ความคิดเห็นที่ 1 เห็นใจจัง เราก็เจอ หัวหน้าน้อย ไปยอมไป work field ด้วย บอกหัว"หน้าใหญ่" เค้าไม่ให้ไปทำงานกะน้อง พอน้องมีปัญหากับหน่วยงานที่ต้องติดต่อด้วยกลับมาปรึกษาก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ ไม่มีคำตอบ ไม่มีความช่วยเหลือ รอรายงานเอาไปเสนอ หัว"หน้าใหญ่" อย่างเดียว หัว"หน้าใหญ่" ก็รอรายงานอย่างเดียวเหมือนกัน แถมตั้งกฎไว้อีกว่า พวก"หัว"ๆ ไม่ต้องไปทำงาน ให้เด็กๆ ไปทำอย่างเดียว อันที่จริงทั้งบริษัทเนี่ยะ จ้างแต่เด็ก ๆ ก็ได้ ทำมันตั้งแต่ field work ยันออก Report ผู้บริหาร เงินเดือนน้อยกว่าตั้งห้าเท่า เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ จากคุณ : หนึ่ง - [ 16 มิ.ย. 49 19:12:36 A:124.120.47.111 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เดิมเราก็เคยเบื่อหัวหน้าเหมือนกันค่ะ เพราะทุกวันนี้ก็มาทำงานก่อนหัวหน้าทุกวัน คือเราตรงเวลา หัวหน้ามาสายทุกวัน -_-' แถมเราก็ยังคิดว่า เราทำงานเก่งกว่าอีก หัวหน้าจะทำงานปฏิบัติที่มีรายละเอียดมากๆ ไม่ได้ แกไม่ค่อยรู้ ก็คือ เบื่อแกสารพัดเลย แต่ต่อมา วันเวลาที่ผ่านไป เราก็ได้พบว่า หัวหน้าไม่จำเป็นต้องมาเร็ว หรือปฏิบัติงานเก่ง (แต่ถ้าทำได้ก็จะดี) แต่แกมีวิสัยทัศน์ และทักษะในการแก้ปัญหาสูง รวมทั้งทักษะในการอ่านเกม การวิเคราะห์ การมองข้อมูลออก และอื่นๆ ที่ทำให้เรายอมรับในตัวแก และเข้าใจว่า นี่คือเหตุที่แกได้มาเป็น "หัวหน้า"เรา คุณอาจจะคิดว่า หัวหน้าคุณไม่ได้เก่ง ไม่มีวิสัยทัศน์ ฯลฯ หรืออะไรก็ตามแต่ที่คุณยอมรับไม่ได้ แต่เราคิดว่า หัวหน้าคุณต้องมีอะไรดีแน่ๆ ที่คุณอาจจะยังไม่รู้ก็ได้ค่ะ ไม่งั้นคงไม่สามารถขึ้นมาได้ระดับนี้ อยากให้คุณลองให้โอกาสหัวหน้าคุณ ค้นหาซิว่า เออ ทำไมนะ หัวหน้าเฮงซวยของเรานี้แย่ขนาดนี้แต่ทำไมไม่มีใครทำอะไรเสียที เขามีอะไรดีตรงไหน เก่งตรงไหนที่เรายังไม่รู้ และก็ลองเรียนรู้ดูค่ะ นึกเสียว่า เราไม่ชอบหัวหน้าแบบไหน วันหนึ่งที่เราเติบโตเป็นหัวหน้ากับเขาบ้าง จะได้ทำตัวถูกค่ะ อีกข้อ สำหรับให้กำลังใจ(หรือเปล่า) เบื่อหัวหน้าอย่างเดียวยังดีค่ะ ถ้ามีลูกน้องด้วย ก็ต้องเบื่อทั้งหัวหน้าทั้งลูกน้อง ยิ่งแย่กว่านะคะ อิอิ จากคุณ : Without me - [ 17 มิ.ย. 49 09:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จขกท คงทำงานมาได้ไม่ถึง 10 ปี การที่ต้องมีหัวหน้างานนั้น มันมีหลากหลายสาเหตุ การมีลูกน้องในฝ่ายปฏิบัติการนั้น มันก็มีหลากหลายเหตุผลเช่นกัน ถ้าคุณยังมองว่า คุณเก่งทางด้านงาน ก็เท่ากับว่า คุณก็ยังเป็นฝ่ายปฏิบัติการที่ต้องทำทางด้านงานต่อไป แต่หัวหน้างานส่วนใหญ่เขาจะบอกว่า เขาเก่งทางด้านบริหาร เรื่องงานเขาแค่รู้เพียงคร่าวๆก็เพียงพอ เพื่อใช้ในการควบคุมฝ่ายปฏิบัติการ คนเก่งงานก็เลยกลายเป็นฐานให้กับคนเก่งบริหารอยู่เสมอ นี่เป็นเรื่องของระบบงานในช่วงเวลานี้ ถ้าคุณคิดว่าทำงานได้อย่างดี เก่งกว่าทุกๆคน คุณจะได้รับการชื่นชมและยอมรับ ถ้าเขาไม่ขาดหัวหน้า เขาก็จะเลี้ยงคุณไว้ เพื่อทำงานให้เขาต่อไป แต่ถ้าเขาขาดหัวหน้าเขาอาจจะมองให้คุณขึ้นไปทำงานทางด้านหัวหน้าก็ได้ การให้คุณขึ้นเป็นหัวหน้าแทนนั้น ทำให้องค์กรขาดคนทำงานเก่งๆ ค่าใช้จ่ายต่ำๆ และ อาจจะได้หัวหน้างานที่ไม่เก่งบริหาร แถมจ่ายเงินแพงก็ได้ นี่จึงทำให้คนทำงานจริงๆจังๆ ยังต้องอยู่ในระดับปฏิบัติการต่อไป ตราบเท่าที่ยังให้ผลประโยชน์ต่อองค์กรได้ มากที่สุดเขาก็จะรั้งคุณไม่ให้ออก โดยสร้างกับดักหรือให้เงินคุณมากขึ้นก็ได้... ถ้าคุณยังคิดว่า เพื่อนร่วมงานคุณสั่งงานหรือแจกงานไม่ได้ คุณก็ยังไม่มีแนวความคิดของฝ่ายบริหารและจัดการ คุณต้องเข้าใจว่า ภาวะผู้นำ ไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งก่อนถึงจะเป็นผู้นำได้ ผู้บริหารบางคนอาจจะไม่มีภาวะผู้นำ และ ผู้นำก็อาจจะไม่ใช่ผู้บริหารก็ได้ ซึ่งจากที่อ่าน คุณไม่กล้าแม้นแต่จะสร้างภาวะผู้นำให้เกิดขึ้นกับตัวคุณเอง โดยอ้างเหตุผลต่างๆขึ้นมาเป็นเกราะป้องกันตัวคุณ ทำให้คุณปิดกั้นตัวเอง และ คิดว่าคนอื่นไม่ดี หรือ คนอื่นผิด หรือ คนอื่นไม่เก่ง แต่ไม่ได้มองกลับมาที่ตัวคุณเองเลยว่า คุณยังขาดคุณสมบัติเช่นใด ถ้าคุณยังทำลายกำแพงนี้จากความคิดและจิตใจคุณไม่ได้ คุณก็ยังก้าวออกมาจากฝ่ายปฏิบัติการได้ยาก ที่เขียนมาผมเพียงอยากจะให้คุณรับทราบว่า คุณสร้างกำแพงในใจคุณขึ้นมา และ เริ่มที่จะมองเห็นแต่ความสำคัญของตัวคุณเองเท่านั้น โดยไม่ได้มองถึงจุดเด่นของคนอื่นๆ อีกทั้งไม่ได้สร้างภาวะผู้นำให้เกิดขึ้นกับตัวคุณทั้งๆที่คุณมีโอกาส ผมเพียงแค่ชี้จุดให้คุณเห็นเท่านั้น คุณจะสามารถแก้ไขตัวคุณเองได้หรือไม่นั้น ก็ต้องขึ้นกับตัวคุณเองว่า คุณตีความคิดเห็นของผมไปในทางใด หวังว่าคุณจะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานในอนาคตนะครับ... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 17 มิ.ย. 49 11:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ เพราะทำให้เรากลับมามองตัวเองมากขึ้น โดยเฉพาะคห.3 ทำให้คิดถึงจุดที่ต้องแก้ไขในตัวเองมากกว่าไปดูข้อด้อยของคนอื่น ก่อนหน้านี้ดิฉันเคยเป็นผู้จัดการร้าน(สาขาตามห้างฯ)ของบริษัทนี้มาก่อน แต่ขอย้ายมาเป็นเจ้าหน้าที่ฝึกอบรมที่ไม่มีลูกน้องเพราะก็คิดว่าตัวเองอยากทำงานด้านฝึกอบรม เงินเดือนก็พอๆกัน และคิดว่าการมีลูกน้องวุ่นวายต้องดูแลลูกน้อง บางครั้งลูกน้องก็ขาดงาน บางครั้งลูกน้องก็สายซึ่งเราต้องผลิตขนมออกมาให้ทันขายเพื่อทำยอด ทำให้เครียดมาก อาจจะจริงที่ดิฉันยังไม่มีภาวะผู้นำ แต่เพิ่งมองหาความต้องการของตัวเองว่าอยากทำงานในฝ่ายบุคคลก็พยายามเรียนรู้งานในฝ่ายบุคคลไม่เฉพาะงานฝึกอบรมเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 49 17:24:13 จากคุณ : fon_et8 - [ 17 มิ.ย. 49 17:23:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นใจคะ แต่จะมีความคิดในใจตลอดเวลาว่า เราควรจะเชื่อมั่นในตัวนายของเราเอง แล้วจะมีความสุขและเชื่อมั่นในสิ่งที่เราทำ นายเหมือนคนที่คอยเป็นที่ปรึกษายามที่เราไม่เข้าใจงานหรือมีปัญหากับการทำงาน ไม่ใช่ทำตัวให้ลูกน้องไม่ศรัทธา เราว่ามันมีส่วนกับกำลังใจในการทำงานและผลงานด้วยนะคะ การทำงานออกมาดี ส่วนหนึ่งก็มาจากนายของเรานี่หละ เพราะฉะนั้น นายเป็นคนที่สำคัญไม่ใช่แค่เพียงแต่องค์กร แต่สำหรับลูกน้องด้วย จากคุณ : Kartoon_BKK - [ 18 มิ.ย. 49 02:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นใจมากเจอผู้บริหารหยั่งงี้ ไร้สาระมาก สายตาสั้นด้วย จากคุณ : the author (the author) - [ 18 มิ.ย. 49 18:33:07 ]