PANTIP.COM : B5103222 "ทำไมคุณถึงไม่ได้งาน" ......ความจริงที่อาจจะเจ็บปวด [งานและทรัพยากรบุคคล]

ความคิดเห็นที่ 13

ต่อ......ได้แว่บไปอ่านกระทู้ของลุงแอ็ด เพิ่งเห็นว่ามีข้อแนะนำมากมายที่เป็นประโยชน์ไว้แล้ว ดังนั้นจึงขอ skip จุดที่มันจะซ้ำๆกันเช่นแหล่งงาน หรือการแต่งตัวไปแล้วกันค่ะ อีกอย่างปบริษัทนั้นมีหลายแบบ ไอ้แบบที่รับสมัครคนเข้างานโดยที่ไม่มีหลักอะไรก็มี หรือแบบไม่ค่อยมีใครมาสมัครเลยคว้าไว้ก่อนก็มี ที่ดิฉํนเขียนๆไว้นี่น่าจะเป็นแนวทางของบริษัทกลาง จนถึง บริษัทใหญ่

เช่นเดิมนะคะ ขอบอกไว้ก่อนว่า เขียนจากประสบการณ์ที่ผ่านมา และเขียนสด นึกอะไรได้ก็เขียน หากข้อความสับสนไปบ้าง ขออภัยไว้ด้วยนะคะ

.....อะไรบ้างที่จะทำให้คุณไม่ได้งาน

1. คุณไม่รู้จักการเขียน resume ที่จะขายตัวคุณได้...หลายคนไม่ใส่ใจหรือไม่นึกว่า resume มีความสำคัญขนาดไหน ต่อให้คุณไม่มีประสบการณ์การทำงาน คุณก็สามารถเขียนมันให้ดูเหมือน "มีประสบการณ์ที่ตรงกับที่เค้ามองหา" ได้ โดยไม่โกหก โปรดฟังอีกครั้ง "ไม่โกหก"

resume ที่ดีจะเป็นใบเบิกทาง ให้คุณมีโอกาสเข้าไปสัมภาษณ์งาน จะเขียนอย่างไรให้ได้งาน(อันนี้หากใครให้เขียนจะเก็บค่าวิชาชีพ ฮ่า...อ้าว ไม่ใช่ง่ายนะคุณ)

มืออาชีพทราบดีว่า หลักการเขียนคือ เรียบ ง่าย สบายตา ตรงประเด็น ขุดสิง่ที่เค้ามองหาออกมาให้ได้ใน 1 -2 หน้า ประเภท ช่อง ความใฝ่ฝันของผมคือ..... หรือ คติประจำใจนั้น ขอแจ้งให้ทราบว่า ไม่มีใครเค้าอยากทราบนะคะ นี่มันคือการสมัครงาน ไม่ใช่การเขียน เฟรนด์ชิพ (เดี๋ยวนี้ยังเขียนกันอยู่มั้ยเอ่ย)

2.. คุณไม่มีความจริงใจในการไปสมัครงาน ก็เล่นสมัครไปหมด เค้าให้ทำอะไรยังไม่รู้ด้วยซ้ำเลย ขอทีเถอะมันเสียเวลาทั้งคุณและบริษัทเค้า ที่น่ากลัวอีกอย่างคือ เค้าจะดูแคลนคุณด้วยซ้ำว่า "สงสัยจะพูดจาไม่รู้เรื่อง"

เช่น อันนี้เคยเจอบ่อยเลย เช่นรับสมัคร Merchandiser แถมประกาศคุณสมบัติไว้เรียบร้อยแล้ว ผู้สมัคร คงจะถือโอกาสส่งใบสมัครที่ไม่ได้เกี่ยวข้องมา ระบุว่า "สมัครตำแหน่ง Merchandiser หรือ ตำแหน่งอะไรก็ได้ที่เหมาะสม" ....................99% จะโดนโยนลงตระกร้า นะคะ

เพราะ (ใครที่เป็น HR ช่วยมาบอกก็ดีค่ะ ว่า รู้สึกอย่างไร)

* ในการรับสมัครแต่ละครั้ง มีผู้สมัครเป็นร้อยๆ ไม่มีใครมีใจมานั่ง พิจารณาตำแหน่งที่ไม่เกี่ยวด้วยหรอกค่ะ ยิ่งนายเร่งๆ ด้วย
* เสียเวลาที่เก็บประวัติคุณไว้ เนื่องจาก ในอนาคตอันใกล้นี้ บริษัทอาจจะยังไม่มีแผนการรับสมัครตำแหน่งอื่น หากเก็บใบสมัครที่ไม่ได้อัพเดทไว้ เพียง 1-2 เดือน ข้อมูลผู้สมัครก็เปลี่ยนไปแล้วค่ะ

มืออาชีพจะ..... ไม่ส่งใบสมัครไปในขณะที่เค้าไม่ได้เปิดรับสมัคร แต่ถ้าสนใจต้องการจะทำงานในบริษัทนั้น เค้าจะโทรไปสอบถามด้วยตัวเองเลยค่ะ ว่าสนใจอยากร่วมงานและเชื่อว่ามีสมบัติที่เค้าต้องการ หากว่าบริษัทจะเปิดรับสมัครเมื่อไหร่ หรือ ช่วงนี้จะส่งประวัติไปให้จะดีหรือเปล่า....ถ้าเค้าแจ้งมาว่า ได้ มืออาชีพค่อยส่งไปนะคะ แล้วถือโอกาสจดจำชื่อผู้ที่เราติดต่อไว้ด้วยเลย เพื่อสร้างความประทับใจที่ดีหากมีโอกาสเข้าไปเจอเค้าภายหลัง

3. คุณไม่รู้จักโต ...เลือกใช้คำนี้ เพื่อรวมสุดยอดพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ไว้ด้วยเลย

คำว่า"ไม่รู้จักโต" นี่ ดิฉันต้องขอย้ำ ขอเน้นมากๆเชียว เลาที่คุณก้าวไปสมัครงาน คุณต้องแสดงวุฒิภาวะที่เหมาะสม คุณอาจเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ หรือเรียนได้ เกรดสุดหรู แต่คุณมาตายตรงนี้ที่เดียวเลย

คุณทราบมั้ย ชาว HR และบรรดา manager บ่นกันมาก ในเรื่องดังต่อไปนี้

* มารยาทขั้นพื้นฐาน ที่ถูกลืม คุณมาสัมภาษณ์สาย คุณปล่อยให้เสียงโทรศัพท์ดังขณะสัมภาษณ์ คุณ นั่งไขว่ห้างแถมยังหมุนตัวไปมาอีก คุณดูถูกผู้สัมภาษณ์ คุณ เผลอปฏิบัติตัวไม่เหมาะสมหรือไม่มีมารยาทให้เค้าเห็น (คุณอาจเผลอพูดโทรศัพท์กับเพื่อนในห้องห้องน้ำด้วยวาจาไม่สุภาพ โดยหารู้ไม่ว่า ผู้สัมภาษณ์ ก็อยู่ในที่นั้นด้วย หรือคุณเดินชนเค้าเมื่อตอนกำลังออกลิฟท์มาด้วยกัน แต่คุณไม่รูว่าเค้าคือใครเลยไม่แสดงคำขอโทษ) คุณติดขัดมาสัมภาษณ์ไม่ได้ แล้วยังไม่โทรมาแจ้งเหตุแถมไม่มีการขอโทษอีก ฯลฯ

ทั้งหมดนี้ หากคุณนึกได้ว่าคุณเคยทำ ต้องรีบปรับปรุงนะคะ

*คุณกร่าง อหังการ คุณ คิดว่าคุณคือสุดยอดผู้สมัคร ไม่มีใครจะมาทำใหญ่กว่าคุณได้ บางคนคิดว่า HR ไม่มีความสำคัญอะไร เป็นเพียงลูกน้อง คุณไม่ต้องสร้างความประทับใจใดๆเลย ดูสิ ตำแหน่งที่คุณสมัครไว้นั้นสูงกว่า HR นี่ซะอีก..........คุณคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นหรือคะ
HR บางคนอาจจะด้อยประสบการณ์ ถามอะไรก็ไม่รู้ แต่เค้าคือด่านแรกที่คุณต้องผ่านไปให้ได้ คุณคะ คนเรานั้นไม่มีทางที่จะรู้หรอกค่ะว่าวันไหนคุณจะต้องพึ่งพาเค้า มันไม่เสียหายอะไรที่คุณแสดงให้เห็นความเป็นมิตรหรือความนอบน้อมถ่อมตนใช่มั้ยคะ

*คุณทำตัวคิกคุอะโนเนะ ทำเสียงเด็กๆหวังให้เค้าสงสาร หรือแต่งตัวเลิศ กระเป๋าหรู รองเท้าเว่อร์ หรือแต่งตัวโป๊

น้องผู้หญิงเอย จำไว้

ถ้าคุณเป็นผู้หญิง เจอผู้สัมภาษณ์ผู้หญิงด้วยกัน พึงระวังให้ดี นายผู้หญิงเก่งๆ เกลียดนักผู้หญิงคิกขุ หรือการแต่งตัวที่ดูแล้วน่าจะใช้เวลาร่วมชั่วโมง.....คุณต้องรู้จักธรรมชาติผู้หญิงด้วยกันนะคะ...คงไม่ต้องบอก

ผู้สัมภาษณ์ผู้ชายบางคนขี้หลีเจอผู้สมัครแต่งตัวโป๊นิด อ้อนหน่อย เค้าอาจให้คะแนนความน่ารัก ความสวยงามโดยไม่รู้ตัว แต่คุณจะทำอย่างนั้นน่ะ คุณจะขายอะไรคะ หากว่าเค้ารับคุณเข้าไปคุณว่ามันจะเป็นยังไงเล่า....ให้เค้านับถือในตัวคุณจะดีกว่าค่ะ

น้องผู้ชาย จำไว้

ท่าทางจิ๊กโก๋ แต่งตัวหลุดโลก (แม้จะสมัครตำแหน่งครีเอทีพก็เถอะ) จะทำให้คุณพลาดโอกาสงามๆไป ถ้าคุณรักอิสระ อยากแต่งอย่างไรก็ได้ คุณต้องหางานที่คุณเป็นตัวของตัวเองได้ ไม่ใช่ ที่ บริษัท

* คุณถามคำถามที่ไม่ควรถาม หรือบอกข้อความที่ไม่ควรบอก เหมือนคุณไม่มีสติ หรือไม่ก็แสดงให้เห็นว่าคุณยังอยู่ในความปกครองของบิดามารดา

"คุณพ่ออยากให้ทำงานที่นี่สักพัก" (โอ๊ยตาย ถ้าพ่อเค้าบอกให้ลาออกเค้าคงต้องออกตามคำสั่งพ่อ)

"หนู ยังไม่ทราบว่าอยากทำอะไร" ( แล้วจะให้รับไปทำอะไรล่ะหนูเอ๋ย)

"ผมอยากได้เงินเดือนไม่ต่ำกว่า 20,000 บาท เพราะเพื่อนผมทำตำแหน่งนี้ได้เงินเดือนประมาณนี้" (เอ๊ะ คุณได้บอกเราตอนไหนนะว่า คุณมีอะไรเหมาะกับเงินเดือนขนาดนั้น บอกมาก่อนซิว่ามาทำอะไรให้เราได้บ้าง อะไรกัน เพิ่งจบมาเนี่ยนะ เดี๋ยวนะ ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกันฟะ)

"ดิฉันต้องไปฉลองรับปริญญากับเพื่อนให้เสร็จก่อนจึงจะมาเริ่มงานได้ค่ะ"....มีจริงนะคะแบบนี้ ( เออ เห็นงานชั้นไม่สำคัญเท่างานเลี้ยง)

*คุณไม่เผื่อความสัมพันธ์ในวันหน้าไว้เลย นึกอยากจะมาสมัครก็มา นึกอยากจะลาออกก็ไป...โลกมันกลมนะคะ เคยคิดบ้างมั้ย อันนี้ไม่เกี่ยวกับการไม่ได้งานโดยตรงค่ะ แต่มันจะเกี่ยวถ้าคุณบังเอิญไปเจอ ผู้สัมภาษณ์คนเดิม ที่บังเอิญเคยรับคุณเข้าทำงานเมื่อครั้งก่อน.......สนุกสิคะ

คราวหน้าต่อเรื่อง....ความจริงบางประการที่อาจเจ็บปวด เรื่องจริงที่คุณควรทราบและหาทางหลิกสถานการณ์ให้เป็นต่อ....

จากคุณ : wewish - [ 4 ก.พ. 50 00:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 26

ด้วยความที่มีอะไรในหัวที่อยากจะเล่าเยอะมาก ดิฉันลืมประเด็นสำคัญอันนี้ไปหนึ่งประเด็น นั่นคือ HR Function และบทบาทที่มีต่อองค์กร

ประเทศเราเพิ่งจะให้ความสำคัญต่อแผนกทรัพยากรบุคคลเมื่อไม่นานนี้เอง แต่ก่อนเรียก (ตอนนี้ก็ยังมีน่า) ฝ่ายบุคคล แล้วให้ทำหน้าที่เหมือนฝ่ายธุรการ คือทำตามที่นายสั่ง คล้ายๆเลขา องค์กรที่ไม่ได้เห็นความสำคัญของ ระบบHR จะผูกแผนกนี้ไว้กับ แผนก Finance หรื บัญชี หรือก็ให้เลขานั่นแหละทำ

จะว่าไป งาน HR นี้มันก็คืองานฝั่ง secreatarial job ก็แล้วแต่บริษัทไหนจะเล็งเห็นอะไร

พอดีดิฉันเอง เมื่อราว เกือบ 10 ปีก่อน ได้เปลี่ยนสาขางานที่ทำมา โชคดีได้จับงาน HR ในองค์กรชื่อดังติดท็อปเทนบริษัทชั้นนำของโลก จึงโชคดีได้เรียนรู้การทำงานในรูปแบบ professional HR เงินเดือนตอนนั้นตก 40-50K สำหรับ ประสบการณ์และตำแหน่ง ณ ตอนนั้น.....เดี๋ยวหลายท่านจะตกใจว่าทำไมเงินเดือนมากจัง...จะบอกว่าไม่ต้องตกใจเพราะองค์กรใหญ่ให้บทบาทงานนี้มีความสำคัญไม่แพ้ผู้บริหาร แต่ว่าต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญ และมี people skills ด้วย บางคนจะตกใจยิ่งกว่านั้นถ้าเล่าว่าเกือบๆจะได้ร่วมงานกับบริษัทยักษ์อีกแห่งโดยเสนอเงินเดือน 70K สำหรับHR officer โดยต้องดูแล compensaton&benefit ของ Regional ภาคเอเซีย...รับรองงานใช้ทำงานคุ้มแน่ นี่คิดดูขนาดไม่ใช่ตำแหน่งผู้บริหารของเค้านะ แต่บังเอิญว่าตอนนั้นจำต้องเอาครอบครัวเป็นหลัก จึงไม่สามารถจะทำต่อไป เรื่องนี้เก็บไว้โม้ได้ในเวลาต่อมา 555

ที่เล่ามานี่ก็เพื่อจะบอกว่า HR ของจริงนั้นเค้าทำงานกันเป็นระบบและเป็นมืออาชีพมาก แต่ละท่านผ่านการ train และสั่งสมประสบการณ์ด้านคนมาไม่น้อย คนเป็น hr ที่ดีจำเป็นมากที่ต้องเปิดกว้าง flexible reliable แล้วต้องเก็บความลับได้ดี มีจิตวิทยาเยี่ยม (นี่ดิฉันยังไม่ได้ก้าวไปถึงระดับผู้บริหารหรอกนะคะ แต่แอบมี HR ในดวงใจให้ยึดถือการทำงานมาตลอด).........ทำไมน่ะเหรอ เพราะเป็นต้องมีความเป็นกลางสูง เป็นคนกลางระหว่างบริษัทและพนักงาน

เค้าทำอะไรกันบ้าง....คือมันก็เหมือนอาชีพอื่นที่ต้องมีคนเชี่ยวชาญแต่ละเรื่องแบ่งกันไป เช่น recruit training compensation / career path/ procedures ว๊าว เยอะมากเลย

อย่างการรับสมัครคน ในองค์กรที่เป็น international ต้องมีการประชุมกันมาถึงแผนการขยายงาย เป้าหมายกำไร การเสริมกำลังคน นี่ไงคะ hr จะต้องเข้าร่วมประชุมเสนอแนวทาง เสนอด้านดี ด้านไม่ดี เพื่อส่งเสริม แผนงานของแต่ละฝ่ายให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ ใช้ความรู้ด้านองค์กรมาช่วย ถึงจะออกมาเป็นแผนการรับสมัครคน

เรื่องวิธีการสัมภาษณ์นั้นไม่ต้องบอก very pro. ค่ะ เค้าจะมีวิธีการเลือกคนแต่ละตำแหน่ง...บางตำแหน่งสัมภาษณ์แล้ว สัมภาษณ์อีก ระดับผู้บริหารต้องสามารถมาสัมภาษณ์ได้ไม่จำกัดครั้ง เพราะจะมีบอสจาก line ต่างๆที่เกี่ยวข้องต้องการคุยให้แน่ใจ

ตายแล้วยิ่งเล่ายิ่งเยอะค่ะ เอาเป็นว่าที่อ่านๆจาหลายท่าน บ่นๆ ดิฉันเลยมาบอกค่ะ คุณไม่ได้เจอของจริง แต่ว่านะคะ ดิฉันเองทำงานสายงานพวกนี้ถูกฝึกให้พยามมองโลกในด้านดี และเข้าใจคนอื่นๆ และหากว่าข้อประสบการณืของเรามันจะเป็นประโยชน์ให้ผูอ่านได้ ดิฉันอยากช่วยส่งเสริมการคิดในทางบวก

บางคนบ่นเรื่องกสรขัดแย้ง บางคนบ่นเรื่องนายไม่ดี บางคนก็เบื่ออะไรต่างๆ ต่างคนต่างว่ากัน ไอ้หน้าที่ที่ควรทำไม่ทำ ดันไม่สอดส่องหน้าที่คนอื่น หากคุณสังเกตดีๆ เวลาเค้าประชุมกัน ไม่ค่อยมีใครจะเสนอหรือ สื่อความคิดเห็น แต่ประชุมเสร็จก็เอามานั่งสับแหลก ไม่เห็นทางว่าจะมีทางแก้อย่างไร....ดิฉันไม่ชอบเห็นอะไรแบบนี้ในบริษัทเลย คิดดูนี่ระดับจุลภาค ระดับมหภาค (ประเทศ) ก็เป็นแบบนี้ ช่างน่าเป็นห่วงนะคะ

บริษัทก็เหมือนนาวา จะล่องได้ต้องอาศัยแรงคนพาย และต้องพายเป็นทีม ผู้บริหารจำต้องมีวิสัยทัศน์ เพื่อส่องเว้นทางให้นาวาลอยไปอย่างปลอดภัย พนักงานก็คือคนพาย แต่ละคนต่างต้องเก่งต้องเชี่ยวชาญในแต่ละตำแหน่งฝีพายจึงจะดี แต่ต่างคนต่างเก่งไม่มีประโยชน์ ถ้าไม่ร่วมมือ ไม่ฟังคำสั่ง ถ้าเป็นอย่างนั้น ต่างคนต่างอวดฝีพาย เรือก็ไปไหนไม่ไกล เวลาเรามีปัญหาแทนที่เราจะช่วยกันใช้ความสามารถในการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ เรากลับไม่ทำ ไม่ทราบเพราะไม่กล้า หรือ ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ มันจึงเกิดปัญหาแบบเดิมๆ

อืมมม ก็อยากให้ทุกคนพูดให้ลง ทำงานกันและใส่ใจต่อหน้าที่ของตัวเองมากๆ หากต่างคนต่างช่วยเอื้ออาทรกัน บริษัทคงจะน่าอยู่ขึ้นเยอะเลยค่ะ ไม่ต้องรอให้คนอื่นเริ่มหรอกค่ะ เริ่มซะเลย

ขึ้นตันเป็นมะลิลา ลงท้ายเป็นมะลิซ้อน จริงๆนะดิฉันเนี่ย

จากคุณ : wewish - [ 5 ก.พ. 50 23:56:27 ]