สิ่งที่มนุษย์มีจำกัด จนดูเหมือนไม่มีวันหมด นั่นคือ "ความรัก"
แต่สิ่งที่มนุษย์มีจำกัด จนดูเหมือนว่าเห็นแก่ตัว นั่นคือ "ความอดทน"
ยิ่ง "รักมาก" ก็ยิ่งต้อง "อดทน" กับปัญหาต่างๆรอบข้างไว้ เพื่อให้รักนั้นยั่งยืน
แต่....ในทิศทางตรงกันข้าม
เมื่อใดที่สิ้นรัก เมื่อนั้นความอดทนก็หามีไม่
สิ่งใดที่เคยทนได้ ก็กลับแปรเปลี่ยนไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
ทั้งๆที่อีกฝ่ายหนึ่งกระทำกับตนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ท้ายที่สุด...เรากลับเป็นฝ่ายทอดทิ้งรักนั้นให้ต้อง...จบลง
แต่...ยังมีความจริงอีกสิ่งหนึ่งที่คนเรามักจะมองข้ามกันไป
บางครั้ง...ความรักของเราอาจจบลง
ทั้งๆที่ความรู้สึกรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่...การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่ง"ความอดทน"บอกให้เรา....ต้องไปทั้งๆที่ยัง"รัก"
เพราะ...หากรักแล้ว... "ต้องเจ็บต้องช้ำ"
ทางเลือกที่ดีที่สุด ก็น่าจะหมายถึง...
" การจากไปในวันนี้ เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ในวันข้างหน้า " มิใช่หรือ
*** เก็บตกจากนิตยสารฉบับหนึ่ง
อ่านแล้วรู้สึกดีจึงได้บันทึกไว้ ไม่อยากให้เลยผ่านไป ***
จากคุณ :
จอมยุทธน้อย
- [
15 ก.ค. 48 20:13:41
]