันช่างเป็นเรื่องธรรมดา

ไม่มีใครรักไม่มีใครสน แค่คิดถึงฝันฉันก็สุขล้น เท่านี้ฉันก็เพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอ none ก่อน

ไม่มีใครรักไม่มีใครสน แค่คิดถึงฝันฉันก็สุขล้น เท่านี้ฉันก็เพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอ none ก่อน

จากคุณ : ธาตุที่5 - [ 7 มิ.ย. 48 21:59:21 ]