ความคิดเห็นที่ 1 ไม่แปลกใจเลยกับสิ่งที่คุณประสบ การบริหารในองค์กร ที่ยากที่สุด ก็คือบริหารคน นี่แหละ การที่ต้องมาประชุมบ่อยๆก็เป็นหน้าที่ของฝ่ายบริหารที่จะต้องมาประชุมเพื่อให้หน่วยงานต่างๆดำเนินงาน และตรวจสอบการดำเนินงาน ความพอใจก็แล้วแต่คุณเอง บางคนก็พอใจที่จะเป็น ข้าราชการ, ลูกจ้าง, เจ้าของธุรกิจส่วนตัว หรือ นักลงทุน ตัวท่านเองคงมีคำตอบในใจอยู่แล้ว ก็เดินไปตามนั้น นั่นแหละครับ จากคุณ : RaTTeW - [ 11 เม.ย. 49 08:30:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอย้ำประโยคนี้อีกครั้ง "ในดีมีเสีย ในเสียมีดี" ปีที่แล้วก็มีคนโพสท์กระทู้ แนวคล้ายๆกับของคุณนี่แหละคะ ลองเข้าไปอ่านดูนะ มีความเห็นดีๆเยอะเชียวคะ (มันอยู่ในคลังกระทู้คะ) V V V ***ความรู้สึกจากมนุษย์เงินเดือน -> ธุรกิจส่วนตัว ->กลับเข้าระบบอีกครั้งหนึ่ง*** http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/B3785724/B3785724.html จากคุณ : น้อง(ของ)หมา - [ 11 เม.ย. 49 09:25:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อันดับแรก  อยากให้ลองเขียนข้อดีของงานนี้ดูก่อน  แล้วเอาข้อเสียด้วย  แล้วมาดูว่าจริงๆข้อดีของมันน่ะ  เราชอบแค่ไหน  ประเด็นคือ อยากให้วิเคราะห์ให้ออก ให้ถูกต้องก่อนว่า  ที่เราเกิดความรู้สึกเบื่อและเหน็ดเหนื่อยกับงานนี้เพราะอะไร  เพราะปัญหามันจะทำให้เราเหนื่อยเป็นธรรมดาอยู่แล้ว  และอารมณ์ท้อบางทีมันก็บังตาให้เราไม่สามารถมองเห็นปัญหาที่แท้จริง  ถ้าวิเคราะห์และได้คำตอบว่าเราไม่ชอบงานนี้จริงๆ  ก็ออกไปทำงานที่ชอบดีกว่า  ความก้าวหน้าในงานแบบที่ไม่ชอบมันไม่ได้พาความสุขมาให้หรอกครับ เมื่อก่อน  ผมเคยทำงานแบบนึง  ซึ่งต้องตามแก้ไขปัญหาอยู่ตลอดเวลา  พอต้องแก้ไขบ่อยๆ  ก็เริ่มรู้สึกว่าผมไม่ชอบงานที่ต้องมาตามแก้ปัญหาไม่รู้จบแบบนี้  เวลาผ่านไป  มีงานอีกแบบที่ต้องทำ  ซึ่งก็ต้องแก้ปัญหาเช่นกัน(ทุกงานย่อมมีปัญหาให้แก้)  แต่คราวนี้ผมรู้สึกว่าผมชอบมัน  และคิดว่าทำได้ดีด้วย  ปัญหาที่ต้องแก้ก็ไม่บ่อยเหมือนงานเดิม ผมมาคิดย้อนกลับไปดู  แสดงว่าผมไม่ใช่คนที่ไม่ชอบงานที่ต้องแก้ปัญหา  แต่ปัญหาในงานบางอย่างเป็นงานที่เราไม่ชอบและไม่ถนัด  ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการแก้ไข  ในขณะที่ก็มีงานบางอย่างที่เราถนัดและแก้ไขเหมือนเพียงใช้พรสวรรค์ที่มี  ซึ่งก็จะทำให้ปัญหาลดลงด้วย  ไม่ถาโถมมาไม่หยุด  ฉะนั้นคนเราจะชอบและเหมาะกับการแก้ปัญหาบางอย่าง   ลองวิเคราะห์ปัญหาของคุณดูนะครับ  ผมก็แนะนำจากประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้นครับ จากคุณ : Jimmy Walker - [ 11 เม.ย. 49 11:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ต้องใช้เวลา ความอดทนมากเท่าไหร่ ทำไมถึงต้องเดินถอยไปสู่จุดเดิม ๆ ถ้าหากเหนื่อย ทำไมไม่ลองถอยออกมาหนึ่งก้าว มาเป็นผู้ดู ให้เวลาตัวเองที่จะคิดทบทวนแก้ไขปัญหา จำไว้อย่างว่าเราไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะไปแก้ปัญหาให้สำเร็จได้ในพริบตา ใช้ประสบการณ์ของคนอื่นที่จะช่วยแบ่งเบาภาระของเรา คนเก่งกว่าเรามีที่เต็มใจที่จะช่วยเหลือให้คำแนะนำ เพียงแต่คุณจะยอมให้คนอื่นยื่นมือเข้ามาช่วยหรือไม่ เดี๋ยวก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : มาดามน้อยฯ (easyfreedom1978) - [ 11 เม.ย. 49 13:59:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ในดีมีเสีย ในเสียมีดี จริง ๆค่ะ   ดั้น้นมาจนเป็นผู้บริหารเองแล้วจะกลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนอีกเหรอคะ อายุขนาดนี้แล้วเด็กจบใหม่ มีอยู่มากมายในตลาดของแรงงาน  ยังมีที่ว่างของมนุษย์ เงินเดือนเหลือให้พี่อีกหรือคะ ถ้าอยู่ ๆ ถอนหุ้นออกมา  ไม่มีใครคิดว่าพี่ทำงานล้มเหลวเหรอคะ  แล้วอย่างนี้ ยังจะมีคนจ้างพี่อีกเหรอคะ ปัญหามันอยู่แค่เรื่องคน  เท่านั้นเอง  ตอนนี้พี่บริหารเอง  ปัญหานี้มี  พี่ไปเป็นลูกจ้าง ปัญหานี้ก็มีค่ะ เขาไม่อยากทำงานด้วยกัน ก็จับแยกออกจากกันสิคะ   หนูว่าไม่มีอะไรยากกว่า ฝีมือเราหรอกค่ะ   แล้วก็ ไม่ว่าจะทำงานอะไร  ปัญหาจะมากแค่ไหน  เมื่อไรที่เข้าบ้านแล้ว พี่ก็วางมันไว้ที่หน้าบ้านสิคะ  แล้วเช้าที่เราจะไปทำงานค่อยแบกมันไหม่   แค่นี้ไม่เสียค่ายาหรอกค่ะ  ถ้าทำได้นะคะ   มิบังอาจสั่งสอนหรอกค่ะ  แค่ขอแนะนำ  บางทีคนที่อยู่กับปัญหา ใกล้ชิดกับมัน  แต่มองมันไม่ชัดไงคะ  เพราะใกล้มากไป   จาก เจ้าของกิจการเล็ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  คนหนึ่งค่ะ จากคุณ : alonywoman - [ 11 เม.ย. 49 17:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 HBD ไม่เห็นตั้งนานเนอะ... หรือว่าผมไม่ค่อยเข้ามาวุ๊ย...อิอิ -=-=-=-=-=-=-=- HBD กำลังสับสนกับ หน้าที่ และ ความรับผิดชอบ, สิ่งที่ต้องทำ และ สิ่งที่ควรทำ รวมถึง สับสนกับสิ่งที่เรียกว่า งาน และ ตัวตนของตนเอง... อาจจะเป็นเพราะ ทำงานในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าไม่ชอบ และ คิดเพียงว่า งานเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ไม่ชอบ ซึ่งกลายเป็นสะกดจิตตัวเองว่า กำลังทำงานที่ไม่เหมาะกับตนเอง กำลังทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตนเอง บ่อยๆ ทำให้เกิดอาการลักษณะนี้ขึ้นมาก็ได้... ผมมองเห็นภาพในที่ประชุมของคุณ HBD ว่าคงเข้าไปฟัง และ ให้ความคิดเห็นบ้าง ... คงเป็นอย่างนี้ประจำ... (แค่เดา) เจ้าของกิจการ หรือ ผู้บริหารระดับสูง ที่ยังยึดติดกับการทำงาน หรือ ขึ้นมาจากคนทำงานมาก่อน ย่อมมีนิสัยที่ชอบทำงานในสิ่งต่างๆด้วยตนเอง ผมเองก็เป็นคนกลุ่มนี้มาก่อน เลยรู้ว่า ตนเองนั้น คงยากที่จะมาควบคุม หรือ บริหารเพียงอย่างเดียว แต่เมื่อหัดสร้างคนทำงานแทน เปลี่ยนตัวเองจากทำงานมาเป็นเพียง คนสอนทำงาน เปลี่ยนจากคนสอนให้ทำงาน กลายมาเป็นคนสร้างหัวหน้างาน ก็เลยรู้ว่า และเปลี่ยนจากคนสร้างหัวหน้างาน มาเป็นคนรวบรวมหัวหน้างาน งานแต่ละขั้นตอน มันช่างสนุกสนานในชีวิต แต่รสชาดที่ได้รับมันแตกต่างกันอย่างมาก เลยรู้ว่า กว่าจะขึ้นมานั้น การโดดข้ามความรู้สึกพื้นฐานของแต่ละขั้นนั้น มันยากมากกว่างานที่จะทำเสียอีก... ผมมองว่า การประชุมแค่เพื่อหาข้อสรุปของการทำงานของกลุ่มหัวหน้างานของผมว่า พวกเขาทำงานไปถึงไหนกันบ้างแล้ว... แต่การรวบรวมความคิด ก็เพื่อจะหาแนวทางการแก้ไขปัญหาของกลุ่มต่างๆ ซึ่งต้องจินตนาการในการคิดด้วย... และ ทั้งสองก็ต่างจากการบริหารจัดการอย่างมาก การทำให้องค์กรดำเนินไปได้อย่างดีนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ดูแลลูกน้องเท่านั้น เรื่องลูกน้องเป็นเพียงองค์ประกอบเล็กๆ แต่เป้าหมายของการบริหารนั้น มันมากกว่านั้นเยอะ... การกำหนดทิศทางขององค์กร เป้าหมายขององค์กร การพัฒนาองค์กร การสร้างวัฒนธรรมองค์กร นั้น ต้องทำไปพร้อมๆ กับ การดูแลพนักงานดว้ยเช่นกัน นั่นหมายถึง การที่จะบริหารอย่างจริงๆจังๆนั้นมันมีส่วนผสมของ งานหลากหลาย หากตกหลุมในเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้ว จะทำให้ งานในส่วนอื่นๆนั้น ย่ำแย่ไปด้วย เพราะว่า ผู้บริหารไม่ได้มองจุดอ่อน หรือ แก้ไขจุดอ่อน ก่อนที่ปัญหาจะเกิด ปัญหาเลยเกิดขึ้นมาเป็นระลอกๆ ซึ่งทำให้ยากต่อการแก้ไขในปลายเหตุ... ผมคิดว่า เรื่องของการบริหารจัดการองค์กรนั้น มันขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้บริหารและจัดการว่า กำลังมุ่งประเด็นในเรื่องใด ถ้ามุ่งที่ปลายเหตุ ก็จะแก้ปัญหากันไม่หยุดหย่อน แต่ถ้ามุ่งแก้ที่ต้นเหตุในตอนแรก อาจจะเหนื่อย แต่ระยะยาวแล้วจะดีขึ้น... ผมคิดอย่างนี้นะ... ถ้าผมเป็นคุณ HBD นะ ผมจะถือเอาวันนี้เป็นวันเกิดที่มีความสุข (Happy Birth Day) ผมคงเลือกทำสิ่งเหล่านี้ครับ.. - เข้าประชุมในงานประชุมที่สรุปการทำงาน และให้ลูกน้องประชุมย่อยกันเอง - เข้าประชุมในส่วนของการรวบรวมความคิด - เรียกหัวหน้างานมาประชุมหาทิศทางขององค์กรมากขึ้น - กำหนดทิศทางทุกๆปี - หาวิธีตรวจสอบการทำงานของพนักงาน และ หัวหน้างาน - หาคอร์สอบรมให้พัฒนาได้เพิ่มเติมความรู้ความสามารถ - สร้างระบบตรวจวัดผลงานของพนักงานที่เป็นรูปธรรม - ตรวจวัดความพึงพอใจในการทำงานของพนักงานทุกส่วน - ให้หัวหน้างานทำในส่วนของการป้องกันความเสี่ยงของแต่ละงาน - ไปเยี่ยมลูกค้าบ้าง เพื่อสร้างสัมพันธไมตรี - จัดกลุ่มลูกค้า ที่ผ่านมา - จัดระบบงานให้ใช้คอมฯ มากขึ้น หาคนมาทำ CRM เป็นต้น ฯลฯ มีงานเยอะแยะที่นอกจากการดูแลพนักงานหรือแก้ไขปัญหาให้พวกเขา ซึ่งเป็นงานที่สำคัญสำหรับองค์กรมากกว่า ผมคิดอย่างนั้นนะ... มันก็แค่ความคิดเห็นของคนทำงานทางด้านบริหารเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้นครับ ซึ่งทั้งหมดแล้ว จริงๆก็ขึ้นกับการตัดสินใจ และ ทิศทางที่เจ้าของกระทู้จะทำนะครับ.. ขอให้มีแนวทางในการจัดการทั้งตนเอง และ ระบบงาน ได้อย่างลงตัวนะครับ... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 11 เม.ย. 49 19:11:26 ]