เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสรู้จักกับผู้หญิงคนนึง เธอก็ดูน่ารักดี เป็นผู้หญิงในแบบที่เราชอบ ยิ่งได้คุยได้เห็นกิริยาบางอย่างในตัวเธอแล้ว ก็ให้รู้สึกว่าคนในวัยอย่างเธอ (วัยรุ่น) ยังมีคนประเภทนี้อยู่อีกเหรอ เราได้คุยกันพอประมาณ ได้รู้จักเธอมากขึ้น เรารู้สึกได้ว่าเธอเป็นคนจิตใจดี เป็นคนอ่อนไหว ได้รู้แบ็คกราวด์ของเธอบ้าง แต่ยังไม่ถึงกับสนิทกันมากมาย แต่มันก็มากพอที่จะทำให้เราคิดถึงเธอได้เมื่อต่างคนต้องแยกกันไปทำหน้าที่ของตัวเองในวันจันทร์ เรายังไม่ได้โทร.หาเธอเลยตั้งแต่วันนั้น ทั้งๆที่อยากจะทำอย่างนั้นมากๆ (เรามีการแลกเบอร์ติดต่อกันไว้ ในฐานะเพื่อน
)
ปัญหาก็คือเรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองซะเลย ไม่ใช่ไม่มั่นใจว่าชอบเธอหรือเปล่า ไอ้ชอบน่ะชอบแน่ๆ แต่เท่าที่ทราบมาคือเธอมาจากครอบครัวที่ดีครับ บ้านเธอมีรถมารับ-ส่ง มีพ่อ-แม่ที่อบอุ่น มีชีวิตที่ค่อนข้างจะอยู่ในกรอบและแบบแผนที่ครอบครัวดีๆซักครอบครัวนึงจะพึงมี
และนั่นก็เป็นที่มาของความไม่มั่นใจครับ คือผมเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึง ที่อยู่ในครอบครัวชนชั้นกลางค่อนมาทางด้านล่างหน่อยๆ ครอบครัวก็อบอุ่นตามอัตภาพ พอเรียนจบก็หางานทำเอง เงินเดือนก็ประมาณหมื่นต้นๆไม่มีรถ ไม่มีบ้าน ไม่มีธุรกิจส่วนตัว
สาบานได้ว่าไม่ได้พยายามดูถูกตัวเอง เพียงแต่เพื่อนผู้หญิงหลายๆคนเค้ายืนยันตรงกันว่า ผู้หญิงน่ะ ส่วนใหญ่เค้ารักสบายทั้งนั้นแหละ พวกออปชั่นเสริมอย่างรถยนต์และความมั่นคงทางการเงินน่ะ มันจำเป็นสำหรับการตัดสินใจของเค้า สมัยนี้ไม่มีใครมาทนกัดก้อนเกลือกินแล้วล่ะ
ถึงแม้จะบอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะเป็นอย่างนั้น แต่ก็อดที่จะรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองไม่ได้ เหมือนในใจลึกๆมันจะดังว่า เราไม่คู่ควรกับเค้ามั้ง อย่าเลย
.
แต่อีกใจนึงก็แย้งว่าเธอมีมุมมองอะไรดีๆอยู่ในตัวตั้งเยอะแยะ (จากการที่ได้คุยกับเธอ) เธออาจจะไม่ได้เป็นคนส่วนใหญ่ก็ได้
เฮ้อ
.. ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย
เราควรจะทำยังไงเพื่อจะพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปดีน้าาาา
จากคุณ :
ใบตอง
- [
วันเยาวชนแห่งชาติ 23:18:24
A:202.57.172.11 X: TicketID:088519
]